Kanun (Arnavutluk)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kanun, geleneksel Arnavut kanunları için kullanılan bir tanımdır. Bu kanunlar öncelikli olarak sözlü olup 20. yüzyılda yazılı olarak yayınlanmıştır.[1] Leka Dukagin'nin Kanun'u 15. yüzyılda hazırlanmıştır. Sonrasında altı türü daha sonra gelişti:

  • Eski Kanun (Kanun i vjetër);
  • Merdita Kanunu (Kanuni i Mirditës);
  • Puka Kanunu (Kanuni i Pukës);
  • Çermenika Kanunu (Kanuni i Çermenikës);
  • Papa Jülyüs Kanunu (Kanuni i Papa Zhulit);
  • Laplık Kanunu (Kanuni i Labërisë);[2]
  • İskender Bey Kanunu (Kanuni i Skënderbeut),[3][4] Arbëria Kanunu (Kanuni i Arbërisë) olarak da bilinir.

İskender Bey'in Kanun'u, Leka Dukagin'in Kanunu ile en yakın olanıdır ve ikincisi genellikle en çok bilinir ve kanun kelimesinin eş anlamlısı olarak kabul edilir. Leka Dukagini'nin Kanun'u, mevcut geleneksel yasaları hazırlayan Leka Dukagini tarafından hazırlandı. Çoğunlukla kuzey ve orta Arnavutluk'ta ve Karadağ, Kosova ve Kuzey Makedonya gibi eskiden Yugoslavya'da büyük bir etnik Arnavut nüfusunun bulunduğu çevrelerde kullanılmıştır. İlk olarak 15. yüzyılda hazırlanmıştır, ancak kullanımı çok daha erken bir zamanda yayılmıştır. Bu formda 20. yüzyıla kadar kullanıldı ve 1990'ların başında sosyalist rejimin çöküşünden sonra yeniden canlandı.

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Cook, Bernard (2001). Europe since 1945 an encyclopedia. Garland Publishing. s. 22. ISBN 0-8153-4057-5. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2020. 
  2. ^ R. Zojzi The Code of Labëria ("Kanuni i Labërisë" Tirana (Institute of Folk Culture Archives
  3. ^ Ilia, I.F. Kanuni i Skenderbegut (1993) The Code of Skanderbeg Shkoder Publisher:Archbishop of Shkodra.
  4. ^ Young, Antonia (2000). Women Who Become Men Albanian Sworn Virgins. Bloomsbury Academic. s. 732. ISBN 978-1-85973-340-0. 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2020.