Meşrutiyet Edebiyatı

Türk edebiyatının tarihsel gelişimi içinde II. Meşrutiyet'in ilanından (1908) Cumhuriyet'e (1923) kadar süre içinde edebiyatla ilgili oluşumların tümüne verilen addır.

Türkiye’de 1876’da bir tarihsel dönüşüm yaşanmıştır. Meşrutiyet ilan edilmiş ve bunun etkileri edebiyata da yansımıştır.

Milli Edebiyat akımı

Türk Dili, vezni, zevki ve kültürü ile Milli konuları, Milli Ülküleri işleyen Türk Edebiyatı ihtiyacı ve özlemi sonucunda 1911-1923 yılları arasında, dilde yalınlık, halk edebiyatı şiir biçimlerinden yararlanma ve hece ölçüsü, konu seçiminde yerlilik, yalın bir dille yazma, konularını hayattan ülke şartlarından seçme ve milli kaynaklara yönelme ilkelerini benimseyen Milli Edebiyat akımı doğmuştur.

İslamcı, Osmanlıcı, gelenekçi görüşlere sahip yazarlardan, bireysel eğilimli yazarlara kadar tüm edebiyatçılara açık bir bütünlük mevcuttur. Bu akım dilde ve duyuşta 1911-1915 dönemi milliyetçilik fikirlerinin ön planda olduğu roman, hikâye, tiyatro eseri ve şiirler verilmesine yol açmıştır.

Fecr-i Ati

II. Meşrutiyet 'ın ilanından sonra Servet-i Fünûn mecmuası etrafında kendilerine Fecr-i Ati adını veren yeni bir nesil toplanmıştır. Kısa ömürlü olan bu topluluk, Servet-i Fünunculardan daha sade bir dil kullanmış sembolizm, empresyonizm ve romantizm gibi akımları eserlerine uygulamışlar,