Izgara hücreleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Izgara hücreleri (İng. grid cells), entorhinal korteks içinde yer alan, hayvanlar açık alanda yön bulmaya çalışırken düzenli aralıklarla tetiklenen, böylelikle konum, uzaklık ve yön bilgilerinin saklanması ve entegre edilmesine olanak sağlayan bir nöron türüdür.[1] Fareler, yarasalar, maymunlar ve insanlar gibi birçok hayvanda bulunur. Izgara hücreleri 2005 yılında May-Britt Moser ve Edvard Moser tarafından keşfedilmiş ve 2014'te tıp ve fizyoloji alanında Nobel Ödülü, Moser çifti ile 1970'lerde hipokampustaki mekan hücrelerini keşfeden John O'Keefe arasında paylaştırılmıştır. Izgara hücrelerinin ‘yer’, ‘sınır’ ve ‘baş yönü’ gibi diğer tip nöronlar ile nasıl etkileştiğine yönelik çalışmalar devam etmektedir.[2]

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hafting, T.; Fyhn, M.; Molden, S.; Moser, M. B.; Moser, E. I. (2005). "Microstructure of a spatial map in the entorhinal cortex". Nature. 436 (7052): 801-806. Bibcode:2005Natur.436..801H. doi:10.1038/nature03721. PMID 15965463. 
  2. ^ Tufan, Turan. "Nobel Ödüllü Izgara Hücreleri Nedir? Beynimizde Konum Hafızası Nasıl Çalışıyor?". Evrim Ağacı. 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2020.