Hamam tası

Hamam tası, hamamlarda kurnadan su alıp vücut üstüne dökmek için kullanılan yuvarlak, derin olmayan, ortasında göbek çıkıntısı (arkası tutmayı kolaylaştıran girintili), kenarlarında süslemeleri olan sapsız, ayaksız bir kaptır.

"Hamam tası" antik çağların çok geniş bir coğrafyada ibadet amacıyla doldurup içme,^[1]^[2] ya da tanrıya sunum amacıyla sunağa dökmede^[3] kullanılan, bazen metal, bazen seramik ve süslemeleri farklı olabilsede, ta o zamandan bugünkü şekline çok benzeyen, çok tanınan bir eşyasıydı.

Gümüş hamam tası (M.Ö. 620-590,Bayındır köyü, Elmalı
Ahtapot ve yunus motifli seramik hamam tası (M.Ö. 510–500, Eretria, Euboea)
Altın hamam tası (M.Ö. 4-3cü yüzyıl)
Gümüş hamam tası (M.Ö. 2-1ci yüzyıl Hispania (Roma İspanyası))
Tanrı ve Roma kuruluş mitinden motiflerle süslü, Suriyede bulunmuş gümüş hamam tası (M.S. 2-1ci yüzyıl, British Museum^[4]

sempozyumda bade (Attic kırmızı resimli kupa, M.Ö. 480)
Apollo bade dolduruyor (Beyaz zemine resimli ayaklı kupa M.Ö. 460)
Elinde hamam tasıyla Etrüsk din adamı (M.Ö. 2ci yüzyıl)
Elinde hamam tasıyla Roma din adamı, capite velato (M.S. 2-3cü yüzyıl)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Louise Bruit Zaidman and Pauline Schmitt Pantel, Religion in the Ancient Greek City, Fransızcadan İngilizceye Paul Cartledge tarafından çevrilmistir (Cambridge University Press, 1992, 2002, Fransızca aslının yayın tarihi 1989), sayfa 28.
^ William D. Furley, "Prayers and Hymns," in A Companion to Greek Religion (Wiley-Blackwell, 2010), sayfa 127; Jan N. Bremmer, "Greek Normative Animal Sacrifice," ayni kitapta sayfa 138.
^ Zaidman and Pantel, Religion in the Ancient Greek City, sayfa 40.
^ "British Museum Collection". 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2020.

[1] Louise Bruit Zaidman and Pauline Schmitt Pantel, Religion in the Ancient Greek City, Fransızcadan İngilizceye Paul Cartledge tarafından çevrilmistir (Cambridge University Press, 1992, 2002, Fransızca aslının yayın tarihi 1989), sayfa 28.

[2] William D. Furley, "Prayers and Hymns," in A Companion to Greek Religion (Wiley-Blackwell, 2010), sayfa 127; Jan N. Bremmer, "Greek Normative Animal Sacrifice," ayni kitapta sayfa 138.

[3] Zaidman and Pantel, Religion in the Ancient Greek City, sayfa 40.

[4] "British Museum Collection". 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]