NATO'nun Yugoslavya'yı bombalamasının kronolojisi
 | Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. (Aralık 2010) |
24 Mart
NATO kuvvetleri Yugoslavya'ya karşı hava harekatı başlattı.
25 Mart
Yugoslavya, ABD, İngiltere, Almanya, Fransa ve Hollanda ile diplomatik ilişkileri kesti.
Romanya ve Bulgaristan'dan yapılan resmi açıklamalarda da NATO harekatı desteklenirken, operasyonda fiili olarak yer alınmayacağı belirtildi.[1]
27 Mart
NATO, dördüncü dalga saldırısında Belgrad ve Priştine yakınlarında çok sayıda askeri hedefi vurdu.[1]
F-117 uçaklardan biri Budjanovci yakınlarında Sırp kuvvetleri tarafından omuzdan atılan çok basit sisteme sahip SA-3 tipi füzeyle vurularak düşürüldü.
31 Mart
1 Nisan
İbrahim Rugova Belgrad'da Miloşeviç ile bir görüşme yaptı ve NATO operasyonunun bir an önce durdurularak soruna görüşmeler yoluyla çözüm bulunmasını istedi.[2]
3 Nisan
NATO uçakları Novi Sad'daki Tuna nehri üzerinden geçen ikinci köprüyü de imha ettiler.[2]
5 Nisan
Aleksinaç kentinde 250 kiloluk bir NATO bombasının vurması sonucunda 17 kişi öldü.[3]
6 Nisan
Yugoslavya yönetimi Paskalya nedeniyle Kosova'da tek taraflı ateşkes ilan etti. ABD, İngiltere, İtalya, Almanya ve Fransa ateşkes ilanını, NATO'nun isteklerini karşılamadığı gerekçesiyle reddetti.[2]
9 Nisan
Priştine'de NATO'nun telefon santralını hedefleyen bombası yerleşim bölgesine düştü, ancak can kaybı yaşanmadı.[3]
12 Nisan
NATO pilotları Grdelica'da bir köprüyü geçmekte olan trene iki füze attı. Sırp kaynaklara göre 14 kişi öldü, 16'nin yaralandı.[3]
13 Nisan
NATO Bačište otelini vurdu.
14 Nisan
NATO uçakları, Sırp askeri araçları diye Djacovica bölgesinde Arnavut bir göçmen konvoyunu vurdu. 73 ölü, 33 kişinin de yaralandı.[2][3]
21 Nisan
NATO Ušće televizyon merkezini ve Slobodan Miloşeviç'in liderliğindeki Sırbistan Sosyalist Partisi'nin Belgrad'daki merkezini de vurdu.
22 Nisan
23 Nisan
NATO Sırbistan Radyo Televizyonunu bombaladı. 16 gazeteci yaşamını yitirdi.
27 Nisan
Sırp kasabası Surdulica'ya isabet eden füze en az 20 kişinin ölümüne yol açtı. NATO, askeri barakaları vurmayı amaçlayan füzelerinden birinin hedefini şaşırdığını ve yerleşim bölgesine düştüğünü açıkladı.[4]
28 Nisan
Belgrad'ın güneyindeki ordu barakalırını vurduğunu sanan NATO uçakları bir yerleşim merkezini vurdu. Saldırıda en az 20 sivil öldü.[3]
NATO'nun bir füzesi Yugoslavya-Bulgaristan sınırında bir evi yanlışlıkla vurdu. Olayda yaralanan olmadı.[4]
29 Nisan
1 Mayıs
NATO uçakları Priştine yakınlarındaki Lužane Köprüsü'nü vurduğu, köprü vurulurken üzerinden geçmekte olan otobüsteki yolcuların 47'sinin öldüğü, 16'sının da yaralandığı bildirildi.[4][5]
2 Mayıs
Yugoslavların elinde 32 günden beri esir olan üç Amerikan askeri serbest bırakıldı.[5]
Slobodan Miloşeviç'in Clinton'a gönderdiği mesajında, ikili görüşme yapmayı teklif ettiği ve NATO'ya da ayrıntıları basına açıklamayan dört öneri sunduğu belirtildi.
3 Mayıs
Kosova'ya düzenlediği hava saldırısında bir yolcu otobüsünün vurulması sonucunda 20 kişinin yaşamını yitirdi, 47'nin de yaralandı.[5]
5 Mayıs
"Fransız Sınır Tanımayan Doktorlar" yardım kuruluşuna bağlı bir konvoy, Priştine'de bombalandı.
Arnavutluk'ta bir Amerikan AH-64 Apaçi saldırı helikopterinin eğitim uçuşu sırasında düştü, kazada 2 pilot öldü.[5]
6 Mayıs
Almanya'nın Bonn kentinde düzenlenen Gelişmiş Ülkeler (G-8) Zirvesi'nde, NATO'nun Yugoslavya'ya karşı düzenlediği operasyonlar görüşüldü.[5]
7 Mayıs
Niş'te pazar yerini ve bir hastanenin avlusunu vuran NATO uçakları 15 kişinin ölümüne yol açtılar.[3][5]
8 Mayıs
NATO'nun Yugoslavya'ya yönelik operasyonunda Belgrad'daki İtalyan ve Çin Halk Cumhuriyeti büyükelçilikleri vuruldu. Patlama sonucu hasara ugrayan İtalyan Büyükelçiliği çalışanlarına zarar gelmezken; 3 füzenin isabet ettiği ve yerle bir olan Çin Büyükelçiliği'nde 4 kişi öldü. Patlama sonucunda yangın çıkan binada 5'i ağır olmak üzere 20'den fazla kişinin de yaralandığı bildirildi.[3][5]
10 Mayıs
Yugoslav ordusu, bazı birliklerini Kosova'dan çekmeye başladı.
ABD Başkanı Bill Clinton, NATO füzelerinin Belgrad'daki Çin Büyükelçiliği'ni vurmasıyla ilgili olarak Çin Devlet Başkanı Jiang Zemin'e bir mesaj göndererek, büyükelçiliğin vurulmasının istemeden, yanlışlıkla yapıldığını ifade ettiğini belirtti.
12 Mayıs
Niş vuruldu. 14 sivil yaralandı.
13 Mayıs
Novi Sad Radyo Televizyonu vuruldu.
14 Mayıs
NATO, 87 Kosovalı'nın ölümü, 78'inin de yaralanmasıyla sonuçlanan saldırının sorumluluğunu üstlendi, ancak Korişa köyünün askeri bir hedef olduğunu bildirdi.[5]
15 Mayıs
Bor, Avrupa'nın en büyük bakır madeni vuruldu.
17 Mayıs
Bor vuruldu. 1 kişi hayatını kaybetti.[kaynak belirtilmeli]
18 Mayıs
İbrahim Rugova, Javier Solana ve Wesley Clark ile Brüksel'de ki NATO Genel Merkezi'nde bir araya geldi. Rugova, Sırp hedefleri "etkisiz" duruma getirilene kadar NATO'nun hava akınının sürdürülmesini isteyerek, "Kosova'da artık tek çözüm bağımsızlık olarak ortaya çıktı" dedi.[5]
19 Mayıs
Kosova'daki Gnjilane vuruldu. 4 ölü, 16 yaralı.
20 Mayıs
NATO'nun hava operasyonları sürerken, Belgrag'daki bir hastanenin isabet alması sonucu 3 hasta ve 1 koruma görevlisinin öldüğü bildirildi.[3][5]
NATO hava saldırıları, Belgrad'daki İsviçre, Libya ve İsrail diplomatik misyonlarında hasara neden oldu.[4]
21 Mayıs
NATO uçaklarının Yugoslavya'nın başkenti Belgrad'daki bir termik santrali bombalaması sonucunda 10 işçinin yaralandığı ve birçok kentin karanlıkta kaldı.
22 Mayıs
Haşim Taçi'nin siyasi muhalifleri olan Kosova Kurtuluş Ordusu militanlarının kontrolü altında bulunan bir askeri kışlayı da "yanlışlıkla" vuruldu.[5]
24 Mayıs
Dragan Milunoviç adlı Sırp milletvekili NATO bombardımanında öldü. Ayrıca operasyonlarda su ve elektrik tesislerinin vuruldu, birçok kentin elektiriksiz ve susuz kaldığı.[5]
25 Mayıs
Kosova'nın Uroşevaç kentinde bir yerleşim biriminin vurulması sonucu 7 Arnavut ağır yaralandı. NATO uçakları ayrıca Belgrad'daki Sırbistan İçişleri Bakanlığı binasını da vurdu.[5]
26 Mayıs
30 Mayıs
Sirbistan'ın güneyindeki Varvarin bir köprünün vuruldu. 11 ölü ve 40 yaralı.
1 Haziran
NATO harekatı sırasında, Sancak'taki Yenipazar kentinde 23 sivil öldürüldü.[6]
2 Haziran
Rusya'nın Kosova Özel Temsilcisi Viktor Çernomirdin ile AB temsilcisi ve Finlandiya Cumhurbaşkanı Martti Ahtisaari, Kosova krizine barışçı bir çözüm bulma çabaları çerçevesinde Belgrad'a giderek, Yugoslavya Devlet Başkanı Slobodan Miloşeviç ile görüştüler. Rusya ve AB temsilcileri Belgrad yönetimine uluslararası toplumun barış planını ilettiler.[6]
3 Haziran
Yugoslavya Parlamentosu, G-8 ülkeleri tarafından hazırlanan Kosova Barış Planı'nı kabul etti. Karar, Martti Ahtisaari ve Viktor Çernomırdin'in Belgrad'taki temaslarından sonra alındı.[6]
4 Haziran
Kosova Barış Planı'nın Yugoslavya Parlamentosu tarafından kabul edilmesinin ardından askeri yetkililerden oluşan NATO heyetinin Belgrad'a gideceği ve Sırpların Kosova'dan çekilmeye başlayana kadar operasyonun da sürdürüleceği bildirildi.
5 Haziran
NATO ve Yugoslav askeri yetkililerinin, Sırp güvenlik güçlerinin Kosova'dan geri çekilmesi ve NATO bombardımanının sona erdirilmesi konularını görüşmek üzere Makedonya-Kosova arasındaki Blaçe sınır kapısı yakınlarında bir araya geldikleri, ancak görüşmelerden bir sonuç alınamadığı belirtilirken, görüşmelerin devam edeceği bildirildi.[6]
7 Haziran
NATO ve Yugoslav askeri heyetleri arasında Sırp askerlerinin Kosova'dan çekilmesiyle ilgili yapılan görüşmelerin dün kesilmesinin ardından ittifak güçlerinin Yugoslavya'ya yönelik harekatı yoğunlaştırarak sürdürecekleri bildirildi.
9 Haziran
NATO ve Yugoslavya askeri yetkilileri Sırplar'ın Kosova'dan çekilmelerine ilişkin yapılan görüşmelerde anlaştılar. Anlaşmanın NATO ve Yugoslavya yetkilileri tarafından imzalandığı açıklandı.
10 Haziran
NATO Genel Sekreteri Javier Solana düzenlediği basın toplantısında, NATO Avrupa Kuvvetleri Komutanı General Wesley Clark'a, NATO'nun Yugoslavya'ya karşı hava operasyonunu askıya alması yolunda talimat verdiğini söyledi.
BM Güvenlik Konseyi, Kosova'ya uluslararası askeri ve sivil birimlerin yerleştirilmesini onayladı.
