Homburg
Homburg ilk kez 899 yılında Hohenperc, 1243 yılında ise de Honburch olarak belgelerde geçmektedir. Orta Çağ'dan 1798'e kadar Klingenberg Hanedanlığı toprakları içinde yer aldı. 1651–1798 yılları arasında Muri Manastırı bölge üzerinde hak sahibi oldu. Reformasyon sonrası 1532'de Katolikliğe dönüş gerçekleşmiş, 1555/56'da ise Reform hareketi tamamen sona ermiştir. 19. yüzyıldan itibaren tarımsal üretim hayvancılık, süt ürünleri ve meyveciliğe kaymış; 1866–67 yıllarında bir süt kooperatifi binası inşa edilmiştir. Günümüzde tarım hâlâ önemli olmakla birlikte küçük ölçekli sanayi işletmeleri de mevcuttur.
Coğrafya
[değiştir | kaynağı değiştir]Homburg, Frauenfeld İlçesi sınırları içinde Seerücken sıradağlarının güney yamaçlarında, Müllheim'in kuzeyinde konumlanmıştır. 2009 verilerine göre yüzölçümü 24,15 km²’dir. Bunun %69,9’u tarım alanı, %24,1’i orman, %5,6’sı yerleşim alanıdır. Tarım arazisinin %65,1’i ekin alanı, %4,8’i meyve bahçeleri ve bağlardan oluşur.
Ulaşım
[değiştir | kaynağı değiştir]Homburg ve köyleri, Frauenfeld ve Kreuzlingen şehirlerini bağlayan kanton yolları aracılığıyla ulaşım sağlar. Bölgeye Postauto’nun 826 ve 831 numaralı hatları hizmet vermektedir. Frauenfeld’e toplu taşıma ile ulaşım yaklaşık 15 dakika sürmektedir.
Yönetim
[değiştir | kaynağı değiştir]1 Ocak 1999 tarihine kadar Homburg, Hörstetten ve Klingenberg çevresinde bir “Einheitsgemeinde” olarak örgütlenmişti. 1999'da Gündelhart-Hörhausen ile Salen-Reutenen'in birleşmesiyle bugünkü siyasi belediye yapısı ortaya çıkmıştır.
Nüfus ve Ekonomi
[değiştir | kaynağı değiştir]31 Aralık 2023 tarihi itibarıyla Homburg'un nüfusu 1.567'dir. Yabancı uyruklular oranı %10,2'dir. Dini yapı, %37,4 Protestan, %30,1 Katolik olarak dağılmıştır. 2016 verilerine göre tam zamanlı eşdeğer işlerde 588 kişi çalışmaktadır. Bunun %26'sı tarım ve ormancılık, %53'ü sanayi ve inşaat, %21'i hizmet sektöründe istihdam edilmektedir.
Kültür ve Turizm
[değiştir | kaynağı değiştir]Homburg'un kültürel mirası içinde özellikle Klingenberg Şatosu öne çıkar. Şato 13. yüzyıldan beri belgelenmiştir. 19. yüzyılda büyük ölçüde yıkılmış, 1960–1980 arasında restore edilmiştir. Günümüzde federal koruma altındadır ve özel mülkiyettedir. Belediye sınırları içindeki Hörhausen ve diğer köylerde geleneksel Thurgau evleri ve ahşap iskeletli yapılar, yöre turizmine katkı sağlayan kültürel örneklerdir.
