Hami dilleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Afroasya dillerinin modern coğrafî dağılımı

Hami dilleri, Sami dillerine ait olmayan Afro-Asyatik dillerin (eski adıyla Hami-Sami dilleri) sınıflandırılması için 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın ortalarına kadar kullanılmış, günümüzde ise geçerliliğinin yitirmiş bir dil koludur. Berberi, Mısır, Çad ve Kuşitik (ve Omotik) gibi dil gruplarını kapsamış Hami dilleri, bu dil gruplarının hepsinin ortak bir kökene dayanarak tek bir genetik kol oluşturmak yerine Afroasya ailesi içerisinde kendi başlarına ayrı birer anakol olduğu görüşünün yaygınlaşmasının ardından kullanımdan kalkmıştır.[1]

Hami dilleri, ismini Nuh'un 3 oğlundan biri olan Ham'dan alır ve dilbilimi alanında ilk defa Prusyalı dilbilimci Karl Richard Lepsius tarafından kullanılmıştır. Hami dilleri hipotezi Afrika'nın kuzeyinde, Sahra Altı Afrika'da yaşayan "Negroid" ırktan farklı bir Hami ırkın var olduğu teorisi etkisi altında gelişmiştir. 1949'da Amerikalı dilbilimci Joseph H. Greenberg'ın Afroasya dil ailesinin Sami ve Sami olmayan diller olmak üzere iki kola bölünemeyeceğini öne sürmesiyle eskiden Hami-Sami dilleri olarak adlandırılmış aile Greenberg'in önerdiği Afroasya dilleri adıyla yaygınlık kazanmıştır.[1][2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "A Description of the Afro-Asiatic (Hamito-Semitic) Language Family". linguistics.byu.edu. 16 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  2. ^ Allan, Keith (2013). The Oxford Handbook of the History of Linguistics. OUP Oxford. s. 275. ISBN 978-0199585847. Erişim tarihi: 1 Aralık 2016.