İçeriğe atla

Hatemün Nebiyyin

Vikipedi, özgür ansiklopedi

"Hatemün Nebiyyin" (Arapça: خاتَم النَّبیین) ve "Hatemül Enbiya" (Arapça: خاتَم الاَنبیاء), Kur'an'da geçen ve Muhammed'in son peygamber olduğunu ve peygamberliğin onunla tamamlandığını ifade eden terimlerdir. Bu kavram, "Hatemiyet ayeti" olarak bilinen Ahzab Suresi'nin 40. ayetinde "Hatemün Nebiyyin" ifadesiyle vurgulanmıştır. Bu ifade, Muhammed'in son peygamber olduğunu gösteren ve onunla peygamberliğin sona erdiğini belirten bir unvandır.[1]

Hatem Arapçada "mühür, yüzük ve son" demektir ve bu kelime aynı zamanda "nübüvvetin sonu" anlamına da gelir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Fuat Efrâm el-Bustânî, Arapça-Farsça Yeni Sözlük; Muncidü't-Tullâb'ın çevirisi, Muhammed Benderrigi, 15. baskı, 1377, Tahran: İslâmî Yayınlar, ISBN 964-6019-07-2, s.124