Habbab bin Eret

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Habbab bin Eret (ö. 657), İslam peygamberi Muhammed’in sahabisi.

Aslen Temim kabilesine mensup olmakla birlikte Mekke’ye köle olarak gelmiştir. İslam'ın zuhurundan sonra ilk Müslüman olan kişilerdendir. Mekke’de bir aileye mensup olmadığı için putperestlerin işkencelerine maruz kalmıştır. Hicret’ten sonra yapılan muharebelere katılmış, peygamberin ölümünden sonra Kufe şehrine yerleşmiştir. Irak’ın fethi için yapılan muharebelere katılmış 657 yılında hastalanarak Kufe’de ölmüştür.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "HABBÂB b. ERET - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.