Nahit Serbes

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nahit Serbes
Yazar/İş insanı
Doğum03 Eylül 1945(1945-09-03)
Sakarya, Türkiye
EvlilikHayriye Serbes
Çocuk(lar)4

Nahit Serbes (d. 03 Eylül 1945(1945-09-03), Çaybaşı Fuadiye, Arifiye, Sakarya), Çerkes asıllı Türk kültür araştırmacısı, yazar ve iş insanı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kafkasya kökenli olan Serbes, 13 yaşlarında okumak için geldiği kentte bir yıl ortaokula gittikten sonra, çalışmaya başlamıştır. Kendisini geliştirmek için ortaokul ve liseyi dışarıdan bitirmiş, Adapazarı'nda altın, mücevherat, döviz ve inşaat işleri yapmıştır. Kendi köyüne bir ilkokul ve bir cami yaptırmasından ötürü dönemin Cumhurbaşkanı Kenan Evren tarafından Cumhurbaşkanlığına davet edilmiş, Cumhurbaşkanı ve Milli Eğitim Bakanı tarafından birer takdirname ile ödüllendirilmiştir. Bunun yanı sıra, yaptığı bir bağışa karşılık, Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Merkezi tarafından altın madalya ile ödüllendirilmiştir. Kültür araştırmacısı ve yazar olan Nahit Serbes’e Çerkes kültürüne yapmış olduğu hizmetlerinden ötürü de Kabardino-Balkarya Cumhurbaşkanı Arsen Kanokov tarafından Cumhurbaşkanlığı sarayında bir takdirname ve bir madalya verilmiştir. 1980 öncesinde CHP içinde aktif politika yapmış, Belediye Meclis Üyeliği, Encümen Üyeliği ve ilk Bülent Ecevit hükûmeti döneminde CHP Sakarya il Başkanı olmuştur. Sovyetler Birliğinin dağılması ile köklerini araştırmak için gittiği bugünkü Rusya Federasyonu’na bağlı Adıge Cumhuriyeti'nde 20 yıl yaşamış ve ticaret yapmıştır. Biri kız 8 kardeş olan Nahit Serbes evli, 4 çocuk ve 8 torun sahibidir. İyi derecede Rusça, Çerkesçe ve biraz da İngilizce bilir.

Ödül ve takdirnameleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Terzi Çıraklığından Patronluğa, 194s, 2001, Der Yayınları, İstanbul
  • Etnik Kimliklerinden Ötürü "hain" damgası vurulan Çerkesleri mizahi bir dille anlattığı, “Tarihteki Hain Çerkesler” 207s, 2009, Phoenix Yayınları, Ankara
  • “Terzi Çıraklığından Patronluğa” kitabının 2. baskısı “Doğrunun Peşinde” adıyla, 285s, 2013, Phoenix Yayınları, Ankara
  • Yaşayan Efsane Xabze, 344s, 2011, Phoenix Yayınları, Ankara
  • Benim Yolum Xabze, 431s, 2016, Phoenix Yayınları, Ankara[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Benim Yolum Xabze". 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2016. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]