Hasan Cemil Çambel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
11.42, 1 Mayıs 2016 tarihinde Peykbot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 17021308 numaralı sürüm (bağlantı düzenleme)
Hasan Cemil

Hasan Cemil Çambel, (d. 1879 - ö. 9 Aralık 1967, İstanbul), Türk asker ve siyasetçi.

TBMM III.(Ara Seçim), IV., V., VI., VII.ve VIII. dönem Bolu milletvekillidir. Türk Tarih Cemiyeti kurucu üyeliği ve başkanlığı yapmıştır.Atatürk’ün yakın dostlarından olan Çambel, akşam sofralarının devamlı konuklarından birisi idi.[1]

Ünlü arkeolog Halet Çambel'in babasıdır.

Yaşamı

1879 yılında dünyaya geldi. Kuleli Askeri İdadisi'ni tamamladıktan sonra, Harp Akademisi'nden yüzbaşı rütbesiyle mezun oldu. Kurmay Yüzbaşı olarak Almanya'ya gönderildi ve 1902 yılında öğrenimini Prusya Harp Akademisi’nde tamamladı.[2]

Askeri yaşamı

Bir süre Karlsruhe'de General Hindenburg'un Karargâhında çalıştıktan sonra yurda dönen Hasan Cemil Bey, Selanik'te Rumeli Genel Müfettişliği ve Jandarma Islahat Müfettişliği’nde görevlendirildi. Balkan Savaşı’nda Genel Karargâh harekât şubesi müdürlüğü yaptı. 1913'te Berlin Büyükelçiliği Askeri Ataşesi oldu. Büyükelçi İbrahim Hakkı Paşa’nın kızı Remziye Hanım ile evlendi, dört çocuk sahibi oldu. Hukukçu ve gazeteci Leyla Çambel, kanser araştırmacısı Perihan Çambel, arkeolog Halet Çambel, mühendis Bülent Çambel’in babasıdır.

I. Dünya Savaşı'nda Irak cephesi'nde 51. tümen komutanlığına atandı ve tümeni ile Felâhiye Savaşı'na katıldı. 1917'de yaralı olarak yeniden Berlin Askeri Ataşeliğine gönderildi. Şehzade Vahdettin'in Berlin ziyaretinde askeri müşavirliğini yaptı.

Yurda dönüşü

Mondros Mütarekesi'nin imzalanmasından sonra Kurmay Albay rütbesinden emekliye ayrılan Hasan Cemil Bey Anadolu’nun işgal altında olması ve bozulan sağlığının tedavi gerektirmesi nedeniyle hemen yurda dönemedi. [3] Ailesi ile birlikte İsviçre'de ve Avusturya'da bir süre kaldıktan sonra 1924’te İstanbul’a döndü. 1925-1928 yılları arasında Haliç Vapur İşletmesi Şirketi Müdürlüğü yaptı.

Milletvekilliği

1928 yılında Bolu milletvekili seçilerek, TBMM’nin 3.döneminden 8.dönemine kadar milletvekilliğini sürdürdü. Bu görevde kaldığı süre içerisinde Dışişleri Encümeni, Parlamentolar arası Derneği ve Birleşmiş Milletler Derneği üyeliklerinde bulundu.

Soyadı Kanunu çıktıktan sonra kendisine Atatürk tarafından “Çambel” soyadı verildi.

Türk Tarih Kurumu Başkanlığı

1935 yılında Yusuf Akçura'nın ölümü üzerine Türk Tarih Kurumu Başkanlığı'na getirildi. 1941'e kadar bu görevini sürdüren Çambel, 1936'da I. Büyük Türk Tarih Kongresi'ni düzenledi . Türk tarih araştırmalarının ve Kurumu’nun modern bir biçimde organize edilmesine önayak oldu. “Türk Tarihinin Ana Hatları” eserinden başlayarak Türk Tarih Kurumu’nun yayınlarını yönetti. 1939’da Berlin'deki Alman Arkeoloji Enstitüsü'nün onur üyesi seçildi.

Yazı yaşamı

Çeşitli gazete ve dergilerde tarih, edebiyat, felsefe alanında yazılar yayımlayan Çambel; Cumhuriyet, Hâkimiyet-i Milliye ve Ulus gazetelerindeki başyazıları, İstanbul Türk Ocağı’ndaki çalışmaları ve konferansları, Türk Yurdu’ndaki yazılarıyla Atatürk inkılâplarını desteklemiştir.Çambel'in 1927-1960 tarihlerinde yayınladığı çoğu Atatürk'e ilişkin anıları, “Makaleler Hatıralar” adlı kitapta toplanmıştır.

Çambel, 9 Aralık 1967'de, 88 yaşında İstanbul'da öldü. Cenazesi, Karacahmet Mezarlığı'na defnedildi.[4]

Eserleri

  • Attila’dan Atatürk’e
  • Attila’dan Atatürk’e (2.bölüm)
  • Gençlik Ruhu ve Gençleşme – Konferans, 1934
  • Türkler, Dilleri ve Kaderleri, 1949
  • Bakacak Kahvesi, 1947
  • Atatürk ve Tarih, 1939
  • Türk Gençliği Nasıl Yetiştirilmelidir?, 1932 (Konferans)
  • Yeni Ruh, 1929
  • Jüpiter, 1927
  • Jüpiter, 1928

Çevirileri

  • Alman Ruh Tarihine Dair Tetkikler, 1932 (Wilhelm Dilthey)
  • Fichte ve Fichte’nin Hitabeleri-Türk Gençliğine Bir Armağan, 1927
  • Cannae’dan Can, 1327 (Feldmareşal von Schlieffen)

Kaynaklar

Akademik görevi
Önce gelen:
Yusuf Akçura
Türk Tarih Kurumu Başkanı
23 Mart 1935 - 17 Aralık 1941
Sonra gelen:
Şemsettin Günaltay