İçeriğe atla

Larenjit

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Larenjit
Reflünün neden olduğu iltihaplı bir gırtlakın endoskopik görüntüsü
Telaffuz
UzmanlıkKulak Burun Boğaz
NedenleriViral, travma, bakteriyel[1]
Ayırıcı tanıEpiglottit, gırtlak kanseri, krup[1]
SıklıkYaygın[1]

Larenjit, gırtlak iltihabıdır.[1] Belirtiler genellikle kısık bir ses içerir ve ateş, öksürük, boynun önündeki ağrı ve yutma rahatsızlığını içerebilir.[1][2] Tipik olarak, bunlar iki hafta sürer.[1]

Larenjit, üç haftadan az sürerse akut, semptomlar üç haftadan daha uzun sürerse kronik olarak sınıflandırılır.[1] Akut vakalar genellikle viral üst solunum yolu enfeksiyonunun bir parçası olarak ortaya çıkar.[1] Öksürme gibi diğer enfeksiyonlar ve travma diğer nedenlerdir.[1] Sigara içme, verem, alerji, reflü, romatoid artrit veya sarkoidoz nedeniyle kronik vakalar ortaya çıkabilir.[1][3] Altta yatan mekanizma ses tellerinin tahriş olmasını içerir.[2]

Daha fazla araştırma gerektirebilecek işaretler arasında, stridor, boyuna radyoterapi öyküsü, yutma sıkıntısı, üç haftadan fazla süre ve sigara içme öyküsü sayılabilir.[1] İlgili işaretler varsa, ses telleri laringoskopi ile incelenmelidir.[1] Benzer semptomlar üretebilecek diğer koşullar arasında epiglotit, krup, yabancı cisim solumak ve gırtlak kanseri sayılabilir.[1][4]

Akut form genellikle spesifik bir tedavi olmadan düzelir.[1] Sesi dinlendirmek ve yeterli sıvıyı almak faydalı olabilir.[1] Antibiyotikler genellikle akut formda kullanışlı görünmemektedir.[5] Akut form, kronik form kadar olmasa da yaygındır.[1] Kronik form en sık orta yaşta görülür ve erkeklerde kadınlardan daha yaygındır.[6]

Belirti ve bulgular

[değiştir | kaynağı değiştir]

Larenjitin birincil belirtisi kısık bir sestir.[7]:108 Larenjit çeşitli nedenlere sahip olabileceğinden, diğer belirti ve bulgular değişebilir.[8] Belirtiler şunları içerebilir:

  • Kuru ya da boğaz ağrısı
  • Öksürük (nedensel bir faktör ve bir larenjit belirtisi)
  • Sık sık boğaz temizleme
  • Artan tükürük üretimi
  • Disfaji (yutma zorluğu)
  • Gırtlak bölgesinde şişlik hissi (boynun önündeki rahatsızlık)
  • Globus farenjisi (boğazda bir yumru varmış gibi hissetme)
  • Soğuk algınlığı veya grip benzeri semptomlar (öksürük gibi larenjit için nedensel bir faktör de olabilir)
  • Boğaz, göğüs veya yüzdeki şişmiş lenf nodları  
  • Ateş
  • Genel kas ağrısı (miyalji)
  • Ağırlıklı olarak çocuklarda nefes darlığı

Kısık ses çıkartan bir sesin yanı sıra, larenjitte perde ve ses seviyesinde değişiklikler olabilir. Konuşmacılar, vokal kıvrımlarının şişmiş veya sert olmasına bağlı olarak normalden daha düşük veya daha yüksek bir perde ile karşılaşabilirler.[1][9] Ayrıca vokal kıvrımlar (glotis), daha sessiz hacim[10] ve azaltılmış bir aralık arasındaki boşluktan daha fazla hava aktığı için daha soluk seslere de sahip olabilirler.[1]

Larenjit

Larenjit, bulaşıcı olabilir ve menşeli olmayan bulaşıcı olabilir. Vokal kıvrımların ortaya çıkan iltihabı, burada üretilen sesin bozulmasına neden olur.[1] Normalde bir enfeksiyona, vokal kıvrımlara travmaya veya alerjilere yanıt olarak gelişir.[3] Kronik larenjit ayrıca sinir hasarı, yaralar, polipler veya ses tellerinde sert ve kalın topaklar (nodüller) gibi daha ciddi problemlerden de kaynaklanabilir.[4]

  • Akut larenjit vakalarının çoğu viral enfeksiyonlardan kaynaklanır,[1] en yaygınları rinovirüs, grip virüsü, parainfluenza virüsü, adenovirüs, koronavirüs ve RSV'dir. Bağışıklık sistemi zayıflamış hastalarda, herpes, HIV ve coxsackievirus gibi diğer virüsler de potansiyel nedenler olabilir.
  • Mantar enfeksiyonunun neden olduğu larenjit sık görülür ancak BMJ tarafından yapılan bir incelemeye göre sıklıkla teşhis edilmez ve akut larenjit vakalarının %10'una kadar sorumlu olabilir.[1] Hem işlevsel hem de bozulmuş bağışıklık sistemi olan hastalar, yeni antibiyotik veya inhale kortikosteroid kullanımının bir sonucu olarak gelişebilecek mantar larenjitlerini geliştirebilir.[1] Larenjite neden olabilecek bazı mantar türleri; Histoplazma, Blastomiler, Candida (özellikle immün sistemi baskılanmış kişilerde) ve Cryptococcus ve Coccidioides.
  • Genellikle, bağırmak, çığlık atmak veya şarkı söylemek gibi vokal kıvrımların aşırı kullanımı nedeniyle oluşur. Bu genellikle vokal kıvrımların dış katmanlarına zarar vermesine rağmen, sonraki iyileşme kıvrımların fizyolojisinde değişikliklere yol açabilir.[1] Enflamasyonun bir başka olası nedeni ses tellerinin aşırı kullanımı olabilir.[5] [6] [7] [8] [9] İyatrojenik (endotrakeal entübasyonun neden olduğu) dahil olmak üzere gırtlak travması da ses tellerinin iltihaplanmasına neden olabilir.[11]
  • Bulgular astımın larenjitle sıkça ilişkili semptomlara neden olup olmayacağı konusunda net değildir.[1] Bazı araştırmacılar larenjit alerjik nedenlerinin genellikle asit reflü sonucu olarak yanlış tanı aldığını belirtmişlerdir.[12]
  • Kronik larenjitin olası bir açıklaması iltihabın, vokal kıvrımların daha sonra tahriş olmasına neden olan gastro-özofageal reflüden kaynaklanıyor olmasıdır.[13]

Otoimmün hastalıklar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Romatoid artritli kişilerin yaklaşık %30-75'i larenjit belirtileri rapor eder.[1]
  • Larenjit belirtileri sarkoidozu olan kişilerin sadece %0,5-5'inde bulunur.[1] Silva ve ark. (2007) göre, bu hastalık genellikle laringeal semptomların nadir bir nedenidir ve sıklıkla başka bir ses bozukluğu olarak yanlış tanı almaktadır.[14]

Farklı akut larenjit formlarının teşhisi

  • Travma sonrası larenjit: Bu larenjit şekli genellikle önceki fono travmatik deneyimleri, son işlemlerin neden olduğu iç travma ve önceki boyun yaralanmalarında bilgi sağlayan bir vaka geçmişi elde edilerek tanımlanır.[1][15]
  • Akut viral larenjit: Bu larenjit şekli, ses kısıklığı kadar düşük ses perdesi ile karakterize edilir.[1][15] Bu larenjit formundaki semptomlar genellikle bir haftadan daha az bir süredir görülür, ancak 3-4 hafta sürebilir.[1] Bu larenjit formuna ayrıca boğaz ağrısı, odinofaji, burun ağrısı, dispne, postnazal akıntı ve tıkanıklık gibi üst solunum yolu semptomları eşlik edebilir.[1]
  • Mantar larenjiti: Biyopsi ve anormal lezyon kültürü, mantar larenjitinin doğrulanmasına yardımcı olabilir.[1]

Larinksin kendisi sıklıkla eritem (kızarıklık) ve ödem (şişlik) gösterir. Bu laringoskopi veya stroboskopi ile görülebilir (yöntem larenjit tipine bağlıdır).[7]:108 Laringeal dokuların diğer özellikleri arasında şunlar olabilir:

  • Laringeal dokuların kızarıklığı (akut)
  • Dilate kan damarları (akut)
  • Kalın, henüz kuru larengal dokusu (kronik)
  • Sert vokal kıvrımlar
  • Ses kıvrımları ve yakındaki yapılar arasında yapışkan salgı (interarytenoid bölgesi)

Bazı belirti ve bulgular erken sevk ihtiyacını gösterir.[1] Bunlar arasında;

  • Yutma zorluğu
  • Vokal stridor
  • Kulak ağrısı
  • Son zamanlarda kilo kaybı
  • Sigara içme hikâyesi
  • Güncel veya yeni radyoterapi tedavisi (boyun bölgesinde)
  • Yakın zamanlarda boyun cerrahisi veya endotrakeal tüp içeren cerrahi
  • Kişi profesyonel bir sesli kullanıcıdır (öğretmen, şarkıcı, oyuncu, çağrı merkezi çalışanı vb.)

Ayırıcı tanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tedavi genellikle doğada destekleyicidir ve larenjitin (akut veya kronik) şiddetine ve türüne bağlıdır.[1] Larenjit semptomlarını hafifletmek için genel önlemler arasında davranış modifikasyonu, hidrasyon ve nemlendirme bulunur.[1]

Vokal hijyen (ses bakımı) larenjit semptomlarını hafifletmek için çok önemlidir. Vokal hijyen, sesin dinlenmesi, yeterli su içmek, kafein ve alkol alımını azaltmak, sigarayı bırakmak ve boğaz temizliğini sınırlamak gibi önlemleri içerir.[1]

Genel olarak, akut larenjit tedavisi vokal hijyen, ağrı kesiciler (analjezikler), nemlendirme ve antibiyotikleri içerir.[1][5]

Viral larenjit için önerilen tedavi sık öksürük için vokal istirahat, ağrı kesici ilaç ve mukolitiktir.[7] Çay ve bal gibi ev ilaçları da yardımcı olabilir.[1] Antibiyotikler viral larenjit tedavisinde kullanılmaz.[1][16]

Antibiyotikler, özellikle üst solunum yolu enfeksiyonu belirtileri mevcutsa, bakteriyel larenjit için reçete edilebilir.[7] Bununla birlikte, antibiyotik kullanımı akut larenjit için oldukça tartışılmaktadır. Bu etkililik, yan etkiler, maliyet ve antibiyotik direnç paternlerinin olasılığı ile ilgilidir. Genel olarak, antibiyotikler akut larenjit tedavisinde çok etkili görünmemektedir.[5]

Supraglottit veya epiglottit gibi ciddi bakteriyel larenjit vakalarında, hava yolunun tıkanma riski daha yüksektir.[7] Hava yolunu yönetmek için acil bir başvuru yapılmalıdır.[1] Tedavi nemlendirme, kortikosteroidler, intravenöz antibiyotikler ve nebülize adrenalin içerebilir.[7]

Mantar larenjit, oral antifungal tabletler ve antifungal çözeltilerle tedavi edilebilir.[1][7] Bunlar tipik olarak üç haftaya kadar kullanılır ve mantar enfeksiyonu tekrarlanırsa tedavinin tekrarlanması gerekebilir.[7]

Ses hijyeni önlemleri olsa da, sesin aşırı veya yanlış kullanımından kaynaklanan larenjit tedavi edilebilir.

Kronik larenjit

[değiştir | kaynağı değiştir]

Laringofaringeal reflü tedavisi temel olarak davranış yönetimi ve ilaç tedavisini içerir.[1][7] Davranış yönetimi;

  • Bol giysiler giyme
  • Daha küçük ve daha sık yemek yemek
  • Bazı yiyeceklerden kaçınmak (örneğin kafein, alkol, baharatlı yiyecekler)[7]

Anti-reflü ilaçları, kronik larenjit ve kısık ses belirtileri olan hastalara verilebilir.[17] Anti-reflü tedavisi semptomların azalmasına neden olmazsa, diğer olası sebepler incelenmelidir.[1] Nötralize edici asitler (antasitler) ve asit baskılayıcılar (H₂-reseptör antagonisti) için reçetesiz ilaçlar kullanılabilir.[7] Antasitler genellikle kısa etkilidir ve tedavi için yeterli olmayabilir.[7] Proton pompa inhibitörleri etkili bir ilaç türüdür.[7] Bunlar sadece belirli bir süre için yazılmalıdır, sonra belirtiler gözden geçirilmelidir.[1] Proton pompa inhibitörleri herkes için çalışmıyor. Fiziksel reflü bariyeri (örn. Gaviscon sıvısı) bazıları için daha uygun olabilir.[1] İstenmeyen ilaçların birçok yan etkisi olabilir.[1]

Uygun olduğunda, anti-reflü ameliyatı bazı bireylere faydalı olabilir.[1]

Alerjik larenjit tedavisinde topikal nazal steroidlerin ve immünoterapinin alerjik rinit için etkili olduğu bulunmuştur.[7] Antihistaminikler de yardımcı olabilir, ancak gırtlakta kuruluk oluşturabilir.[7] Uzun süre kullanılan inhale steroidler larinks ve ses ile ilgili sorunlara yol açabilir.[7]

Mukoza zarı pemfigoid, ilaç (siklofosfamid ve prednizolon) ile tedavi edilebilir.[1]

Sarkoidoz tipik olarak sistemik kortikosteroidlerle tedavi edilir. Daha az sıklıkla kullanılan tedaviler intralesyonel enjeksiyonları veya lazer rezeksiyonu içerir.[1]

Akut larenjit devam edebilir, ancak tipik olarak iki hafta içinde kendi kendine çözülür.[1] Hasta tedavi planına uyuyorsa iyileşme hızlı olabilir.[18] Viral larenjitte, üst solunum yolu iltihabı giderilse bile semptomlar uzun süre devam edebilir.[16]

Üç haftadan fazla devam eden larenjit kronik olarak kabul edilir.[1] Laringeal semptomlar üç haftadan daha uzun sürerse, ileri laring için direkt laringoskopi dahil olmak üzere bir başvuru yapılmalıdır.[1] Kronik larenjit prognozu larenjit nedenine bağlı olarak değişir.[18]

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb Wood, John M.; Athanasiadis, Theodore; Allen, Jacqui (9 Ekim 2014). "Laryngitis". BMJ. Cilt 349. The BMJ. ss. g5827. doi:10.1136/bmj.g5827. ISSN 1756-1833. PMID 25300640. 13 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2016. 
  2. ^ a b "Laryngitis - National Library of Medicine". PubMed Health. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016. 
  3. ^ a b Dworkin, James Paul (Nisan 2008). "Laryngitis: Types, Causes, and Treatments". Otolaryngologic Clinics of North America. 41 (2). ss. 419-436. doi:10.1016/j.otc.2007.11.011. PMID 18328379. 
  4. ^ Ferri, Fred F. (2016). Ferri's Clinical Advisor 2017: 5 Books in 1 (İngilizce). Elsevier Health Sciences. s. 709. ISBN 9780323448383. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2019. 
  5. ^ a b c Reveiz, L; Cardona, AF (23 Mayıs 2015). "Antibiotics for acute laryngitis in adults". Cochrane Database of Systematic Reviews. 5 (5). ss. CD004783. doi:10.1002/14651858.CD004783.pub5. PMID 26002823. 
  6. ^ Dhingra, P. L.; Dhingra, Shruti (2014). Diseases of Ear, Nose and Throat (İngilizce) (6 bas.). Elsevier Health Sciences. s. 292. ISBN 9788131236932. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2019. 
  7. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p Colton, Raymond H.; Casper, Janina K.; Leonard, Rebecca (2011). Understanding Voice Problems (4.4yer=Baltimore, MD bas.). Lippincott Williams & Wilkins. ss. 308-309. ISBN 978-1-60913-874-5. 
  8. ^ Verdolini, Katherine; Rosen, Clark A.; Branksi, Ryan C., (Ed.) (2006). Classification Manual of Voice Disorders-I. American Speech-Language-Hearing Association. Mahwah, N.J: Lawrence Erlbaum. 
  9. ^ Takahashi, H.; Koike, Y. (1976). "Some perceptual dimensions and acoustical correlates of pathologic voices". Acta Oto-Laryngologica Supplementum, 338. ss. 1-24. 
  10. ^ Shipp, Thomas; Huntington, Dorothy A. (1 Kasım 1965). "Some Acoustic and Perceptual Factors in Acute-Laryngitic Hoarseness". Journal of Speech and Hearing Disorders. 30 (4). s. 350. doi:10.1044/jshd.3004.350. ISSN 0022-4677. PMID 5835492. 
  11. ^ Rieger, A.; Hass, I.; Gross, M.; Gramm, HJ; Eyrich, K. (1996). "Intubation trauma of the larynx--a literature review with special reference to arytenoid cartilage dislocation". Anasthesiol Intensivmed Notfallmed Schmerzther. 31 (5). ss. 281-287. doi:10.1055/s-2007-995921. PMID 8767240. 
  12. ^ Brook, Christopher; Platt, Michael; Reese, Stephen; Noordzij, Pieter (Ocak 2016). "Utility of Allergy Testing in Patients with Chronic Laryngopharyngeal Symptoms: Is It Allergic Laryngitis?". Otolaryngology–Head and Neck Surgery. 154 (1). ss. 41-45. doi:10.1177/0194599815607850. 
  13. ^ Joniau, Sander; Bradshaw, Anthony; Esterman, Adrian; Carney, A. Simon (Mayıs 2007). "Reflux and laryngitis: A systematic review". Otolaryngology–Head and Neck Surgery. 136 (5). ss. 686-692. doi:10.1016/j.otohns.2006.12.004. PMID 17478199. 
  14. ^ Silva, Leonardo; Damrose, Edward; Bairao, Fernanda; Nina, Mayra; Junior, James; Costa, Henrique (Haziran 2008). "Infectious granulomatous laryngitis: a retrospective study of 24 cases". European Archives of Oto-Rhino-Laryngology. 265 (6). ss. 675-680. doi:10.1007/s00405-007-0533-4. 
  15. ^ a b c House, SA (Aralık 2017). "Hoarseness in Adults". Am Fam Physician. 11 (11). ss. 720-728. PMID 29431404. 
  16. ^ a b Dominguez, L. M.; Simpson, C. B. (Aralık 2015). "Viral laryngitis". Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery. 23 (6). ss. 454-458. doi:10.1097/moo.0000000000000203. 
  17. ^ Schwartz, Seth R.; Cohen, Seth M.; Dailey, Seth H.; Rosenfeld, Richard M.; Deutsch, Ellen S.; Gillespie, M. Boyd; Granieri, Evelyn; Hapner, Edie R.; Kimball, C. Eve (1 Eylül 2009). "Clinical Practice Guideline Hoarseness (Dysphonia)". Otolaryngology–Head and Neck Surgery (İngilizce). 141 (3 suppl). ss. S1-S31. doi:10.1016/j.otohns.2009.06.744. ISSN 0194-5998. PMID 19729111. 9 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2019. 
  18. ^ a b Jonas, Nico (2007). "Laryngitis Management". Journal of Modern Pharmacy. 14 (5). s. 44. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]