Vikipedi, özgür ansiklopedi
Lurca, İran'daki bazı bölgelerde konuşulan ve Farsçayla birlikte güneybatı-İrani diller grubuna giren dildir. Encyclopædia Iranica'ya göre Luri ve Bahtiyari dilleri, Farsça ile Kürtçe arasında kalmış ayrı bir dildir.[1] Çoğu zaman Lek diliyle karıştırılmaktadır; ancak Lek dili kuzeybatı-İrani diller grubundadır. Buyer Ahmed şivesi, Bahtiyari şivesi bulunur. İranın (Luristan, Çahar-Mahal ve Bahtiyari, Kohgiluye ve Boyer-Ahmed, Huzistan, İsfahan, Fars) eyaletlerinde ve Irak arazilerinde yaşayan lur oymaklarının dilleridir.
- Firdevsî’nin Şehnâmesi’ne göre MS 420 yılında vatanlarını (Hindistan, Karaçi) terk edip dünyaya yayılan 12.000 kişilik Luri halkından bahsedilir.[2]
Türkçe |
Lurca |
Türkçe |
Lurca
|
karpuz |
şomi |
gece |
şou
|
kartal |
dal |
kuzu |
vərk
|
ata |
bouə |
ana |
da/dalekə/dey
|
koç |
ğurç |
diş |
deno/dendin
|
gözyaşı |
aser |
kirpi |
jejo
|
çay |
qelal |
karın |
eşkəm
|
oğlan |
kor |
kız |
duar
|
yel |
bay |
su |
ou
|
kadın |
zeyna/zen |
keklik |
kok
|
|
---|
Eski | |
---|
Orta | |
---|
Modern | |
---|
Eğik yazılmış diller ölü dilleri göstermektedir. |