Neandertal 1

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Neanderthal 1 sayfasından yönlendirildi)
Tip örneği, Neandertal 1
Neander vadisinin konumu, Almanya

Feldhofer 1 veya Neandertal 1, Ağustos 1856'da Neander Vadisi'ndeki Kleine Feldhofer Grotte adlı bir Alman mağarasında bulunan Homo neanderthalensis türünün 40.000 yıllık tip örnek fosilinin bilimsel adıdır. Düsseldorf'un doğusunda. 1864'te fosilin açıklaması ilk kez bilimsel bir dergide yayınlandı ve resmi olarak adlandırıldı.[1][2]

Ancak buluntu, ilk Neandertal fosil keşfi değildi. Diğer Neandertal fosilleri daha önce keşfedilmişti, ancak gerçek doğası ve önemi anlaşılmamıştı ve bu nedenle ayrı bir tür adı verilmemişti.[2]

Keşif, kireçtaşı ocağı madencileri tarafından yapıldı. Neandertal 1 bir calvaria, iki uyluk kemiği, üç sağ kol kemiği, iki sol kol kemiği, ilium ve bir kürek kemiği ve kaburga parçalarından oluşur. Fosiller, yerel bir öğretmen ve amatör doğa bilimci Johann Carl Fuhlrott'a verildi. Kalıntıların ilk tanımı anatomist Hermann Schaaffhausen tarafından yapılmış ve buluntu 1857 yılında ortaklaşa duyurulmuştur.[3][4]

1997'de örnek, Neandertal mitokondriyal DNA fragmanlarını veren ilk örnekti.[5]

1999'da bilim adamları, son kazıların onları, orijinal uyluk kemiğine tam olarak uyanlar da dahil olmak üzere, Neandertal kemiklerinin parçalarını içeren, şimdi yok olan mağaranın bazı tortularına götürdüğünü açıkladılar.[6]

2000 yılında, yöreden Neandertal 2 adlı ikinci bir bireyin fosili, Homo neanderthalensis olarak tanımlandı.

Neandertal 1 yayını, paleoantropolojinin bilimsel bir disiplin olarak başlangıcını temsil eder. Fosil, 1877'den beri Rheinisches Landesmuseum Bonn'da bulunmaktadır.[7] Bu örneğin benzersiz tarihsel ve bilimsel önemi kadar, keşfinden bu yana kilit bir rol oynamaya devam etmiştir.

Tarihsel arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

1829 Engis 2'nin fosil bulguları

1758'de Carl Linnaeus, Systema Naturae adlı eserinin 10. baskısını yayınladı. Homo sapiens adı bir tür adı olarak halka tanıtıldı, ancak bilinen bir teşhis olmadan ve türe özgü özelliklerin kesin tanımı yapılmadan.[8]

1833'te Hollandalı doktor ve doğa bilimci Philippe-Charles Schmerling, Belçika'nın Engis belediyesi yakınlarındaki bir mağarada 1829'da keşfedilen bir fosil kafatası ve diğer birkaç kemiği tanımladı. Aynı katmanlarda bulduğu ve onları Pleistosen ile ilişkilendirdiği hayvan fosilleri ve taş aletlerle karşılaştırarak yaşlarını çıkarır.[9] Ancak, bu ilk bilimsel olarak tanımlanan Neandertal, meslektaşları tarafından "modern" olarak yanlış anlaşıldı. Homo cinsinin fosil türlerini Homo sapiens'inkilerden ayıran kriterlerden yoksundu. Ayrıca, birçok meslektaş İncil'e atıfta bulunarak, bu kadar yüksek bir yaştan buluntuların tespit edilemediğini öne sürdü.

Darwin'in evrim teorisinin bir destekçisi olan Thomas Henry Huxley bile, Engis'in bulgusunu "düşük uygarlık derecesine sahip bir adam" olarak gördü. Neandertal'deki bulgunun, modern insanın varyasyon aralığı içinde olduğunu da yorumladı.[10] Ayrıca Cebelitarık'taki Forbes kireçtaşı Ocağı'nın 1848 yılında keşfedilen ve nispeten iyi korunmuş Cebelitarık 1 kafatasının on binlerce yıllık olduğu ve Homo neanderthalensis'in bir temsilcisi olduğu kesin olarak tespit edildi.

Kendilerinden önceki Huxley gibi, 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarındaki antropologlar hala, sayıları giderek artan insansı fosilleri modern insanın erken "ırklarının" temsilcileri olarak sınıflandırma ve değerlendirme eğilimindeydiler.

1997 ve 2000 kazıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Neandertal 1, yandan görünüm, ön/sol: 2000 yılında keşfedilen temporal ve elmacık kemiğinin parçaları

1991'den itibaren Neandertal kemikleri uluslararası bir araştırma ekibi tarafından yeniden analiz edildi. Radyokarbon tarihlemesi 39.900 ± 620 yıllık bir yaş verdi, bu da bu bireylerin Avrupa'daki bu insan türünün son popülasyonlarına ait olduğunu gösteriyor.[11] 1997'de araştırma ekibi, şimdiye kadar bir Neandertal mtDNA'sının ilk örneği olan tür örneğinin humerusundan mitokondriyal DNA'yı çıkarmayı başardı. Ancak sonuçlar bu ilk analizin yayınlanmasında çok dikkatli bir şekilde yorumlandı. Bununla birlikte, kanıtlar Neandertallerin genetik olarak anatomik olarak modern insanlardan farklı olduğu sonucuna götürdü. Cell dergisinin sayısının başlığı şöyleydi: "Neandertaller bizim atalarımız değildi". 2010 yılında Neandertal genomunun kodunun çözülmesi bu ifadeyi göreceli hale getirdi (aşağıdaki bölüme bakın).

Ayrıca 1997'de Neander Vadisi'ndeki kazılar, eski "Küçük Feldhof Mağarası"nın tam yerini belirledi ve yeniden inşa etti.[12] Kireçtaşı ocağının kalıntı katmanları, balçık dolguları ve patlatma molozları, çok sayıda taş alet ve toplamda 20'den fazla Neandertal kemiği parçası bulundu.[7] Mağaradan daha önce herhangi bir taş alet çıkarılmamıştı. 2000 yılında kazılar devam etti ve Neandertal 1 kafatasına tam olarak uyan temporal ve elmacık kemiğinin bir parçası da dahil olmak üzere 40 insan dişi ve kemik parçası daha keşfedildi. Başka bir kemik parçası tam olarak sol femurla ilişkilendirilebilir.

Üçüncü bir humerusun keşfine özellikle dikkat edildi: 1856'dan beri iki humerus zaten biliniyordu. Üçüncü humerus, ikinci, daha ince yapılı bir bireyin kalıntılarını temsil ediyor; en az üç başka kemik parçası da iki kez mevcuttur. Neandertal 2 olarak adlandırılan buluntu, 39 240 ± 670 yaşında, tam olarak Neandertal 1 kadar eskiydi. Ayrıca bir süt dişi bulundu ve ergen bir Neandertal'e atfedildi.[13] 2004 yılında çalındı Neanderthal Müzesi içinde Erkrath, ancak kısa bir süre sonra geri döndü.[14] Aşınma durumuna ve kısmen çözülmüş diş köklerine dayanarak, bunun 11-14 yaşındaki bir gence ait olduğu sonucuna varıldı.[15]

Site bir arkeolojik bahçeye dönüştürüldü, enstalasyonları yerin hareketli tarihini simgeliyor. Park, insan evriminin kronolojik bir taslağını sergileyen komşu Neandertal Müzesi'nin bir parçasıdır.

Modern insanlarla ilişkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Leipzig'deki Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü tarafından 2008 yılında yapılan bir araştırma, Neandertallerin muhtemelen anatomik olarak modern insanlarla çiftleşmediğini öne sürerken[16][17] 2010 ve 2014'te yayınlanan Neandertal genom projesi, Neandertallerin, muhtemelen 50.000 ila 60.000 yıl önce, Afrikalı olmayanların çoğu ve birkaç Afrika popülasyonunun yanı sıra birkaç Afrika popülasyonu da dahil olmak üzere modern insanların DNA'sına katkıda bulunduğunu öne sürüyor.[18]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Die Schreibung des Lemmas Neandertal 1 folgt: Wilhelm Gieseler: Germany. In: Kenneth P. Oakley et al. (Hrsg.): Catalogue of Fossil Hominids: Europe Pt. 2. Smithsonian Institution Proceedings, 1971, S. 198–199. – Als Folge der Orthographischen Konferenz von 1901 wurde die vormalige Schreibung der Thal zu Tal, woran die Archivnummer angepasst werden konnte; auch die von der American Association for the Advancement of Science herausgegebene Fachzeitschrift Science folgt dieser Schreibung (sciencemag.org: The Neandertal Genome 23 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.). Die international rules for zoological nomenclature erlauben hingegen eine solche Veränderung gültiger Benennung von Gattungs - und Artnamen nicht, weswegen die lateinische Bezeichnung weiterhin Homo neanderthalensis lautet.
  2. ^ a b William King: The Reputed Fossil Man of the Neanderthal. In: Quarterly Journal of Science. Band 1, 1864, S. 88–97, Volltext (PDF; 356 kB) 15 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ "Homo neanderthalensis". ArchaeologyInfo.com. Park Ridge, NJ: Patrick Johnson. 30 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015. 
  4. ^ "Hominids and hybrids: The place of Neanderthals in human evolution Ian Tattersall and Jeffrey H. Schwartz". National Academy of Sciences. 22 Haziran 1999. 18 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2019. 
  5. ^ Krings (11 Temmuz 1997). "Neandertal DNA Sequences and the Origin of Modern Humans". Cell. Cambridge, MA: Cell Press. 90 (1): 19-30. doi:10.1016/S0092-8674(00)80310-4. ISSN 0092-8674. PMID 9230299. 
  6. ^ McKie (14 Şubat 1999). "Neanderthal Man makes a comeback". The Observer. Londra: Guardian Media Group. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015. 
  7. ^ a b Michael Schmauder, Ralf W. Schmitz: Der Neandertaler und weitere eiszeitliche Funde im Rheinischen LandesMuseum Bonn. In: Heinz Günter Horn (Hrsg.): Neandertaler + Co. Verlag Philipp von Zabern, Mainz am Rhein 2006, S. 252–253, 978-3-8053-3603-1
  8. ^ "Caroli Linnæi Systema naturæ". Biodiversity Heritage Library. 19 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2015. 
  9. ^ Philippe-Charles Schmerling: Recherches sur les ossements fossiles découverts dans les cavernes de la Province de Liège. P.-J. Collardin, Liège 1833, S. 1–66
  10. ^ Thomas Henry Huxley: On some fossil remains of man. Kapitel 3 in: Evidence as to man's place in nature. D. Appleton and Company, New York 1863
  11. ^ Gerd-Christian Weniger: Mettmann – Fundort Neandertal. In: Heinz Günter Horn (Hrsg.): Neandertaler + Co. Verlag Philipp von Zabern, Mainz am Rhein 2006, S. 187, 978-3-8053-3603-1
  12. ^ Ralf W. Schmitz et al.: The Neandertal type site revisited: Interdisciplinary investigations of skeletal remains from the Neander Valley, Germany. In: PNAS. Band 99, Nr. 20, 2002, S. 13342–13347, DOI:10.1073/pnas.192464099
  13. ^ Vergleiche dazu: faz.net vom 9. September 2002: Auf den Spuren des Neandertalers. Oberarmknochen sowie ein Milchzahn komplettieren die Funde aus dem Neandertal.
  14. ^ rp-online.de vom 8. April 2004: Aufatmen in Erkrather Museum: Neandertaler-Zähne wieder da.
  15. ^ Ralf W. Schmitz, D. Serre, G. Bonani, S. Feine, F. Hillgruber, H. Krainitzki, S. Pääbo, F. H. Smith: The Neandertal type site revisited. Interdisciplinary investigations of skeletal remains from the Neander Valley, Germany. Proceedings of the National Academy of Sciences USA, 99,20 (2002) 13342–13347, hier: S. 13344.
  16. ^ "Evidence that the adaptive allele of the brain size gene microcephalin introgressed into Homo sapiens from an archaic Homo lineage". Proceedings of the National Academy of Sciences. 103 (48): 18178-83. November 2006. doi:10.1073/pnas.0606966103. PMC 1635020 $2. PMID 17090677. 
  17. ^ "Microcephalin, a gene regulating brain size, continues to evolve adaptively in humans". Science. 309 (5741): 1717-20. September 2005. doi:10.1126/science.1113722. PMID 16151009. 
  18. ^ Brahic, Catherine. "Humanity's forgotten return to Africa revealed in DNA" 9 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New Scientist (February 3, 2014).

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]