Kayışzade Hafız Osman

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kayışzade Hafız Osman (d. ? - ö. 11 Mart 1894 (4 Ramazan 1311), İstanbul), Mushaf yazmakla meşhur olmuş Türk hattat.

Kısaca Kayışzade lakabıyla tanınan Kayışzade el-Hac Hafız Osman Nuri, aslen Burdurludur. Bazen Büyük Hâfız Osman ile karıştırılmaktadır. Kazasker Mustafa İzzet Efendi’den sülüs ve nesih yazılarını öğrenip icazet almış, onun vefatından sonra da talebesi Muhsinzade Abdullah Hamdi Bey’in derslerine devam etmiştir. Devrinin büyük hattatları arasına giren Kayışzade hayatını mushaf yazmakla geçirmiştir. Nitekim 107. mushafını yazdığı bir dönemde, İstanbul’da vefat etmiş ve Merkezefendi Kabristanı'na defnedilmiştir

Kayışzade mushaf yazmada ve nesih hattının güzelleşmesinde hüner göstermiştir. Özellikle XIX. yüzyılın sonlarından günümüze kadar defalarca basılarak dünyaya yayılan ayet-berkenar tertibiyle yazdığı mushaflar, bu ekolün diğer hattatı Hasan Rıza Efendi'nin (ö. 1920) aynı tertipteki mushafıyla birlikte büyük şöhret kazanmıştır. Kayışzade’nin yazdığı bu mushaf, hem ezberleme konusunda hafızlara kolaylık getirmesi, hem yazısının açık ve okunaklı olması sebebiyle diğer mushaflara tercih edilmiş ve halk arasında yayılmıştır

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • İbnülemin Mahmud Kemal İnal, Son Hattatlar, İstanbul 1970, s. 252-256.
  • Muhittin Serin, “Kayışzade Hafız Osman Nuri”, DİA, XXV, 79-80, Ankara 2002.
  • Muhittin Serin, Hat Sanatı ve Meşhur Hattatlar, İstanbul 2003, s. 178-181.