İçeriğe atla

Klarisler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Azize KLara ve tarikatının rahibelerinin duvar resmi, San Damiano Şapeli, Assisi

Klarisler, resmî olarak Azize Klara Tarikatı (Latince: Ordo Sanctae Clarae), başlangıçta Fakir Kadınlar Tarikatı olarak adlandırılıyordu. Ayrıca Fransisken Klaris Tarikatı veya Aziz Francesco'nun İkinci Tarikatı olarak da bilinir. Roma Katolik Kilisesi içerisinde bulunan münzevi bir rahibe düzenidir. Klarisler, Fransiskenler tarafından kurulan ikinci daldır. Fransiskenlerin, Küçük Kardeşler Tarikatı olarak bilinen ilk tarikatı, Assisili Francesco tarafından 1209 yılında kurulmuştur. Küçük Kardeşler Tarikatı'nın kuruluşundan üç yıl sonra, Assisili Francesco ve Assisili Klara tarafından Azize Klara Tarikatı (veya Fakir Kadınlar Tarikatı), 1212'de Palmiye Pazarı'nda kurulmuştur.[1] Küçük Kardeşler Tarikatı düzenini takip edecek şekilde organize edilmişler ve Aziz Francesco'nun Üçüncü Tarikatı’ndan önce kurulmuşlardır. 2011 yılında, dünya genelinde 75 ülkede 20.000 Klaris bulunuyordu.

Klarisler, Azize Klara Tarikatı’nı takip ederler. Bu düzen, Papa IV. Innocentus tarafından, Klara'nın ölümünden önceki gün, 1253 yılında onaylanmıştır. Tarikatın ana dalı, Papa Urbanus’un riayetini takip eder. Zamanla ortaya çıkan diğer dallar kendi yasalarını ortaya çıkarmışlardır. Bunlar; Kolettin Klarisler (kuruluş: 1410), Kapuçin Klarisler (kuruluş: 1538) ve Ebedî Adorasyonun Klarisleridir (kuruluş: 1854).

Kuruluş ve kural

[değiştir | kaynağı değiştir]
Azize Klara, Assisili Francesco'dan Formula Vitae'yi alıyor ("Küçük kural"). Louriçal Manastırında bir azulejo paneli, Portekiz.

Klarisler, Assisili Klara tarafından 1212'de kurulmuştur. Klara'nın erken hayatı hakkında çok az şey bilinir; ancak gelenek, onun Assisili, iyi gelirli bir aileden geldiğini söyler. 17 yaşında, Assisi Katedrali'nde Assisili Francesco'nun vaazından etkilenmiş ve şehrin dışında, Portiuncula'da bulunan keşiş topluluğuna kaçmıştır.[2] Geleneğe göre, Klara'nın ailesi onu zorla eve döndürmeye çalışmıştır; fakat Klara, kendisini kutsallığa ve fakirliğe adamak istiyordu. Keşişler, onun bu kararlılığından etkilenip onu kabul ettiler.

Ona bir rahibe cübbesi verildi ve manastır eğitimi için önce Bastia'da, sonra Sant'Angelo di Panzo'da bulunan Benediktin manastırına gönderildi. Bazıları onun rahibe olabilme kabiliyetini sorgulasa da, Assisili Francesco onu bu konuda cesaretlendirdi. Aziz Francesco, kadınların da erkekler gibi sıradan zevklerden tamamen vazgeçebilme kapasitesine sahip olduklarına inanıyordu ve onları cinsiyetlerinden dolayı sınırlamak istemiyordu. Assisili Francesco ile Assisili Klara'nın bu ortak düşüncesi, onları Klarisleri kurmaya itti.

Bu tarikat, üç yıl önce Aziz Francesco tarafından kurulan Küçük Kardeşler Tarikatı gibi, fakirlik ve hizmet yeminine kendini adamış kadınların oluşturduğu bir tarikattı.[3]

Assisi'de San Damiano

1216'da Francesco, Klara ve rahibelerine San Damiano Şapeli'nde bir manastır vermeyi teklif etti ve Klara burada başrahibe oldu. Klara'nın annesi, iki kız kardeşi ve Floransa'dan gelen başka varlıklı kadınlar, yeni kurulan bu tarikata katıldı. Klara, tarikatını Francesco'nun katı kurallarına adadı. Dönemin diğer kadın tarikatlarının herhangi birinden çok daha katı fakirlik kurallarına sahipti.[4]

Klara'nın, tarikatının varlıklı olmaması, hiçbir şeye sahip olmaması ve rahibelerin tamamen insanların bağışlarıyla geçinmesi gerektiğine dair kararlılığı, başlangıçta Papa III. Innocentus tarafından yayınlanan Privilegium Paupertatis adlı papalık belgesiyle korundu.[5] Bu dönemde tarikatın üç manastırı vardı.

  1. ^ Monastery, Franciscan. "History of the Franciscans". Franciscan Monastery of the Holy Land in America. 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2024. 
  2. ^ Michael Walsh (ed.). Butler's lives of the Saints, Burns and Oates (1991) p. 246.
  3. ^ Poor Clare Tercentenary Record, 1629-1929: being a brief account of the lives and actions of certain devout women who restored the Poor Clare cloister to the Ireland of the early seventeenth century. (1929). Cahill & Co.
  4. ^ Farmer, David (ed.) Oxford Dictionary of Saints, Oxford University Press (1997), p. 103
  5. ^ "Poor Clares". The Catholic Encyclopedia, New Advent. 12 Ekim 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2009.