Littorio (zırhlı)
 Littorio | |
| Tarihçe | |
|---|---|
  İtalya
| |
| Adı | Littorio |
| Adının geldiği yer/kişi | İtalyan Faşizmi'nin sembolü Lictor[1] |
| Sipariş | 10 Haziran 1934 |
| İnşa eden | Ansaldo, Genova-Sestri Ponente |
| Kızağa konuluşu | 28 Ekim 1934 |
| Denize indirilişi | 22 Ağustos 1937 |
| Sponsor | Signora Teresa Ballerino Cabella |
| Görevlendirme | 6 Mayıs 1940 |
| Hizmetten çıkışı | 1 Haziran 1948 |
| Adının değişmesi | Italia |
| Liste dışı | 1 Haziran 1948 |
| Akıbet | 1952–54'te La Spezia'da hurdaya çıkarıldı |
| Genel karakteristik | |
| Sınıf ve tipi | Littorio sınıfı zırhlı |
| Deplasman |
|
| Uzunluk | 237,76 m |
| Genişlik | 32,82 m |
| Su çekimi | 9,6 m |
| İtme gücü | 128 000 ihp buhar motoru |
| Hız | 30 knot (56 km/h; 35 mph) |
| Menzil | 20 knot hızda 3920 deniz mili |
| Kişi kapasitesi | 1830–1950 |
| Silah donanımı |
|
| Zırh |
|
| Uçak mevcudu | 3 uçak (IMAM Ro.43 veya Reggiane Re.2000) |
Littorio, II.Dünya Savaşı sırasında Regia Marina'da hizmet eden ve ait olduğu sınıfa ismini veren bir zırhlıdır. Adını, İtalyan Faşizminin sembolü olan Lictor'dan almasına karşın 1943 yılında faşizmin çökmesinden sonra ismi Italia olarak değiştirilmiştir. Üç kardeş gemisi vardır: Vittorio Veneto, Roma ve Impero, savaş sırasında Imperio tamamlanamamıştır. Üç adet üçlü tarette dokuz adet 381 milimetrelik (15 inç) bir ana bataryaya sahipti ve 30 knot hız yapabiliyordu.
Littorio ve aynı anda yapımına başlanan Vittorio Veneto, Fransanın Dunkerque ve Strasbourg zırhlılarına yanıt olarak inşa edildi. Bunlar İtalya'nın ilk modern savaş gemileriydi ve Washington Deniz Antlaşması hükümlerine göre belirlenen, herhangi bir ulusun 35.000 tonluk ilk gemileriydiler. Littorio Ekim 1934'te kızağa konuldu, Ağustos 1937'de denize indirildi ve Mayıs 1940'ta tamamlanıp deniz kuvvetlerine katıldı.
Littorio, görevlendirilmesinden kısa bir süre sonra, 11 Kasım 1940'ta Taranto'ya yapılan İngiliz hava saldırısı sırasında ağır hasar gördü ve Mart'a kadar hareketsiz halde kaldı. Sonrasında tamiri tamamlanan Littorio, İngiliz Akdeniz Filosunu yakalamak için çeşitli görevlerde yer aldı, bunların çoğu herhangi bir sonuca varmasa da, dikkate değer bir istisna, Mart 1942'de birkaç İngiliz savaş gemisine zarar verdiği İkinci Sirte Muharebesi idi.
Littorio, Faşist hükûmetin düşmesinden sonra Temmuz 1943'te Italia olarak yeniden adlandırıldı. 9 Eylül 1943'te, İtalyan filosu Alman bombardıman uçaklarının saldırısına uğradı. Kardeş gemisi Roma'nın imha edildiği bu eylem sırasında, Italia'nın kendisine radyo kontrollü bir Fritz X bombası isbet etti ve pruvasında ciddi hasar meydana geldi. Italia, Ateşkes anlaşmasının bir parçası olarak önce Malta sonra İskenderiye ve Süveyş Kanalı'ndaki Büyük Acı Göl'de tutsak olarak tutuldu ve 1947'ye kadar burada kaldı. Savaştan sonra Italia ABD'ye savaş ganimeti olarak verildi. 1952 yılında hurdaya ayrıldı ve 1954 yılında tamamen söküldü.
Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Littorio, toplam 237,76 metre (780,1 ft) uzunluğundaydı ve 32,82 m (107,7 ft) genişliğe ve 9,6 m (31 ft) drafta sahipti. Washington Deniz Antlaşması'nın 35.000 tonluk (36.000 ton) kısıtlamasına aykırı olan 40.724 uzun tonluk (41.377 ton) standart deplasman ile tasarlandı. Gemi, 128.000 beygir gücünde (95.000 kW) dört şaft Belluzo dişli buhar türbini ile itiliyordu. Motorlar, 30 knot (56 km/s; 35 mph) maksimum hız ve 20 knot (37 km/s; 23 mph) hızda 3.920 mil (6.310 km; 3.410 nmi) menzil sağlıyordu. Littorio, kariyeri boyunca 1.830 ila 1.950 kişi arasında bir denizci ekibiyle yüzmüştür.[2][3]
Littorio'nun ana silahı, üç tarette üçlü olmak üzere dokuz adet 381 milimetre (15 inç) 50 kalibrelik Model 1934 silahtı. Üst üste yerleştirilmiş taretler düzeninde iki taret öne yerleştirildi ve üçüncüsü kıç tarafa yerleştirildi. İkincil silahı, üst yapının 4 köşesine yerleştirilmiş üçlü tarette on iki adet 152 mm (6 inç) toplardı. Bunlar, dört adet 120 mm (4,7 inç)/40 Model 1891/92 topla desteklendi; bu silahlar eski silahlardı ve öncelikle yıldız mermilerini ateşlemek için tasarlanmıştı. Littorio, on iki adet 90 mm (3,5 inç)/53 Model 1939 silahtan, sekiz ikili ve dört tekli düzende yirmi adet 37 mm (1,5 inç)/54 silahtan ve on altı adet 20 mm'lik uçaksavar bataryasına sahipti.[4] 30 kilometre (19 mil) menzilde yüzey hedeflerini ve 80 km'de (50 mil) uçakları tespit edebilen "EC 3 ter Gufo" radarı Temmuz 1943'te gemiye sonradan eklendi.[5]
Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]
İnşaası[değiştir | kaynağı değiştir]
Littorio, 1934 inşaat programı kapsamında sipariş edilmiş ve Faşist hükûmetin önemli bir sembolü olan Lictor'dan esinlenerek adlandırılmıştır. 28 Ekim 1934'te (kardeş gemisi Vittorio Veneto ile aynı gün) Cenova'da omurgası kızağa konulmuştur. Littorio 27 Ağustos 1937'de denize indirildi.[6]
II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]
10-11 Kasım 1940 gecesi, İngiliz Akdeniz Filosu Taranto'daki limana hava saldırısı düzenledi. Uçak gemisi HMS Illustrious'dan kalkan 21 Swordfish torpido bombardıman uçağı, İtalyan filosuna iki dalga halinde saldırdı.[7] Uçaklar Littorio'da üç, Caio Duilio'da ve Conte di Cavour'da bir isabet aldı. Littorio'ya çarpan torpidolardan ikisi pruvaya ve biri pupa tarafına çarptı. Pupaya gelen darbe dümenini tahrip etti ve patlamadan kaynaklanan şok, geminin dümen dişlisine zarar verdi. Ön tarafa isabet eden bombalar büyük su baskınlarına neden oldu. Omurgasının altında bulunan patlamamış bir torpido nedeniyle 11 Aralık'a kadar rıhtıma getirilemedi. Torpido etrafındaki manyetik alanda yaşanabilecek herhangi bir değişim, manyetik patlayıcıyı tetikleyebileceği için, torpidonun çıkarılması zahmetli bir işti. Onarımlar 11 Mart 1941'e kadar sürdü.
Littorio, 27 Kasım 1940'ta İtalyan filosunun uzun menzilli ateşgücünü kullanarak ingiliz gemilerini geri çekilmeye zorladıkları Teulada Burnu Deniz Muharebesine katıldı.
8 Eylül 1943'teki İtalya ve Müttefikler arasında ateşkesten sonra, diğer italyan gemileri ile irlikte müttefiklere teslim edildi. Savaşın geri kalanında Süveyş Kanalı'ndaki Acıgöl'de kardeş gemisi Vittorio Veneto ile birlikte zapt altında tutuldu. İtalya'nın Mihver Devletleri'ne savaş ilanından sonra Müttefikler tarafında gemilerin yeniden kullanılması önerilerildi fakat siyasi ve diğer nedenlerle öneri reddedildi.
Savaşın sona ermesinden sonra Littorio, ABD'ye tazminat olarak verildi.
 |
Wikimedia Commons'ta Littorio (zırhlı) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |