Nükleer tahrik

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Çift Modlu Nükleer Termal Roketi

Nükleer tahrik, ana güç kaynağı olarak bir tür nükleer reaksiyon kullanan bir tahrik sistemidir. Tahrik için nükleer madde kullanma fikri 20. yüzyılın başlarına kadar uzanmaktadır. 1903'te radyoaktif maddelerin motorlu taşıtlar, uçakları ve tekneleri hareket ettirmesi için uygun bir yakıt olabileceği varsayıldı.[1] H. G. Wells, 1914 tarihli The World Set Free adlı kurgu eserinde bu fikri ele aldı.[2]

Nükleer tahrik, günümüzde bazı denizaltı, gemi ve uçaklarda kullanılmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Some practical uses of radium rays, The Republic, Sunday, September 13, 1903
  2. ^ The new source of energy, The World Set Free, H G Wells, Collins, London and Glasgow, 1956 edition, page 55

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bussard, R.; DeLauer, R. (1958). "Nuclear Rocket Propulsion". McGraw-Hill. 
  • Bussard, R. (1965). "Fundamentals of Nuclear Flight". McGraw-Hill. 
  • Cushin, Harry (Nisan 1951). "Atomic Power — In your car". Motor Trend. 13 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.