Jeffrey Epstein

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jeffrey Epstein
Epstein'ın ölmeden önceki son hâli, 2019
DoğumJeffrey Edward Epstein
20 Ocak 1953(1953-01-20)
New York, New York, ABD
Ölüm10 Ağustos 2019 (66 yaşında)
Metropolitan Islah Merkezi, New York, ABD
Ölüm sebebiTartışmalı; ası yoluyla intihar
MilliyetAmerika Birleşik Devletleri Amerikalı
Etnik kökenYahudi[1][2]
Meslek
  • İş insanı
  • finansçı
Tanınma nedeniPedofil suçu
İmza

Jeffrey Edward Epstein (20 Ocak 1953 - 10 Ağustos 2019), Amerikalı finansçı, iş insanı ve pedofili suçlusu. Epstein 20 Ocak 1953'te Brooklyn, New York'ta, Yahudi bir ailede doğdu. Kariyerine öğretmen olarak başladı, daha sonra çeşitli işlerle bankacılık ve finans sektörüyle ilgilendi. Gelir gider çalışmalarıyla kısa sürede başarı göstererek multimilyoner oldu. Epstein'ın uzun süre iyi bir iş ve dostluk ilişkisi kurduğu kişiler arasında, Donald Trump, Kevin Spacey, Bill Clinton, Alan Dershowitz ve York Dükü Prens Andrew gibi, dünyanın finansal, siyasi ve kültürel elit isimleri vardı.[3][4][5]

2005 yılının Nisan ayında Palm Beach, Florida'daki polisler bir yetişkinin 14 yaşındaki bir kıza liseden arkadaşı olan başka bir kız aracılığı ile ulaşıp, villasında kendisine para karşılığı erotik masaj yapmasını istediği ihbar edilince Epstein'a karşı soruşturma başlattı. Soruşturma sonrası Florida eyalet mahkemesi tarafından Epstein, 30 Haziran 2008'de biri 18 yaşından küçük iki genç kızı fuhuş amaçlı istismardan hüküm giydi. 13 ay boyunca gözetim altında kalan Epstein hakkında inceleme yapan federal yetkililer biri 14 yaşında, reşit olmayan tacize uğramış 36 kız çocuğu daha olduğunu tespit ettiler.[6][7][8][9]

Jeffrey Epstein 2006'da

Jeffrey Epstein 6 Temmuz 2019'da Florida ve New York'ta küçük çocukları taciz etmek ve fuhuş nedeniyle hakkındaki suçlamalardan dolayı tekrar tutuklanıp cezaevine gönderildi. 10 Ağustos 2019'da kaldığı tek kişilik hücrede kendisini asarak 66 yaşında yaşamına son verdi.[10][11][12][13] Her ne kadar Epstein'ın avukatları, ölümünün gerçek nedeni hakkında muazzam bir kamu şüphesi ile birlikte karara itiraz etmesine rağmen, tıp doktoru ölümünü intihar olarak belirtti.[14][15][16] Ölümü cezai suçlamaları ortadan kaldırdığı için, bir hakim 29 Ağustos 2019'da tüm cezai suçlamaları düşürdü.[17][18]

Epstein, kendisi adına reşit olmayan kızları tedarik etmesi ve cinsel amaçlı insan ticareti ile ilgili suçlamalarla karşılaşan eski sevgilisi Ghislaine Maxwell ile onlarca yıl süren bir ilişkiye sahipti.[19] Bu iddialar Maxwell'in 2 Temmuz 2020'de FBI tarafından tutuklanmasına neden oldu. Epstein ayrıca, Epstein ile bağları nedeniyle kraliyet görevlerinden istifa etmek zorunda kalan York Dükü Prens Andrew ile uzun yıllar dostluk kurdu.[20]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, 1953'te Brooklyn'de, Yahudi bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi.[1][2] Annesi Pauline okul yardımcısı olarak çalışan bir ev hanımıydı. Babası Seymour Epstein New York Parklar ve Dinlenme Bölümü'nde bir arazi işçisi ve bahçıvandı.[1][21] Jeffrey Epstein iki kardeşten büyük olanıydı. Epstein ve kardeşi Mark, Coney Adası, Brooklyn'de işçi sınıfının yaşadığı bir mahallede büyüdüler.[22]

Epstein, yakındaki Mark Twain Ortaokuluna gitti. 1967'de Epstein, Interlochen Sanat Merkezi'ndeki Ulusal Müzik Kampı'na katıldı.[23] 5 yaşındayken piyano çalmaya başladı.[24] 1969'da 16 yaşındayken Lafayette Lisesi'nden iki sınıf atlayarak mezun oldu.[25][26] O yıl, 1971'de üniversiteyi değiştirene kadar Cooper Union'daki derslere katıldı.[25] Eylül 1971'den itibaren New York Üniversitesi'nde Courant Matematik Bilimleri Enstitüsü'ne katıldı, ancak Haziran 1974'te diploma almadan ayrıldı.[25][26]

Eski komşularından biri onun hakkında "Ortalama bir çocuktu, matematikte çok zekiydi, biraz kilolu, çilli, hep gülümsüyordu" dedi. Diğerleri ise onu "sessiz" biri olarak hatırladı. Epstein, lisede trigonometri, cebir ve analizdeki ileri problemleri çözmek için diğer okullarla rekabet eden matematik kulübünün bir üyesiydi.[22]

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Öğretmenlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, Eylül 1974'te Manhattan'ın Yukarı Doğu Yakası'ndaki lüks ve özel Dalton Okulu'nda fizik ve matematik öğretmeni olarak çalışmaya başladı.[25][27] Haziran 1974'e kadar müdür olan Donald Barr (ABD Başsavcısı William Barr'ın babası) tarafından işe alındı.[28] Epstein, özel okulda 1974'ün sonlarından Haziran 1976'a kadar, "düşük performans" nedeniyle görevden alınana değin öğretmenlik yaptı.[27][29][30] Okulda ders verirken Epstein, oğlu ve kızı okula giden Bear Stearns'ın CEO'su Alan Greenberg ile tanıştı. Epstein'ın zekasından ve finansal başarı için istekli olmasından etkilenen Greenberg, ona Bear Stearns'ta bir iş teklif etti.[24][31]

Okuldaki öğrencilerinden biri "etrafının sürekli kız öğrencilerle çevrili olduğunu ve onlara flörtöz bir tavırla" davrandığını söyledi. Diğer öğrencilerine göre Epstein, gayri resmi kıyafeti ve bazen öğrencilerle öğretmenden çok akran olarak davranmasıyla biliniyordu. Bir öğretmenin Epstein kadar genç olması olağandışı bir durumdu. Ve üniversite diploması olmadan zenginlerin çocuklarının gittiği özel bir okula öğretmen olarak girmeyi nasıl başardığı tartışma konusu.[32] Ebeveynler ve fakülte için yapılan bir müzikalde yer aldı ve okuldaki matematik takımının koçluğunu yaptı. Dalton'da, Epstein, öğrencilere otoriter bir figürden daha çok arkadaş gibi davranan karizmatik, genç bir öğretmen olarak biliniyordu. Kimileri onu harika, ilgili bir öğretmen olarak hatırladı.[33]

Soruşturmalardaki ifadeler sırasında okuldaki öğrencilerinin yaşıyla ilgili soruya "çoğunlukla 17-18, yeterince 'yaşlı'" cevabını verdi. Avukat Epstein'a Dalton'daki herhangi bir öğrenciyle cinsel ilişkiye girip girmediğini sorduğunda "hayır" cevabını verirken, okuldan ayrıldıktan sonra eski öğrencileriyle ilişki yaşayıp yaşamadığını sorduğunda "hatırladığım kadarıyla yok" dedi.[34]

Bankacılık[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, Bear Stearns'da borsada kendi adına menkul değer alıp satan bir tacir için düşük düzeyli bir asistan olarak çalışmaya başladı. Özel ürünler bölümünde çalışan bir opsiyon taciri olmak için hızla yükseldi ve bankanın Edgar Bronfman gibi en varlıklı müşterilerine vergi azaltma stratejileri hakkında tavsiyelerde bulundu.[26][35][36] Bankanın daha sonraki genel müdürü Jimmy Cayne, Epstein'ın zengin müşteriler ve karmaşık ürünlerle olan becerisini övdü. 1980'de, Bear Stearns'a katıldıktan dört yıl sonra, Epstein bankada sınırlı sorumlu bir ortak oldu.[37]

1981'de, yeminli ifadesine göre, "Federal Rezerv düzenlemesi ile ilgili, reg d ihlali" suçundan dolayı Bear Stearns'ı terk etmesi istendi.[24][26][38] Epstein aniden ayrılsa da, Cayne ve Greenberg'e yakın kalmaya devam etti ve 2008'de batıncaya kadar Bear Stearns'ın müşterisiydi.[37]

Finansal danışmanlık[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, 1980'de

Ağustos 1981'de, Epstein kendi danışmanlık firması olan Intercontinental Assets Group Inc.'i (IAG) kurdu; müşterilere dolandırıcı komisyonculardan ve avukatlardan çalınan parayı kurtarma konusunda yardımcı oldu.[24] Epstein çalışmalarını üst düzey bir ödül avcısı olarak nitelendirdi. Arkadaşlarına bazen hükûmetlere danışmanlık yaptığını ve çok varlıklı kişilerin zimmetine geçirilmiş kaçak paraları geri kazanmalarına yardımcı olduğunu söyledi.[24][39] İspanyol aktris ve varis Ana Obregón, Epstein'ın 1982'de babasının milyonlarca kayıp yatırımını geri kazanmasına yardımcı olduğu zengin bir müşteriydi.[40]

Epstein aynı zamanda bazı insanlara bir istihbarat ajanı olduğunu söyledi.[41] Bu ifadenin doğru olup olmadığı açık değildir. 1980'lerde Epstein, kendi fotoğrafının olduğu ancak sahte bir ad ile oluşturulmuş bir Avusturya pasaportuna sahipti. Pasaport Suudi Arabistan'da ikamet ettiğini gösteriyordu.[42] Araştırmacı gazeteci Vicky Ward, 2017 yılında "eski bir Beyaz Saray yetkilisi" tarafından kendisine 2008 yılında Epstein'ın ceza davasını ele alan ABD Florida Bölge Savcısı Alexander Acosta'nın Trump'ın geçiş soruşturmacılarına "kendisine Epstein'ın istihbarata çalıştığının söylendiğini ve kendi haline bırakın denildiğini" söylediğini iddia etti.[43][44]

Bu dönemde Epstein'ın müşterilerinden biri, 1980'lerde İran-Kontra ilişkisinin bir parçası olarak Amerikan silahlarının İsrail'den İran'a aktarılmasının aracısı olan Suudi Arap iş insanı Adnan Kaşıkçı idi.[24][41] 1980'lerin ortalarında Epstein, Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa ve Güneybatı Asya arasında birçok kez seyahat etti. Londra'dayken Epstein Steven Hoffenberg ile tanıştı. Silah tüccarı Douglas Leese ve eski ABD Başsavcısı John Mitchell aracılığıyla tanıştırıldı.[24]

Tower Financial Corporation[değiştir | kaynağı değiştir]

Steven Hoffenberg, 1987 yılında Epstein'ı Tower Financial Corporation'ın danışmanı olarak işe aldı; hastanelere, bankalara ve telefon şirketlerine borçlu olan insanların borcunu satın alan bir tahsilat acentesi.[45][46]

Hoffenberg ve Epstein daha sonra kendilerini şirket avcıları olarak yeniden şekillendirdiler. Epstein'ın Hoffenberg için ilk görevlerinden biri, 1987'de Pan American World Airways'i devralmak için başarısız bir teklifde bulunmasıydı. 1988 yılında Emery Air Freight Corp.'u devralmak için benzer bir başarısız teklifde bulundu. Epstein, Hoffenberg ile birlikte çalıştı ve Hoffenberg'in özel jetiyle onunla beraber her yere seyahat etti.[24] 1993 yılında Tower Financial Corporation, Amerikan tarihinin en büyük Ponzi programlarından (Saadet Zinciri) biri olarak devreye girdi ve yatırımcılarına 450 milyon ABD Doları'nın üzerinde kaybettirdi.[24] Hoffenberg, Epstein’in saadet zincirinde etkili bir şekilde yer aldığını iddia etti.[47][48] Epstein, şirket çökmeden önce, 1989'da şirketten ayrıldı ve hiçbir zaman taahhüt edilen dev yatırımcı sahtekarlığına karışmakla suçlanmadı. Epstein'ın Tower Ponzi programından çalıntı fon alıp almadığı bilinmemektedir.[24]

Hoffenberg saadet zincirinin “mimarının” Epstein olduğunu ileri sürdü. Onun için, “Yetenek, karizma, dehâ, suç dehâsı,” dedi Washington Post’a: “Çok para getirecek bir şey bulmuştuk. Adına Ponzi (saadet zinciri) dedik.” Hoffenberg'a göre Epstein paranın büyük bölümünü yurt dışına kaçırmıştı. Epstein'in bu davada nasıl yargılanmadığıyla ilgili Washington Post muhabirleri savcılara sordular. Onlar da, asıl hedefin Hoffenberg olduğunu, savcılarla işbirliği yaptığı için Epstein’in suçlanmadığını söylediler. Ancak İllinois eyaleti yetkililerinden biri, o süreçte Epstein’e hatırı sayılır miktarda para aktarıldığını, onun gizemli servet birikiminin başlangıcını burada aramak gerektiğini belirtti.[49]

Finansal yönetim şirketi[değiştir | kaynağı değiştir]

1988'de Epstein hala Hoffenberg için danışmanlık yaparken kendi finansal yönetim firması J. Epstein & Company'yi kurdu.[46][50] Şirketin Epstein tarafından net değeri 1 milyar ABD dolarından fazla olan müşterilerin varlıklarını yönetmek için kurulduğu söylendi, ancak diğerleri müşterilerde bu kısıtlayıcı servet sınırının olduğuna şüpheyle yaklaşıyorlar.[26]

Epstein'ın halka açık tek milyarder müşterisi Victoria's Secret ve L Brands (eski adıyla The Limited, Inc.) başkanı ve CEO'su Leslie Wexner idi. 1986'da Epstein, ortak tanıdıkları sigorta yöneticisi Robert Meister aracılığıyla Wexner ile tanıştı. Bir yıl sonra, Epstein Wexner'in mali danışmanı oldu ve sağ kolu olarak hizmet etmeye başladı. Yıl içinde, Epstein Wexner'in karmaşık finansmanını çözmüştü.[26][51] Temmuz 1991'de Wexner, Epstein'a işleri üzerinde tam bir vekalet verdi. Vekaletname Epstein'ın insanları işe almasına, çek imzalamasına, mülk satın almasına ve satmasına, para ödünç almasına ve Wexner adına yasal olarak bağlayıcı nitelikte başka şeyler yapmasına izin verdi.[52]

1995 yılına gelindiğinde Epstein, Wexner Vakfı ve Wexner Heritage Vakfı'nın direktörüydü. Ayrıca Wexner'ın yaşadığı Columbus, Ohio dışındaki New Albany kasabasının bir bölümünü geliştiren Wexner's Property'nin başkanıydı. Epstein, Wexner'in mali işlerini yöneterek milyonlarca ücret aldı. L Brands tarafından hiç istihdam edilmese de, şirket yöneticileriyle sık sık yazıştı. Epstein sık sık Victoria's Secret moda şovlarına katıldı ve New York City'deki evinde modelleri konuk etmenin yanı sıra, model olmak isteyenlerin şirketle çalışmasına yardımcı oldu.[51][52]

1996 yılında, Epstein firmasının adını Financial Trust Company olarak değiştirdi ve vergi avantajlarından dolayı ABD Virgin Adaları'ndaki St. Thomas adasını ikamet gösterdi.[26] ABD Virgin Adaları'na yerleşerek Epstein, federal gelir vergilerini yüzde 90 oranında azaltmayı başardı. ABD Virgin Adaları, kıyıdan uzakta bir vergi cenneti olarak işlev görürken, aynı zamanda ABD bankacılık sisteminin bir parçası olmanın avantajlarını da sundu.[53]

Medya etkinlikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

2003 yılında Epstein New York dergisini almaya karar verdi. Diğer teklif sahipleri arasında reklam yöneticisi Donny Deutsch, yatırımcı Nelson Peltz, medya patronu ve New York Daily News yayıncısı Mortimer Zuckerman ve film yapımcısı Harvey Weinstein vardı. Nihai alıcı, uzun süredir Wall Street yatırım bankacılığı yapan ve 55 milyon dolar ödeyen Bruce Wasserstein oldu.[54]

Likit Fonlama Ltd.[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, 2000-2007 yılları arasında Liquid Funding Ltd. şirketinin başkanıydı. Likit Finansman ve diğer ilk şirketlerin inovasyonu, dayanak varlıklar olarak hisse senetleri ve tahvillerine sahip olmak yerine, dayanak teminat olarak karmaşık menkul kıymetlere dayalı ticari ipoteklere ve yatırım sınıfı konut ipoteklerine sahip olmasıydı.[55]

Likit Finansmanı başlangıçta Bear Stearns'ın yüzde 40'ına aitti. Kredi derecelendirme kuruluşlarının yardımıyla, şirketler için yeni menkul kıymetler yaratılabildi ve böylece altın kaplama AAA derecesi elde edildi. Bu tür karmaşık menkul kıymetlerin yanlış derecelendirilmeleri nedeniyle patlaması, Mart 2008'de Bear Stearns'ın batmasına yol açtı ve 2007-2008 mali krizini ve ardından gelen Büyük Durgunluğa neden oldu.[55][56]

Yatırımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Serbest Yatırım Fonları[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, 2002-2005 yılları arasında D. B. Zwirn Özel Fırsatlar korunma fonuna 80 milyon yatırım yaptı. Kasım 2006'da Epstein, seks suçları için federal soruşturma altındayken, fondaki muhasebe usulsüzlükleri hakkında bilgilendirildikten sonra yatırımını kurtarmaya çalıştı.[57][58] Bu zamana kadar yatırımı 140 milyon dolara ulaşmıştı. Zwirn yatırımı geri çevirmeyi reddetti. 2008 yılında fonun yavaşladığı sırada Epstein'ın kişisel olarak ne kadar kaybettiği bilinmiyor.

2006 yılının Ağustos ayında, Epstein, federal soruşturmasının başlamasından bir ay sonra Bear Stearns Yüksek Dereceli Yapılandırılmış Kredi Stratejileri Geliştirilmiş Yatırım Fonuna 57 milyon dolar yatırım yaptı.[59][60]

18 Nisan 2007'de, fona 57 milyon dolar yatırım yapan bir yatırımcı, yatırımını kurtarmaktan bahsetti. O ayki itfaları karşılamak için CDO varlıklarının satışı, CDO pazarında yeniden fiyatlandırma sürecine ve genel donmaya neden oldu. CDO varlıklarının yeniden fiyatlandırılması, Temmuz ayından üç ay sonra fonun çökmesine ve Mart 2008'de Bear Stearns'ın çökmesine neden oldu. Muhtemelen Epstein bu yatırımın çoğunu kaybetti, ancak ne kadar olduğu bilinmiyor.[60][61]

Bear Stearns fonunun Mayıs 2007'de başarısızlığa uğradığı zamanda Epstein, ABD Savcılık Ofisi ile küçüklerle cinsel ilişkiye girmek ile ilgili ileride olacak olan geçmişteki suçlamalar nedeniyle bir anlaşma imzalamak için görüşmeye başlamıştı.[62] Fonun çökmesinden bir ay sonra Ağustos 2007'de Miami'deki Amerikalı avukat Alexander Acosta, yapılan savunma anlaşması hakkında doğrudan görüşmelere başladı.[62] Acosta, kendisine Epstein'ın hükûmet için önemli bir birey olduğunu söyleyen yüksek hükûmet yetkilileri tarafından emredildiği için yumuşak bir anlaşma yaptığı iddia edildi.[44][63] Müzakerelerin bir parçası olarak, Miami Herald'a göre Epstein, daha yumuşak bir ceza için Florida federal savcılarına "belirtilmemiş bilgiler" verdi ve New York federal savcıları için Haziran 2008'deki Bear Stearns korunma fonunun iki yöneticisi hakkındaki başarısız davalarında isimsiz bir kilit tanık olduğu iddia edildi. Epstein'ın davadaki avukatlarından Alan Dershowitz, Fox Business Network'e "İşbirliği yapmış olsaydı bunu bilirdik. Epstein'ın herhangi bir kovuşturmaya yardımcı olduğu fikri benim için bile yeni bir haber" dedi.[64][65][66]

İsrail Girişimi[değiştir | kaynağı değiştir]

İsrail gazetesi Haaretz, 2015 yılında Epstein'ın yeni Reporty Homeland Security'ye (2018'de Carbyne olarak yeniden markalaştırıldı) yatırım yaptığını bildirdi.[67] Girişim, İsrail'in savunma sanayiiyle bağlantılı. Girişim eski İsrail Savunma bakanı ve İsrail Savunma Kuvvetleri (IDF) genelkurmay başkanı olan eski İsrail Başbakanı Ehud Barak tarafından yönetiliyor. Şirketin CEO'su özel kuvvetler subayı Amir Elihai ve şirketin yöneticisi Pinchas Bukhris, bir zamanlar savunma bakanlığı genel müdürü ve IDF siber birim 8200 komutanıydı.[68] Nisan 2008'de İsrail'e gitti ve bir dizi araştırma bilimcisi ile bir araya geldi ve farklı İsrail askeri üslerini ziyaret etti. Bu yolculuk sırasında, cinsel suçlar nedeniyle karşı karşıya olduğu suçlamalardan yargılanmaktan ve olası hapishaneden kaçmak için İsrail'de kalmayı düşündü; ancak ABD'ye dönmeyi tercih etti.[69]

Video kayıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, şantaj gibi suçlar için tanınmış kişiler tarafından reşit olmayan kızlarla cinsel aktiviteyi kaydetmesi için mülkleri içinde birçok yere gizli kameralar yerleştirdi.[70] Epstein'ın yakın arkadaşı olan Ghislaine Maxwell, bir arkadaşına Epstein'ın Virgin Adaları'ndaki özel adasının tamamen kameralar ile dolu olduğunu ve arkadaşının Maxwell ve Epstein'ın adadaki herkesi bir sigorta poliçesi olarak videoya kaydettiğine inandığını söyledi.[71] Polis 2006 yılında Palm Beach konutuna baskın düzenlediğinde, evinde iki gizli iğne deliği kamerası bulundu.[72] Ayrıca Epstein'ın New York'taki konağının bir video izleme sistemi ile kapsamlı bir şekilde bağlandığı da bildirildi.[73]

Epstein'ın New York'taki konağını ziyaret eden Maria Farmer, Epstein'ın kendisine konakta iğne deliği kameralarının bağlı bulunduğu bir medya odasını gösterdiğini belirtti. Medya odasına gizli bir kapıdan girildi. Medya odasında "burada oturan adamlar vardı. Kameralara baktım ve tuvalet, tuvalet, yatak, yatak odası, tuvalet, yatak odası gördüm." "Özel anları izledikleri çok açıktı." dedi.[74]

Epstein'ın genç kızları güçlü insanlara onlarla birlikte kendini sevdirmek ve olası şantaj bilgileri edinmeleri için "ödünç verdiği" iddia ediliyor.[75] Adalet Bakanlığı'na göre, “genç [isim] + [isim]” açıklamasını içeren el yazısı etiketlerle New York konağındaki kasasında kompakt diskleri kilitli tutmuştu.[76] Epstein, 2018'de bir New York Times muhabirine, cinsel eğilimleri ve eğlence amaçlı uyuşturucu kullanımları hakkında bilgiler de dahil olmak üzere güçlü insanlar hakkında kirli sırlara sahip olduğunu söyledi.[77]

Yasal işlemler[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk ceza davası[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk gelişmeler (2005-2006)[değiştir | kaynağı değiştir]

2003 yılında gazeteci Vicky Ward tarafından Vanity Fair için hakkında yapılan araştırma yazısında, Vicky'in 2 kız kardeşin hakkında daha önce taciz şikayetinde bulunduğunu öğrenmesi ve kızlarla konuşmasının ardından, Epstein hem Vicky'yi hem de diğer yetkilileri kızlarla ilgili bölümü yazıdan çıkarması için taciz ve üstü kapalı bir şekilde tehdit etmeye başladı. Daha sonra Epstein derginin editörüyle görüştükten sonra Vicky'ye kızlarla ilgili bölümü yazıdan çıkarması gerektiği ve yazının finansal bir hikâyenin dışına çıkmasına gerek olmadığı söylendi. Gazeteci Epstein'in evinde Marquis de Sade'in "Justine" adlı erotik romanını gördü. Romanın konusu, bir manastırda keşişlerin seks kölesi olmak zorunda kalan 12 yaşındaki bir Fransız kız hakkında ve kız katlandığı tecavüzlerden sonra “erdem” i öğreniyor. Gazeteci, eğer kızlarla ilgili bölümü yayınlayabilseydi Epstein'in daha önceden polisin dikkatini çekeceğini ve sonraki kurbanların önüne geçilebileceğine inandığını söyledi.[24][38]

Mart 2005'te, bir kadın Florida'nın Palm Beach Polis Departmanına başvurdu ve 14 yaşındaki üvey kızının yetişkin bir kız tarafından Epstein'ın konağına götürüldüğünü iddia etti. Orada, Epstein'ı soymak ve masaj yapmak için 300 dolar ödendiğini söyledi. İddiaya göre kız soyunmuştu, ancak iç çamaşırını giyerek görüşmeden ayrıldı.[78]

Palm Beach Polisi, 13 aylık gizli araştırmasını Epstein'ın evinin aranması da dahil olmak üzere devam ettirdi.[79][80] Soruşturma sırasında Palm Beach Emniyet Müdürü Michael Reiter, Palm Beach County eyalet savcısı Barry Krischer'ı açıkça çok yumuşak davranmakla suçladı.

Federal Soruşturma Bürosu (FBI) da soruşturmaya dahil oldu. Daha sonra polis, Epstein'ın onunla cinsel eylemlerde bulunmak için birkaç kıza para ödediğini iddia etti. Epstein'ın çöpünde ve evinde bulunan kanıtlar ile beş mağdur ve 17 tanıklardan alınan ifadelerle, söz konusu kızların bir kısmının 18 yaşın altında olduğunu, en küçüğünün 14, çoğunun 16 yaşın altında olduğunu gösterdi.[81][82] Epstein'ın evinde, iki gizli kamera ve evin her yerinde polisin soruşturma sırasında görüştüğü kızlar da dahil olmak üzere çok sayıda çıplak kadın fotoğrafı bulundu.[83] 2005 yılında evinde yapılan aramada seks köleliği ile ilgili kitaplar için bir Amazon makbuzu bulundu. Makbuzdaki kitaplar sırasıyla; "SM 101: A Realistic Introduction", "SlaveCraft: Erotik Kölelik için Yol Haritaları - İlkeler, Beceriler ve Araçlar" ve "Bayan Abernathy ile Eğitim: Erotik Köleler ve Sahipleri İçin Bir Çalışma Kitabı" idi.[84] Evin çalışanlarının daha sonraki ifadelerine göre, Epstein'in Polonyalı asistanı Adriana Ross tarafından polis baskınından önce finansörün Florida malikanesinden bilgisayar diskleri ve diğer elektronik ekipmanların çıkarıldığı ortaya çıktı.[85]

Eski bir çalışan polise Epstein'ın günde üç kez masaj yaptırdığını söyledi. Nihayetinde FBI, Epstein tarafından cinsel istismar iddialarını destekleyici ayrıntılar içeren "34 küçük çocuk"la ilgili ifadeleri derledi.[86] Julie Brown Miami Herald'daki 2018 yazısında yaklaşık 80 kurban tespit etti ve 60'ını buldu.[64] Soruşturmanın ayrıntıları, 12 yaşındaki üç kişinin Epstein'ın doğum günü için Fransa'dan getirildiğini ve finansör tarafından cinsel tacize uğradıktan sonraki gün geri döndükleri iddialarını içeriyordu.[81][87][88] Genç kızların Brezilya, diğer Güney Amerika ülkeleri, eski Sovyet ülkeleri ve Avrupa'dan işe alındığı ve Jean-Luc Brunel'in "MC2" model ajansının da kızların Epstein'a tedarik edilmesinde rol oynadığı iddia edildi.[81][87][88]

2006 yılının Mayıs ayında, Palm Beach polisi, Epstein'ın reşit olmayan dört kişiyle yasadışı seks ve bir cinsel istismarla suçlanması gerektiğini söyleyen olası bir neden beyanında bulundu.[83][89]

Epstein'ın savunma avukatları Roy Black, Gerald Lefcourt, Harvard Hukuk Fakültesi profesörü Alan Dershowitz ve eski ABD Avukatı General Ken Starr'ı içeriyordu. Sadece iki kurbanın sunduğu kanıtlarla, jüri, Epstein'ın suçsuz olduğunu iddia edeceği, yalnızca fuhuş suçlamasında bulundu.[90]

2007 yılında dava devam ederken bir gazeteye, "Ne diyebilirim ki, genç kızları severim," dedi.[91]

Soruşturmayı yürüten polisler ve savcılar birkaç ay boyunca takip edildiklerinin farkına vardılar. Şikayetçi genç kızlar da, kendilerinin ve aile üyelerinin, daha sonra Epstein’ın istihdamındaki yerel avukatlar ile bağlantılı olan özel dedektifler tarafından takip edildiğinden şikayet etmeye başladılar.[81] Savunma, dedektiflerin yanlış ve etik dışı bir şey yapmadıklarını iddia etti.[92]

Savcılık ve Epstein arasında Kovuşturma Dışı Anlaşma Yapılması (NPA) (2006-2008)[değiştir | kaynağı değiştir]

Temmuz 2006'da FBI, Epstein hakkında kendi araştırmasını başlattı. Mahkeme, Haziran 2007'de 53 sayfalık iddianame ile sonuçlandı. Alexander Acosta, Alan Dershowitz'in müzakere etmesine yardımcı olduğu, dört işbirlikçi ve isimsiz diğer "potansiyel işbirlikçilerin" yanı sıra Epstein'ın kendisine tüm federal cezai suçlardan dokunulmazlık sağlamaya yardım ettiği bir anlaşma yapmayı kabul etti. Miami Herald'a göre, kovuşturma dışı anlaşma "esasen devam eden bir FBI sorgusunu Epstein'ın seks suçlarına katılan daha fazla kurban ve diğer güçlü insanlar olup olmadığı konusunda kapattı". O zaman, bu anlaşma soruşturmayı durdurdu ve iddianameyi kapattı. Miami Herald, "Acosta, aksine bir federal yasaya rağmen, anlaşmanın kurbanlardan gizlenmesini kabul etti” dedi.[93]

Acosta daha sonra, kendisine Epstein'ın "istihbarata ait" olduğu ve "yalnız bırakılması" gerektiği söylendiğinden yumuşak bir savunma teklifinde bulunduğunu söyledi.[44][63][94] Epstein, Florida eyalet mahkemesinde iki ağır fuhuş suçlamasıyla suçlu bulunmayı, seks suçlusu olarak kaydolmayı ve FBI tarafından tanımlanan üç düzine kurbanı tazmin etmeyi kabul etti.[75][93] Teminat anlaşması daha sonra "tatlım anlaşması" olarak tanımlanmıştır.[95]

Kurbanlar Jeffrey'le mahkemede hesaplaşmayı beklerken, federal savcılıkla Epstein’in avukatları arasında e-mail trafiği başladı. Savcılardan biri, Epstein’in avukatlarına yolladığı e-mailde, “onu cinsellikle ilgisi olmayan suçlardan yargılamaya elverecek bir olgusal zemin” bulmaya çalıştığını açıkça söylüyordu. Epstein Palm Beach County’de değil de Miami’de mi mahkeme önüne çıksa diye görüş alışverişinde bulundular. Savcılar, sanık avukatlarına, “böylece basının gözünden daha uzak olur” tavsiyesinde bulunmuşlardı. Esas olarak duruşma, kurbanlardan uzakta olacaktı. Ayrıca, kimi e-maillerde “telefonda konuşalım, bunu yazıya dökmek istemiyorum” gibi ifadeler vardı. Epstein’in avukatlarından Lefkowitz, “Mağdur olduklarını ileri sürenlere mektup göndermenize karşıyız,” diye yazmıştı savcılara. Gerekçesi şuydu: “bu hemen basına sızar” ve müvekkilimize zarar verir. Lefkowitz, “eğer illâ böyle bir mektup yollayacaksanız, bunu Epstein ile anlaşma imzalandıktan sonra yapın” diye talimat vermişti. Anlaşmadan iki ay sonra, Federal Savcı Alex Acosta’nın yardımcılarından biri Lefkowitz’e artık kurbanları anlaşmadan haberdar edeceklerini bildirdiğinde, avukat, “Potansiyel tanıklar veya potansiyel şikâyetçiler ve avukatlarıyla temas kurmayacağınızı garanti etmiştiniz!” dedi. Polis kızların on ikisini ve tanıkları hazır ettiği halde hiçbiri mahkemeye çağırılmamıştı. Savcı “onlara inanmıyorum” deyip sadece iki kızı çağırmıştı. Savcı yardımcısı Lanna Belohlavek anlaşmayı onaylayacak yargıcı “sadece birkaç kızın” söz konusu olduğuna, onların bilgilendirildiğine ve anlaşmayı onayladıklarına inandırmıştı.[96]

Epstein, bir fuhşa teşvik, bir de küçük yaştaki kızı fuhşa teşvikten 18 ay hapis, bir yıl ev hapsi cezasına çarptırılacaktı. Acosta ile ekibinin hazırladığı 53 sayfalık iddianamede Epstein’in taciz-tecavüz ettiği, küçük yaştaki yaklaşık otuz beş kızın ifadeleri vardı, ama yalnız iki olaydan suçlu bulunuyordu. Epstein “cinsel saldırgan” olarak kayda geçecek ve yılda iki defa Florida’da savcılıkta boy göstermek zorunda olacaktı. En önemli ayrıntı mağdurlar anlaşmada "fuhuş için çalışan kişiler" olarak gösterildi. En kritik maddelerden biri, iddianamede “işbirlikçileri” olarak geçen Nadia Marcinkova, Sarah Kellen, Adriana Ross ve Lesley Groff yargılanmayacak, ceza almayacaktı. Anlaşma “başka potansiyel işbirlikçilere” de muafiyet sağlıyordu. Mağdur avukatlarından Spencer Kuvin, Epstein’in Palm Beach County’deki mahkemeye geleceğini öğrenince onunla temas etme düşüncesiyle oraya gitmiş, izlediği şey karşısında şaşkına dönmüştü. Kendisine ve kurbanlardan hiçbirine haber verilmemiş oluşuna inanamamıştı. Bu sırada mağdurlar davanın görüleceğini, mahkemede Epstein’in gözünün içine bakarak onun yaptıklarını anlatabileceklerini sanıyorlardı. Bunun yerine, Epstein’in çoktan hapse gönderildiğini, anlaşma icabı anlaşmanın şartlarını da öğrenemeyeceklerini öğrendiler.[96] Epstein’in kurbanlarından Courtney Wild, “Jeffrey kötü durumdaki kızlardan yararlanıyordu,” diye anlatacaktı sonradan, “temelde evsiz olan kızlardan. Söylediklerine kimsenin kulak asmayacağını düşündüğü kızların peşine düşüyordu ve haklıydı.” Sanığın avukatları ve savcılar kızların güvenilirliğini sorguladılar, açıklarını aradılar ve yalan, uyuşturucu, hırsızlık ve fuhuş yaptıkları gibi şeylerle suçladılar.[97]

Jepstein'in avukatları sanığın kızların reşit olmadıklarını bilmediğini ve gelen kızların masaj sırasında cinsel temas olacağını bilerek geldiklerini iddia etti. Savunma avukatları tarafından mağdurların güvenilirliği sorgulanmaya başladı ve yapılan özel görüşmelerde savcılar etkilenmeye çalışıldı; mağdurlar polisle temasa geçinceye kadar Epstein tarafından yapılan muameleden asla şikayetçi olmamışlardı ve birkaç kez gönüllü olarak Palm Beach malikanesine geri dönmüşlerdi. Kızların çoğu dezavantajlı ve dağılmış ailelerden geliyordu ve Epstein’ın nakit parasına, gözdağına ve çekiciliğine açıktılar. Oysaki Florida yasaları açıktı: 18 yaşın altındaki biriyle cinsel ilişkiye giren 24 yaşından büyük herhangi bir kişi ikinci dereceden bir suç işlemektedir. Mağdurun önceden sorunlu cinsel davranışı önemli değildir; yaşını bilmemek savunma değildir. “Rıza” konusunda şüphe uyandırmak için mağdurun fiziksel olarak direnmesi gerekmez. 16 yaşın altındaki bir çocuk için dokunmadan kısa süren davranışlar da ikinci dereceden bir suçtur. Ancak jüriyi, mağdurun istekli tavırlarla davrandığının belirtilmesiyle cinsel bir ilişkinin suç olduğuna ikna etmek zordur. Ancak bu, Adalet Bakanlığı'nın bir kızın tutumu veya karakterine bakılmaksızın iddia edilen çocuk ticareti suçlamalarından neden vazgeçtiğini açıklamıyor. Savunma, rıza yaşının diğer eyaletlerde daha düşük olmasıyla ilgili jüriyi etkilemeye çalıştı.[81]

Ayrıca savcılarla avukatların uyum içinde götürdüğü anlaşma onay duruşmasında Epstein’in cinsel suçlu olarak kayda geçmesi ama cinsel suçlulara uygulanan prosedüre tâbi tutulmaması da karara bağlanmıştı.[98] Bir federal yargıç daha sonra savcıların mağdurlardan anlaşmayı gizledikleri için mağdurların haklarını ihlal ettiklerini söyledi. Anlaşmayla beraber Epstein hakkında daha ağır iddialar içeren federal davadan kurtuldu ve daha hafif eyalet suçlarıyla tutuklandı.[99][100]

Mahkumiyet (2008-2011)[değiştir | kaynağı değiştir]

30 Haziran 2008'de, Epstein 18 yaşın altındaki bir kızla fuhuş nedeniyle ilişkiye girmekten ve istismar etmekten suçlu bulunduktan sonra, 18 ay hapse mahkum edildi. Florida'daki mahkum seks suçlularının çoğu devlet hapishanesine gönderilirken, Epstein bunun yerine Palm Beach County Stockade'nin özel bir kanadına yerleştirildi ve şerif ofisine göre, 3 ay sonra hapishaneden "çalışması" için haftanın 6 günü, günde 12 saate kadar dışarı çıkmasına izin verildi. Bu seks suçlularına tanınmayan bir haktı ve ayrıca belirtilen tahliye saatlerinin dışına çıkmasına izin verildi.[101]

Epstein'ın hücre kapısı açık bırakıldı ve onun için bir televizyonun kurulduğu avukat odasına erişimi vardı. Şerif Ofisi, Epstein'in kurduğu kâr amacı gütmeyen vakfında çalışma süresinde sağlanan yanına verilen gardiyanlar gibi ekstra hizmetlerin bedelini ödemek için Epstein'den 128.000 dolar aldı. Daha sonra Şerif Ofisi, Epstein'e gelen konukların kayıtlarının bir bölümün "kayıt tutma" kurallarına göre imha edildiğini söyledi (açıklanamayan bir şekilde Stockade ziyaretçi defterleri olmasa da). Ayrıca ofisi ile diğer randevuları arasında kendi şoförünü kullanmasına izin verildi.[102] 2008'de hapishanedeyken, asistanı ve muhtemelen seks kölesi olan Nadia Marcinkova tarafından iki farklı isimle tam 90 kere ziyaret edildi.[103]

Epstein in 2013
2013 yılında Epstein, seks suçlusu kaydı için fotoğraflanırken

Epstein, Ağustos 2010'a kadar bir yıl boyunca ev hapsinde gözaltına alınmak üzere, hapisten 13 ay sonra serbest bırakıldı. Göz hapsindeyken, Manhattan ve ABD Virgin Adaları'ndaki konutlarına kurumsal jetiyle sayısız yolculuk yapmasına izin verildi. Uzun alışveriş gezilerine ve "egzersiz için" Palm Beach'te dolaşmasına izin verildi.[101]

Ocak 2011'de itiraz edilen bir duruşmadan sonra, New York Eyaletinde yaşam boyu süren bir etiket olan yüksek tekrarlama riskli "üçüncü seviye" cinsel suçlu olarak kayıtlı kaldı.[104][105] Bu duruşmada Manhattan Bölge Avukatı, seviyenin düşük riskli "birinci seviye" ye düşürülmesi gerektiğini savundu ama hâkim tarafından engellendi. Epstein'ın avukatının ABD Virgin Adaları'nda "ana" bir evi olduğu yönündeki muhalefetine rağmen, hakim her 90 günde bir New York Polis Departmanına şahsen kontrol için gelmesi gerektiğini söyledi. Epstein 2010 yılından bu yana New York'ta kayıtlı bir üçüncü seviye seks suçlusu olmasına rağmen, New York Polis Departmanı hiçbir zaman 90 günlük düzenlemeyi uygulamadı.[100]

2011 yılında bir gazeteye verdiği röportajda "Ben cinsel bir canavar değilim, sadece kabahatliyim. Bir katil ile simit çalan bir kişi arasındaki fark gibi." dedi.[106] Gazeteci röportajla ilgili "Ayrıca, cinsel eğilimleri ve eğlence amaçlı uyuşturucu kullanımı hakkında ayrıntılar da dahil olmak üzere, bazıları zarar ve utanç verici olan, önemli insanlar hakkında çok şey bildiğini iddia etti," dedi. Stewart, Epstein'ın geçmişini gizlemediğini ve onun 'kibar olan toplumda bir parya' olduğunu kabul ettiğini söyledi. Aynı zamanda yaptığı şeyler hakkında pişmanlık belirtisi göstermediğini ve kabahatini küçük bir şeymiş gibi göstermeye çalıştığını söyledi. “Herkesin sırları olduğunu öne sürdü ve ekledi, diğerleriyle karşılaştırıldığında kendisininki zararsızdı. Bu yüzden insanlar çekinmeden ona güveniyorlardı," dediğini ekledi. Röportaj sırasında Tesla başkanı Elon Musk'a tavsiyeler verdiğini ama herkesin onunla görüştüğünü saklamasına artık alıştığını, yine de insanların ondan akıl almaya ve para istemeye gelmeye devam ettiklerini söyledi. Ayrıca genç kızlarla ilgili, "Genç kızlarla cinsel ilişki kurmanın kültürel bir sapma olduğunu ve geçmişte sorunsuz bir şekilde kabul edilebilir olduğunu" belirtti.[107][108] Epstein hapisten çıktıktan sonra imajını düzeltmek için Peggy Siegal gibi uzmanlardan yardım aldı; üniversitelere bağışlar ve bilim insanlarıyla diğer önemli kişilerin geldiği partiler yapmaya devam etti.[109]

Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Dokunulmazlık anlaşması ve ona yapılan hoşgörülü muamele, kamuoyunda devam eden tartışmalara konu olmuştur. Epstein'ın Temmuz 2019'da seks ticareti suçlamalarından tutuklanmasının ardından Acosta, 19 Temmuz 2019 tarihinde Çalışma Bakanlığı Sekreteri görevinden istifa etti.[110]

Suçlamalar kamuoyuna açıklandıktan sonra, Eliot Spitzer, Bill Richardson ve Palm Beach Polis Departmanı da dahil olmak üzere Epstein'dan alınan bağışlar geri iade edildi. Harvard Üniversitesi para iade etmeyeceğini açıkladı. Epstein'ın çocukların eğitimini finanse etmek için yaptığı çeşitli yardımlar da sorgulandı.[111]

18 Haziran 2010 tarihinde, Epstein'ın eski ev çalışanı Alfredo Rodriguez, Epstein'in günlük aktivitelerini kaydettiği defteri polise teslim etmediği ve defteri satmaya çalıştığı için 18 ay hapse mahkum edildi. FBI Özel Temsilcisi Christina Pryor materyali gözden geçirdi ve bunun "maddi tanıkların ve ek mağdurların isimleri ve iletişim bilgileri de dahil olmak üzere, davanın soruşturulmasında ve kovuşturulmasında son derece yararlı olabilecek bilgiler" içerdiğini belirtti.[112][113]

Hukuk davaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Jane Does / Epstein (2008)[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Şubat 2008'de Jane Doe No. 2 takma ismini kullanan anonim bir kadın, Epstein'a karşı federal mahkemede 50 milyon dolarlık bir hukuk davası açtı. 2005'te 16 yaşında bir çocukken "Epstein'a masaj yapmak" için işe alındığını, konağına götürüldüğünü, kendisinin soyunduğunu, onunla cinsel ilişkiye girdiğini ve hemen ardından 200 dolar ödendiğini iddia etti.[114]

Aynı avukat tarafından temsil edilen farklı bir kadın tarafından Mart 2008'de 50 milyon dolarlık benzer bir dava açıldı. Bunlar ve benzer davalar reddedildi.[115]

Epstein, mağdur olduğu iddia edilen birçok kişiyle mahkeme dışı anlaşmalar yaptı.[115]

Mağdurların hakları: Jane Does / ABD (2014)[değiştir | kaynağı değiştir]

30 Aralık 2014 tarihinde ABD Adalet Bakanlığı'nın Epstein ile yaptığı anlaşma nedeniyle Mağdurlarının Hakları Yasası'nı ihlal ettiği için Florida'da Jane Doe 1 (Courtney Wild) ve Jane Doe 2 tarafından federal dava açıldı. Daha sonra Virginia Roberts (Jane Doe 3) ve başka bir kadını (Jane Doe 4) davacı olarak eklemek için başarısız bir çaba yürütüldü. Eklenen suç, Alan Dershowitz'in Epstein tarafından temin edilen küçük bir kızı (Jane Doe 3)'ü cinsel olarak istismar etmesiydi. Dershowitz aleyhindeki iddialar hakim tarafından davanın konusu olmadığı için düşürüldü. Mahkemeye sunulan bir belge, Epstein'ın "cinsel istismar halkası" işlettiğini iddia etti ve reşit olmayan kızları "önde gelen Amerikalı politikacılara, güçlü şirket yöneticilerine, yabancı cumhurbaşkanlarına, tanınmış bir başbakana ve diğer dünya liderlerine" ödünç vermekle suçladı.[116]

7 Nisan 2015 tarihinde, Yargıç Kenneth Marra, kurban Virginia Roberts'ın Prens Andrew'a karşı iddia ettiği iddiaların, Epstein'ın federal hükûmetle yaptığı anlaşmayı yeniden açmak isteyen kurbanların davası üzerinde bir etkisi olmadığını; hakim, iddiaların kayıttan çıkarılmasını emretti.[117] Jane Does 3 ve 4'ün davaya katılmasına izin vermese de, Marra özellikle Roberts'ın daha sonra davaya geldiğinde kanıt verebileceğini söyledi.

21 Şubat 2019'da ABD'nin Florida Bölgesi Kıdemli Hakimi Kenneth Marra, federal savcıların suçlunun sadece iki Florida suçundan suçlu bulunmalarına izin vermeden önce mağdurları haberdar etmeyerek yasayı ihlal ettiğini söyledi. Hakim olası çözüm yolunun ne olabileceğini açık bıraktı.[118]

Virginia Roberts Giuffre / Epstein (2015)[değiştir | kaynağı değiştir]

Aralık 2014'te Florida mahkemesi, Virginia Roberts Giuffre'yi Suç Mağdurları Hakları Yasası davasına dahil edilmek istedi. Virginia Roberts Giuffre, 17 yaşındayken, Epstein ve Ghislaine Maxwell tarafından kendi kullanımları için ve Prens Andrew ve emekli Harvard Hukuk profesörü Alan Dershowitz de dahil olmak üzere birçok kişi tarafından kullanıldı. Giuffre ayrıca Epstein, Maxwell ve diğerlerinin onu fiziksel ve cinsel olarak istismar ettiğini iddia etti. 1999-2002 yılları arasında Epstein'ın seks kölesi olarak hizmet ettiğini ve diğer reşit olmayan kızları işe aldığını söyledi. Prens Andrew, Epstein ve Dershowitz, Giuffre ile seks yaptıkları suçlamalarını reddetti. Dershowitz iddialar konusunda yasal yollara başvurdu. Giuffre, Dershowitz hakkında hakaret davası açtı ve kendisi hakkında kasıtlı olarak "yanlış ve kötü niyetli iftira ifadeleri" kullandığını iddia etti. Epstein, başka davalarda olduğu gibi Giuffre ile mahkeme dışında bir anlaşma yaptı.[119][120][121][6][122][123][124]

Virginia Roberts Giuffre / Ghislaine Maxwell (2015)[değiştir | kaynağı değiştir]

Jane Doe / Epstein ve Trump (2016)[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaliforniya'da bir kadın tarafından Epstein ve Donald Trump'a karşı Nisan 2016'da Kaliforniya'da açılan federal bir davada, iki erkek tarafından 1994'te 13 yaşındayken Epstein'ın Manhattan'daki evinde bir partide cinsel saldırıya uğradığını iddia etti. Dava, federal yasa uyarınca geçerli iddialarda bulunmadığı için Mayıs 2016'da bir federal yargıç tarafından reddedildi. Kadın Haziran 2016'da New York'ta başka bir federal davası açtı, ancak üç ay sonra dava geri çekildi. Üçüncü bir federal dava Eylül 2016'da New York'ta yapıldı.

Dava 4 Kasım 2016'da düştü. Trump'ın avukatı Alan Garten iddiaları açıkça reddetti, Epstein yorum yapmayı reddetti.[125][126][127][128][129]

Sarah Ransome / Epstein ve Maxwell (2017)[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein, malikanesinde reşit olmayanların seks ticaretini yapmakla suçlandı.

Sarah Ransome, 2017 yılında Epstein ve Maxwell'e karşı bir dava açtı, Maxwell'in Epstein'a masaj yapmak için onu işe aldığını ve daha sonra New York City ve ona ait özel Karayip adası Little Saint James'deki malikanelerinde cinsel taleplerine uymazsa ona fiziksel olarak zarar vermek veya kariyer beklentilerini yok etmekle tehdit ettiğini iddia etti. Dava 2018'de açıklanmayan şartlar altında çözülmüştür.[130][131][132]

Bradley Edwards 'iftira davası / Epstein(2018)[değiştir | kaynağı değiştir]

Florida'da avukat Bradley Edwards tarafından Epstein aleyhine açılan hukuk davasının Aralık 2018'de yargılanması planlandı. Davanın mağdurlara suçlamalarını halka açık hale getirmeleri için ilk fırsatlarını sunması bekleniyordu. Ancak, dava duruşmanın ilk gününde sonuçlandı ve Epstein Edwards'dan açıkça özür diledi; anlaşmanın diğer şartları gizli kaldı.

Maria Farmer / Epstein ve Maxwell (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Nisan 2019'da Maria Farmer kendisi ve 15 yaşındaki kız kardeşi Annie'nin 1996 yılında Epstein ve Maxwell tarafından ayrı yerlerde cinsel saldırıya uğradığını iddia ederek New York'taki federal mahkemede yeminli bir beyanda bulundu. 1995 yılında New York Sanat Akademisi'nde lisansüstü sanat galerisi resepsiyonunda Epstein ve Maxwell ile tanıştı. Ertesi yıl, 1996 yazında, Leslie Wexner'in Ohio konağında bir sanat projesi üzerinde çalışmak için işe alındı ve orada cinsel saldırıya uğradı. Kendisi olayı New York Şehri Polis Departmanına ve FBI'a bildirdi.[133]

Farmer'ın beyannamesi ayrıca, aynı yaz boyunca Epstein'ın o zaman 15 yaşındaki kız kardeşini New Mexico'daki mülküne özel uçağıyla götürdüğünü ve Maxwell'in onu bir masaj masasında cinsel tacize uğrattığını belirtti.[134]

Jennifer Araoz / Epstein ve Maxwell (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Temmuz 2019'da hapishanede yargılanmayı beklerken, Epstein'a Jennifer Araoz tarafından açılan ve devam etmekte olan bir hukuk davasıyla ilgili bir dilekçe sunuldu. Epstein için çalışan birinin 14 yaşındayken onu işe aldığını ve Epstein'ın 15 yaşındayken New York'taki malikanesinde ona tecavüz etmesine kadar, bir yıldan fazla bir süre boyunca Epstein içim masöz olarak çalıştığını iddia etti. Araoz, New York Eyaleti yasasının, çocuk cinsel istismarından kurtulan yetişkinlerin bir yıl önce, istismarın ne kadar zaman önce gerçekleştiğine bakılmaksızın, önceki suçlar için dava açmasına izin verecek şekilde güncellendiği 14 Ağustos 2019 tarihinde davayı açtı. Ekim 2019'da Araoz, şikayetini Epstein ile ilişkili 20'den fazla kurumsal varlığı içerecek şekilde değiştirdi ve ek olarak Lesley Groff ve Cimberly Espinosa'yı işbirlikçi olarak suçladı.[135]

Katlyn Doe ve ark. v. Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

Üç kadın (Katlyn Doe, Lisa Doe ve Priscilla Doe) 20 Ağustos 2019'da Jeffrey Epstein'ın mülküne dava açtı. Epstein'la tanıştıklarında kadınların ikisi 17, biri 20 yaşındaydı. Kadınlar işe alındıklarını, istenmeyen seks eylemlerine maruz kaldıklarını ve Epstein ve eş-komplocuların tarafından kontrol edildiklerini iddia ettiler.[136][137]

Jane Doe / Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

Sadece Jane Doe olarak bilinen bir New Yorklu, Epstein'in New York'un Güney Bölgesi'ndeki mülküne karşı federal bir dava açtı ve 2002'de işe alındığını ve Epstein tarafından üç yıl boyunca 14 yaşından itibaren cinsel tacize uğradığını belirtti.[138]

Teresa Helm v. Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

David Boies tarafından temsil edilen beş kadın (Teresa Helm, Annie Farmer, Maria Farmer, Juliette Bryant ve kimliği belirsiz bir kadın) Kasım 2019'da Manhattan'daki Federal Bölge Mahkemesinde Epstein'ın mülküne dava açtı. Onu tecavüz, kötü muamele ve sahte hapis cezasıyla suçladılar.[139]

Jane Doe 15 - Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

18 Kasım 2019'da Jane Doe 15 olarak tanımlanan bir kadın, New York'un Güney Bölge Mahkemesinde Jeffrey Epstein'ın mülküne dava açtığını söylemek için avukatı Gloria Allred ile beraber halka açık bir görünüm yaptı. 2004 yılında, 15 yaşındayken manipüle edildiğini, insan ticareti kurbanı olduğunu ve cinsel tacize uğradığını söyledi.[140]

Teala Davies / Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

Davies, 2002'de Epstein'la tanıştıktan sonra, kendisi tarafından New York, New Mexico, Florida, Virgin Adaları ve Fransa'da cinsel saldırıya uğradığını ve başkalarına satıldığını belirtti.[141][142]

Jane 1-9 - Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

3 Aralık 2019'da avukat Jordan Merson, dokuz isimsiz davacı (Jane 1-9) adına ve Epstein'ın mülküne karşı kötü muamele, taciz ve psikolojik şiddet suçlarından dava açtı.[143] İddialar 1985'ten 2000'lere kadar uzanıyor ve Epstein ile ilk karşılaştıklarında 13, 14 ve 15 yaşlarındaki bireyleri içeriyor.

JJ Doe / Epstein'ın mülkü (2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

Dava, Bradley Edwards tarafından Aralık 2019'un sonlarında müvekkili adına açılmıştı. Davacı JJ Doe, Epstein'ın 2004 yılında tacizine uğrayan Palm Beach County'de yaşayan 14 yaşında bir kişi olarak tanımlanıyor.[144]

ABD Virgin Adaları / Epstein'ın mülkü ve diğerleri. (2020)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ocak 2020'de ABD Virgin Adaları Yüksek Mahkemesi'nde Epstein'ın yirmi yılı aşkın bir süredir 2018'e kadar kendisine ait Karayip adalarında 11 yaşından küçük çocuklarda dahil olmak üzere seks ticareti düzenlediği iddiasıyla dava açıldı.[145] Başsavcı Denise George'a göre, adalardaki cezai faaliyetler karmaşık şirketler ağı ile gizlendi.

Jane Doe / Maxwell ve Epstein'ın mülkü (2020)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ocak 2020'de Maxwell ve Epstein aleyhine, 1994 yılında Interlochen Sanat Merkezi'nde 13 yaşında bir müzik öğrencisi aldıklarını ve onu cinsel tacize maruz bıraktıklarını iddia eden bir dava açıldı. Dava, Jane Doe'un Epstein tarafından dört yıllık bir süre boyunca tekrar tekrar cinsel saldırıya uğradığını ve Maxwell'in hem işe alımında hem de saldırılara katılarak kilit bir rol oynadığını belirtiyor.[146]

İkinci ceza davası[değiştir | kaynağı değiştir]

Seks ticareti suçlamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Temmuz 2019'da Epstein, New Jersey'deki Teterboro Havalimanı'nda seks kaçakçılığı suçlamasıyla tutuklandı.[147][148] John Gotti, Joaquin "El Chapo" Guzman ve Paul Manafort gibi mahkumların tutulduğu New York'taki Metropolitan Correctional Center'da hapse atıldı.[149][150] Epstein'in tutuklanmasından birkaç ay önce gazeteci Julie K. Brown, Miami Herald'daki köşesinde 2008 yılında yapılan anlaşmadaki hukuksuzlukları, kurbanların ifadelerini yayınladı ve kamunun ilgisini davanın skandallarına çekti. Bu durum FBI'ın dikkatini çekti ve yazıları Epstein'e yeniden dava açılmasının önemli nedenlerden biri olarak görülüyor.[151]

Tutuklandığı günkü tanıklara ve kaynaklara göre, yaklaşık bir düzine FBI ajanı, arama emirleri ile birlikte Manhattan'daki kendisine ait malikaneye zorla girdi. Evinin araştırılması, seks kaçakçılığına dair kanıtlara dönüştü ve ayrıca "yüzlerce - belki de binlerce - tamamen veya kısmen çıplak kadınların cinsel açıdan müstehcen fotoğrafları" bulundu. Bazı fotoğraflar reşit olmayan kadınların fotoğrafları olarak doğrulandı. Kilitli bir kasada, "Genç [Ad] + [Ad]", "Çeşitli çıplaklar 1" ve "Kız resimleri çıplak" gibi el yazısı etiketlerle kompakt diskler bulundu.[152] Kasada ayrıca 70.000 dolar nakit, 48 elmas ve 1987'de süresi dolan sahte bir Avusturya pasaportu vardı.[153] Pasaportun 1980'lerde Fransa, İspanya, İngiltere ve Suudi Arabistan'a girmek için kullanımını gösteren giriş pulları da dahil olmak üzere çok sayıda giriş ve çıkış damgası vardı. Pasaport, ikamet yerini Suudi Arabistan olarak gösteriyordu.[154][155][156][157][158] Avukatlarına göre, Epstein'ın pasaportu alması tavsiye edildi çünkü "Yahudi inancının varlıklı bir üyesi olarak", yurt dışına seyahat ederken kaçırılma tehlikesi altındaydı.[159]

8 Temmuz'da, New York'un Güney Bölgesinde Kamu Yolsuzluğu Birimi ile savcılar onu seks ticareti ve seks ticareti adına küçük kızlara komplo kurmakla suçladılar. Büyük jüri iddianamesi, reşit olmayan kızların “düzinelerce” nin cinsel karşılaşmalar için Epstein'ın konaklarına getirildiğini iddia ediyor.[10][160][161] Yargıç Kenneth Marra, Epstein'ı daha ciddi suçlamalardan koruyan kovuşturma anlaşmasının hala devam edip etmeyeceğine karar verecekti.[162]

Epstein'ın avukatları mahkemeyi Epstein'ın kefalet göndermesine izin vermeye çağırdı ve hapishaneden ayrılıp New York'taki malikanesinde ev hapsine gönderebilmesi için 600 milyon dolarlık bir tahvil (kardeşi Mark'tan 100 milyon dolar dahil) teklif etti. ABD Bölge Hakimi Richard M. Berman, 18 Temmuz'da Epstein'ın halk için bir tehlike ve kovuşturmayı önlemek için ciddi bir kaçış riski oluşturduğunu söyleyerek talebi reddetti.[163]

Fransa'daki soruşturma[değiştir | kaynağı değiştir]

23 Ağustos 2019'da Paris'teki savcılık Epstein hakkında bir ön soruşturma başlattı. 15 yaşın altındaki ve üstündeki kişilerin tecavüz ve cinsel saldırıları, suç işlemek amacıyla suç birliği ve suç işlemek amacıyla suçlularla ilişki yönünden soruşturuluyor. Savcılar soruşturmanın amacının Fransa'da ve Fransız vatandaşlarına karşı başka yerlerde işlenen olası suçları bulmak olduğunu söyledi.[164]

İşbirlikçiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ghislaine Maxwell‘in yanı sıra Epstein’in asistanları Nadia Marcinkova, Sarah Kellen ya da Sarah Vickers, Adriana Ross, Lesley Groff ve model ajansı sahibi Jean-Luc Brunel kurbanlar tarafından Epstein için kızları temin etmekle suçlanıyorlar.[85][165] Asistanların bir kısmının da kurban olarak Epstein’in hayatına girdikleri ve sonra Epstein için kız bularak onun yanında kaldıkları iddia ediliyor. Kızlar genel olarak farklı isimler kullanıyorlar ve bir kısmı isimlerinde ufak resmi değişimler yapmış vaziyette. Epstein asistanları için "Onlar beynimin bir uzantısı, Onların sezgileri bende olmayan bir şey," dedi.[166] CBS News'e yaptığı açıklamada, Sarah Kellen'ın sözcüsü Epstein'ın "cinsel" ve "psikolojik olarak" kendisini yıllarca istismar ettiğini" söyledi. Açıklamada, Kellen'in Epstein ve Maxwell için "onların isteğiyle randevuları ayarladığını", "Kellen'in" Epstein'ın neden olduğu acı ve hasarın farkında olduğunu "ve "bu olaylarda herhangi bir yeri olduğu için derin pişmanlık duyduğunu "söyledi.[167]

Kişisel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein'la ilişkili önceki uzun süreli kız arkadaşları arasında Eva Andersson-Dubin ve yayıncılık varisi Ghislaine Maxwell var.[168][169] Epstein, 1980'lerde 11 yıllık bir süre için romantik olarak Andersson-Dubin ile ilişki içindeydi ve ikisi daha sonra Andersson evlendikten sonra dost kaldı.[170] Epstein, 1991 yılında gözden düşmüş medya baronu Robert Maxwell'in kızı Ghislaine Maxwell ile tanıştı.[132][171][172] Maxwell, bir zamanlar Epstein'ın kız arkadaşı olmasının yanı sıra, birkaç kişi tarafından reşit olmayan kızları Epstein için temin etmek veya işe almak nedeniyle suçlandı.[130][132][172]

2009 davasında, Epstein'ın evindeki çalışanlarının birçoğu Maxwell'in Epstein için hem kamu hem de özel yaşamında merkezi bir rolü olduğunu ve 1992'den itibaren personelin işe alınmasını, denetlenmesini ve işten çıkarılmasını sağlayan "ana kız arkadaşı" olduğunu ifade etti. 1995'te Epstein, Palm Beach, Florida'daki şirketlerinden birinin adını Ghislaine Corporation olarak değiştirdi; şirket 1998 yılında feshedildi.[173] 2003 Vanity Fair dergisinde Epstein, Maxwell'i "en iyi arkadaşım" olarak adlandırdı.[24] Epstein uzun zamandır Prens Andrew ve Tom Barrack'la tanışıyordu ve Bill Clinton, George Stephanopoulos, Donald Trump, Katie Couric, Woody Allen ve Harvey Weinstein gibi birçok tanınmış insanla partilere katıldı.[174][175][176] Temasları Rupert Murdoch, Michael Bloomberg, Richard Branson, Michael Jackson, Alec Baldwin, Kennedys, Rockefellers ve Rothschild'a kadar uzanıyordu.[177] Temasları arasında İsrail başbakanı Ehud Barak, İngiltere başbakanı Tony Blair ve Suud veliaht prens Muhammed bin Selman da vardı.[178][179][180] Hem Clinton hem de Trump, Epstein'ın adasını hiç ziyaret etmediklerini iddia ettiler.[181]

Epstein, özel bir Boeing 727 jetine sahipti, jete Lolita Express adını vermişti ve sık sık jetle seyahat ediyordu.[182] 2003 yılında Epstein, Küba cumhurbaşkanı Fidel Castro'nun daveti üzerine Kolombiya cumhurbaşkanı Andrés Pastrana Arango ile uçağında Küba'ya uçtu. Miami Herald'dan Fabiola Santiago'ya göre, Epstein muhtemelen ABD kolluk kuvvetlerinden kaçmak için Küba'ya yerleşmeyi düşünüyordu; Epstein o sırada ABD kolluk kuvvetleri tarafından soruşturma altındaydı.[183]

2009'da Epstein'ın kardeşi Mark, Trump'ın Epstein'ın uçağında en az bir kez uçtuğunu iddia etti. Daha sonra The Washington Post'a, Trump'ın Epstein'ın uçağında "sayısız kez" uçtuğunu söyledi, ancak Mark sadece uçuşlardan birinde mevcuttu.[184] 2002 yılının Eylül ayında, Epstein bu jetle Clinton, Kevin Spacey ve Chris Tucker'ı Afrika'ya uçurdu.[26][185][186] Uçuş günlükleri, Asya'daki en az beş uçuş için herhangi bir Gizli Servis üyesini listelemedi ve Gizli Servis, eski Cumhurbaşkanının Epstein'ın özel adasına seyahat ettiğini gösteren hiçbir kanıt olmadığını belirtti.[187] Bir Clinton sözcüsü 2019'da, Clinton'un 2002 ve 2003'te, Epstein'in uçağında dört yolculuk yaptığını söyledi.[188] Epstein'ın 2019 tutuklanması sonrasında, Clinton'un sözcüsü Angel Ureña Clinton'un "on yıl içinde Epstein'la hiç konuşmadığını ve Epstein'ın New Mexico'daki çiftliği veya Florida'daki ikametgahında hiç bulunmadığını söyledi."[189]

2002 yılındaki bir makalede Donald Trump, "Jeff'i on beş yıldır tanıyorum. Müthiş adam. Birlikte olmak çok eğlenceli. Hatta benim kadar güzel kadınları da sevdiği söyleniyor ve birçoğu daha genç. Hiç şüphe yok - Jeffrey sosyal hayatından hoşlanıyor," dedi.[190] Temmuz 2019'da Trump, Epstein'ın "hayranı" olmadığını dört kez söylediğini ve yaklaşık on beş yıl boyunca onunla hiç konuşmadığını belirterek "Onu Palm Beach'teki herkes gibi biliyordum" dedi. 1992'de çekilen bir video, Mar-a-Lago'da birlikte parti yapan ikisini gösteriyordu.[191][192][193][194] Trump'ın 2007 yılında Epstein'ın Mar-a-Lago kulübüne girişini genç kızları uygunsuz bir şekilde takip ettiği için yasakladığı bildirildi.[195][196][197][198]

Bill Clinton, Epstein'ı "içgörü ve cömertlik" ile dolu "kararlı bir hayırsever" olarak övdü.[199] Epstein o zamanlar Üçlü Komisyon ve Dış İlişkiler Konseyi üyesi Rockefeller Üniversitesi'nin yönetim kurulundaydı ve Harvard Üniversitesi için önemli bir bağışçıydı.[26]

Epstein, kendi ifadesine göre, döviz piyasasında yoğun bir şekilde yer aldı ve düzenlemesiz döviz kuru piyasasında büyük miktarda para ticareti yaptı.[24][26] 1990'lardan 2000'lerin ortalarına kadar, Epstein genellikle gelecekteki Başkan Donald Trump ile sosyalleşti. Kasım 2004'te, Epstein ve Trump'ın dostluğu, Palm Beach'te müzayedede bulunan 40 milyon dolarlık bir konak olan Maison de L'Amitie için bir ihale savaşına karıştıklarında sorun yaşadı.Trump, açık artırmayı 41 milyon dolara kazandı ve mülkü dört yıl sonra 95 milyon dolara Rus milyarder Dmitry Rybolovlev'e başarıyla sattı. O ay Epstein ve Trump'ın en son etkileşime girdiği kaydedildi.[184]

2003'te verdiği bir röportajda, "Kim olduğumu biliyorum. Kendimden eminim. Ben bir helikopter pilotu değilim. Yapmakta gerçekten özgür olduğum şey, kendi kişiliğimi takip etmekten çekinmemem. Yaptığım işte deli olamam. Çünkü bu yaptığım şeye kızacak birçok insanı etkiliyor sonra bu da tekrar beni etkiliyor. Ama kendi adamda veya kendi çiftliğimde, düşünmek istediğim düşünceleri düşünebilirim. Yapmak istediğim işi yapabilirim ve uygun gördüğüm şeyleri keşfetmekte özgürüm" dedi. Epstein kaç müşterisi olduğunu sorulduğunda: “10'dan az. Dörtten fazla.” cevabını verdi. "Pek çok insanın çok çalıştığını gördüm ama çok çalışmanın da başarıya dönüşmediğini fark ettim. Önemli olan bildikleriniz ya da ne kadar çok çalıştığınız değildi. Yani konu ne bildiğinizle ilgili değil. Dalton Lisesi'nden öğrendiğim şey kimi tanıdığınız değil, kiminle temas kurduğunuzdu." "100 milyon dolarlık yatırımdan 10 milyon dolar kaybedersem, artık o yatırımda yokumdur. Hiçbir koşulda yatırımlarımın % 10'undan fazlasını kaybetmem. Her zaman oyunda kalmak için yeterli paraya sahip olmak isterim."[200]

Servet[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein'ın zenginliğinin kesin kaynağı bilinmemektedir. Leslie Wexner, Epstein'ın orijinal zenginliğinin bir kaynağıydı. Epstein'ın bir asistanı da servetini Ghislaine Maxwell'in medya patronu babası Robert Maxwell'den başlattığını belirtti.[201]

Epstein 2008 yılında fuhuştan suçlu bulunduğunda avukatları, kendisinin net değeri bir milyar doların üzerinde olan bir milyarder olduğunu belirtti.[202] Bununla birlikte, bir dizi kaynak Epstein'ın servetinin boyutunu ve bir milyarder olarak durumunu sorguladı. The New York Times'taki bir makaleye göre, "serveti gerçeklerden daha çok bir yanılsama olabilir" idi. Epstein, 2008 mali krizinde "büyük miktarlarda para" kaybetti ve perakende milyarderi Leslie Wexner de dahil olmak üzere "dostları ve patronları", 2008'deki fuhuş suçlamaları nedeniyle onu "terk etti"ler.[46] Forbes ayrıca "Neden seks suçlusu Jeffrey Epstein milyarder değil" başlıklı bir makale yayınladı.[203]

Epstein'ın reşit olmayanlarla cinsel aktiviteden suçlu bulunduğu davada Epstein'ın kurbanlarından üçünün avukatı Spencer Kuvin, "kendisi ve ekibinin Epstein'ın net değerini bulmak için" mümkün olan her açıyı izlediğini "ancak servetinin çoğunun kıyı dışında olduğunu belirtti.[203] Miami Herald tarafından yapılan bir araştırmada Epstein'ın denizaşırı vergi cennetlerinde milyonlarca dolar tutarında birden fazla finansal hesabı olduğu belirtildi. Kayıtlar, Epstein'ın Şubat 1997'de Bermuda merkezli bir hukuk firması olan ve ultra zenginler için deniz aşırı yatırım araçlarında uzmanlaşmış Appleby'nin bir müşterisi olduğunu gösterdi.[55][204]

12 Temmuz 2019'daki federal savcılar, bir finansal kurumun kayıtlarına dayanarak Jeffrey Epstein'ın "abartılı bir şekilde zengin" olduğunu ve varlıklarının en az 500 milyon dolar değerinde olduğunu ve yılda 10 milyon dolardan fazla kazandığını belirtti. Bununla birlikte, servetinin boyutu bilinmemektedir, çünkü kefalet başvurusu için finansal bir beyanda bulunmamıştır.[205][206][207] Miami Herald, Cennet Kağıtları ve İsviçre Sızıntılarını araştırırken belgeler, Epstein'ın zenginliğinin muhtemelen gizlice tüm dünyaya yayıldığı sonucuna vardı.[55]

Bloomberg Opinion’a yazan Joe Nocera, Epstein’in servetinin kaynağı konusunda var olan gizeme dikkat çekti: "Bir defa, Epstein’in, iddia ettiği gibi, milyarderlerin parasını idare ettiğine dair, olması gereken hiçbir yerde hiçbir kayıt yok. Buna karşılık, onun süper zenginlere yaptığı bir hizmet sahiden de var: Vergi ve emlak danışmanlığı. Müşterilerinin daha az vergi ödemelerini sağlamak için yasal boşluklar buluyor". “Fakat, müşterileri ne kadar zengin olurlarsa olsunlar, 500 milyon doları olan kaç vergi danışmanı biliyorsunuz? Bu yüzden, Epstein’in altı gayrimenkul, ilaveten özel jet, ilaveten geri kalan ne varsa, bunlara sahip olacak kadar zenginliği nasıl elde ettiği, sır olarak kalıyor.”[208]

Yıllarca milyarder kabul edilmesine rağmen Forbes’in ‘en zengin 400 Amerikalı’ listesine hiç girememişti, çünkü dergi servetinin kaynağını bir türlü belirleyememişti. 2010’da dergide Clare O’Connor, “Cinsel saldırgan Epstein bir milyarder değil” başlıklı yazısında, bu adamdan niye milyarder diye bahsedildiğini anlamadığını, çünkü Virgin Adaları’ndaki şirketinin kamuya açık hiçbir kaydı kuydu bulunmadığını, hizmet verdiği müşterilerin herhangi bir listesinin varolmadığını yazdı. Milyarder olmadığı gibi, Epstein “borsa sihirbazı” da değildi. İşin uzmanı birileri yaptığı yatırımları alternatifleriyle kıyaslayarak inceledi ve tercihlerini “vasat” buldular.[209] Nitekim mahkemeye verdiği servet beyanı, Epstein’in servetinin 559 milyon dolar tuttuğunu gösteriyordu: 56 milyon nakit, 14 milyonluk tahvil, 113 milyonluk hisse senedi, yatırım fonlarında 195 milyon öz(el) sermaye fonu. Manhattan’daki ev, Palm Beach’deki villa, New Mexico’daki çiftlik ve U.S. Virgin Adaları’ndaki malikâne 180 milyon dolar ediyordu. Son tutuklanışından sonra kasasında ele geçirilen 70 bin dolar belki ihmal edilebilir, orada bulunan elmasların değeriyse açıklanmadı. Epstein’in servetinin kaynağının belirsizliği, “ekonomi dışı” iddialara da zemin hazırladı. Bütün servet böyle açıklanamazdı, ama azımsanmayacak bir kazanç kalemi "şantaj" olabilirdi. Jeffrey Epstein’in Deutsche Bank özel bankacılık sisteminde “onlarca” hesabı vardı. Bu hesapları kullanarak parasını normal olmayan yollardan yurt dışına aktardığı düşünülüyor.[210]

Konutlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein'a ait ABD Virgin Adaları'ndaki küçük St.James adası.

Epstein, New York'ta Manhattan'ın Yukarı Doğu Yakası'nda bir malikaneye sahipti. Malikane aslında Epstein'ın akıl hocası ve müşterisi Les Wexner'e aitti. Epstein, Wexner evlendikten ve Columbus, Ohio'da başka bir eve taşındıktan sonra 1995 yılında malikaneye taşındı. 1998'de Wexner'a 20 milyon dolar ödediğinde evin sahibi oldu. Evin değeri federal savcılar tarafından 77 milyon dolar olarak belirlenirken, eyalet yetkilileri değerini 56 milyon dolar olarak belirtti. Konak, 2.000 m²'lik bir alanda Manhattan'ın en büyük özel konutudur. Evde merdiveninin altında gizli, her biri lavabonun altındaki bir dolapta gizlenmiş Kapalı devre televizyon ekranları ve telefonla donatılmış kurşun kaplı bir banyo vardı. Ayrıca ev, karı eritmek için kendi ısıtmalı kaldırım sistemine sahipti.[148][211][212][213][214][148][211][73]

Finansçının diğer mülkleri arasında 1990 yılında alınmış Palm Beach, Florida'da bir konut; Paris'te bir apartmanda yedi daire; 1993 yılında satın alınan Stanley, New Mexico yakınlarındaki 7.500 dönümlük (30 km²) bir çiftlik; ABD Virgin Adaları'ndaki Saint Thomas yakınlarında bir konak ve konuk evlerini içeren Küçük Saint James adlı özel bir ada; ve komşu Büyük Saint James adası.[213][215][216][217][218][219]

Epstein, ticari işleri için 457 Madison Avenue'daki Villard House'da olan ofisi kiraladı. Steven Hoffenberg ilk olarak 1987 yılında Tower Financial için danışmanlık yaparken Epstein için ofisler kurdu. Epstein bu ofisleri en az 2003 yılına kadar kullandı. Ofisleri gören gazeteci Michael Wolff, "Epstein'ın ofislerinin şirket hissi olmayan garip bir yer olduğunu" kaydetti. Wolff şöyle devam etti: "İşlem Odası kipa giyen adamlarla dolu. Kim oldukları hakkında hiçbir fikrim yok. Ellilerindeki bir grup adam. İşte Jeffrey, bu inanılmaz güzel sanat eserleri ve avlu manzarasına sahip ofiste dünyanın en rahat adamı gibi görünüyordu. 'Burada neler oluyor?' diye sormak istiyorsunuz ve o size şeytani bir şekilde gülüyor."[91]

Epstein, 1990'lardan beri 66. Cadde'de çalışanları, modeller ve konukları için birden fazla apartman birimi kiraladı. Bu adresteki apartman kompleksinin büyük bir kısmı, 1990'ların başında Wexner'den kompleksi satın alan Jeffrey Epstein'ın kardeşi Mark'a ait. Epstein yıllar boyunca 71. Caddede, Glenn Dubin ile evli olan eski kız arkadaşı Eva Andersson, Jean-Luc Brunel ve eski İsrail Başbakanı Ehud Barak da dahil olmak üzere farklı arkadaşlara ev sahipliği yaptı. Pilot, temizlikçi ve ofis çalışanları dahil olmak üzere bazı işçilerini apartman kompleksi içinde barındırdı. Epstein, Brunel'in MC2 model ajansı için keşfettiği reşit olmayan kızlara da burada ev sahipliği yaptı.[220]

Siyasi bağışlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Hayırseverlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein yıllar boyunca Harvard Üniversitesi'ne farklı nedenlerle milyonlarca dolar bağışta bulundu.

2000 yılında Epstein, bilim araştırma ve eğitimini finanse eden Jeffrey Epstein VI Vakfı'nı kurdu. Vakıf 2003'ten önce Martin Nowak'ın New Jersey, Princeton'daki İleri Araştırma Enstitüsü'ndeki araştırmalarını finanse etti. 2003 yılının Mayıs ayında, Epstein Harvard'da Martin Nowak tarafından yürütülen bir matematiksel biyoloji ve evrimsel dinamikler programı için toplam 30 milyon dolarlık bir dizi bağışta bulundu. Boston Globe'a göre, Epstein'dan alınan gerçek miktar 6,5 milyon dolardı.[221][222][223]

Avukat Gerald B. Lefcourt'a göre, Epstein "Clinton Küresel Girişimi'ni tasarlayan orijinal grubun bir parçasıydı." Epstein, illüzyonist ve şüpheci Al Seckel ile Mindshift Konferansı adı verilen bir bilim etkinliği düzenledi. Konferans 2010 yılında Epstein'ın özel adası Little Saint James'de gerçekleşti. Katılımcılar bilim adamları Murray Gell-Mann, Leonard Mlodinow ve Gerald Sussman'dı.[224][225]

Epstein'ın bağışlarının gerçek kapsamı bilinmemektedir. Jeffrey Epstein VI Vakfı, diğer yardım kuruluşlarının rutin olarak verdikleri bilgileri vermemektedir. Epstein, Jeffrey Epstein VI Vakfı aracılığıyla bağış yapmanın yanı sıra, diğer üç kendisine ait Epstein Interest, COUQ Foundation ve Gratitude American Ltd. adlı vakıflarla da bir dizi bağışta bulundu. Federal vergi dosyalarına göre Epstein, bu üç yardım kuruluşu aracılığıyla 1998-2018 arasında 30 milyon dolar bağışladı. Ölümünden sonra, bazı bilim adamları ve kurumlar (özellikle Harvard Üniversitesi) Epstein ve vakfından para kabul ettiği için eleştirildi ve bazı kişiler Epstein tarafından bağışlanan parayı geri bağışlamayı teklif etti.[226][227][228]

Öjeni ve transhümanizme ilgisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeşitli kaynaklara göre, Epstein, 2000'lerin başlarından itibaren, kendi spermini kullanmak da dahil olmak üzere genetik mühendisliği ve yapay zeka yoluyla insan ırkını iyileştirmeye büyük ilgi gösterdi. Bilimsel topluluğa çeşitli etkinliklerde ve olaylarda hitap etti ve öjeniye olan hayranlığını paylaştı.[229]

Ağustos 2019'da Epstein'ın, New Mexico'daki çiftliğini annelerin yavrularını doğuracağı bir "bebek çiftliği" olarak kullanarak bir seferde 20 kadını dölleyerek "DNA'sıyla insan ırkını tohumlamayı" planladığı bildirildi.[230][231]

Ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]

23 Temmuz 2019'da ölümünden üç hafta önce Epstein, hapishane hücresinde boynunda yaralanmalarla bilinçsiz halde bulundu. Epstein, dört cinayet için yargılanmayı bekleyen hücre arkadaşı tarafından saldırıya uğradığına inanırken, ıslah personeli intihar girişiminden şüphelendi. Dört cinayetten suçlanan hücre arkadaşı eski New York polis memuru Nicholas Tartaglione, Epstein'ın durumu hakkında sorgulandı. Olanlar hakkında herhangi bir bilgi sahibi olduğu iddialarını reddetti. Epstein'ın kendisi hiçbir şey hatırlamadığını söyledi.[153][232][233][234] O olaydan sonra intihar riskine karşı izlemeye alındı.[235][236] Altı gün sonra, 29 Temmuz 2019'da Epstein intihar izlemesinden çıkarıldı ve başka bir mahkumla özel bir konut birimine yerleştirildi. Epstein'ın yakın arkadaşları onun "iyi bir ruh hali" içinde olduğunu söyledi.[237]

Epstein özel konut birimine yerleştirildiğinde, hapishane yönetimi Adalet Bakanlığı'na kendisine bir hücre arkadaşı verileceği ve bir gardiyanın her 30 dakikada bir hücreye bakacağı bildirildi. Bu prosedürler, ölüm gecesinde takip edilmedi.[12][235][238] 9 Ağustos 2019'da Epstein'ın hücre arkadaşı başka bir yere transfer edildi ve yeni bir yedek hücre arkadaşı getirilmedi.[239] Akşamın ilerleyen saatlerinde, hapishanenin normal prosedürüne aykırı olarak, Epstein her 30 dakikada bir kontrol edilmedi.[12][235][238] O gece hapishane birimini kontrol etmek için görevlendirilen iki gardiyan uykuya daldı ve yaklaşık üç saat boyunca onu kontrol etmedi; daha sonra gardiyanlar ilgili video kayıtları tahrif etmekle suçlandılar.[235][240] Epstein'ın hücresinin önündeki iki kamera da o gece arızalandı.[241]

Epstein, New York'taki Metropolitan Correctional Center'da hücresinde 10 Ağustos 2019 saat 18:30'da ölü bulundu.[242][243] Hapishaneler Bürosu, Epstein'ın cesedinin keşfinden hemen sonra hayat kurtarıcı önlemlerin başlatıldığını söyledi. Acil müdahale ekipleri çağrıldı ve hastaneye kaldırıldı. 10 Ağustos 2019 tarihinde, Cezaevleri Bürosu ve ABD Başsavcısı William Barr, kesin bir tespit yapılmamasına rağmen ölümü belirgin bir intihar olarak nitelendirdi. Ölümüne yol açan koşullar Adalet Bakanlığı tarafından soruşturuluyor.[244][245] Ölümünden bir gün önce kız arkadaşı Beyaz Rus Karyna Shuliak ile telefonda görüştü ve herhangi bir muhtemel intihar belirtisi göstermedi.[246]

29 Ağustos 2019'da, Epstein'ın 10 gün önceki ölümünün ardından, Hakim Berman hakkındaki tüm seks kaçakçılığı suçlamalarını ölümü nedeniyle düşürdükten sonra Epstein aleyhine dava kapatıldı.[17][18] Bununla birlikte hakim, Epstein'ın davacılarına destek verdi.

Otopsi ve cinayet şüphesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Epstein'ın cesedi New York hastanesinden tıbbi muayenehanenin yapıldığı ofise taşınırken

11 Ağustos 2019'da otopsi yapıldı. Otopsinin ilk sonucu, Epstein'ın boyun kemiklerinde birden fazla kırık buldu. Epstein'ın boynunda kırılan kemikler arasında dil kemiği vardı. Dil kemiğinin bu tür kırılmaları, kendilerini asanlarda oluşabilir, ancak boğulma ile cinayet mağdurlarında daha yaygındır. Kemikler orta yaşlara ulaştıklarında daha kırılgan hale geldiklerinden, hyoid kemik kırılması yaşlı bireylerde daha yaygındır. Adli patolog Cyril Wecht öne doğru eğilerek asılı kalmanın servikal kemiklerin kırılmasına yol açmayacağını belirtti.[247]

16 Ağustos 2019'da New York City tıp uzmanı Barbara Sampson, Epstein'ın ölümünü kendini asarak intihar olarak belirtti.[248] Epstein'ın savunma avukatına göre tıp uzmanı, sonucuna varmasına yardımcı olmak için bir güvenlik kamerasından yalnızca dokuz dakikalık görüntüleri izledi. Epstein'ın savunma avukatları, tıp doktorunun sonucundan memnun değildi ve ölüm gecesi boyunca hücresinin yakınındaki önemli kamera görüntülerini izlemek için gerekirse yasal işlem yapmak da dahil olmak üzere Epstein'ın ölümünün nedeni hakkında kendi bağımsız soruşturmalarını yürütüyorlar.[249] Epstein'ın avukatları, Epstein'ın ölümüyle ilgili kanıtların intihardan çok cinayetle "çok daha tutarlı" olduğunu söyledi.[250]

Epstein mülkü tarafından işe alınan bağımsız bir patolog olan Michael Baden, otopsiyi gözlemledi. Ekim 2019'da Dr. Baden, 66 yaşındaki Bay Epstein'ın, aralarında boynunda kırık 3 kemik olan bir dizi yaralanma yaşadığını ve bu kırıkların "intihar asmalarında son derece alışılmadık olduğunu ve cinayet amaçlı boğulmalarda çok daha yaygın olabileceğini söyledi... "Kanıtların intihardan ziyade cinayete işaret ettiğini düşünüyorum," dedi.[251]

Savunma avukatlarından David Schoen, “İntihar olduğuna inanmıyorum. Sanırım biri onu öldürdü. Gelecek hakkında, dava için daha önce düşünmediği yeni stratejilerden bahsettik. Çok iyimserdi, savaşmak için hazırdı." dedi. Davayla ilgili, "Bu davada masumiyet karinesi, hakim ve savcılar tarafından görmezden gelindi. Bence yargıç da Epstein'in ölümünden sorumlu," dedi.[252] 23 Temmuzdaki yaralanmayla ilgili olarak, Schoen, "Gazetelerin olası bir intihar girişimi olarak bildirdiği ilk olay hakkında Epstein daha fazla konuşmak istemedi. Hapishane görevlilerine ne olduğunu hatırlayamadığını, başka sorulara cevap vermek istemediğini söyledi. Bakın, tehlikeli bir durumdaydı. Dört cinayetle suçlanan bir adamla beraber kalan cinsel suçlarla suçlanan çok zengin bir adamdı. Her şeyden önce avluda diğer suçlularla beraber kalmamalıydı. Hapishane televizyonunda gece haberlerini izleyen ve ona '70 milyon dolarlık konağın var ha' diyen adamlarla kalıyordu!" dedi.[253]

Vasiyetname[değiştir | kaynağı değiştir]

Ölümünden iki gün önce son vasiyetini imzaladığı bildirildi.[254][255] Bu zamana kadar, Epstein saldırıya uğramamak için diğer mahkumların hesaplarına para yatırıyordu.[235] Vasiyetnamenin imzalanması onu tanıyan iki avukat tarafından şahit olundu. Vasiyetnamede, iki uzun süreli çalışanı yetkili olarak adlandırdı ve tüm varlıklarını bir vakıfa bıraktı.[254]

Defin[değiştir | kaynağı değiştir]

5 Eylül'de Epstein'ın cesedi, Florida Palm Beach'teki IJ Morris David Davut Yıldızı mezarlığında ebeveynlerinin yanında işaretsiz bir mezara gömüldü. Ebeveynlerinin adları da vandalizmi önlemek için mezar taşından çıkarıldı.[256]

Soruşturmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Başsavcı Barr, Federal Soruşturma Bürosu'nun soruşturmasına ek olarak, Adalet Bakanlığı Genel Müfettişliği tarafından Epstein'ın federal gözaltındayken ölümüyle "dehşete düştüğünü" belirterek bir soruşturma emri verdi. İki gün sonra Barr, hapishanenin Epstein'ı bulmasında "ciddi düzensizlikler" olduğunu ve "Olanların en altına inerek hesap verebileceğini" vadetti.[257]

Amerikan Hükûmet Çalışanları Federasyonu Başkanı Serene Gregg, hapishane çalışanlarının aşırı saatler boyunca çalıştırıldığını bildirdi ve hapishanede eleman yetersizliği problemi olduğu söylendi.[258][258][259]

Epstein'ın hücresinin önünde arızalanan iki kamera incelenmek üzere bir FBI suç laboratuvarına gönderildi.[241] 19 Kasım 2019'da, New York'taki federal savcılar, gardiyanlar Michael Thomas ve Tova Noel'i sahte kamera görüntüleri yaratarak komplo ile suçladılar ve savcıların elde ettiği video görüntüleri Epstein'ın bulunmadan önce sekiz saat boyunca hiç kontrol edilmediğini ortaya çıkardı.[260][261][262]

Popüler kültürde[değiştir | kaynağı değiştir]

The Good Fight[değiştir | kaynağı değiştir]

HBO, Epstein'ın hayatı ve ölümü hakkında mini bir dizi oluşturuyor. SonyTV ve Lifetime'ın da benzer çalışmaları sürüyor. CBS dizisi The Good Fight'ın dördüncü sezonunda, pilot Epstein'ın ölümü etrafında dönüyor. Netflix belgesel dizisi Jeffrey Epstein: Filthy Rich, Mayıs 2020'de gösterime girdi.

Kurtlar Vadisi Pusu[değiştir | kaynağı değiştir]

2007-2016 yılları arasında yayınlanan ve serinin 3. dizisi olan Kurtlar Vadisi Pusu'nun 9. sezonunun 254. bölümündeki bir sahnede Yüce Majeste, kaçırılan çocukların kanlarını alarak kendi ömrünü yeniler. Türkiye'de sık sık kehanetleri ve tahminleri ile kendinden söz ettiren Kurtlar Vadisi dizisinin bu sahnesi de Epstein'in özel adasına "elitlerin kaçırılan çocuklardan Adrenokrom transferi ile ömürlerini uzatmak" için gittiği teorisi ile bağdaştırılmıştır.[263]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "Billionaire sex offender Jeffrey Epstein charged with sex trafficking". The Jerusalem Post. 7 Temmuz 2019. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. 
  2. ^ a b Feldman, Ari (15 Temmuz 2019). "What We Know About Jeffrey Epstein's Childhood". The Forward. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  3. ^ Lewis, Paul (January 4, 2015). "Jeffrey Epstein: The rise and fall of teacher turned tycoon". The Guardian. 26 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016. 
  4. ^ "Who Was Jeffrey Epstein Calling? A close study of his circle—social, professional, transactional—reveals a damning portrait of elite New York". New York. 22 Temmuz 2019. 14 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019. 
  5. ^ Helmore, Edward (10 Ağustos 2019). "Who were the rich and powerful people in Jeffrey Epstein's circle?". The Guardian. 4 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2021. 
  6. ^ a b Brown, Julie K. (28 Kasım 2018). "Jeffrey Epstein abused teen girls for years, police say. A timeline of his case". Miami Herald. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2019. 
  7. ^ Goldsmith, Samuel (30 Haziran 2008). "Jeffrey Epstein Pleads Guilty to Prostitution Charges". New York Post. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2019. 
  8. ^ Buncombe, Andrew (January 2, 2015). "Jeffrey Epstein: the billionaire paedophile with links to Bill Clinton, Kevin Spacey, Robert Maxwell – and Prince Andrew". The Independent. Londra. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016. 
  9. ^ Buncombe, Andrew (2 Ocak 2015). "Jeffrey Epstein: the billionaire paedophile with links to Bill Clinton, Kevin Spacey, Robert Maxwell – and Prince Andrew". The Independent. London, England. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016. 
  10. ^ a b Chaitin, Daniel (July 7, 2019). "Jeffrey Epstein arrested for sex trafficking of minors in Florida and New York". Washington Examiner. July 7, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 7, 2019. 
  11. ^ Leonnig, Carol; Davis, Aaron (14 Ağustos 2019). "Autopsy finds broken bones in Jeffrey Epstein's neck, deepening questions around his death". The Washington Post. 2 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019. 
  12. ^ a b c Watkins, Ali (10 Ağustos 2019). "Why Wasn't Jeffrey Epstein on Suicide Watch When He Died?". The New York Times. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  13. ^ Sisak, Michael R.; Balsamo, Michael; Neumeister, Larry (17 Ağustos 2019). "Medical examiner rules Epstein death a suicide by hanging". AP NEWS. 4 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019. 
  14. ^ Sisak, Michael R.; Balsamo, Michael; Neumeister, Larry (17 Ağustos 2019). "Medical examiner rules Epstein death a suicide by hanging". AP NEWS. 4 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2019. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  17. ^ a b Neumeister, Larry (29 Ağustos 2019). "Judge ends case against Epstein, with a nod to the accusers". Associated Press. 30 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2019. 
  18. ^ a b Pierson, Brendan (30 Ağustos 2019). "Case against Jeffrey Epstein dismissed following his death". Reuters. 30 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2019. 
  19. ^ Twohey, Megan; Bernstein, Jacob (15 Temmuz 2019). "The 'Lady of the House' Who Was Long Entangled With Jeffrey Epstein". The New York Times. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019. 
  20. ^ "Why Prince Andrew will now 'never return' to public duties". 31 Mayıs 2020. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020 – www.nzherald.co.nz vasıtasıyla. 
  21. ^ Volscho, Thomas (13 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Dodged Questions About Sex With His Dalton Prep-School Students". The Daily Beast. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2019. 
  22. ^ a b Daly, Michael (15 Temmuz 2019). "Epstein's Coney Island Days: From Math Nerd to 'Arrogant' Prick". The Daily Beast. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019. 
  23. ^ Briquelet, Kate (12 Temmuz 2019). "Epstein Had His Own Lodge at Interlochen's Prestigious Arts Camp for Kids". The Daily Beast. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  24. ^ a b c d e f g h i j k l m Ward, Vicky (27 Haziran 2011). "The Talented Mr. Epstein". Vanity Fair. New York, NY. 12 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2015. 
  25. ^ a b c d Volscho, Thomas (12 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Dodged Questions About Sex With His Dalton Prep-School Students". The Daily Beast. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  26. ^ a b c d e f g h i j Thomas Jr., Landon (28 Ekim 2002). "Jeffrey Epstein: International Moneyman of Mystery". New York. 19 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  27. ^ a b Baker, Mike; Harris, Amy Julia (12 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Taught at Dalton. His Behavior Was Noticed". The New York Times. ISSN 0362-4331. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  28. ^ Benner, Katie (23 Ağustos 2019). "Barr Seized on Epstein Case as Doubts Mounted About Justice Dept". The New York Times. 25 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  29. ^ Klein, Rebecca (12 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Was Their Teacher. He Became A Monster". HuffPost. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  30. ^ McHugh, Calder (13 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's prep-school students remember their 'flamboyantly' dressed teacher". Yahoo! Finance. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  31. ^ Patterson, James; Connolly, John (2016). "21". Filthy Rich: A Powerful Billionaire, the Sex Scandal that Undid Him, and All the Justice that Money Can Buy: The Shocking True Story of Jeffrey Epstein. Little, Brown. ISBN 9780316362450. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  32. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. 
  33. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. 
  34. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  35. ^ Gasparino, Charlie (26 Temmuz 2019). "The woes of Jeffrey Epstein: How he maintained Wall Street connections while downplaying child sex accusations". FOXBusiness. 4 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2019. 
  36. ^ Patterson, James; Connolly, John (10 Ekim 2016). "Chapter 22". Filthy Rich: A Powerful Billionaire, the Sex Scandal that Undid Him, and All the Justice that Money Can Buy: The Shocking True Story of Jeffrey Epstein. Little, Brown. ISBN 9780316362450. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  37. ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :7 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  38. ^ a b Ward, Vicky (19 Ağustos 2019). "I Tried to Warn You About Sleazy Billionaire Jeffrey Epstein in 2003". Daily Beast. 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2019. 
  39. ^ Kornbluth, Jesse (9 Temmuz 2019). "I was a friend of Jeffrey Epstein; here's what I know". Salon. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  40. ^ Patterson, James; Connolly, John (10 Ekim 2016). "Chapter 26". Filthy Rich: A Powerful Billionaire, the Sex Scandal that Undid Him, and All the Justice that Money Can Buy: The Shocking True Story of Jeffrey Epstein. Little, Brown. ISBN 9780316362450. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  41. ^ a b Rosser, Nigel (22 Ocak 2001). "Andrew's Fixer She's the Daughter of Robert Maxwell and She's Manipulating his Jetset Lifestyle". Evening Standard. s. 10. [Epstein] has a licence to carry a concealed weapon, once claimed to have worked for the CIA although he now denies it – and owns properties all over America. Once he arrived at the London home of a British arms dealer bringing a gift – a New York police-issue pump-action riot gun. 'God knows how he got it into the country,' a friend said. 
  42. ^ https://www.thedailybeast.com/jeffrey-epsteins-fake-foreign-passport-was-used-in-saudi-arabia-and-other-countries?ref=home[yalın URL]
  43. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  44. ^ a b c Schindler, John R. (10 Temmuz 2019). "It Sure Looks Like Jeffrey Epstein Was a Spy—But Whose?". Observer. New York. 18 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2019. 
  45. ^ Cole, Brendan (9 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's mentor says his former protege was ruined by relationship with Bill Clinton: "It inflated his ego"". Newsweek. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  46. ^ a b c Stewart, James B.; Goldstein, Matthew; Kelly, Kate; Enrich, David (10 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's Fortune May Be More Illusion Than Fact". The New York Times. ISSN 0362-4331. 11 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
  47. ^ "Towers Ponzi Scheme Complaint, Case 1:18-cv-07580" (PDF). United States District Court for the Southern District of New York. 18 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  48. ^ Briquelet, Kate; Connor, Tracy (15 Temmuz 2019). "Ponzi Scheme Victims Say Epstein Swindled Them". The Daily Beast. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  49. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  50. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; USAToday071419 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  51. ^ a b Alexander, Sophie; Melby, Caleb; Metcalf, Tom (13 Temmuz 2019). "The Billionaire and the Sex Offender". Bloomberg News. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  52. ^ a b Steel, Emily; Eder, Steve; Maheshwari, Sapna; Goldstein, Matthew (25 Temmuz 2019). "How Jeffrey Epstein Used the Billionaire Behind Victoria's Secret for Wealth and Women". The New York Times. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2019. 
  53. ^ Metcalf, Tom; Farrell, Greg; Kocieniewski, David (27 Temmuz 2019). "The Jeffrey Epstein Guide to Cutting Your Tax Bill by 90%". Bloomberg News. 27 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2019. 
  54. ^ Carr, David (22 Aralık 2003). "Post-Mortems for a Media Deal Undone". The New York Times. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016. 
  55. ^ a b c d Hall, Kevin G.; Nehamas, Nicholas (18 Temmuz 2019). "Leaked documents show Jeffrey Epstein kept funds offshore. Can the money even be tracked?". Miami Herald. 18 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  56. ^ Watson, Rick; Carter, Jeremy (2006). Asset Securitisation and Synthetic Structures: Innovations in the European Credit Markets. Euromoney Books. s. 123. ISBN 9781843742005. 
  57. ^ Morris, Meghan; Sullivan, Casey (15 Temmuz 2019). "Hedge-fund giant Glenn Dubin and his wife, Eva, told Jeffrey Epstein's probation officer they were '100% comfortable' with the sex offender around their kids. New documents show the extent of the billionaire couple's relationship with Epstein". Business Insider. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  58. ^ Boboltz, Sara (11 Temmuz 2019). "A Timeline Of Sex Offender Jeffrey Epstein's Convictions And New Allegations". HuffPost. 2 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  59. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :11 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  60. ^ a b "Bear Stearns Hedge Funds Collapse". securitiesarbitration. 23 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2019. 
  61. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :13 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  62. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019. 
  63. ^ a b Ward, Vicky (9 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's Sick Story Played Out for Years in Plain Sight". The Daily Beast. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
  64. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  65. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  66. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  67. ^ "Barak says he visited Epstein at home, but didn't attend sex parties". The Times of Israel. 16 Temmuz 2019. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. 
  68. ^ Shavit, Ilan (14 Nisan 2015). "Barak Invests $1 Million in Firm Linked to Military-Industrial Complex". Jewish Business News. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  69. ^ "Second Thoughts". Page Six. 8 Mayıs 2008. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2019. 
  70. ^ Bhagat, Pooja (7 Ocak 2015). "Prince Andrew Might Have Been Caught on Tape With 'Sex Slave'". International Business Times. New York City. 29 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. According to reports, papers filed against his friend Jeffrey Epstein in 2006 mentioned that he had installed hidden cameras everywhere in his property to record the indecent acts of important people with underage prostitutes for further criminal use such as blackmail. 
  71. ^ Grigoriadis, Vanessa (12 Ağustos 2019). ""They're nothing, these girls": Unraveling the mystery of Ghislaine Maxwell, Epstein's enabler". Vanity Fair. 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019. 
  72. ^ Marra, Andrew (14 Ağustos 2006). "The Man Who Had Everything: Jeffrey Epstein craved big homes, elite friends and underage girls". The Palm Beach Post. 5 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2019. 
  73. ^ a b Mason, Christopher (11 Ocak 1996). "Home Sweet Elsewhere". The New York Times. ISSN 0362-4331. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2019. 
  74. ^ Mason, Anthony (18 Kasım 2019). "Jeffrey Epstein accuser says his house had cameras "monitoring private moments"". CBS News. 5 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2019. 
  75. ^ a b Lewis, Paul; Swaine, Jon (10 Ocak 2015). "Jeffrey Epstein: Inside the decade of scandal entangling Prince Andrew". The Guardian. London, England. 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  76. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  77. ^ Stewart, James B. (12 Ağustos 2019). "The Day Jeffrey Epstein Told Me He Had Dirt on Powerful People". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 22 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019. 
  78. ^ Weiss, Philip (10 Aralık 2007). "The Fantasist". New York. 17 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016. 
  79. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :27 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  80. ^ Brown, Julie K. (28 Kasım 2018). "Cops worked to put serial sex abuser in prison. Prosecutors worked to cut him a break". Miami Herald. 2 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  81. ^ a b c d e Sarnoff, Conchita (19 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein, Billionaire Pedophile, Goes Free". Daily Beast. 4 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  82. ^ Marra, Andrew (14 Ağustos 2006). "Jeffrey Epstein craved big homes, elite friends – and, investigators say, underage girls". The Palm Beach Post. GateHouse Media. June 16, 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  83. ^ a b "Billionaire in Palm Beach sex scandal; Investigators: Moneyman Jeffrey Epstein solicited teen masseuses". The Smoking Gun. July 26, 2006. January 12, 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  84. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  85. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  86. ^ Gerstein, Josh (7 Temmuz 2015). "Judge unseals more details in Jeffrey Epstein underage sex lawsuit". Politico. 3 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  87. ^ a b Ziff, Sarah (22 Temmuz 2019). "What Modeling Taught Me About Jeffrey Epstein". the Cut. New York. 29 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  88. ^ a b Legendre, Benjamin (20 Ağustos 2019). "French model tycoon at heart of Epstein scandal accusations". Yahoo/AP. 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  89. ^ "Palm Beach Police Dep't Probable Cause Affadavit". The Smoking Gun. 1 Mayıs 2006. January 12, 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  90. ^ Goodnough, Abby (3 Eylül 2006). "Questions of Preferential Treatment Are Raised in Florida Sex Case". The New York Times. October 6, 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 10, 2019. 
  91. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 17 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  92. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2011. 
  93. ^ a b Brown, Julie K. (28 Kasım 2018). "How a future Trump Cabinet member gave a serial sex abuser the deal of a lifetime". Miami Herald. 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  94. ^ North, Anna (14 Ağustos 2019). "Why the Jeffrey Epstein case inspires so many conspiracy theories". Vox. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2019. 
  95. ^ Raymond, Adam K. (16 Temmuz 2019). "Lawyer: Epstein's Abuse Continued While He Was on Work Release From Jail". 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  96. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  97. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  98. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  99. ^ Fitzpatrick, Sarah; Winter, Tom; Welker, Kristen; Jackson, Hallie; Schapiro, Rich (22 Şubat 2019). "Judge: Prosecutors broke law in deal with sex offender Jeffrey Epstein". NBC News. 21 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2019. 
  100. ^ a b Sales, Ben (11 Temmuz 2019). "Alan Dershowitz helped Jeffrey Epstein secure his controversial plea deal. He has no regrets". 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2019. 
  101. ^ a b Brown, Julie K. (28 Kasım 2018). "Even from jail, sex abuser manipulated the system. His victims were kept in the dark". Miami Herald. 1 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2018. 
  102. ^ Rosza, Lori (19 Temmuz 2019). "For 'client' Jeffrey Epstein, an unlocked cell in a Florida jail". The Washington Post. 20 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  103. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  104. ^ Dargan, Michele (22 Kasım 2011). "Jeffrey Epstein must register as NY's highest level sex offender". Palm Beach Daily News. GateHouse Media. 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  105. ^ Sutherland, Amber (25 Şubat 2011). "Billionaire Jeffrey Epstein: I'm a sex offender, not a predator". New York Post. Tronc. January 13, 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  106. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  107. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020. 
  108. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  109. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020. 
  110. ^ Vazquez, Maegan; Acosta, Jim (12 Temmuz 2019). "Acosta resigns amid furor over Epstein plea deal". CNN. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  111. ^ Ciarelli, Nicholas M. (13 Eylül 2006). "Harvard to Keep Epstein Gift". The Harvard Crimson. October 27, 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2007. 
  112. ^ Dargan, Michele (June 18, 2010). "Former Epstein house manager Alfredo Rodriguez sentenced to 18 months". Palm Beach Daily News. March 13, 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: January 12, 2012. 
  113. ^ Spencer-Wendel, Susan (1 Şubat 2010). "Ex-Epstein worker faces obstruction charges". The Palm Beach Post. 31 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2012. 
  114. ^ Keller, Larry (6 Şubat 2008). "Second teen-sex suit seeks $50 million from Jeffrey Epstein". The Palm Beach Post. GateHouse Media. 9 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  115. ^ a b Lewis, Paul; Ball, James (January 3, 2015). "Prince Andrew named in U.S. lawsuit over underage sex claims". The Guardian. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 2, 2020. 
  116. ^ Lewis, Paul (January 4, 2015). "Jeffrey Epstein: the rise and fall of teacher turned tycoon". The Guardian. London, England. 26 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019. 
  117. ^ "US judge strikes out Prince Andrew sex claims". BBC News. April 7, 2015. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  118. ^ Gerstein, Josh (21 Şubat 2019). "Judge: Prosecutors violated law in dealings with Jeffrey Epstein victims". Politico. 22 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2019. 
  119. ^ Rayner, Gordon; Crilly, Rob (21 Ocak 2015). "Prince Andrew under renewed pressure to speak about 'sex abuse' claims after flight logs emerge". The Daily Telegraph. 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  120. ^ "U.S. lawyer Dershowitz sues in Prince Andrew sex claim case". BBC News. 6 Ocak 2015. 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  121. ^ North, Anna (31 Temmuz 2019). "Alan Dershowitz helped sex offender Jeffrey Epstein get a plea deal. Now he's tweeting about age of consent laws". Vox.com. 21 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019. 
  122. ^ Stieb, Matt (10 Temmuz 2019). "Everything We Know About Jeffrey Epstein's Private 'Pedophile Island'". 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  123. ^ Hartfield, Elizabeth (17 Nisan 2019). "Alleged victim of Jeffrey Epstein files a defamation lawsuit against Alan Dershowitz". CNN. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2019. 
  124. ^ Withnall, Adam (8 Şubat 2015). "Virginia Roberts claims FBI has videos of her having underage sex with Jeffrey Epstein and 'powerful friends'". The Independent. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016. 
  125. ^ Gerstein, Josh (4 Kasım 2016). "Woman suing Trump over alleged teen rape drops suit, again". Politico. Arlington, Virginia: Capitol News Company. 16 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2018. 
  126. ^ Gerstein, Josh; Noah, Timothy (3 Kasım 2016). "Trump teen rape accuser abruptly calls off news conference". Politico. Arlington, Virginia: Capitol News Company. 16 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2018. 
  127. ^ "California suit, Case 5:16-cv-00797-DMG-KS". 26 Nisan 2016. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  128. ^ "New York suit, Case 1:16-cv-07673". 30 Eylül 2016. 1 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  129. ^ Vogel, Kenneth P. (31 Aralık 2017). "Partisans, Wielding Money, Begin Seeking to Exploit Harassment Claims". The New York Times. 8 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2019. 
  130. ^ a b Brown, Julie K. (July 7, 2019). "With Jeffrey Epstein locked up, these are nervous times for his friends, enablers". Miami Herald. July 7, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 7, 2019. 
  131. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :10 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  132. ^ a b c Arnold, Amanda (12 Temmuz 2019). "Everything We Know About Ghislaine Maxwell, Jeffrey Epstein's Alleged Madam". New York. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  133. ^ Brown, Julie K. (16 Nisan 2019). "New Jeffrey Epstein accuser goes public; defamation lawsuit targets Dershowitz". Miami Herald. 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2019. 
  134. ^ Corbett, Rachel (9 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's Latest Accuser Is an Artist Who Claims the Billionaire Sex Offender Lured Her in With Promises to Help Her Career". Artnet News. 21 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2019. 
  135. ^ "New Jeffrey Epstein accuser: He raped me when I was 15". NBC News (İngilizce). 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2020. 
  136. ^ Nadeau, Barbie (20 Ağustos 2019). "Epstein Victim Says He Forced Her to Marry Female Recruiter". Daily Beast. 5 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  137. ^ Pierson, Brendan (20 Ağustos 2019). "Three More Women Sue Epstein's Estate Over Alleged Abuse". Reuters. 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  138. ^ Brown, Julie K. (18 Eylül 2019). "New York accuser of Jeffrey Epstein, who says she was recruited for sex at 14, sues estate". Miami Herald. 25 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  139. ^ McKinley, Jesse (17 Kasım 2019). "Why These 5 Accusers of Jeffrey Epstein Want More Than Money". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  140. ^ Griffith, Janelle (18 Kasım 2019). "New Jeffrey Epstein accuser sues his estate, calls on Prince Andrew to speak under oath". NBC News (İngilizce). 22 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  141. ^ Lemieux, Melissa (21 Kasım 2019). "Jeffrey Epstein's estate sued by woman alleging he kept her dependent on him and repeatedly raped her". Newsweek (İngilizce). 29 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  142. ^ "Jeffrey Epstein: newest accuser comes forward, says she was 'perfect victim'". The Guardian (İngilizce). 21 Kasım 2019. ISSN 0261-3077. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  143. ^ Donaghue, Erin (19 Kasım 2019). "New Jeffrey Epstein accusers push for protections for adult sex abuse survivors". CBS News (İngilizce). 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2020. 
  144. ^ Hall, Kevin G. (3 Ocak 2020). "In latest Jeffrey Epstein lawsuit, Palm Beach woman says she was abused as a 14-year-old". Miami Herald. 5 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2020. 
  145. ^ Allyn, Bobby (16 Ocak 2020). "U.S. Virgin Islands Officials: Epstein Trafficked Girls On Private Island Until 2018". NPR.org (İngilizce). 1 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  146. ^ Hill, James (30 Ocak 2020). "Victims allege Ghislaine Maxwell is purposefully evading justice system". ABC News (İngilizce). 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  147. ^ Brown, Julie K. (July 6, 2019). "Jeffrey Epstein arrested on sex trafficking charges". Miami Herald. July 7, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 7, 2019. 
  148. ^ a b c Santiago, Ellyn (8 Temmuz 2019). "Here's the $77M Mansion the Feds Want to Seize from Jeffrey Epstein". Heavy. 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  149. ^ McLaughlin, Kelly (10 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein is now neighbors with El Chapo and Paul Manafort in a notorious Manhattan jail". Insider. 10 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2019. 
  150. ^ Ben-Menashe, Ari (1 Ekim 2015). "Introduction". Profits of War: Inside the Secret U.S.-Israeli Arms Network (İngilizce). Trine Day. s. 9. ISBN 9781634240505. 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  151. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2020. 
  152. ^ Stanglin, Doug (10 Temmuz 2019). "Inside Jeffrey Epstein's New York mansion: 'Vast trove' of lewd photos, a life-size doll and other oddities". USA Today. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  153. ^ a b Drury, Colin (25 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein: Billionaire paedophile 'found with neck injuries in jail'". The Independent. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  154. ^ Connor, Tracy (17 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's Fake Foreign Passport Was Used in Saudi Arabia and Other Countries". The Daily Beast. 22 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. 
  155. ^ Winter, Tom; Li, David K. (15 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein had cash, diamonds and a foreign passport stashed in safe, prosecutors say". NBC News. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  156. ^ Dunleavy, Jerry (15 Temmuz 2019). "Found in Epstein's NYC mansion: Foreign passport, underage porn, cash, diamonds, and more". Washington Examiner. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  157. ^ Denney, Andrew; Sheehy, Kate (15 Temmuz 2019). "Feds find diamonds, fake passport at Epstein's townhouse". New York Post. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  158. ^ Winter, Tom; Schapiro, Rich (16 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein's lawyers: He had a doctored passport to ward off hijackers". NBC News. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. 
  159. ^ "Epstein lawyers claim fake passport was needed to hide Jewishness". The Times of Israel. 18 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2019. 
  160. ^ Shallwani, Pervaiz; Briquelet, Kate; Siegel, Harry (July 6, 2019). "Jeffrey Epstein Arrested for Sex Trafficking of Minors". The Daily Beast. July 7, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 7, 2019. 
  161. ^ Dienst, Jonathan (July 6, 2019). "Billionaire Jeffrey Epstein Arrested in NYC: Sources". NBC New York. July 7, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 7, 2019. 
  162. ^ "Jeffrey Epstein: US financier 'charged with sex trafficking'". BBC News. July 7, 2019. July 7, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 7, 2019. 
  163. ^ Mangan, Dan; Breuninger, Kevin (18 Temmuz 2019). "Judge denies Jeffrey Epstein bail in child sex trafficking case, citing 'danger' to public". CNBC. 18 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  164. ^ Crouin, Antoine; Siad, Arnaud (11 Eylül 2019). "Three alleged victims come forward in rape investigation into Jeffrey Epstein in Paris, prosecutor's office says". CNN. 13 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2019. 
  165. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  166. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  167. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  168. ^ Cohan, William D. (22 Temmuz 2019). "How Jeffrey Epstein Worked Wall Street". Vanity Fair. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  169. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :33 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  170. ^ Arciga, Julia (18 Aralık 2019). "Jeffrey Epstein Wanted to Marry Teenage Daughter of Ex-Girlfriend: Report". The Daily Beast (İngilizce). 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2020. 
  171. ^ Patterson, James; Connolly, John (10 Ekim 2016). "Chapter: Epilogue". Filthy Rich: A Powerful Billionaire, the Sex Scandal that Undid Him, and All the Justice that Money Can Buy: The Shocking True Story of Jeffrey Epstein. Little, Brown. ISBN 9780316362450. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. Photo: (L to R) Jeffrey Epstein, Ghislaine Maxwell, and Tony Randall, who presided over a November 1991 YIVO Institute event at the Plaza Hotel to honor the late Robert Maxwell (Marina Garnier) 
  172. ^ a b Schneier, Matthew (15 Temmuz 2019). "Ghislaine Maxwell, The Socialite on Jeffrey Epstein's Arm". New York. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019. 
  173. ^ Hong, Nicole; O'Brien, Rebecca Davis (11 Temmuz 2019). "Following Epstein's Arrest, Spotlight Shifts to Financier's Longtime Associate". The Wall Street Journal. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2019. 
  174. ^ Wolff, Michael (2018). Fire and Fury: Inside the Trump White House. New York, NY: Henry Holt and Company. s. 53. ISBN 978-1-250-15806-2. April 8, 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: April 8, 2018Google Books vasıtasıyla. 
  175. ^ Fisher, Marc (March 21, 2017). "Trump's Labor nominee Acosta cut deal with billionaire in underage sex abuse case". The Washington Post. July 31, 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2018Chicago Tribune vasıtasıyla. 
  176. ^ Harris, Paul (March 12, 2011). "Prince Andrew's link to sex offender Jeffrey Epstein taints royalty in US". The Guardian. 8 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 3, 2020. 
  177. ^ Fisher, Marc (9 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein, accused of sexually abusing teenage girls, surrounded himself with influential network of defenders". The Washington Post. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2019. 
  178. ^ Farrell, Greg (July 9, 2019). "If You Flew Epstein's 'Lolita Express' Private Jet—the Feds Want to Talk to You". July 10, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 10, 2019. 
  179. ^ Sommer, Allison Kaplan (July 7, 2019). "Netanyahu Trades Barbs With Barak Over Epstein Sex Trafficking Scandal". Haaretz. July 10, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 10, 2019. 
  180. ^ Stewart, James B. (12 Ağustos 2019). "The Day Jeffrey Epstein Told Me He Had Dirt on Powerful People". The New York Times. ISSN 0362-4331. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019. 
  181. ^ March, Mary Tyler (12 Temmuz 2019). "Acosta out as Trump Labor secretary". The Hill. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019. 'It shows you one thing, that I have good taste. OK. Now other people, they went all over with him they went to his island. They went all over the place. He was very well known in Palm Beach. His island, whatever this island was, wherever it is, I was never there. Find out the people that went to the island,' Trump said. 
  182. ^ Ostler, Catherine (29 Ocak 2015). "Jeffrey Epstein: The Sex Offender Who Mixes With Princes and Premiers". Newsweek. 4 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2018. 
  183. ^ Santiago, Fabiola (16 Ağustos 2019). "A match made in hell: Epstein, Fidel Castro, and the Lolita Express that flew to Cuba". Miami Herald. 30 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2019. 
  184. ^ a b Reinhard, Beth; Helderman, Rosalind S.; Fisher, Marc (31 Temmuz 2019). "Donald Trump and Jeffrey Epstein partied together. Then an oceanfront Palm Beach mansion came between them". The Washington Post. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  185. ^ "Jeffrey Epstein, friend of presidents and princes, charged with sex trafficking". France24. Reuters, AP. 8 Temmuz 2019. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  186. ^ Whalen, Andrew (9 Temmuz 2019). "What Is The Lolita Express? Epstein's Infamous Sex Plane Included VIPs Like Bill Clinton". Newsweek. 11 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  187. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; FoxnewsClintonEpstein isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  188. ^ Colvin, Jill (July 9, 2019). "What did Jeffrey Epstein's famous friends know and see?". Associated Press. July 9, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 10, 2019. 
  189. ^ Morin, Rebecca (10 Temmuz 2019). "Spokesman: Bill Clinton 'knows nothing' about 'terrible crimes' alleged against Epstein". USA Today. 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  190. ^ Miles, Frank (July 7, 2019). "Jeffrey Epstein's alleged sex trafficking involved locations in NY, Virgin Islands, Florida, NM ranch: attorney". Fox News. July 8, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 9, 2019. 
  191. ^ Smiley, David; Daugherty, Alex (9 Temmuz 2019). "Trump backs Acosta as NY case renews criticism of Epstein's Florida deal". Miami Herald. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019. But he said Tuesday that they had a falling out and hadn't spoken in 15 years. 
  192. ^ Colvin, Jill; Fram, Alan (10 Temmuz 2019). "Trump Defends Labor Secretary Acosta But Will Look 'Very Closely' Into the Epstein Plea Deal". Time. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. Trump—who had once praised the financier as "a terrific guy"—distanced himself from the hedge-fund manager now charged with abusing minors, saying the two had had a falling-out 15 or so years ago 
  193. ^ Hall, Colby (17 Temmuz 2019). "Trump and Jeffrey Epstein Footage Mar a Lago in 1992". Mediaite. 18 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  194. ^ Schwartz, Ian (9 Temmuz 2019). "Trump: "Not A Fan" Of Jeffrey Epstein; "Feel Very Badly" For Alex Acosta". realclearpolitics. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  195. ^ Saunders, Debra J. (9 Temmuz 2019). "Trump backs Labor secretary as Democrats demand resignation". Las Vegas Review-Journal. 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. news reports dating to 2007, Trump's Palm Beach resort Mar-a-Lago barred Epstein from the premises because of his unseemly pursuit of young females. 
  196. ^ Patterson, James; Connolly, John (18 Nisan 2017). Filthy Rich: A Powerful Billionaire, the Sex Scandal that Undid Him, and All the Justice that Money Can Buy: The Shocking True Story of Jeffrey Epstein. Little, Brown. ISBN 9780316362450. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. It cost $100,000 to join the club. Members paid $14,000 yearly in dues. And although Epstein had never properly joined the club, Trump's friendship with Ghislaine Maxwell gave Epstein unlimited use of the facilities. 
  197. ^ Marc Fisher (3 Aralık 2018). "Palm Beach trial could reveal details of billionaire's alleged abuse of teen girls". The Washington Post. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. Trump barred Epstein from Mar-a-Lago "because Epstein sexually assaulted an underage girl at the club," according to court documents 
  198. ^ Raymond, Adam K. (11 Temmuz 2019). "What We Learned From James Patterson's Jeffrey Epstein Book". New York. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. Epstein was banned from Trump's Palm Beach club, where he was never an official member, after he invited a young woman he met there back to his house. She went, and Epstein tried to get her to undress. The girl refused and told her father, who went to Trump. 
  199. ^ Lutz, Eric (9 Temmuz 2019). "Clinton and Trump Plead Ignorance as Epstein's Old Friends Begin to Sweat". Vanity Fair. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2019. 
  200. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2020. 
  201. ^ Bensinger (BuzzFeed), Ken. "EXHIBITS STM UNDISPUTED FACTS Part1(a)". www.documentcloud.org (İngilizce). s. 605. 15 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2019. 
  202. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Stieb isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  203. ^ a b Kirsch, Noah (8 Temmuz 2019). "Why Sex Offender Jeffrey Epstein Is Not A Billionaire". Forbes. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
  204. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :4 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  205. ^ Van Voris, Bob; Robinson, Matt; Hurtado, Patricia (12 Temmuz 2019). "Epstein Is Worth $500 Million and Is Flight Risk, U.S. Says". Bloomberg News. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  206. ^ Naham, Matt (12 Temmuz 2019). "Federal Prosecutors Shed Light on Jeffrey Epstein's Wealth in Effort to Keep Him Locked Up". Law & Crime. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  207. ^ Weiser, Benjamin (12 Temmuz 2019). "Epstein Paid $350,000 to Possible Witnesses Against Him, Prosecutors Say". The New York Times. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. The prosecutors, in asking Judge Richard M. Berman of Federal District Court to deny Mr. Epstein's bail request, offered new information about his holdings. They described him as 'extravagantly wealthy', saying he was worth more than $500 million and earned at least $10 million per year, according to the records. 
  208. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  209. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  210. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  211. ^ a b Haag, Matthew (July 8, 2019). "$56 Million Upper East Side Mansion Where Epstein Allegedly Abused Girls". The New York Times. July 9, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 8, 2019. 
  212. ^ Watkins, Ali; Wang, Vivian (7 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Is Accused of Luring Girls to His Manhattan Mansion and Abusing Them". The New York Times. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
  213. ^ a b Peterson, Spencer (9 Ocak 2015). "The property holdings of financier Jeffrey Epstein". Curbed. 14 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019. 
  214. ^ Widdicomb, Ben (10 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein Installed a Mural of a Prison Yard at His Townhouse". Town and Country Mag. 5 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  215. ^ Hofheinz, Darrell (8 Temmuz 2019). "Palm Beach house in the spotlight in Epstein case". The Palm Beach Post. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019. 
  216. ^ Oswald, Mark (July 8, 2019). "Billionaire in sex crime case has NM ties". Albuquerque Journal. July 10, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 11, 2019. 
  217. ^ Jennings, Trip (16 Ağustos 2006). "Gov. to Give Away $50,000 Campaign Gift". Albuquerque Journal. January 17, 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2013. 
  218. ^ Stieb, Matt (July 10, 2019). "Everything We Know About Jeffrey Epstein's Private 'Pedophile Island'". New York. July 11, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 11, 2019. 
  219. ^ Levin, Jonathan; Farrell, Greg; Metcalf, Tom (12 Temmuz 2019). "Mystery surrounds Jeffrey Epstein's private island in the Caribbean". Los Angeles Times. Bloomberg. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  220. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  221. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  222. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
  223. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  224. ^ Hill, James; Mosk, Matthew (11 Şubat 2016). "Victims: Feds Hid 'Sweetheart' Deal for Sex Offender With Deep Political Ties". ABC. 20 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  225. ^ Oppenheimer, Mark (20 Temmuz 2015). "The Illusionist". Tablet. 12 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2019. 
  226. ^ Ingram, David (March 5, 2015). "Exclusive: New York attorney general seeks information on financier Epstein's philanthropy". Reuters. October 6, 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 4, 2020. 
  227. ^ Brezel, Aaron (24 Temmuz 2019). "Here's exactly how Jeffrey Epstein spent $30 million". Miami Herald. 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2019. 
  228. ^ Millward, David (22 Ağustos 2019). "Scientists apologise for accepting money from Jeffrey Epstein as academia engulfed by scandal". The Telegraph. 22 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2019. 
  229. ^ Stewart, James B.; Goldstein, Jacob; Silver-Greenberg, Jessica (31 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Hoped to Seed Human Race With His DNA". The New York Times. 31 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2019. 
  230. ^ Miller, Ryan W. (1 Ağustos 2019). "3 startling takeaways from the New York Times' report on Jeffrey Epstein, DNA obsession". USA Today. 2 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  231. ^ Steig, Corey (1 Ağustos 2019). "What Is Transhumanism & Why Is Jeffrey Epstein Into It?". Refinery29. 2 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  232. ^ Dienst, Jonathan (24 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Found Injured in NYC Jail Cell After Possible Suicide Attempt: Sources". WNBC. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2019. 
  233. ^ Robertson, James; Heger, Jen (25 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Suspected Of Attempting Suicide In Jail". RadarOnline. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019. 
  234. ^ Rashbaum, William K.; Weiser, Benjamin; Gold, Michael (25 Temmuz 2019). "Jeffrey Epstein Is Found Injured in Jail Cell". The New York Times. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019. 
  235. ^ a b c d e Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; NYT_20190817 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  236. ^ Helmore, Edward (10 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein dies after apparent suicide in New York jail". The Guardian. ISSN 0261-3077. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  237. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; WashingtonPost_20190810 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  238. ^ a b Benner, Katie; Ivory, Danielle; Jr, Richard A. Oppel (11 Ağustos 2019). "Before Jail Suicide, Epstein Was Left Alone and Not Closely Monitored". The New York Times. ISSN 0362-4331. 11 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2019. 
  239. ^ Zapotsky, Matt; Barrett, Devlin (11 Ağustos 2019). "Correction officers, did not check on Epstein for several hours before his death, violating protocol, person familiar with the case says". The Washington Post. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019. 
  240. ^ Benner, Katie; Ivory, Danielle (13 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein Death: 2 Guards Slept Through Checks and Falsified Records". The New York Times. ISSN 0362-4331. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019. 
  241. ^ a b Hosenball, Mark (28 Ağustos 2019). "FBI studies two broken cameras outside cell where Epstein died: source". Reuters (İngilizce). Londra. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2019. 
  242. ^ Rashbaum, William K.; Weiser, Benjamin; Gold, Michael (10 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein Dead in Suicide at Jail, Spurring Inquiries". The New York Times. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  243. ^ Winter, Tom; Dienst, Jonathan; McCausland, Phil (10 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein, accused sex trafficker, is dead by apparent suicide, found in his Manhattan jail cell". NBC News. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2019. 
  244. ^ Stracqualursi, Veronica (11 Ağustos 2019). "William Barr 'appalled' by Jeffrey Epstein's death, announces Justice Department watchdog investigation". CNN. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2019. 
  245. ^ Golding, Bruce; Hamilton, Brad (11 Ağustos 2019). "There's 'no way' Jeffrey Epstein killed himself, a former NYC jail inmate says". Fox News. 11 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2019. 
  246. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  247. ^ Wecht, Cyril. "Jeffrey Epstein's death ruled suicide by hanging". Fox. 21 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019. 
  248. ^ Sisak, Michael R.; Balsamo, Michael; Neumeister, Larry (17 Ağustos 2019). "Medical examiner rules Epstein death a suicide by hanging". AP News. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2019. 
  249. ^ Frias, Lauren (16 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein's lawyers blast 'medieval conditions' at federal jail where he died by suicide and say they are launching their own investigation". Business Insider. 18 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2019. 
  250. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :39 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  251. ^ Paybarah, Azi (30 Ekim 2019). "Epstein's Autopsy 'Points to Homicide,' Pathologist Hired by Brother Claims". New York Times. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2019. 
  252. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2020. 
  253. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2020. 
  254. ^ a b DeGregory, Priscilla; Sheehy, Kate (19 Ağustos 2019). "Jeffrey Epstein signed will just two days before suicide". New York Post (İngilizce). 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2019. 
  255. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; nbcjail isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  256. ^ "Jeffery Epstein buried in unmarked grave with family names removed". The Jerusalem Post (İngilizce). 5 Eylül 2019. 9 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2020. 
  257. ^ Breuninger, Kevin (12 Ağustos 2019). "Attorney General William Barr says there were 'serious irregularities' at jail where Jeffrey Epstein killed himself". CNBC. 12 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2019. 
  258. ^ a b Zapotosky, Matt; Barrett, Devlin (11 Ağustos 2019). "Officers watching Epstein were on overtime due to staffing shortage, union president says". Anchorage Daily News. 12 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2019. 
  259. ^ Daly, Michael (13 Ağustos 2019). "The MCC, Where Jeffrey Epstein Died, Is a Place That Time Forgot". Daily Beast. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019. 
  260. ^ "Jeffrey Epstein's Prison Guards Are Indicted On Federal Charges". NPR.org (İngilizce). 19 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2019. 
  261. ^ "Epstein guards charged with falsifying records" (İngilizce). 19 Kasım 2019. 19 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2019. 
  262. ^ U.S. v. Noel. 20 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 19-CR-830. Indictment.
  263. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2024. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]