Kutná Hora Muharebesi

Kutná Hora Muharebesi
	Hussit savaşları
	; Josef Mathauser- Jan Žižka, Kutná Hora'nın önünde
Tarih	21 Aralık 1421 - 6 Ocak 1422
Bölge	Kutná Hora, Merkez Bohemya
Sonuç	Hussit Zaferi ve Haçlıların Bohemya'yı Terk Etmesi
Taraflar
Katolik destekçileri ile birlikte Haçlı ordusu Macaristan Krallığı; Kutsal Roma İmparatorluğu Alman Krallığı; Avusturya Dükalığı; Silezya Dükalığı; Moravya Margravalığı; Bohemya Katolik Soylular; ;	Hussit birliği Praglılar; Taboritler; Orebitler; Bohemyalı Hussit Soyluları;
Komutanlar ve liderler
Kral Sigismund; Pippo Spano	Jan Žižka
Güçler
50,000–92,000 80,000 Hungarians; 12,000 Austrians;	12,000–18,000
Kayıplar
2,000–12,000	Haçlılardan ~ 3 kat daha az

Kutná Hora (Kuttenberg) Muharebesi, 21 Aralık 1421 tarihinde Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'na bağlı Alman ve Macar birlikleri ile bugünkü Çek Cumhuriyeti'nde kurulan e

rken dönem dini reformist bir grup olan Hussitler arasında gerçekleşen Hussit Savaşları'nın erken dönem muharebelerinden ve müteakip seferlerinden biridir.

1419 yılında Papa V. Martin, Hussitlere karşı bir haçlı seferi ilan etti. Hussitlerin Taboritler olarak bilinen bir kolu Tábor'da dini-askeri bir topluluk oluşturdu. Yetenekli general Jan Žižka'nın önderliğinde Taboritler, tabancalar, "yılan" lakaplı uzun ve ince toplar ile savaş arabaları^[2] da dahil olmak üzere mevcut en yeni silahları benimsediler. Sonuncusunu benimsemeleri onlara esnek ve hareketli bir savaş tarzı kazandırdı. Başlangıçta son çare olarak kullanılan topların kraliyet süvarilerine karşı etkinliği, sahra topçuluğunu Hussit ordularının sağlam bir parçası haline getirdi.

Muharebe[değiştir | kaynağı değiştir]

Taborlular 1421 kışının başlarında Kutná Hora'da, Kral Sigismund komutasındaki Kutsal Roma İmparatorluğu'nun üstün kuvvetleri tarafından kuşatıldı. Sigismund'un seçkin ağır süvarileri Žižka'nın topçuları tarafından uzakta tutulsa da, Taboritler görünüşe göre yakın bir yıkımla karşı karşıyaydı. Ancak 21 Aralık'ta Žižka savaş arabalarını bir kol halinde gruplandırdı ve düşman hatlarına hücum etti. Savaş arabaları tüm silahlarını ateşleyerek hızla ilerledi. Kol, Sigismund'un hattında bir delik açarak Taborluların kuşatmadan kaçmasına izin verdi. Sigismund Hussitlerin peşine düşmemeye karar verdi, çünkü onların tamamen yenildiğine dair yanlış bir inanca sahipti.^[2]

Žižka, Aralık ayının geri kalanı boyunca Alman hatlarına çok sayıda karşı saldırı ve baskın düzenledi. Ayrıca büyük piyade birlikleri için küçük ateşli silahlar kullanmaya başladı ve sonunda piyadelerinin üçte birini uygun biçimde donattı.^[3] Normal taktiği, rakibini araba kalesine saldırmaya çekecek baskınlar düzenlemek, ardından doğru zamanda süvarileri, okçuları ve mızrakçılarıyla kaleden çıkarak düşman kuvvetlerini perişan etmekti. Manevraları oldukça başarılıydı ve sonuç olarak ay sonunda Sigismund'un Žižka'nın yenilmez görünen askerleri tarafından sürekli taciz edilen morali bozuk ordusu Bohemya'dan kaçtı.

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

^ WINDECKE, Eberhard (1893). Denkwürdigkeiten zur Geschichte des Zeitalters Kaiser Sigmunds (Almanca). Berlin: Wilhelm Altmann.
^ ^a ^b "Hussite Battles and significant events". 4 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2007.
^ Sedlar, Jean W. (1994), A history of East Central Europe: East Central Europe in the Middle Ages, University of Washington Press. p. 234. 0-295-97290-4

[windecke-1] WINDECKE, Eberhard (1893). Denkwürdigkeiten zur Geschichte des Zeitalters Kaiser Sigmunds (Almanca). Berlin: Wilhelm Altmann.

[haywood2-2] "Hussite Battles and significant events". 4 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2007.

[3] Sedlar, Jean W. (1994), A history of East Central Europe: East Central Europe in the Middle Ages, University of Washington Press. p. 234. 0-295-97290-4

[1]

[2]

[3]