Lorenzo Bartolini

Sayfanın 22 Ocak 2014 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Lorenzo Bartolini (7 Ocak 1777 –20 Ocak 1850) İtalyan heykeltıraş.

Bartolini; neoklasizmini Tanrı'ya olan duygusal hürmeti ve doğalcı ayrıntılarla aşılamıştır. Floransalı çağdaşlarını sınırlandıran Antonio Canova'nın güçlü etkisinden ilham almaktansa Floransa Rönesansı heykellerinden ilham almıştır.

Yaşamı

Bartolini 1777 yılında Prato, Tuscany yakınlarında yer alan Vernio'da doğmuştur.

Floransa Akademisinde eğitim aldıktan sonra yeteneğini geliştirmek ve kaymaktaşı modellemedeki saygınlığını arttırmak amacıyla 1797'de Paris'e gitmiştir. Burada Frédéric Desmarais ile resim sonrasında ise François-Frédéric Lemot ile heykel çalışmıştır. Cleobis and Biton adlı kabartma 1803'te kendisine Akademi ikincilik ödülünü kazandırmıştır. Ününü bir heykeltıraş olarak arttırdıktan sonra birçok müşteri kazanmıştır. Battle of Austerlitz isimli kabartması Place Vendôme'daki sütunlarda yer alan kabartmalar arasındadır. Aynı zamanda Méhul ve Cherubini isimli opera bestecilerinin büstleri yanında Vivant-Denon için birçok küçük çalışma yapmıştır. En büyük müşterisi kendisine devasa bir büst yaptığı Napolyon'dur. Napolyon kendisini, her ne kadar yerel karşı çıkışlar olsa da, kardeşi Elisa Baciocchi'nin tavsiyeleri üzerine 1807 yılında Carrara'ya heykel akademisini yönetmeye göndermiştir. Burada, Napolyon'un iktidardan düştüğü güne kadar Napolyon'un yarı-resmi portre heykeltıraşı olarak çalışmıştır. Napolyon'un iktidardan düşüşünün ardından öldüğü güne kadar yaşayacağı Floransa'ya dönmüştür.

*Nymph and the Scorpion* (**Peri Kızı ve Akrep**)( Louvre, Hermitage

Floransa'da Bonapartist ilişkileri ve bir sanatçı olarak Canovacı klasizmden sapmış olması Akademide eğitim verme fırsatlarını engellemiştir.^[1]"

Doğal ve bir dereceye kadar da Tanrıya hürmetkar olan L'Ammostatore ("Aşiyan Hırsızı", 1820) adlı eseri ilhamını Andrea Verrocchio gibi hakettiği değeri görmemiş Quattrocento Florentine heykeltıraşlarından almaktadır.

Yoksulluk döneminde yabancılardan destek siparişleri almıştır. Prenses Sofia Zamoyski Czartoriski (ölümü 1837) için yaptığı Santa Croce, Florence's Westminster Abbey'deki cenaze anıtı doğallık için bir anti-klasik bir beyandır. Santa Croce'de bulunan diğer iki Bartolini anıtı bu anıt ile karşılaştırılabilir. Capella Giugni, Carlotta Buonaparte (ölümü 1839) için yaptığı bir anıttır. Fakat vaziyet Leone Battista Alberti için yaptığı anıttaki gibi daha formel bir yaklaşım gerektirdiğinde sonuç daha duygusuz olmuştur.

Muhteşem bir sipariş 1830'da Rusya Prensi Nicola Demidoff'un Floransa'da inzivaya çekilen oğullarından gelmiştir. Sipariş üzerine yaptığı anıt halen Piazza Demidoff, Floransa'da görülebilir. Siparişte yer alan çoklu figürler Bartolini'nin son dönemlerinde şekil almıştır fakat eser Bartolini'nin asistanı Pasquale Romanelli tarafından tamamlanmıştır.

Çalışmalar çok çeşitlidir ve birçok portre büst içermektedir. En iyileri belki de Charity (Merhamet) (1824), Hercules and Lichas (Herkül ve Lichas) ve Giuseppe Poldi Pezzoli'nin dul eşi tarafından sipariş edilen Faith in God (Tanrı'ya İnanç) isimli eserleridir.

Notlar

^ TCI Firenze e Dintorni (1964:30) birçok Floransalı heykeltıraşı canoviani di modesto valore ("Sade değerde Canovacılar") olarak tanımlamaktadır; Florentine Galleria d'Arte Moderna Canova'nın Napolyon büstünün merkezde bulunduğu ve Bartolini'nin Bust of Carlo Ludovico di Borbone, duca di Lucca adlı eserinin doğrudan karşılaştırlmasının yapılabileceği birçok politik büst ile çevrelenmiş galeri ile kullanılmaya başlanmıştır.