Mihaylo Uritski

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mykhailo Urytskyi

Mykhailo Iakovych Urytskyi (Ukraynaca: Михайло Якович Урицький; d. 3 Haziran 1965) Ukraynalı bir kukla tiyatrosu yönetmeni ve Kiev Ulusal IK Karpenko-Kary Tiyatro, Sinema ve Televizyon Üniversitesi'nde öğretmen.

Mykhailo Urytskyi, uluslararası festivallerin ve tiyatro ödüllerinin sahibidir.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yüksek öğrenimini 1982'den 1988'e kadar Kharkiv Ulusal Kotlyarevsky Sanat Üniversitesinde yaptı.

İkinci yüksek öğrenimini - 2006'dan 2007'ye kadar Kiev Ulusal IK Karpenko-Kary Tiyatrosu, Sinema ve Televizyon Üniversitesinde yaptı. M. Urytskyi, "Okul öncesi çağındaki çocuklarında kukla tiyatrosunun çeşitli biçimlerinin psikolojik algısının özellikleri" adlı bilimsel çalışmanın yazarıdır.

M. Urytskyi yedi yıl boyunca Kırım Kukla Tiyatrosu'nda ( Simferopol ) Boris Azarov'un yönetmenliğinde oyuncu olarak çalıştı.[1] "All Mice Love Cheese" Dyula Urban, Grigoriy Oster'ın "Shreds on the Scatter", Donald Bisset'in "The Upside Down Tale" ve John Priestley'nin "Snoogle" oyunlarında sahne görüntülerini somutlaştırdı.

1994'te Mykhailo tiyatrodan ayrıldı ve Ukrayna'daki ilk özel kukla tiyatrolarından biri olan "Harlequin" masal tiyatrosunu kurdu. İlk yönetmenlik yapımları Hans Christian Andersen'in masallarından "Kurşun Asker" ve " Prenses ve Bezelye ", Peter Yershov'un "Küçük Kambur At" (Konyok-Gorbunok), Atanas Popescu'nun "Küçük Güneş Işını", Carlo Gozzi'nin " Üç Portakal Aşkı "gibi eserlerdir.[2][3]

Yönetmenlik faaliyeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Kiev Belediye Akademik Kukla Tiyatrosu sanat yönetmeni Sergei Efremov'un daveti üzerine M. Urytskyi, tiyatro yönetmenliği görevini üstlenmek için Kiev'e taşındı. 10 yıllık çalışması boyunca, tiyatroya 6 belediye ödülü "Kiev Pektoral" getiren 15 performans sergiledi.

Kiev Tiyatrosu'nda çalışmanın yanı sıra Ukrayna (Odesa, Mykolaiv, Poltava, Simferopol), Rusya ( Volgograd, Krasnodar, Makhachkala, Naberezhnye Chelny, Tula, Yoshkar-Ola ), Beyaz Rusya ( Maladzyechna ), Litvanya( Panevėžys, Slovakya ( Košice ), Moldova ( Kişinev ).[4][5] tiyatrolarında prodüksiyonlar gerçekleştirdi.

Mykhailo, eserlerinde dünya halk masallarına ( Aladdin'in Sihirli Lambası, Kurbağa Prensesi, Keçi-Dereza, Sihirli Kuğu Kazları, Sihirli Keman), çocuk edebiyatı klasiklerinin mirasına ( Charles'ın Külkedisi Külkedisi ) atıfta bulunur. Perrault, Rudyard Kipling'in "Filiin Burnu Neden Uzun?", Pyotr Yershov'un "Küçük Kambur At" (Konyok-Gorbunok) , çağdaş yazarların eserleri ("Sihirli Nilüfer", Lyudmila Ulitskaya, "Yorgun Şeytan" Serhii Kovalev). Kendi itirafına göre en sevdiği yazar, sahnelediği 10'dan fazla eserin ("Bülbül", " Kurşun Asker ", "Thumbelina", "The Ugly Duckling", "Prenses ve Bezelye") performansın temelini oluşturan Hans Christian Andersen'dir.[2]

M. Urytskyi, çocuk repertuvarı ("Çizmeli Kedi", Charles Perrault, "The Sunbeam", Atanas Popescu, "Gasan – the Seeker for Happiness"), "Gasan – the Seeker for Happiness", by Eugene Speransky) ve yetişkin izleyiciler için performanslar (" A William Shakespeare'in Yaz Gecesi Rüyası, Éric-Emmanuel Schmitt'in " Oscar ve Pembeli Kadın ", Carlo Gozzi'nin "Üç Portakal Aşkı (peri masalı)|Üç Portakal Aşkı"). Müzikal tiyatro türünde bir dizi proje gerçekleştirdi ( Volodymyr Bystryakov'un müziğiyle Veniamin Smekhov'un "Ali Baba ve Kırk Haramiler" müzikali, Alexey Rybnikov'un müziğiyle Aleksey Tolstoy'un " Buratino'nun Maceraları" adlı müzikal masalı).[6][7][8][9]

2017 verilerine göre M. Urytskyi 50'den fazla performans sergiledi.

Pedagojik ve sosyal faaliyetler[değiştir | kaynağı değiştir]

2013'ten 2015'e kadar M. Urytskyi, UNIMA üyelerinin profesyonel, sosyal ve maddi çıkarlarını koruma komisyonunda başkan yardımcısı ve başkan olarak görev yaptı. "Bylo ne bylo" projesinin tiyatro küratörüdür.[10]

2008'den beri Mykhailo Urytskyi , Kiev Ulusal IK Karpenko-Kary Tiyatrosu, Sinema ve Televizyon Üniversitesi'nde öğretmen olarak çalışmaktadır ("Kukla Tiyatrosu Oyuncusu", "Kukla Tiyatrosu Yönetmenliği" uzmanlığı). Mezunlar arasında yönetmenler Lyudmila Zemelko (Vinnytsia Bölgesel Akademik Kukla Tiyatrosu), Marichka Vlasova (Zaporozhye Bölgesel Kukla Tiyatrosu); tiyatro ve sinema oyuncuları Tatiana Kazantseva, Pavel Borysenok, Maria Senko, Vasily Protsyuk, Yulia Olekseenko, Vladimir Shikalo bulunur.[11]

Mykhailo Urytskyi Kiev'de yaşamakta ve çalışmaktadır.

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Yönetmenin çalışmaları Kiev, tüm Ukrayna ve uluslararası festivallerde çok sayıda ödül aldı. Bu ödüller arasında " Bülbül " (Volgograd Bölge Kukla Tiyatrosu) performansıyla Uluslararası Çocuk ve Gençlik Tiyatro Festivali "Luchafarul" ( Iasi, Romanya ) Grand Prix 2008 de bulunur. "Thumbelina" (Dağıstan Devlet Kukla Tiyatrosu) performansıyla Uluslararası Festival-Yarışma "İLHAM Uluslararası Tiyatro Sanatları Yarışması-Festival" (Turku, Finlandiya) "En İyi Yönetmen" kategorisinde ödül aldı; Hazar ülkeleri II. Uluslararası Kukla Tiyatroları Festivali'nin "Hazar kıyısı" (Astrakhan, Rusya) "Kurşun Asker" (Dağıstan Devlet Kukla Tiyatrosu) performansıyla; XIV Uluslararası Çocuk Tiyatroları Festivali "Іnterlyalka-2013" (Uzhhorod, Ukrayna) "Thumbelina" (Kiev Belediye Akademik Kukla Tiyatrosu) performansıyla; XXIII Uluslararası Kukla Tiyatroları Festivali "SPOTKANIA" (Torun, Polonya) "Oscar" (Kiev Belediye Akademik Kukla Tiyatrosu) performansıyla ödüller aldı.[12][13][14][15][16]

Mykhailo Urytskyi, "Çocuklar için En İyi Performans" (2012 - " Thumbelina ", 2016 - "Neden filde uzun burun") adaylıklarında "Kiev Pektoral" tiyatro ödülünün birden çok kazanmıştır. Kiev Pektoral'in iki ana adaylığını kazanan, şimdiki zamanın ilk ve tek yönetmeni oldu: performans Oscar (performance) [uk] (Kiev Belediye Akademik Kukla Tiyatrosu), ödülün uzmanları tarafından 2016 yılı sonuçlarına göre "Dramatik Tiyatronun En İyi Performansı" adaylığında en iyisi olarak kabul edildi ve Mikhail Urytskyi "En İyi Yönetmen" adaylığının ödülü sahibi oldu.[17]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". web.archive.org. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2023. 
  2. ^ a b Радіопрограма українського радіо «За лаштунками» від 15 березня 2015 року, ведуча В.М. Доленко 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  3. ^ Підприємство Театр казки «Арлекіно» 1 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  4. ^ Оскар для розовой мамы 23 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(Rusça)
  5. ^ Набережночелнинский государственный театр кукол готовит к показу два спектакля 18 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  6. ^ Кот на Эйфелевой башне 1 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  7. ^ Волгоградский театр кукол «Гасан, искатель счастья» 1 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  8. ^ УРИЦЬКИЙ: "У ляльковому театрі можливі такі метафори й узагальнення, які неможливі в інших театрах"[ölü/kırık bağlantı] (Ukraynaca)
  9. ^ Режисер-постановник Михайло Урицький та диригент-постановник Сергій Дідок в ранковому ефірі 18 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  10. ^ "В Киеве прошел День украинской сказки". 8 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2023. 
  11. ^ Кафедра акторського мистецтва та режисури театру ляльок 24 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  12. ^ «Iнтерлялька-2013»: від етнотрадицій до шоу 30 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  13. ^ «Яка ж то каторжна робота — оцей театр…» 29 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  14. ^ Дагестанские кукольники с триумфом выступили на фестивале в Финляндии 1 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  15. ^ "SEM Consulting Oy. Winners 2014". 30 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2023. 
  16. ^ PROTOKÓŁ POSIEDZENIA KOŃCOWEGO JURY PROFESJONEGO XXIII MIĘDZYNARODOWEGO FETSIWALU TEATRÓW LALEK SPOTKANIA 17 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Lehçe)
  17. ^ Доблесть театру – вбивати війну! 22 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Mihaylo_Uritski&oldid=31816385" sayfasından alınmıştır