Laika Karabey

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Laika Karabey (d. 1909 İstanbul, Osmanlı Devleti - ö.20 Aralık 1989 İstanbul, Türkiye),[1] Geleneksel Türk müziği yorumcusu, bestecisi, tanburi, İleri Türk Müziği Konservatuvarı'nın kurucularından, eğitimci.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Babasının miralay rütbesiyle görev yaptığı Asir bölesinde doğdu. Altı yaşında ailesiyle İstanbul'a döndü. İlk müzik derslerini ut ve keman çalan annesinden aldı. 8 yaşında tanbura başladı. Tanburi Cemil'in öğrencisi oldu. Ardından Tanburi Cemil'in yeğeni Hikmet Bey'den dersler aldı. 14 yaşında Şark Musikisi Cemiyeti'ne girdi. Burada Leon Hancıyan'la uzun süre çalıştı. Rauf Yekta Bey, Rahmi Bey'le eser meşk etti. Üsküdar Amerikan Kız Koleji'nde 12 yıl Türkçe, tarih, coğrafya, yurtbilgisi, ardından Saint Michel Fransız Lisesi'nde, Rum ve Ermeni okullarında müzik öğretmenliği yaptı. Sadettin Arel'le tanışması müzik anlayışında köklü bir değişikliğe yol açtı.[2] İstanbul Konservatuvarı İcra heyeti'ne girince öğretmenlikten ayrıldı. Konservatuvarda müzik kuramı dersleri verdi. 1948'de Sadettin Arel'le birlikte konservatuvardan istifa etti. Birlikte İleri Türk Müziği Konservatuvarı Derneği'ni kurdu. 1948'de Arel'le birlikte yayımlamaya başladıkları Musiki Mecmuası'nın yazıişleri müdürlüğünü üstlendi.İstanbul Radyosu'nda tanbur çaldı, koro şefliği yaptı. Gazete ve dergilerde müzik, politika üzerine yazdı.[3] 1929'da Emin Arifi Karabey'le evlendi. Çiftin Filiz (Ofluoğlu) isimli bir kızları oldu. Laika Karabey, 20 Aralık 1989'da İstanbul'da öldü, Zincirlikuyu Mezarlığı'nda toprağa verildi.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Hicaz Peşrevi (1948)
  • Hümayun Saz Semaisi (1949)
  • Saba Peşrevi
  • Gülce Bilir, Bülbülce Bilir (Karcığar nak şarkı)
  • Serapa Kaplamış Kasvet Cihanı (Karcığar Şarkı, güfte: Süleyman Nazif)
  • İstanbul İçin (Nihavent Şarkı, güfte: Şükufe Nihal)
  • Kürdili Hicazkar Kanun Taksimi
  • Harim-i Vuslatından Ayrılırken Başlıyor Hicran (uşşak aksak şarkı)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2017. 
  2. ^ Kayserilioğlu, Baha (16 Ocak 1951). "Laika Karabey". Bizim Yıldızlar, 10. ss. 11-16. 
  3. ^ Öztuna, Yılmaz. Türk Musikisi Ansiklopedisi. Orient. ss. Cilt 1, Sayfa 435. ISBN 975-6124-05-9.