HTC Desire Z

Vikipedi, özgür ansiklopedi
HTC Desire Z
HTC Desire Z
ÜreticiHTC Corporation
İşletim sistemiOrijinal:
Android 2.2.1 Froyo
Güncel:
Android 2.3.3 Gingerbread
Diğer:
HTC Sense kullanıcı arayüzü,
Facebook, Twitter, MS Exchange, Google turn-by-turn navigasyon, Flash 10.1 (10.3'e yükseltilebilir)
Hafıza1.5 GB flaş depolama
Bellek512 MB RAM
2G GSM:
850/900/1800/1900 MHz
3G HSPA/WCDMA:
900/2100 veya 850/1900 MHz
Çıkış tarihi1 Kasım 2010
Batarya1300 mAh Li-Ion çıkarılabilir batarya
Veri girişiÇoklu dokunmatik ekran
Tam QWERTY klavye
3 eksenli ivmeölçer
Dijital pusula
Yakınlık sensörü
Ortam ışığı sensörü
Fiziksel büyüklük119 x 60.4 x 14.16 mm
(Uzunluk x Genişlik x Kalınlık)
Ağırlık180 gram
Ekran3.7 inç WVGA (800x480 çözünürlük) Super LCD kapasitif ekran (252 ppi piksel yoğunluğu)
İşlemci800 MHz hızında Scorpion işlemci, ARMv7 mimarisi
ÖncekiHTC Dream
(T-Mobile G1)
BağlantıWi-Fi 802.11 b/g/n
Bluetooth 2.1
Yüksek hızlı microUSB girişi
3.5 mm kulaklık girişi
FM radyo
GPS, A-GPS

HTC Desire Z (ABD'de T-Mobile G2 olarak da satılmıştır) (HTC Vision kod adlı),[1] HTC tarafından geliştirilmiş ve 15 Eylül 2010'da duyurulmuş kızaklı bir akıllı telefondur. Cihaz, Google'ın kalite kontrol testlerindeki bazı gecikmelerden sonra Kasım 2010'da Avrupa ve Kanada'da piyasaya sürülmüştür.[2] Desire Z, kızaklı tasarımı haricinde HTC Desire ve HTC Desire HD ile benzer özelliklere sahiptir.[3] HTC Desire Z'de, HTC Desire'da bulunan mekanik düğmeler yerine kapasitif düğmeler bulunur.

HTC'nin başkan yardımcısı Björn Kilburn'e göre cihaz, HTC tarafından Google garantisiyle üretilen son QWERTY klavyeli kızaklı akıllı telefondur.[4]

Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Klavyeye genel bakış

HTC Desire Z'de HTC Sense'in gelişmiş versiyonu ve HTCSense.com'dan çevrim içi hizmetler bulunur. Cihazda; yakınlık sensörü, ivmeölçer (G sensörü) ve ortam ışığı sensörü bulunur.

Desire Z'de, HTC'nin yeni Fast Boot (hızlı açılış) özelliği bulunur; bu özellik, cihazın normalde olduğu şekilde tamamen kapatılması yerine 5 saniyeden daha kısa sürede açılmasını sağlayan bir uyku/hazırda bekleme modudur. Batarya sökülerek veya güç düğmesine basılı tutulunca açılan güç menüsünden cihazı yeniden başlatarak cihazda normal açılış (tam önyükleme) gerçekleştirilebilir.

Uzun süre boyunca Android 2.2.1 Froyo işletim sistemiyle satılan cihaza, yazılım güncellemesi uygulaması üzerinden HTC Sense 2.1 kullanıcı arayüzü bulunan Android 2.3.3 Gingerbread sürüm güncellemesini de içeren güncellemeler gönderilmiştir. Cihaz için cihazın güncel sürümü olan Android 2.3.3 sonrası sürümlerin resmi olmayan uyarlamaları ve buna ek olarak Sailfish OS'un ilk sürümlerinden birisinin uyarlaması mevcuttur.[5]

Donanım[değiştir | kaynağı değiştir]

HTC Desire Z'de alüminyum çerçeve ve 3 tane programlanabilir düğme bulunan QWERTY klavye bulunur. Cihazda, 800x480 çözünürlükte 3.7 inç Super LCD kapasitif ekran (252 ppi) bulunur. HTC Desire Z'de LED flaşla desteklenen 5 megapiksel kamera bulunur.[6] Cihazın kamerası 720p video çekimi yapabilir.[7]

Cihaz, 800 MHz hızında ARMv7 Scorpion işlemcisi ve Adreno 205 grafik işlemcisi bulunan Qualcomm Snapdragon S2 (MSM7230) yongada sisteminden güç alır. Ayrıca cihazda 512 MB RAM bulunur.

Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

HTC Desire Z için tepkiler karışıktı; bazı internet sitesi incelemeleri cihazın klavyesini överken ve cihazda eleştirel olarak olumlu değerlendirilmiş HTC Desire ile benzer özellikler olduğunu belirtirken diğer eleştirmenler "Z şeklindeki" kayan klavyedeki menteşeden ve şarj ömrünün iyi olmamasından şikayet etmiştir.

Modeller[değiştir | kaynağı değiştir]

T-Mobile ABD, Desire Z'nin T-Mobile G2 adındaki bir modelini satmıştır; bu model Haziran 2011'de sonlandırılmıştır.[8] G2'nin Desire Z'den farkı, HTC'nin özelleştirilmiş kullanıcı arayüzü Sense yerine stok Android kullanıcı arayüzünü kullanması ve 2 GB yerine 4 GB dahili depolamaya (kullanıcı tarafından sadece 2 GB'ına erişilebilir) sahip olmasıdır.[9] HTC Desire Z'nin Kanada modelinde 1.5 GB dahili depolama bulunmaktadır.[10]

Cihazın İskandinavya ülkelerinde satılan modellerinde özelleştirilmiş bir klavye bulunmaktaydı; bu klavyede programlanabilir düğmeler ve sağdaki FN düğmesi yerine İskandinavya alfabelerindeki özel karakterlere karşılık gelen beş tane düğme bulunmaktaydı.

NAND kilidi[değiştir | kaynağı değiştir]

Önceki HTC cihazlarının bazılarında olduğu gibi G2'de üretici tarafından yetki verilmezse cihazın işletim sisteminin üstüne yazılmasını engelleyen bir NAND kilidi bulunur. Üçüncü parti geliştiriciler bu kilidi aşmıştır ve cihaz için CyanogenMod gibi özel işletim sistemi sürümleri bulunmaktadır.[11][12]

Cihazın tanıtımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bell Mobility, HTC Desire Z'nin Kanada'da özel olarak satıldığı operatördü. Şirket; cihazı, cihazın tam QWERTY klavyesini ve cihazla yüklü gelen Bell Mobile TV uygulamasının ciddi ölçüde reklamını yapmıştır. Cihazın NHL yerlerinde reklamı yapılmıştır; bu yerlerden birisi olan Scotiabank Place'te cihazın satın alınabildiği ufak bir dükkan ve büyük ekranlı televizyonların yakınında yer alan bir ışıklandırılmış ekran bulunmaktaydı, ayrıca çoğu asansörün kapısında da telefonu tanıtan reklamlar bulunmaktaydı. Bell, Eylül 2011 itibarıyla cihazı sonlandırılmıştır ancak cihazın NHL'deki reklamları kaldırılmamıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "T-Mobile G2 (HTC Vision) mini-site goes live, teases HSPA+". 28 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2022. 
  2. ^ "HTC Desire HD and Desire Z face release date delays". TechRadar. 11 Ekim 2010. 13 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2010. 
  3. ^ "Live from HTC's London 2010 launch event". Engadget. 16 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2010. 
  4. ^ Segan, Sascha (19 Nisan 2012). "HTC's Future: Slim Phones, Less QWERTY, Wi-Fi Display". PC Magazine. 15 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2022. 
  5. ^ Kiran Usman (3 Ekim 2014). "HTC Desire Z receives the porting of Sailfish OS". bubblews.com. 19 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2015. 
  6. ^ "Hands on: HTC Desire Z review". TechRadar. 17 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2010. 
  7. ^ "HTC Desire Z - A Closer Look". HTC Corporation. 3 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011. 
  8. ^ Melanson, Donald. "T-Mobile G2 quietly discontinued, Z-Hinge's future remains unclear". Engadget. 14 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012. 
  9. ^ "HTC Vision - XDA-Developers". Forum.xda-developers.com. 14 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2013. 
  10. ^ "Mise à l'essai du HTC Desire Z". www.maximejohnson.com/techno. 12 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2010. 
  11. ^ Paul, Ryan (12 Ekim 2010). "G2 doesn't have rootkit, it's just the same old NAND lock". Ars Technica. 14 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2013. 
  12. ^ "[Update] T-Mobile G2 Root Finally Permanent". Phandroid.com. 9 Kasım 2010. 12 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2013. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Şablon:Linux devices