Muhammed Mustafa Miru

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Muhammed Mustafa Miru
محمد مصطفى ميرو
Suriye Başbakanı
Görev süresi
7 Mart 2000 - 10 Eylül 2003
Başkan Hafız Esad
Abdülhalim Haddam (geçici)
Beşşar Esad
Yerine geldiği Mahmud ez-Zubi
Yerine gelen Muhammed Naci el-Utri
Halep Vilayeti Valisi
Görev süresi
26 Aralık 1993 - 12 Mart 2000
Başkan Hafız Esad
Yerine geldiği Muhammed Mavaldi
Yerine gelen Salih Kanac
Arap Sosyalist Baas Partisi Suriye Bölgesel Şubesi Bölge Komutanlığı üyesi
Görev süresi
21 Haziran 2000 - 9 Haziran 2005
Kişisel bilgiler
Doğum 1941
El-Tel, Suriye
Ölüm 22 Aralık 2020 (78-79 yaşlarında)
El-Tel, Suriye
Partisi Arap Sosyalist Baas Partisi Suriye Bölgesel Şubesi
Diğer siyasi
bağlantıları
Ulusal İlerici Cephe
Bitirdiği okul Şam Üniversitesi
Moskova Devlet Üniversitesi

Muhammed Mustafa Miru (Arapçaمحمد مصطفى ميرو; 1941 - 22 Aralık 2020),[1] 7 Mart 2000 - 10 Eylül 2003 tarihleri arasında Suriye başbakanı olarak görev yapmış Suriyeli bir siyasetçidir.

Yaşamının erken dönemi ve eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

Miru, 1941 yılında Şam'ın dış mahallelerinden el-Tel'de Sünni kırsal bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.[2][3][4][5] Şam Üniversitesine devam etti.[2] Daha sonra Moskova Üniversitesinden Arap dili ve edebiyatı alanında doktora derecesi aldı.[5][a]

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Miru 1966 yılında Baas Partisine üye oldu.[5] Arap Öğretmenler Birliğine katıldı ve birliğin kültürel işler ve yayınlardan sorumlu genel sekreteri oldu. 1980-1986 yılları arasında Dera vilayetinin valisi olarak görev yaptı.[5] 1986'da Haseke vilayetine vali olarak atandı ve 1993'e kadar bu görevde kaldı. 1993 yılında Halep vilayetinin valisi oldu ve 2000 yılına kadar bu görevi sürdürdü.[5][6] O dönemde Suriye ve Türkiye arasındaki bölgesel gerginliklere rağmen, Türk hükûmeti ile iyi ilişkilere sahip olduğu ve iki hükûmet arasındaki anlaşmalarda yer aldığı söyleniyordu.[7] Haziran 2000'de Baas Partisinin önde gelen isimlerinden biri oldu.[2]

7 Mart 2000 tarihinde, Devlet Başkanı Hafız Esad'ın ölümünden kısa bir süre önce Miru, 1987'den beri görevde olan Mahmud ez-Zubi'nin yerine başbakan olarak atandı.[8][9][10] Miru'nun kabinesi 13 Mart 2000'de açıklandı ve ekonomik reformları ele almak ve yolsuzlukla mücadele etmekle görevlendirildi.[11] Esad'ın 2000 yılındaki ölümünden sonra geçiş dönemini yöneten dokuz kişilik komitede yer aldı.[12]

Yeni başkan Beşşar Esad tarafından görevde tutuldu ve iktidardaki Baas Partisi saflarında terfi ettirildi. Miru, Ağustos 2001'de komşu Irak'a giden bir bakanlık ve ticaret heyetine başkanlık ederek Körfez Savaşı'ndan bu yana bu ülkeyi ziyaret eden ilk Suriye başbakanı oldu.[11] Aralık 2001'de ekonomik reformu teşvik etmek amacıyla Miru, ekonomiyle ilgili stratejik portföylere atanan birkaç "reform yanlısı" bakanla kapsamlı bir yeniden yapılanmaya sahne olan yeni bir kabine kurmakla görevlendirildi.[7][11] Miru'nun başbakanlığı döneminde Türkiye ile ilişkiler de gelişti. Temmuz 2003'te Miru, 17 yıl sonra Türkiye'yi ziyaret eden ilk Suriye başbakanı oldu ve burada sağlık, petrol ve doğal gaz ve gümrük konularında üç anlaşma imzaladı.[13]

Miru, ekonomik reform sürecindeki durgunluk nedeniyle Eylül 2003 başında görevinden istifa etti. Meclis Başkanı Muhammed Naci el-Utri onun yerine başbakan oldu. Miru siyasi kariyerine Baas Partisinin Merkez Komite üyesi olarak devam etti.[14] Görev süresi Haziran 2005'te sona erdi ve siyasetten emekli oldu.[15]

Ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]

Miru, Suriye'deki COVID-19 pandemisi sırasında 22 Aralık 2020'de El-Tel'de COVID-19 yüzünden öldü. Kendisi 79 yaşındaydı.[1]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Bazı kaynaklar doktorasını Erivan Devlet Üniversitesinden aldığını bildirmektedir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "وفاة آخر رئيس وزراء في عهد حافظ أسد بفيروس كورونا". Orient News (Arapça). 22 Aralık 2020. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2023. 
  2. ^ a b c "On the new Syrian government". Arabic News. 12 Aralık 2001. 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2013. 
  3. ^ "Syria Primer" (PDF). Virtual Information Center. 24 Nisan 2003. 22 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2013. 
  4. ^ Robert G. Rabil (2006). Syria, The United States, and the War on Terror in the Middle East. Greenwood Publishing Group. s. 31. ISBN 978-0-275-99015-2. Erişim tarihi: 15 Mart 2013. 
  5. ^ a b c d e Zisser, Eyal (September 2000). "Will Bashshar al-Asad Rule?". The Middle East Quarterly. VII (3). ss. 3-12. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2013. 
  6. ^ "Syria: A commitment to change". Euromoney. July 2001. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013. 
  7. ^ a b East, Roger; Thomas, Richard (2003). Profiles of People in Power: The World's Government Leaders. Routledge. s. 505. ISBN 1-85743-126-X. 
  8. ^ "Syria appoints new prime minister". BBC. 10 Eylül 2003. 4 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013. 
  9. ^ Political Chronology of the Middle East. Routledge. 12 Ekim 2012. s. 2038. ISBN 978-1-135-35673-6. Erişim tarihi: 10 Şubat 2013. 
  10. ^ The Middle East and North Africa 2003. Europa Publications. 2003. ss. 1019. ISBN 978-1-85743-132-2. Erişim tarihi: 15 Mart 2013. 
  11. ^ a b c Europa World Year Book 2. Taylor & Francis. 2004. ss. 4057-4061. ISBN 1-85743-255-X. 
  12. ^ "Bashar Aims to Consolidate Power in the Short-Term and to Open up Gradually". APS Diplomat News Service. 19 Haziran 2000. 10 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013. 
  13. ^ Bal, İdris (2004). Turkish Foreign Policy in Post Cold War Era. Universal Publishers. s. 369. ISBN 1-58112-423-6. 
  14. ^ Moubayed, Sami (1 Haziran 2005). "The faint smell of jasmine". Al Ahram Weekly. Cilt 744. 25 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2013. 
  15. ^ Moubayed, Sami (July 2005). "Syria: Reform or Repair?" (PDF). Arab Reform Bulletin. 3 (6). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Mart 2013.