Marianne Bachmeier

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Marianne Bachmeier
Doğum3 Haziran 1950
Sarstedt
Ölüm17 Eylül 1996 (46 Yaşında)
Lübeck
Ölüm sebebiPankreas Kanseri
Defin yeriLübeck Burgtorfriedhof
MeslekLokantacı
Çocuk(lar)Anna Bachmeier (Kızı)

Marianne Bachmeier (3 Haziran 1950 – 17 Eylül 1996) bir vigilantizm eylemi sonrasında Almanya'da ünlü olmuştur. Marianne, kızına tecavüz edip onu öldüren katili, 1981 yılında Lübeck Bölge Mahkemesi'nde herkesin gözü önünde ateşli silah kullanarak öldürmüştür.


Gençliği ve ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Marianne Bachmeier, ailesi Doğu Prusya'dan kaçtıktan sonra Sarstedt'te doğdu ve büyüdü. Babası Waffen-SS üyesiydi. Ebeveynleri boşandıktan sonra annesi, yeniden evlendi.

1966'da, 16 yaşında, Marianne Bachmeier ilk çocuğunu doğurdu ve bu çocuğu daha bebekken evlatlık verdi. 18 yaşında, o zamanki erkek arkadaşından tekrar hamile kaldı. Kızının doğumundan kısa bir süre önce Marianne tecavüze uğradı. İkinci çocuğunu da daha bebekken evlatlık olarak verdi. 1973 yılında Marianne'in üçüncü kızı Anna dünyaya geldi. Anna'nın doğumundan sonra Marianne tüp ligasyonu ameliyatı oldu ve Anna'yı tek başına büyüttü.

Kızının ölümü ve sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Marianne'in kızı Anna Bachmeier, 5 Mayıs 1980 tarihinde yedi yaşındayken annesiyle tartışmış ve okulu asmaya karar vermiştir. Anna, kedileriyle oynamak için evine gittiği 35 yaşındaki kasap Klaus Grabowski tarafından kaçırılmıştır. Anna'yı evinde birkaç saat alıkoymuş, cinsel saldırıda bulunmuş ve en sonunda nişanlısının taytıyla boğarak öldürmüştür. Savcıya göre, kızı bağlayıp bir kutuya koyduktan sonra bir kanalın kıyısına bırakmıştır. Grabowski'yi ihbar eden kişi kendi nişanlısıdır.

Klaus Grabowski zaten cinsel suçlardan mahkum biriydi, daha önce de iki kız çocuğuna cinsel istismarda bulunmaktan hüküm giymişti. 1976 yılında gönüllü olarak kimyasal kastrasyona tabi tutulmuş, ancak daha sonra kastrasyonu tersine çevirmek için hormon tedavisi gördüğü ortaya çıkmıştır. Grabowski tutuklandığında Anna'yı cinsel olarak istismar etme niyetinde olmadığını ifade etmiştir. Anna'nın kendisini baştan çıkarmaya ve gasp etmeye çalıştığını, hapse geri dönme korkusunun da onu öldürmeye ittiğini söyledi. Kızın, kendisinden para koparmak amacıyla annesine, ona uygunsuz bir şekilde dokunduğunu söylemek istediğini iddia etti.

Mahkeme salonundaki kanunsuz adalet[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Mart 1981'de, davanın üçüncü gününde, Marianne Bachmeier, Lübeck Bölge Mahkemesi'nin duruşma salonuna bir Beretta 70[1] soktu ve kızının katili olduğunu itiraf eden Klaus Grabowski'yi sırtından vurdu.[2] Silahı, Grabowski'nin üzerine sekiz kez ateşledi. Atışlardan yedisi isabet etti ve 35 yaşındaki Grabowski neredeyse anında öldü.[3]

Bu vaka muhtemelen Batı Almanya'daki en çok bilinen kanunsuz adalet vakasıdır. Medyada geniş bir yer buldu ve dünyanın dört bir yanından televizyon ekipleri bu davayı haber yapmak için Lübeck'e gitti.

Halkın büyük bir kısmı kadının bu eylemlerine karşı anlayış gösterdi. Hayat hikâyesini Stern haber dergisine yaklaşık 250.000 Alman Markı karşılığında sattı.

Adam öldürmenin hükmü[değiştir | kaynağı değiştir]

2 Kasım 1982'de Marianne Bachmeier, ilk olarak mahkemede cinayetle suçlandı. Daha sonra savcılık, cinayet suçlamasını düşürdü. 28 gün süren müzakerelerin ardından kurul, karar üzerinde anlaşmaya vardı. Davanın açılmasından dört ay sonra, 2 Mart 1983 tarihinde Lübeck Bölge Mahkemesi Dairesi tarafından adam öldürme suçundan hüküm giydirilmiş ve yasadışı ateşli silah bulundurma suçundan altı yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak üç yıl hapis yattıktan sonra serbest bırakılmıştır.

Yurt dışına çıkma[değiştir | kaynağı değiştir]

Marianne Bachmeier, 1985 yılında yeniden evlendi ve 1988 yılında öğretmen olan kocasıyla birlikte Nijerya'nın Lagos kentine taşındı. Kocasının bir Alman okulunda öğretmenlik yaptığı bir Alman kampında yaşadılar. 1990'da boşandılar ve Bachmeier, Sicilya'ya taşındı. Sicilya'da kendisine kanser teşhisi konduktan sonra Almanya'ya geri döndü.

Röportaj[değiştir | kaynağı değiştir]

21 Eylül 1995 tarihinde, Das Erste TV kanalında yayınlanan Fliege adlı talk show programına katıldı. Kızının katili olduğu iddia edilen kişiyi iyice düşündükten sonra, gereken kanunu uygulamak ve Anna hakkında daha fazla yalan yaymasını önlemek için onu vurduğunu itiraf etti.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Anna ve Marianne Bachmeier'ın Mezarı

17 Eylül 1996'da Lübeck'teki bir hastanede 46 yaşında pankreas kanserinden öldü. Aslında evlat edindiği Palermo'da ölmeyi arzu ediyordu. Ölümünden önce NDR muhabiri Lukas Maria Böhmer'den kendisine eşlik etmesini ve hayatının son dönemlerini filme almasını istedi. Ölümünün ardından Lübeck'teki bir mezarlıkta kızı Anna ile aynı mezara gömüldü.

Mirası[değiştir | kaynağı değiştir]

1980'lerin başında, Aida Jordão, Suzanne Odette Khuri, Ann-Marie MacDonald, Patricia Nichols, Baņuta Rubess, Tori Smith, Barb Taylor ve Maureen White'dan oluşan Anna Kolektifi, Bachmeier ve kanunsuz eylemi hakkında bir tiyatro eseri üzerinde çalışmaya başladı.[4] Oyunun kısa bir versiyonunun prömiyeri 1983 yılında yapıldı. Tamamlanan oyun, This is for You, Anna, 1984 yılında prömiyerini yaptı.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Museen Nord: Pistole". (Almanca). 1 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2023. 
  2. ^ "Berühmter Kriminalfall: Marianne Bachmeier tötet Mann im Gericht". Express. (Almanca) Hilger, Maternus. 1 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2023. 
  3. ^ "The Nazi murder law that still exists". BBC News (İngilizce). 6 Şubat 2014. 13 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2023. 
  4. ^ Filewod, Alan (15 Aralık 1991). The CTR Anthology: Fifteen Plays from Canadian Theatre Review (İngilizce). University of Toronto Press. ISBN 978-1-4426-5822-6. 17 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2023. 
  5. ^ Scott, Shelley (2010). Nightwood Theatre: A Woman's Work is Always Done (İngilizce). Athabasca University Press. ISBN 978-1-897425-55-8. 1 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2023.