Lille Kuşatması (1940)

Lille Kuşatması
	II. Dünya Savaşı Batı Cephesi
	; 1. Fransız Ordusu Lille Kuşatmasını yardıktan sonra ilerleyen Alman askerleri kenti alırken çektikleri bir sokak
Tarih	28 Mayıs 1940 - 31 Mayıs 1940
Bölge	Lille, Fransa
Sonuç	Taktiksel Fransız zaferi. Kuşatma yarıldı ;
Taraflar
Fransa;	Almanya
Komutanlar ve liderler
Général Jean-Baptiste Molinié;	General Kühne ;
Güçler
5 Tümen; (40,000 Asker)	4 Piyade Tümeni; 3 Zrıhlı Tümen; (110,000 Asker, 800 Tank)
Kayıplar
35,000 Asker Esir düştü;	Belirsiz;

Sayfanın 20 Mart 2016 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Lille Kuşatması, 28-31 Mayıs tarihleri arasında Wehrmacht askerleri tarafından gerçekleştirilmiştir. Kuşatmanın nedeni Almanların Lille'yi almak istemesi ve 1. Fransız Ordusu'nu ele geçirmek istemesiydi. Fransızlar kenti 31 Mayıs'a savundu, sonra son bir saldırı yaparak kuşatmayı yardı ve ilginç bir şekilde saldırının başındaki Alman General Kühne Fransızlara esir düştü. Kuşatmadan kurtulan Fransız ordusu İngilizler tarafından Dunkirk limanından tahliye edilerek ülkeden ayrıldı.

Kaynaklar

^ ^a ^b ^c Shirer (1969), p. 746. Shirer notes, "The remnants of the once formidable First Army, ... now under the command of General Molinié, held out around Lille until late on May 31, engaging seven German divisions, three of them panzer, and thus preventing them from joining the enemy assault on Dunkirk. This gallant stand helped the beleaguered Anglo-French forces around the port to hold out for an additional two to three days and thus save at least 100,000 more troops. 'A splendid contribution,' Churchill called it."

[Shirer746-1] Shirer (1969), p. 746. Shirer notes, "The remnants of the once formidable First Army, ... now under the command of General Molinié, held out around Lille until late on May 31, engaging seven German divisions, three of them panzer, and thus preventing them from joining the enemy assault on Dunkirk. This gallant stand helped the beleaguered Anglo-French forces around the port to hold out for an additional two to three days and thus save at least 100,000 more troops. 'A splendid contribution,' Churchill called it."

[1]