Makivara

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Çeşitli geleneksel karate stillerinde kullanılan antrenman aleti. Vuruş Tahtası. Kökeninin Okinava adası olduğuna inanılmaktadır. Japon Karate ustası Nakayama "Makivara ile talim yapmak karatenin ruhudur ve bir gün bile ihmal edilmemelidir" demiştir.

Kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Boksörlerin yumruk tekniklerini geliştirmekte kullandıkları kum torbası gibi geleneksel olarak karate çalışmalarında da karatecinin yumruk, tekme ve diğer vuruşlarını geliştirmesi için makivara kullanılmaktadır. Modern karatenin kurucusu ve aslında Karate'nin bir savaş sanatından çok olimpik bir spor olmaya yönelmesi ve savaş sanatı olarak etkinliğinin gittikçe azalmasının da sorumlularından olan Gichin Funokashi bile Türkçeye "Yaşam Yolum Karate-Do" adıyla çevirilen kitabında Makivara çalışmasının Karate'yi ciddi manada çalışmak ve el, dirsek, kılıç el gibi vuruş noktalarını geliştirmek isteyen kimseler için elzem olduğunu ifade etmekte ve "Sanırım makivara çalışmasının güçlü silahların geliştirilmesinde köşetaşı olduğunu söylediğimde hiçbir şekilde mübalağa yapmıyorum" demektedir.

Çoğu kaynak her gün her bir el için makivaraya 50 ila 100 vuruş yapılmasını önermektedir. Vuruşların güçlenmesi, tekniğin akıcılıkla hedefe yönlendirilebilmesi ve gerçek bir karşılaşmada vuruş yapılan yerlerin hasar görmemesi için makivara çalışmasının gerekliliği üzerinde durulmuştur.

Makivara çalışmasına ilkin dikkatli başlamak gerekmektedir. Çünkü yanlış çalışma iç kanamaya, kramplara ve acıya yol açar ancak doğru çalışma ile vuruş yapılan noktalarda sertleşme, nasırlaşma sağlanır.

Batı ülkelerinde ve Türkiye'deki genel temassız ve olimpik Karate çalışmalarında makivara ihmal edilen bir alettir. Bazıları makivara çalışmasıyla elin zamanla deforme olacağına inandıklarından -hatalı çalışmaların buna yol açacağı bilinmektedir- bazıları da "spor" maksatlı karate çalışmalarının yaygınlaştığından dolayı eğitimlerde Karatenin pratik yönü üzerinde durulmadığından makivara çalışması yapmamaktadırlar. 18 yaşın altındaki kişilere ise el kemikleri tam gelişmediğinden makivara çalışması yapması önerilmemektedir.

Makivara ile sadece vuruş yapılan noktalar edğil aynı zamanda kalçalar, bacaklar ve omuzların vuruş sırasında doğru pozisyonu almaları da sağlanmaktadır.

Yapımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaklaşık 1-1.50 metre boyunda ve 20 cm. kalınlığında kenarlarının keskinliği alınmış bir kalasın, darbelelerin yapılacağı noktaya hasır bir bez veya iple sarılarak ve darbelerle yerinden çıkmayacak şekilde toprağa dikilmesiyle elde edilir. Günümüzde bahçesi olmayan kişiler için de evlerinde portatif olarak ya da duvara sabitleyerek kullanabilecekleri her tür ve ebatta makivaralar da geliştirilmiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]