Kemanın Yaratılışı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Painting of a boy sitting on a haystack and playing a violin
György Vastagh'ın çizimi ile Hegedűs Cigány Fiú (Çingene Çocuk Fiddler)

"Kemanın Yaratılışı" bir Transilvanya Çingene masalıdır. İlk olarak 1890'da Heinrich von Wlislocki tarafından yazılmıştır ve Wlislocki'nin Almanca Seyahat Eden Çingene Halkı Hakkında: Transilvanya Çingenelerinin Yaşamından Sahneler adlı kitabında yayımlanmıştır.[1]

Efsane[değiştir | kaynağı değiştir]

Fakir bir çift, beyhude bir şekilde çocuk sahibi olmayı diler ve kadın, bir ormanda tanıştığı yaşlı bir kadına acısından şikayet eder. Cadaloz, "Eve git ve bir balkabağı kes, içine süt dök ve iç. Daha sonra mutlu ve zengin olacak bir çocuk doğuracaksın! " talimatıyla onu eve gönderir. Kadın bu tavsiyeyi yerine getirir, güzel bir erkek çocuk doğurur, ancak bir süre sonra hastalanır ve kısa bir süre sonra da ölür.

Çocuk yirmi yaşındayken servetini aramak için dünyayı dolaşmaya başlar. Zengin bir kralın hüküm sürdüğü büyük bir şehre gelir. Kralın, bir kızı vardır ve bu kızı ile dünyada daha önce hiç kimsenin yapmadığı bir şeyi yapabilen bir adamı evlendireceği sözünü vermiştir.[1]

Birçok erkek şansını dener, başarısız olur ve başarısızlıklarının bedelini hayatlarıyla öder. Saf çocuk krala ne yapması gerektiğini sorunca karanlık bir zindana atılır. Peri kraliçesi Matuya, ona parlak bir ışık şeklinde görünür, ona bir kutu ve bir çubuk verir; çocuğa kafasından birkaç saç teli koparmasını ve bunları kutunun ve çubuğun üzerinde gezdirmesi gerektiğini söyler. Daha sonra Matuya enstrümanın içine doğru eğilerek güler ve ağlar ve çocuktan da insanları mutlu etmek ya da üzmek için keman çalmasını öğretir. Çocuk, sanatsal becerisini krala gösterir. Kral bu beceri karşısında çok sevinir ve kızının onunla evlenmesine izin verir. Efsane, "Keman bu şekilde dünyaya geldi" denilerek sonlanır.[1]

Kökeni, yayılması ve karşılaştırmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Efsanenin folklorik kökenleri ve büyülü içeriği vardır; peri masallarında yaygın olan yaşlı cadı ve iyi peri, büyülü güçlere sahiptir. İyi peri, Matuya, Hindu geleneğinin (Roma masallarında yaygın olan) sihirli masallarına dayanır. Matuya, Transilvanya, Macar, Polonya, Rus ve Sırp Roman mitolojisinde Ursitory'nin kraliçesi olarak görünür. Dağ kenarındaki saraylarda yaşayan tipik güzel kadınlar olan bu periler, şarkı söylemekten ve dans etmekten zevk alır ve müziği sembolize eder.[2]

En tanınmış Roma masallarından biri olan "Kemanın Yaratılışı" birçok derlemenin (Roman olmayan derlemeler dahil) bir parçasıdır.[3][4][5] Zaman zaman seyircilerin önünde okunur, radyo oyunu veya çocuklar için masal oyunu olarak yayınlanır ve okullarda sergilenir.[6][7][8][9]

Polonyalı yazar Jerzy Ficowski'nin Zaczarowana skrzynka (Türkçe: "Sihirli Kutu") başlıklı bu halk masalına yakın bir anlatım, Gałązka z drzewa słońca (1961) adlı derlemede geçer. İngilizce çevirisi Sister of The Birds and Other Gypsy Tales (1976) antolojisinde yayınlandı.[10] Lehçe versiyonunda, yardımsever ruh, kısırlığı tedavi etmek için balkabağının oyuğundan içilen sütü de reçete eden Matuja adında bir kayın ağacı ruhudur. Doğan çocuğa "Bachtalo" adı verilir.

Aynı adı taşıyan başka bir Roman masalı (Wlislocki tarafından da yayınlandı) daha az bilinir, çünkü muhtemelen kafa karıştırıcıdır ve mutlu bir sonla bitmez. Genç bir kadın, onu görmezden gelen zengin bir avcıya hayran olduğu için şeytanla temas kurar. Avcıyı etkilemek için istediği şeytanın kemanı için ailesini feda eder; babası kemanın gövdesi, dört erkek kardeşi kemanın ipleri, annesi de kemanın yayı haline gelir. Sonunda, genç kadın kendisine tapınmayı reddedince şeytan tarafından kovulur; keman bulunup gezgin bir çingene tarafından alınana kadar ormanda saklı kalır.[11][12] Her iki hikâyede de kemancı, dinleyicisini hem güldürür hem ağlatır.

Yaratılış masalları tipik mitoloji efsanelerindendir ve bu masal da bir müzik aletinin yaratılışını anlatan birkaç masaldan biridir. Diğerleri Macar masalı "Keman" ve Moğol morin khuur masalıdır. Her ikisi de Transilvanya masalından önemli ölçüde farklıdır. Yunan mitolojisinde Pan ve Sirinks'in panflütü yaratması iyi bilinen örnekler arasında yer almaktadır.[13]

Yorumlama[değiştir | kaynağı değiştir]

Rosemarie Tüpker, masalı modern izleyicilerin hermenötik bir analizinde yorumladı. Tüpker, efsanenin tamamına yansımaları talep etmenin yanı sıra, belirli konular hakkında da yorumlarda bulundu: yoksulluk ve çocuksuzluk, güzel bir kızı olan zengin bir kral ve benzeri görülmemiş bir başarı.[14]

Efsane, yoksulluk ve zenginlikle karakterize edilen iki dünya arasındaki kutuplaşmayı aktarmaktadır. Zengin kral, kızını bir aidiyet duygusu içinde ele geçirmiştir ve onun duygularını dikkate almadan onu bir ödül olarak vermek ister. Efsane açgözlülük, başarı ve başarısızlık ve rekabetle örneklenen kararları harmanlar. Sadece yaşlı cadı ve peri Matuya başka türlü imkansız olanı elde etmeye yardımcı olabilir.[14]

Öteki dünya, burada tüm müzikler için bir prototip olarak kullanılan keman ile simgelenmiştir. Bu bir duygu dünyası ve başkalarında duygu uyandırmasıdır. Benzeri görülmemiş bir şeyin gösterimi görsel ve işitsel algıları birleştirir.[14]

"Kemanın Yaratılışı", arzunun olmadığı bir dünyada erkek ve dişinin birleşimi olarak da yorumlanabilir. Psikanalitik olarak, bu üretkenlik ve nirengiyi de kapsar. Erkek ve kadından üçüncü bir varlık üretilir: neşe veya üzüntü uyandıran müzik. Bir müzisyenin gücü (duyguları uyandıran), zorla yöneten bir kralın gücünden oldukça farklıdır.[14]

Ne zavallı kadının oğlunun ne de kralın kızının eksik olmayan ailelerden olmadığı görülür. Bebeğin babasından baba olarak bahsedilmez ve kralın kızının annesinden hiç bahsedilmez.[15]

Keman, kahkaha ve gözyaşı, neşe ve keder ile aşk ve ölümün ikiliğini ifade eder. Keman çok duygusal bir enstrüman olarak görülür. Oysa gerçekte peri masalının aksine, duyguları enstrümanla ifade etmek ve dinleyicilerde duygu uyandırmak yıllarca pratik yapmayı gerektirir.[15]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Heinrich von Wlislocki: Die Erschaffung der Geige 23 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." in Vom wandernden Zigeunervolke. Bilder aus dem Leben der Siebenbürger Zigeuner. Geschichtliches, Ethnologisches, Sprache und Poesie. Richter, Hamburg 1890, p. 221 f 5-874-17525-3
  2. ^ Hermann Berger: Mythologie der Zigeuner. Originally published in: Hans Wilhelm Haussig (publisher): Götter und Mythen des indischen Subkontinents. Stuttgart, 1984, p. 773-824. Online Version 11 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p. 44, downloaded on 1 March 2016.
  3. ^ Walter Aichele, Martin Bock (publisher): Zigeunermärchen. Diederichs-Reihe »Märchen der Weltliteratur« Diederichs (First edition 1962) 1991 3-424-00331-X.
  4. ^ Leander Petzoldt (publisher): Musikmärchen. Fischer Taschenbuch, Frankfurt am Main 1994, p. 124 f 3-596-12463-8.
  5. ^ Paul Zaunert (publisher): Die Zauberflöte. Märchen der europäischen Völker. Eugen Diederichs, Düsseldorf 1995.
  6. ^ Das wundersame Kästchen. In 40 Märchen um die Welt. Hörspiel WDR (publisher). Random House Audio 2013 978-3-8983-0562-4
  7. ^ Zeitschrift Märchenforum Nr. 57 – Vom Lachen und Weinen im Märchen. Mutabor-Verlag, Lützelflüh (CH) 2013
  8. ^ Public show of the Theater in der Meerwiese, Münster 24 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., downloaded on 1 March 2016.
  9. ^ Marianne Seidel: Textarbeit zum Romamärchen Die Erschaffung der Geige 23 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., downloaded on 1 March 2016.
  10. ^ "The Magic Box", Cricket, 5, 1977, ss. 1, 1625, 23 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Nisan 2021 
  11. ^ Heinrich von Wlislocki: "Die Erschaffung der Geige 23 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." in Vom wandernden Zigeunervolke. Bilder aus dem Leben der Siebenbürger Zigeuner. Geschichtliches, Ethnologisches, Sprache und Poesie. Richter, Hamburg 1890, p. 218 f 5-874-17525-3.
  12. ^ Francis Hindes Groome (ed. trans.): The Creation of the Violin in Gypsy Folk Tales, Hurst and Blackett, London, 1899
  13. ^ Rosemarie Tüpker: Musik im Märchen. Reichert Verlag Wiesbaden 2011, p. 65, p. 69 ff, p. 73 f 978-3-8950-0839-9.
  14. ^ a b c d Liste der Einzelmotive und Märchentext 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., downloaded on 1 March 2016.
  15. ^ a b Rosemarie Tüpker: Musik im Märchen. Reichert Verlag Wiesbaden 2011, p. 51 and 53–57