İçeriğe atla

Maraschino

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Maraschino
Maraschino likörü
TipLikör
İmalatçıMaraska ve Luxardo
MenşeHırvatistan
İlk üretim16. yüzyıl([1])
Alkol derecesi% 32 ABV
RenkAçık
Web sitesi


Maraschino (İtalyanca: [maraˈskiːno]) Maraska vişnelerinin damıtılmasından elde edilen bir likördür. Hırvatistan'ın Dalmaçya kıyılarının bazı kısımlarında yabani olarak yetişen Maraska vişne ağacının (Prunus cerasus var. marasca) küçük, hafif ekşi meyvesi, liköre eşsiz aromasını verir. Geleneksel olarak elle dokunmuş hasır şişelerde satılır.

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]
Zadar'daki eski Luxardo fabrikası, şimdi Maraska'nın merkezidir.

1759'da Venedikli bir tüccar olan Francesco Drioli, o zamanlar Venedik Cumhuriyeti'nin bir parçası olan Hırvatistan'ın Zadar kentinde maraschino'nun endüstriyel ölçekte üretimini başlattı. Drioli, grappa damıtımını ev geleneğinden resmi bir endüstriye dönüştüren Veneto bölgesindeki diğer iş insanlarıyla aynı Venedik girişimci ruhunu gösterdi: her iki durumda da işletmeler bölgesel Damıtımcılar Loncası'nın (Arte dell'acqua di vita) koyduğu kurallara ve kısıtlamalara sıkı sıkıya uyuyordu.[2]

Francesco Drioli, Giuseppe Carceniga'nın Marasca vişnelerinin damıtılması için daha önceki yenilikçi tekniklerini geliştirdi ve mükemmelleştirdi ve 1759'da Fabbrica di Maraschino Francesco Drioli'yi (Francesco Drioli Maraschino Fabrikası) kurdu.[3][a] 18. yüzyılın sonuna gelindiğinde maraschino'su çoktan yaygın bir üne kavuşmuştu ve Avrupa'daki, özellikle İngiltere'deki büyük pazarları ele geçirmişti. 17 Haziran 1779 tarihli London Morning Post ve Daily Advertiser'daki ilk reklamda, Johnson & Justerini firması "soylulara ve asilzadelere" "Zara'dan ... en mükemmel lezzette büyük miktarda maraschino ithal ettiklerini" bildirdi ve 1804'te Avusturya İmparatoru fabrikaya İmparatorluk armasını kullanma hakkı veren İmparatorluk Regia Privilegiata unvanını verdi.[4] Likör, Avrupa'nın dört bir yanından seçkin kişiler, yöneticiler ve mahkemeler tarafından aranıyordu ve Francesco Drioli fabrikası, Avusturya, Büyük Britanya ve İtalya'nın kraliyet hanedanlarından gelen kraliyet armasını kullanma hakkını veren Kraliyet Yetki Belgeleri'ne sahipti. İngiliz savaş gemileri, İngiliz kraliyet ailesi için maraschino sevkiyatlarını almak üzere Korfu ve Malta'daki üslerden gönderiliyordu. Aslında 1877'de York Dükü (geleceğin V. George'u) ve Edinburgh Dükü fabrikayı ziyaret etti ve Salghetti-Drioli aile evinde "büyük bir memnuniyetle seçkin bir büfe" kabul etti ve "daha fazla kasa rosolio ve birkaç kavanoz maraschino kirazı" satın aldı (Il Dalmata, a. XXII, no.77, 28 Eylül 1877).[5] Ancak Drioli Maraschino, başlangıçtan itibaren sahteciliğe maruz kaldı ve bu durum fabrikanın 1980'de kapanmasından sonra bile devam etti ve sahiplerini tekrar tekrar yasal işlem yapmaya zorladı.[6] Nicolò Tommaseo, Via Facti adlı eserinde Drioli Maraschino'nun İtalya'da... ve tutte cinque le parti del mondo'da (İtalya'da... ve dünyanın beş yerinde) ne kadar yaygın olduğunu belirtti ve şöyle yazdı: "in tutte bevuto e in tutte falsificato ..." (her yerde içiliyor ve her yerde sahtesi yapılıyor/kopyalanıyor).[7]

Maraska

Kare yeşilimsi şişeler Murano cam fabrikaları tarafından tedarik edildi ve 19. yüzyılın başlarında hasır kapak (bir "fiyasko" olarak bilinir) tanıtıldı. Bu, uzun deniz yolculuklarında şişeleri taşımak için tipik bir Venedik yöntemiydi ve yıllar içinde markayı tanımlayacaktı.[8] Veneto'da İtalyan egemenliğinin yeniden kurulmasının ardından, Giuseppe'nin oğlu Francesco Salghetti-Drioli, Zadar'da bir cam fabrikasının kurulmasında etkili oldu, Murano'dan yetenekli işçiler getirdi ve ilk başkanı oldu.[9]

Maraschino'nun ünü büyüdükçe, Zadar'ın adı da büyüdü ve bu da diğer fabrikaların ortaya çıkmasına ve yerleşmesine, özellikle Girolamo Luxardo (1821) ve Romano Vlahov'un (1861) fabrikalarının kurulmasına yol açtı. Birlikte, kurucusu Francesco Drioli olan l'industria del maraschino di Zara'yı (Zadar'ın maraschino endüstrisi) kurdular.[10]

İkinci Dünya Savaşı, Tito partizanlarının İtalyan toplumuna karşı zulmü (Pietro ve Nicolò Luxardo da dahil olmak üzere Luxardo ailesinden bazıları partizanlar tarafından öldürüldü[11]), Zadar'ın bombalanması ve Yugoslav egemenliğine geçişi, bir dönemin sonunu işaret etti. Savaş sonrası dönemde, en önemli üç damıtımevinin sahipleri Vittorio Salghetti-Drioli, Giorgio Luxardo ve Romano Vlahov, İtalya'ya sığındı ve sırasıyla Venedik yakınlarındaki Mira, Padova yakınlarındaki Torreglia ve Bologna'da işlerini yeniden kurdular. 1946'da Vittorio üretime yeniden başlamıştı ve kısa sürede şirketin geleneksel pazarlarını, özellikle İngilizce ve İngilizce konuşulan bölgeleri yeniden ele geçirdi. Fabrikasının uzun süredir devam eden ve prestijli geleneğini, böylesine kökten değişmiş bir savaş sonrası dönemin gerektirdiği modernizasyon talepleriyle ustaca uzlaştırdı. Zadar'ın tarihi maraschino endüstrisinin kurucu ailesinin Dalmaçya kolunun altıncı ve son varisi olan Vittorio Salghetti-Drioli'nin ölümü, yalnızca ailenin bu kolunun yok olmasına değil, aynı zamanda en eski İtalyan likör şirketi olan Francesco Drioli fabrikasının 200 yıllık tarihinin de sonunu getirdi. 1974'teki ölümünden sonra, mirasçıları Società Finanziaria Europea ile birlikte Distillerie Venete Mira Spa'yı (DI. VE. MI) kurdular. Şirket bu yeni gruba devredilirken fabrikanın, markaların ve tariflerin mülkiyeti korundu ve ikincisinin kullanımı yetkilendirildi. Yönetim Kurulu 1980'de üretimi durdurmaya karar verdi ve şirket tasfiye edildi.[12]

18. yüzyılın ikinci yarısından 1943'e kadar olan Salghetti-Drioli arşivi, Zadar maraschinosunun tarihine tanıklık ediyor. Vicenza'da aile tarafından korunan bölüm, 1991'de Kültür Mirası Bakanlığı tarafından "büyük tarihi ilgi" olarak belirlendi ve Prof. Georgetta Bonfiglio-Dosio tarafından kataloglandı.[13] Savaştan ve Zadar'ın Yugoslavya'ya geçmesinden sonra el konulan Zadar'da kalan bölüm, Zadar Devlet Arşivleri'nde (Drzavni Arhiv u Zadru) Tvornica F. Drioli Fonu'nda saklanıyor ve arşivci Marijan Maroja tarafından kataloglandı.[14] Arşivin tamamı yalnızca fabrikanın tarihini, yedi nesil girişimci boyunca gelişimini ve Zadar tarihine yaptıkları önemli katkıları belgelemekle kalmıyor, aynı zamanda Adriyatik çevresindeki bölgeyi sarsan tarihi olaylara da ışık tutuyor.[15] Arşiv, tarihçiler ve arşivciler için 1797'de Venedik Cumhuriyeti'nin yıkılışından 1947'de Zadar'ın Yugoslavya egemenliğine geçişine kadar Avusturya, Fransa ve İtalya egemenliğinin çeşitli dönemlerini kapsayan benzersiz bir kaynak sunuyor.[16] Maraschino endüstrisi Zadar şehrinin tarihinde önemli bir rol oynamıştı ve savaşın ardından üretim faaliyetleri yeniden başlatıldı. Tarihi fabrikalardan müsadere edilen varlıklar, kullanılabilir tüm ekipmanlar dahil olmak üzere, sonunda eski Luxardo tesislerinde bulunan ve şu anda "Maraska Şirketi Zadar" olarak faaliyet gösteren Maraska adlı yeni bir fabrikanın kurulmasına yol açan tek bir işletmede birleştirildi. Bu şirket geleneksel işletmeyi sürdürerek likör ve şurup yelpazesini genişletti ve Hırvatistan'ın en önemli likör üreticisi haline geldi.[17]

Üretimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Maraschino hazırlamak için öncelikle maraska kirazlarının alkollü infüzyonu yapılır, bazen kırılmış çekirdekler ve/veya yapraklar da kullanılır; infüzyon hazır olduğunda her şey damıtılır ve olgunlaşmaya bırakılır. Son olarak damıtılan içkiye şeker şurubu, su ve diğer özel malzemeler eklenerek likör haline getirilir ve alkol oranı yaklaşık %30'lara düşürülür.

Zadar'daki tarihi markalar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Maraschino Luxardo (1821)[18]
  • Distilleria Romano Vlahov (1861)[19][20]
  • Fabbrica Maraschino Francesco Drioli (1759–1943)[21]
  • Fabbrica Maraschino Stampalia[22]
  • Distilleria Bordiga (1888)
  • Distilleria Calligarich[22]
  • Distilleria Millicich[22]
  • Distilleria Magazzin[22]
  • Distilleria Stanich[22]
  • Maraska d.d (Yugoslavya işgalinden sonra Zadar'ın en ünlü üç likör fabrikası olan "Excelsior Girolamo Luxardo", "Romano Vlahov" ve "Fabrica maraschino Francesco Drioli SA"nın birleştirilmesi, Aralık 1946'nın sonlarında "Maraska" likör, çikolata ve şeker fabrikası Zadar adıyla ortaya çıktı.)[23]

Gastronomi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yemek pişirmede maraschino genellikle tatlıların hazırlanmasında veya meyve salatalarının veya dondurmaların lezzetini artırmak için kullanılır. Aşağıda verildiği gibi birçok kokteylin hazırlanmasında da kullanılır.

Kokteyller

[değiştir | kaynağı değiştir]
Aviation kokteyli maraschino ile hazırlanır.

Maraschino, kokteyllerde çok özel ve dikkat çekici bir malzemedir. Yasaklanmadan önce birçok tarifte Maraschino kullanılırdı; en çok kullanılan ve en önemli malzemelerden biriydi. Son birkaç yılda, el yapımı kokteyl hareketinin büyümesi Maraschino'nun eski statüsüne kavuşmasına yardımcı oldu.

  • Aviation
  • Brandy crusta
  • Brooklyn
  • Casino
  • Decepticon
  • Demerara Dry Float
  • Fancy free
  • Hemingway special
  • Illegal
  • Improved whiskey cocktail
  • Last Word
  • Martinez
  • Mary Pickford
  • Red hook
  • Tuxedo
  • Takumi's aviation

Popüler kültürde

[değiştir | kaynağı değiştir]

Randal Kleiser'in ünlü filmi Grease'de (1978), Marty Maraschino[24] karakteri (Dinah Manoff), filmin çekildiği 70'li yıllarda ve filmin geçtiği dönem olan 50'li yıllarda Amerika Birleşik Devletleri'nde vişnenin ne kadar yaygın olarak bilindiğini vurgulamak için isminin "vişneye benzediğini" söyler, daha doğrusu Maraschino vişnesine.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Antonio Teja, Kurucusu Döneminde Francesco Drioli Maraschino Fabrikası (1759-1808), Zadar Rosoli Sanayii Çerçevesindeki Önemi , Cenova, SAIGA, 1938.
  • Antonio Teja, Tvornica Maraskina Francesco Drioli, 17. yüzyılın ikinci yarısında (1759-1808), Zadar üretim grubunun üyesi olan genç bir adam . Hırvat tarihi Trigonum Orbis doo'nun kurucusu ve yöneticisi Igor Županić, Grada Zadra ve Zadarske Županije'yi anlatıyor.
  • Simeone Ferrari - Cupilli, Zara çevresinde bulunan bazı endüstriyel ve tıbbi bitkiler , tip. Spiridione Artale, 1884, Marasca alt başlığı, s. 24–26.
  • Didi Salghetti - Drioli, Francesco Drioli ve Zara'daki maraschino endüstrisi , La Rivista dalmatica, cilt 2, s. 3 LX, 2, 1989, sayfalar. 89 – 102.
  • Rita Tolomeo, İtalyanların Biyografik Sözlüğü , Drioli Francesco'nun alt maddesi , İtalyan Ansiklopedisi Enstitüsü, cilt 1, s. 217. XLI, Roma 1992, s. 700–701.
  • Rita Tolomeo, Dalmaçya'da bir işleme şirketi: Salghetti-Drioli ailesinin arşivi (1759-1943) , Dalmaçya Ulusal Tarih Derneği'nin tutanakları ve anıları , cilt XVI-NSV, 1993, ss. 103–123.
  • Francesco Semi - Vanni Tacconi, Istria ve Dalmaçya, İnsanlar ve Zamanlar, II, Dalmaçya , alt sesli Francesco Drioli, Giuseppe Salghetti - Drioli ve Giuseppina Bassan , Udine, Del Bianco 1992, sırasıyla ss. 335–339, 344-345.
  • Giorgetta Bonfiglio - Dosio, Zara'daki Francesco Drioli Maraschino Fabrikası (1759-1943). Arşiv Envanteri . Giorgetta Bonfiglio'nun sunumu - Dosio, Francesca (Didi) Salghetti-Drioli, Rita Tolomeo. ( Veneto'da işletme tarihi için kaynaklar ve araçlar ), Cittadella, Biblos, 1996, ISBN 88-86214-58-8 .
  • Rita Tolomeo, Venedik Cumhuriyeti'nin düşüşünden Viyana Kongresi'ne kadar iki Adriyatik kıyısı arasındaki ticari ilişkiler: Homo Adriaticus Uluslararası Konferansı Bildirileri'nde Salghetti - Drioli Arşivi'ndeki araştırmaların ilk sonuçları; yüzyıllar boyunca kültürel kimlik ve öz bilim , Ancona, Diabasis, 1998, ss. Türkçe: 465–478 ISBN 88-8103-059-4 .
  • Rita Tolomeo - Giorgetta Bonfiglio - Dosio, Modern çağda ticari mektup: evrim ve uzmanlaşma (Drioli Arşivi'nden örnekler). Tarih araştırmaları için bir kaynak . Posta Tarihi Arşivi: İletişim ve Toplum, yıl VII, sayı 19-21, Prato 2005, ss. 27–38, 39-78.
  • Giorgetta Bonfiglio-Dosio, Bir aile, bir şirket, bir şehir: Zara'daki Francesco Drioli maraschino fabrikasının arşiv belgeleri aracılığıyla incelenmesi , Archivio Veneto, beşinci seri, cilt CLXXII, 2009, s. 103–123.
  • Paolo Berati, İki kez yaşayan maraschino. 1759 yılında Zara'da doğan ve Dalmaçya faciasından sonra Mira'da yeniden doğan Francesco Salghetti-Drioli'nin ünlü likörünün sıra dışı hikayesi . Rive: erkekler, sanat, doğa, 3 (2003) s. 14-27.
  • Francesca (Didi Salghetti - Drioli), Salghetti - Drioli Arşivi'ndeki savaş olaylarının yankıları , Acta Concordium, 4, Concordi, 3'ün eki, 2007, s. 17–19.
  • Marijan Maroja, Radovi'deki Tvornica Maraskina Francesco Drioli Zadar'ın (1768-1944) Envanteri , Zadru'daki HAZU'nun Kökenleri Dergisi, 38 , Zadar (1996), s. 157–189.
  • Ante Bralic – Josip Faricic (editör), Visnia Maraska-Marasca Kirazı , Bogatstvo Zadra i zadarski regije, Zadar ve Zadar Bölgesi Hazinesi, Zadar 2010.
  • Giorgetta Bonfiglio-Dosio, Zadar işletmesi “Francesco Drioli”nin kimliksel öz farkındalığı: arşivsel sonuçlar, Dalmaçya Anavatan Tarihi Derneği Tutanakları ve Anıları, XXXIV (2012), s.151-230.
  • Roma Mahkemesi, Endüstriyel ve Fikri Mülkiyet İhtisas Bölümü, 25 Ağustos 2014, no. 17362- Başkan Marvasi – Est. Catalozzi Paolo – SDF ve diğerleri v. GL Spa. Luca Guidobaldi, Marka emanetinin işlevi ve köken koruması: Trib. Roma, 25 Ağustos 2014, n.17362 , Endüstri Hukuku, Fikri yaratımlar ve rekabet üzerine doktrin ve hukuk felsefesini konu alan iki aylık dergi, IPSOA 1/2015, s. 43-54.
  • Giorgetta Bonfiglio-Dosio, Anka Kuşu: Zara'dan Mira'ya "Francesco Drioli" Maraschino Fabrikası, Dalmaçya Ulusal Tarih Derneği Tutanakları ve Anıları , XLI (2019), s. 84-114.
  • Giorgetta Bonfiglio–Dosio: Maraschino Fabrikası Zara'dan Francesco Drioli (1759-1943) Arşiv envanteri, Cleup, Padua 2020 cit.in bibl.

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Francesco Salghetti-Drioli'nin 18. yüzyıl Venedik kıyafetleriyle tasvir edildiği tarihi tablosu Salghetti-Drioli ailesine aittir.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ http://hotspots.net.hr/2015/08/maraschino-originalni-zadarski-liker/ 18 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. http://hotspots.net.hr/2015/08/maraschino-originalni-zadarski-liker/
  2. ^ Sartori, Fausto (1996). L'arte dell'Acqua di Vita, nascita e fine di una corporazione di mestiere veneziana (1618–1806), Venezia: Fondazione Scientifica Querini Stampalia
  3. ^ Tolomeo, Rita; Drioli, Francesco (1992), in: Dizionario Biografico degli Italiani (41), Roma: Istituto della Enciclopedia Treccani, sub voce Drioli, Francesco, s. 700–701.
  4. ^ On this point see: Giorgetta Bonfiglio Dosio, La fabbrica di maraschino Francesco Drioli di Zara (1759–1943) Inventario dell'Archivio. Introduction by Giorgetta Bonfiglio Dosio, Francesca (Didi) Salghetti-Drioli, Rita Tolomeo, (Fonti e strumenti per la storia d' impresa nel Veneto), Cittadella, Biblos, 1996, cit in bibl.
  5. ^ On this point see: Antonio Teja, La fabbrica di maraschino Francesco Drioli all'epoca del suo fondatore (1759–1808), la sua importanza nel quadro dell' industria zaratina dei rosoli, Genova 1938, S.A.I.G.A, cit. in bibl.
  6. ^ On this point see: Giorgetta Bonfiglio Dosio, La fabbrica di maraschino Francesco Drioli (1759–1943), Inventario dell' Archivio, cit. e cit in bibl.
  7. ^ On this point see: Nicolò Tommaseo, Via facti. La Croazia e la Fraternità. Di nuovo ai Dalmati, Trieste, Colombo Coen Tip. Ed.1861, p. 16 – Tribunale di Roma, Sez.specializzata proprietà industriale e intellettuale, 25 agosto 2014, n.17362- Pres. Marvasi – Est. Catalozzi Paolo – S.D.F ed altri c. G. L. Spa, Luca Guidobaldi, Il Commento, Il Diritto industriale, Bimestrale di dottrina e giurisprudenza sulle creazioni intellettuali e sulla concorrenza, 1/2015, pp. 43–54, IPSOA, cit. in bibl.
  8. ^ On this point see: Antonio Teja, La fabbrica di maraschino F. Drioli all'epoca del suo fondatore (1759–1808), la sua importanza nel quadro dell'industria zaratina dei rosoli, cit. e cit.in.bibl.
  9. ^ On this point see: Francesco Giorda, Miscellanea di memorie zaratine, Drzavni Arhiv u Zadru, Ms.52/IV – Francesco Salghetti-Drioli a Nicolò Tommaseo, Zara 1869, agosto 24, Biblioteca del Senato, Raccolta Dalmata, Fondo Cippico-Bacotich, Mss.
  10. ^ On this point see: Antonio Teja, La fabbrica di maraschino Francesco Drioli all'epoca del suo fondatore (1759–1808), la sua importanza nel quadro dell'industria zaratina dei rosoli, cit.e cit.in bibl.
  11. ^ "Luxardo S.p.A. - Liquori e bagne per pasticceria (Maraschino Originale, Sambuca dei Cesari, Passione Nera, Sangue Morlacco, Amaretto di Saschira, Limoncello)". web.archive.org. 19 Haziran 2008. 19 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2025. 
  12. ^ On this point see: Paolo Berati, Il maraschino che visse due volte. Storia straordinaria del famoso liquore di Francesco Salghetti-Drioli nato a Zara nel 1759 e rinato a Mira dopo la tragedia dalmata, in Rive, uomini, arte, natura, Quaderno di studi della Riviera del Brenta, Mira (Venezia) 2003, cit.in bibl. Giorgetta Bonfiglio-Dosio, L'araba fenice: La fabbrica di maraschino "Francesco Drioli" da Zara a Mira, Atti e memorie della Società dalmata di storia patria, XLI (2019), s. 84-114 cit. in bibl.
  13. ^ On this point see: Giorgetta Bonfiglio-Dosio, La fabbrica di maraschino Francesco Drioli di Zara (1759–1943), Inventario dell'Archivio, cit e cit. in bibl. Giorgetta Bonfiglio-Dosio, Una famiglia, un'impresa, una città: La fabbrica di maraschino Francesco Drioli di Zara attraverso i documenti del suo archivio, in Archivio Veneto, serie V, vol. CLXXII (2009), cit. in bibl.
  14. ^ On this point see: Marijan Maroja, Sumarni inventar Tvornica maraskina Francesco Drioli Zara (1768–1944), cit. in bibl.
  15. ^ On this point see: Francesca (Didi) Salghetti-Drioli, Echi delle vicende belliche nell' Archivio Salghetti-Drioli, in Acta Concordium, 4, supplemento a Concordi, 3, Rovigo 2007, cit.in bibl
  16. ^ On this point see: Rita Tolomeo-Giorgetta Bonfiglio–Dosio: La lettera mercantile in età moderna: evoluzione e specializzazione (Esempi dall'Archivio Drioli). Una fonte per gli studi storici. Archivio per la storia postale: comunicazione e società, a.VII, n.19-21, Prato 2005, cit.in bibl.
  17. ^ Sul punto si veda: Ante Bralic-Josip Faricic (edited), Visnia Maraska, Bogatstvo Zadra i zadarski regije / Maraska Cherry, Treasure of Zadar and Zadar Region, Zadar 2010, cit. in bibl.
  18. ^ "Luxardo". 3 Ekim 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  19. ^ Founded in 1861 in Šibenik, moved to Zara in 1886 and to Bologna after World War II.
  20. ^ Fabio Gobbo. Bologna 1937-1987: cinquantʼanni di vita economica. Grafis, 1987. s. 150.
  21. ^ "www.archi-va.org | Drioli". www.archi-va.org. 30 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2025. 
  22. ^ a b c d e "Maraschino / Maraska | Notatnik Kuchenny - Smaki całego świata" (Lehçe). 17 Nisan 2014. 18 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2025. 
  23. ^ "History – Maraska d.d." 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2025. 
  24. ^ "Marty Maraschino". Grease Wiki (İngilizce). 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2025. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Damıtımevlerinin internet siteleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihi linkler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer linkler

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Maraschino&oldid=35468313" sayfasından alınmıştır