Koordinasyon Konseyi (Belarus)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Koordinasyon Konseyi (Beyaz Rusya) sayfasından yönlendirildi)
Beyaz Rusya Koordinasyon Konseyi
Каардынацыйная рада Беларусі
Beyaz Rusça logo (üst) ve Rusça logo (alt)
Kuruluş14 Ağustos 2020 (3 yıl önce) (2020-08-14)
Hizmet bölgesiBelarus
Üyeler70 üye
Resmî dillerBeyaz Rusça ve Rusça
Önemli kişilerSvyatlana Tsihanouskaya
ÜyelikBeyaz Rusya demokrasi hareketi
Resmî siterada.vision

Beyaz Rusya Koordinasyon Konseyi[1] (Beyaz Rusça: Каардынацыйная рада Беларусі; Rusça: Координационный совет Беларуси),[2] tartışmalı 2020 Beyaz Rusya devlet başkanlığı seçimini izleyen 2020 Beyaz Rusya protestoları[3] sırasında başkan adayı Svyatlana Tsihanouskaya tarafından oluşturulan bir organdır.[4] İlk toplantısı ise 18 Ağustos'ta yapılmıştır.[5]

Kuruluşu[değiştir | kaynağı değiştir]

Koordinasyon Konseyi'nin oluşumu, 14 Ağustos 2020'de Tsihanouskaya tarafından yayınlanan ve 2020 Beyaz Rusya devlet başkanlığı seçimlerinde %60 ila %70 arasında oy aldığını iddia ettiği ve uluslararası toplumu, kazananın kendisi olduğunu tanımaya çağırdığı bir videoda duyuruldu.[6] Tsihanouskaya, konseyin amaçlarının görevdeki başkan Aleksandr Lukaşenko'nun elindeki gücü[7][8][9] barışçıl ve düzenli bir şekilde transferini koordine etmek ve en erken fırsatta yeni, özgür ve adil bir başkanlık seçimi yapmak olduğunu belirtti. 17 Ağustos'ta, bir geçiş hükûmetine liderlik etmeye hazır olduğunu söylediği bir video daha yayınladı.[10]

Konsey ilk basın toplantısını 18 Ağustos 2020'de düzenledi ve sorular Olga Kovalkova, Maxim Znak, Maria Kolesnikova, Pavel Latushko ve Sergey Dylevsky tarafından yanıtlandı.[11] Tsihanouskaya, 19 Ağustos'ta İngilizce olarak Avrupa Birliği liderlerine yaptığı bir çağrıda bulunarak, o gün daha sonra yapılması planlanan AB hükûmet başkanları toplantısında başkanlık seçimlerinin sonuçlarını tanımamaları çağrısında bulundu.[12]

Amaçlar, hedefler ve politika konumları[değiştir | kaynağı değiştir]

Amaç ve hedefler[değiştir | kaynağı değiştir]

Konsey, birincil hedeflerinin şunlar olduğunu belirtti:[13]

  • Vatandaşlara yönelik siyasi zulmü sona erdirmek ve sorumluların adalet önüne çıkarılması.
  • Beyaz Rusya'daki tüm siyasi mahkumların serbest bırakılması.
  • 9 Ağustos devlet başkanlığı seçimlerinin iptali ve yeniden kurulan merkezi seçim komisyonu tarafından uluslararası standartlarda yapılacak yeni seçimler.

Dış politika[değiştir | kaynağı değiştir]

Konsey başkanlık üyesi Pavel Latushko, konseyin Belarus'un dış politikasının gidişatını kökten değiştirmek istemediğini belirterek, Rusya ile "dostane ve derin" ilişkileri sürdürmenin yanı sıra, Avrupa ile de iyi bir çalışma ilişkisine sahip olmak istediklerini de sözlerine ekledi.[14]

Yapı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tsihanouskaya, konseye başvuruların resmi olarak açıklanan seçim sonuçlarının tahrif edildiğini kabul eden ve sosyal grupların güvendiği Beyaz Rusya vatandaşlarına açık olacağını belirtti. Çalışma grupları, partiler, sendikalar ve diğer sivil toplum kuruluşlarından ve doktorlar, öğretmenler, iş adamları, yazarlar veya sporcular gibi yetkili kişilerden başvurular davet edilmiştir.[15] Olga Kovalkova ve avukat Maxim Znak'a ise üyelik başvurularını düzenleme ve onaylama görevi verildi.[16]

Üyeler[değiştir | kaynağı değiştir]

35 üyeden oluşan ilk liste 17 Ağustos 2020'de dağıtıldı ve 18 Ağustos'ta üyesi sayısı 51 olarak güncellendi.[17] Üyeler arasında, Nobel Ödülü sahibi Svetlana Aleksiyeviç, atlet Nadzeya Astapchuk, film yönetmeni Jüri Chaščavacki, sivil lider Ales Bialiatski, politikacı Jüri Hubarewicz, fizikçi Aleksandr Dabravolski, politikacı Andrei Egorov, Beyaz Rusya Birleşik Sivil Partisi'nden Mikalai Kazlov, Andrei Kureichik, politikacı Vital Rymasheuski, ressam Vladimir Tsesler, ortak muhalefet merkezi temsilcisi Maria Kolesnikova ve eski kültür bakanı Pavel Latuşko gibi isimler de bulunmakta.[18] Kovalkova ve Znak da konsey üyeleridir.[18]

Başkanlık Divanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Başkanlık Divanı üyeleri

Konsey, 19 Ağustos 2020'de 7 üyeli bir Başkanlık Divanı oluşturdu ve bu başkan daha sonra üyeleri arasından bir başkan seçecek.[19] Başkanlık Divanı üyeleri:

Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yurt içi[değiştir | kaynağı değiştir]

Beyaz Rusya devlet başkanı Aleksandr Lukaşenko, muhalefetin bir koordinasyon konseyi oluşturmasının "tüm sonuçlarla birlikte iktidarı ele geçirme girişimi" olduğunu söyledi. Yetkililerin "yeterli önlemleri ancak anayasa ve yasalara uygun olarak alacaklarını" belirtti.[21] Lukaşenko koordinasyon konseyinin üyeleriyle ilgili olarak şunları söyledi: "Bazıları bir zamanlar iktidarda veya yakınlardaydı. Kovuldular ve kin beslediler. Diğerleri düpedüz Naziler. Sadece isimlerine bir bakın."[22][23] Eski devlet başkanı yarışmacısı Valery Tsepkalo, yeni konseyin oluşumu ve görevleri için kriterleri anlamadığını söyledi. Ayrıca davet edilmediğinden şikayet etti.[24]

Ceza soruşturması[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Ağustos'ta, Beyaz Rusya Başsavcısı Aleksandr Konyuk, devlet gücünü ele geçirmeye teşebbüs ve ulusal güvenliğe zarar verme gerekçesiyle, Koordinasyon Konseyi üyeleri aleyhinde Beyaz Rusya Ceza Kanununun 361. Maddesi uyarınca cezai kovuşturma başlattı.[25] Aynı gün, konsey üyeleri Sergey Dylevsky ve Maxim Znak polis sorgusu için çağrıldı. Znak ve Dylevsky ise, 21 Ağustos sabahı sorgulanmak üzere geldi ve daha sonra serbest bırakıldı.[26] 24 Ağustos'ta, başkanlık üyeleri Sergei Dylevsky ve Olga Kovalkova, Minsk Tractor Works fabrikasındaki grevci işçilere destek vermeye çalışırken OMON memurları tarafından gözaltına alındı.[27] Lilia Vlasova, Pavel Latushko ve Svetlana Alexievich de sorgulanmak üzere çağrıldı.[28]

Uluslararası[değiştir | kaynağı değiştir]

Tsihanouskaya, uluslararası toplumdan koordinasyon konseyinin çabalarını desteklemesini istedi.[29]

  • Avrupa Birliği Avrupa Birliği Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell, Beyaz Rusya'daki yetkilileri koordinasyon konseyi üyelerine karşı cezai takibatları durdurmaya çağırdı.[30]
  • Litvanya Litvanya cumhurbaşkanı Gitanas Nausėda, Tsihanouskaya ile telefonda görüşerek konseye desteğini sundu.[31] Ayrıca Litvanya Başbakanı, Beyaz Rusya'yı uluslararası gözlemciler tarafından denetlenen yeni, "özgür ve adil" seçimler yapmaya çağırdı.[32] Litvanya Dışişleri Bakanı Linas Linkevičius, Lukaşenko'dan Beyaz Rusya'nın "eski devlet başkanı" olarak bahsetti.[33] 20 Ağustos'ta Litvanya başbakanı Saulius Skvernelis, Tsihanouskaya'yı ofisine davet etti ve kamuoyuna “Beyaz Rusya'nın ulusal lideri” olarak söz etti.[34]
  • Rusya 25 Ağustos'ta, Rusya devlet başkanı Vladimir Putin'in sözcüsü, Koordinasyon Konseyi liderliğinin Rusya ile bağları azaltmak istemediğini, bunun yerine iki ülke arasındaki iyi ikili ilişkileri sürdürmeyi umduğunu memnuniyetle karşıladı.[35]
  • Amerika Birleşik Devletleri Amerika Birleşik Devletleri dışişleri bakanı yaptığı bir açıklamada, Beyaz Rusya hükûmetini, Beyaz Rusya halkının Beyaz Rusya'nın geleceği adına taleplerini yansıtacak şekilde, yeni kurulan Koordinasyon Konseyi aracılığıyla da dahil olmak üzere, Beyaz Rusya toplumunu aktif bir şekilde meşgul etmeye çağırdı.[36]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ex-Belarusian presidential candidate Tikhanovskaya's HQ starts forming coordination council to ensure transition of power". Interfax-Ukraine (İngilizce). 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  2. ^ "Штаб Тихановской набирает участников в координационный совет по передаче власти". www.znak.com. 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  3. ^ "Thousands flood Belarus capital as election protests grow". AP NEWS. 14 Ağustos 2020. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  4. ^ International, Ilya Tsukanov Sputnik. "Alexander Lukashenko Warns Belarus 'Will Die as a State' If It Agrees to Hold New Elections". sputniknews.com (İngilizce). 16 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  5. ^ Inc, TV Rain (17 Ağustos 2020). "В организованном Тихановской координационном совете по передаче власти назвали дату первой встречи". tvrain.ru. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  6. ^ "Belarus opposition candidate declares victory | NHK WORLD-JAPAN News". www3.nhk.or.jp. 16 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  7. ^ "Exiled leader calls weekend of protests in Belarus". BBC News (İngilizce). 14 Ağustos 2020. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  8. ^ "Belarus. Swiatłana Cichanouska creates the Coordination Council for the "transfer of power" in the country". Polish News (İngilizce). 15 Ağustos 2020. 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  9. ^ admin. "Belarus: opposition candidate forms Coordination Council for transfer of power | MbS News" (İngilizce). 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  11. ^ "Создание Координационного Совета: итоги пресс-конференции". Rada.vision (Rusça). 18 Ağustos 2020. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  13. ^ "Итоги первого заседания Координационного Совета". Rada.vision (Rusça). 19 Ağustos 2020. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  14. ^ "Belarusian opposition ready for contacts with Russia". TASS. 21 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  15. ^ "Łukaszenka może liczyć już tylko na Putina - OKO.press". oko.press. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  16. ^ "Tikhanovskaya initiates creation of coordination council to transfer power in Belarus". TASS. 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  18. ^ a b "БелаПАН. Стали известны фамилии первых белорусов, включенных в координационный совет для обеспечения трансфера власти". belapan.by (Rusça). 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  19. ^ "Структура Координационного Совета". Rada.vision (Rusça). 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  20. ^ "Powrót terroru? OMON i milicja na ulicach, Łukaszenka nie chce więcej "zamieszek"". oko.press. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  21. ^ "«Мы это расцениваем однозначно»: Лукашенко назвал создание координационного совета оппозиции попыткой захвата власти". RT на русском (Rusça). 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  22. ^ "Opposition's coordinating council described as attempt to seize power in Belarus". eng.belta.by (İngilizce). 18 Ağustos 2020. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  23. ^ правды», Ася КУЗНЕЦОВА | Сайт «Комсомольской (18 Ağustos 2020). "Лукашенко назвал создание Координационного совета попыткой переворота". kp.ru - Сайт «Комсомольской правды». 18 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  24. ^ "Цепкало пожаловался, что его не пригласили в координационный совет Белоруссии". www.mk.ru (Rusça). 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  25. ^ "Belarus Opens Criminal Probe Against Oppositions Coordination Council- Prosecutor General". UrduPoint (İngilizce). 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  26. ^ "Belarus Coordination Council member arrives for Investigative Committee meeting". www.msn.com. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  27. ^ Roland Nilsson [@rolandnil] (24 Ağustos 2020). "Sergei Dylevsky and Olga Kovalkova of the Coordination Council detained by police outside MTZ, Minsk, #Belarus t.co/8iPYC90fzB" (Tweet). Erişim tarihi: 26 Ağustos 2020Twitter vasıtasıyla. 
  28. ^ "Сьвятлану Алексіевіч выклікалі ў Сьледчы камітэт у справе аб закліках да «захопу ўлады»". Радыё Свабода (Belarusça). 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  29. ^ "Тихановская готовится объявить себя победительницей выборов в Беларуси – пресс-секретарь". gordonua.com. 18 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  30. ^ "EU Calls on Belarus to Drop Criminal Case Against Opposition Body". News18. 26 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  31. ^ "Lithuanian president supports Belarus opposition plan for power transition council | Politics". Devdiscourse (İngilizce). 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  32. ^ "Baltic States Urge New Election In Belarus, Call For EU Sanctions". RadioFreeEurope/RadioLiberty (İngilizce). 15 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  33. ^ Linas Linkevicius [@LinkeviciusL] (15 Ağustos 2020). "Former president of #Belarus now asks Putin for help. Against whom? Against own people carrying flowers on the streets? It is really big foreign conspiracy to live in parallel world being ready to sacrifice everything" (Tweet). Erişim tarihi: 26 Ağustos 2020Twitter vasıtasıyla. 
  34. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2020. 
  35. ^ "Песков оценил заявление белорусской оппозиции о сотрудничестве с Россией". РБК (Rusça). 26 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2020. 
  36. ^ "Supporting the Aspirations of the Belarusian People". United States Department of State (İngilizce). 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.