Lityum nitrat

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Lityum nitrat
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.029.290 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
RTECS numarası
  • QU9200000
  • InChI=1S/Li.NO3/c;2-1(3)4/q+1;-1
    1/Li.NO3/c;2-1(3)4/q+1;-1
  • [Li+].[N+](=O)([O-])[O-]
Özellikler
Molekül formülü LiNO3
Molekül kütlesi 68.946 g/mol
Görünüm Beyaz veya açık sarı katı
Yoğunluk 2.38 g/cm3
Erime noktası 255 °C (491 °F; 528 K)
Kaynama noktası 600 °C (1112 °F; 873 K) Bileşenlerine ayrışır.
Çözünürlük (su içinde) 52.2 g/100 mL (20 °C)
90 g/100 mL (28 °C)
234 g/100 mL (100 °C)
Çözünürlük Etanol, metanol, piridin, amonyak ve asetonda çözünür.
Tehlikeler
İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler Tahriş edici
NFPA 704
(yangın karosu)
Parlama noktası Yanıcı değildir.
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
1426 mg/kg (oral, sıçan)
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Lityum nitrat LiNO3 formüllü inorganik bileşik. Nitrik asitin lityum tuzudur. Lityum karbonat veya lityum hidroksitin nitrik asit ile reaksiyonundan elde edilir.

Sentez[değiştir | kaynağı değiştir]

Liyum nitrat, nitrik asit ve lityum karbonat tepkimesinden sentezlenebilir.

Li2CO3 + 2 HNO3 → 2 LiNO3 + H2O + CO2

Genel olarak, LiNOoluşumunda bütün asitin ne zaman nötralize olduğunu belirlemek için bir pH indikatörü kullanılır. Ancak, bu nötralizasyon karbondioksit üretiminin kaybolması ile de anlaşılabilir.[1] S onunda oluşan su yığını ısıtılarak uzaklaştırılabilir.

Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Termal bileşenlerine ayrışmadan dolayı LiNO3 lityum oksit (Li2O), nitrojen dioksit ve oksijen verir:

4 LiNO3 → 2 Li2O + 4 NO2 + O2

Diğer grup nitratlar nitrit tuzu ve oksijen oluşturacak şekilde ayrışır.

Lityum nitrat oldukça iyibir yükseltgendir.[2]

Lityum nitrat sudan yoğundur.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Synthesis database: Lithium nitrate synthesis". Amateur Science Network. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  2. ^ a b "Chemical Datasheet". CAMEO Chemicals. 21 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]