İçeriğe atla

HMS Malaya

Vikipedi, özgür ansiklopedi

HMS Malaya
Tarihçe
Britanya Kraliyet Donanması bayrağıBritanya İmparatorluğu
Adı Malaya
Adının geldiği yer/kişi Federal Malay Devletleri
Sipariş 1913
İnşa eden Armstrong Whitworth
Maliyet £2,945,709
Kızağa konuluşu 20 Ekim 1913
Denize indirilişi 18 Mart 1915
Görevlendirme 1 Şubat 1916
Hizmetten çıkışı 1 Aralık 1944
Liste dışı 12 Nisan 1948
Kimlik Flama numarası 01
Akıbet 20 Şubat 1948'de hurda olarak satıldı
Genel karakteristik (ilk inşa)
Sınıf ve tipi Queen Elizabeth sınıfı zırhlı
Deplasman
  • 32.590 emperyal ton (33.110 t)
  • 33.260 emperyal ton (33.790 t) (derin yük)
Uzunluk 643 ft 9 in (196,2 m)
Genişlik 90 ft 7 in (27,6 m)
Çekiş 33 ft (10,1 m)
Kurulu güç
İtme gücü
  • 4 şaft
  • 2 Buhar türbini seti
  • Hız 24 knot (44 km/sa; 28 mph)
    Menzil 12 knot (22 km/sa; 14 mph) hızda 5.000 nmi (9.260 km; 5.750 mi)
    Kişi kapasitesi 1,217 (1919)
    Silah donanımı
    Zırh
  • Su seviyesi kemer: 13 in (330 mm)
  • Güverte: 1-3 in (25-76 mm)
  • Barbetler: 7-10 in (178-254 mm)
  • Taretler: 11-13 in (279-330 mm)
  • Zırhlı kule: 13 in (330 mm)
  • HMS Malaya, İngiliz Kraliyet Donanması'na ait, 1913'te sipariş edilen ve 1916'da hizmete giren Queen Elizabeth sınıfı zırhlı. Devreye girdikten kısa bir süre sonra Büyük Filo'nun bir parçası olarak Jutland Muharebesi'nde savaştı. Bu çatışma ve sonuçsuz 19 Ağustos çatışması dışında Birinci Dünya Savaşı sırasındaki hizmeti çoğunlukla Kuzey Denizi'nde rutin devriyeler ve eğitimden ibaretti.

    Queen Elizabeth sınıfı gemiler, karşıt muharebe hattının önde gelen gemilerine karşı çalışması planlanan hızlı bir filo oluşturmak üzere tasarlandı. Bu tasarım, maksimum saldırı gücü ve herhangi bir gemiyi yenebilmeleri için diğer savaş gemilerinden birkaç deniz mili daha yüksek bir hız gerektiriyordu.[1][2]

    Malaya'nın toplam uzunluğu 643 fit 9 inç (196,2 m), genişliği 90 fit 7 inç (27,6 m) ve su çekimi 33 fit (10,1 m) idi. Normal deplasmanı 32.590 emperyal ton (33.110 t), derin yükte deplasmanı 33.260 emperyal ton (33.794 t) seviyesindeydi. 24 Yarrow kazanından gelen buharı kullanan iki set Brown-Curtis buhar türbini ve bu her türbin için iki pervanesi vardı. Türbinler 75.000 mil beygir gücü (56.000 kW) güç üretiyordu ve geminin maksimum 24 knot (44,4 km/sa; 27,6 mph) hıza ulaşması amaçlanmıştı. Malaya'nın 12 knot (22,2 km/sa; 13,8 mph) seyir hızında 5.000 deniz mili (9.260 km; 5.754 mi) menzili vardı. 1919'da mürettebatı 1.217 subay ve denizciden oluşuyordu.[3]

    Sancak tarafına dönük 15 inçlik 'A' ve 'B' taretleri, aşağıdaki kazamatlarda 6 inçlik silahlar, c. 1920

    Queen Elizabeth sınıfının sekiz kuyruktan yüklemeli (BL) 15 inç (381 mm) Mk I topu, üst yapının önünde ve arkasında yer alan ve önden arkaya 'A', 'B', 'X' ve 'Y' olarak adlandırılan dört ikiz tarette yer almaktaydı. Ön ve arkadaki taret çiftlerinden biri daha yüksekteydi, bu sayede iki taret de diğeri tarafından engellenmeden aynı yöne ateş edebilmekteydi. On dört BL 6 inç (152 mm) Mk XII toptan on ikisi geminin ortasında iki yanda kazamatlara monte edilmiştir, geri kalan çift, ön kasaradadır. Uçaksavar (AA) silahları iki adet hızlı ateş eden (QF) 3 inç (76 mm) 20 cwt Mk I toptan oluşuyordu.[Note 1] Gemiler, iskele ve sancak tarafında ikişer tane olmak üzere dört adet su altında yer alan 21 inç (533 mm) torpido tüpü taşıyordu.[4]

    Malaya, 15 fit (4,6 m) genişlikte mesafe ölçeri olan iki ateş idare direktörü taşımaktaydı. Biri kumanda kulesinin üzerine monte edilmiş ve zırh ile korunmuş, diğeri ise tripod ön diğreğin üzerindeki gözetleme alanındaydı. Her taret ayrıca 15 fit (4,6 m) boyunda bir mesafe ölçere sahipti. Ana toplar ateş idare direktörlerine ek olarak 'B' tareti tarafından da kontrol edilebilmekteydi. İkincil toplar, Nisan 1917'de eklenen ve takıldıktan sonra ön direğin üzerinde yer alan pusula platformunun her iki tarafına monte edilen ateş idare direktörleri tarafından kontrol edilmekteydi.[5]

    Queen Elizabeth sınıfının su hattı kemer zırhı, gemnin hayati bölgeleri üzerinde 13 inç (330 mm) kalınlığında olan Krupp zırhından (KC) oluşuyordu. Top kuleleri 11-13 inç (279–330 mm), barbetler ise 7-10 inç (178–254 mm) kalınlığında Krupp zırhı ile korunmaktaydı. Gemilerin kalınlığı 1 ile 3 inç (25–76 mm) arasında değişen birden fazla zırhlı güvertesi vardı. Ana kumanda kulesi 13 inç (330 mm) zırh ile korunuyordu. Jutland Savaşı'ndan sonra ana güvertenin cephanelikler üzerindeki kısmına 1 inç (25,4 mm) yüksek gerilimli çelik zırh ve cephaneliklere ilave patlama önleyici ekipman eklenmiştir.[6]

    İnşası ve kariyeri

    [değiştir | kaynağı değiştir]

    Birinci Dünya Savaşı

    [değiştir | kaynağı değiştir]

    Malaya, Sir WG Armstrong Whitworth and Company tarafından High Walker'da inşa edildi ve Mart 1915'te denize indirildi. Adını, geminin inşa ücretini ödeyen İngiliz Malayası'ndaki Federe Malay Devletleri'nden aldı. Tümamiral Büyük Filo'nun Hugh Evan-Thomas komutasındaki 5. Savaş Filosu'nda görev aldı. 31 Mayıs 1916'da Jutland Muharebesi'nde yer aldı,[7] sekiz kez isabet alarak ağır mürettebat kaybına uğradı ve büyük hasar aldı. Çatışma esnasında veya aldıkları yaralar sonucunda toplam 65 denizcisi öldü. Yaralılar arasında plastik cerrahi kullanarak yüz rekonstrüksiyonu yapılan ilk kişilerden biri olan ve Sir Harold Gillies tarafından öncülük edilen "tüplü pedikül" tekniği ile ilk radikal rekonstrüksiyon yapılan hasta olan Deniz Onbaşı Willie Vicarage de vardı.[8] Savaştaki gemiler arasında benzersiz bir şekilde, HMS Malaya, Federe Malay Devletleri'nin kırmızı-beyaz-siyah-sarı sancağını taşıdı.

    Savaşlar arasında

    [değiştir | kaynağı değiştir]

    17 Kasım 1922'de Malaya, Osmanlı İmparatorluğu'nun son sultanı VI. Mehmed'i (Vahdeddin) İstanbul'dan Malta'ya (ve daha sonra San Remo'ya) sürgüne taşıdı. Ağustos-Eylül 1938'de Filistin'deki 1936-39 Arap isyanı sırasında Hayfa limanında görev yaptı.[9]

    Kardeş gemileri Queen Elizabeth, Warspite ve Valiant'ın aksine, Malaya savaşlar arasında kapsamlı bir yeniden inşaya girmedi. 5 Nisan 1933'te Kraliyet Gözlemevi'nden bir Le Cheminant güverte saati aldı.[10]

    İkinci Dünya Savaşı

    [değiştir | kaynağı değiştir]

    Malaya 1940 yılında Akdeniz'de konvoylara eşlik etti ve İtalyan filosuna karşı operasyonlar yaptı. Şubat 1941'de Grog Operasyonu'nun bir parçası olarak Cenova'yı bombaladı, ancak bir mürettebat hatası nedeniyle Cenova Katedrali nefinin güneydoğu köşesine 15 inçlik bir zırh delici mermi ateşledi, ancak mermi patlamadı.[11]

    Başlıklı zırh delici mermi - 9 Şubat 1941'de Cenova katedralinin nefine ateşlenmiştir. Mermi başlığı soldakidir.

    Malaya 7 Mart 1941'de konvoy SL 67'ye eşlik ederken, Alman gemileri Scharnhorst ve Gneisenau ile karşılaştı. Varlığıyla Alman gemilerini saldırmaktansa, hasar riskine karşı çekilmeye zorladı.[12]

    O ayın ilerleyen günlerinde Malaya konvoy SL 68'e eşlik ediyordu. Malaya 20 Mart 1941 akşamı, Cape Verde Adaları'nın yaklaşık 250 mil kuzeybatısında U-106 denizaltısı tarafından bir torpido ile vuruldu. İskele tarafında hasar gören ve dolan su sebebiyle nedeniyle 7 derece yana yatan Malaya, konvoydan ayrılmak ve korvet HMS Crocus eşliğinde limana dönmek zorunda kaldı. 29 Mart'ta Trinidad'a güvenle ulaştı.[13] Geçici onarımlar yapıldıktan sonra New York Donanma Tersanesi'ne gitti ve dört aylığına kızağa alındı.

    9 Temmuz'da Kaptan Cuthbert Coppinger komutası altında, New York'tan ayrılarak test seferine çıktı, acil bir hızlı konvoy için koruma sağlamak üzere Nova Scotia, Halifax'a doğru istim aldı. Malaya 28 Temmuz'da Rosyth'e vardı, konvoydan hiçbir gemi kaybedilmedi. Daha sonra 1943 yazına kadar İngiltere'den Malta ve Cape Town'a konvoylara eşlik etti.

    Malaya, 1943'ün sonunda rezerv filoya alındı. Bu süre zarfında tüm ikincil 6 inçlik silahlar söküldü ve uçaksavar silahları geliştirildi. 15 ve 17 Mayıs 1944 arasında Malaya, Loch Striven'de Highball seken bomba prototipleri için hedef gemi olarak kullanıldı; denemeler esnasında patlayıcı içermeyen bombalardan biri geminin yanında bir delik açtı.[14] Normandiya Çıkartması'ndan hemen önce yedek bombardıman zırhlısı olarak yeniden göreve alındı.

    Malaya nihayet 1944'ün sonunda tüm hizmetlerden çekildi ve bir torpido okulu için konaklama gemisi oldu.[15] 20 Şubat 1948'de Metal Industries'e satıldı, 12 Nisan 1948'de hurdaya çıkarılmak üzere Faslane Deniz Üssü'ne geldi. İlk nöbet çanı tamir edildikten sonra Perak (Malezya) Konseyine sunuldu ve Konsey Meclisi'ne asıldı. En uzak zil Doğu Hindistan Kulübü'nde görülebilir. İkinci saat zili 12 Eylül 1947'de Victoria Enstitüsü'ne teslim edildi, 2007'de ise Malezya Kraliyet Donanması'na aktarıldı.[16]

    1. ^ "Cwt" is the abbreviation for hundredweight, 20 cwt referring to the weight of the gun.
    1. ^ Burt 1986, p. 251
    2. ^ Parkes, pp. 560–61
    3. ^ Burt 1986, pp. 255, 257–58, 261
    4. ^ Burt 1986, pp. 252–53, 256–57
    5. ^ Raven & Roberts, p. 20–21, 30
    6. ^ Raven & Roberts, pp. 21, 26
    7. ^ "21 June 1916 – Paul to Ted". familyletters.co.uk (İngilizce). 1 Haziran 2016. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2017. 
    8. ^ "Plastic Fantastic". New Zealand Listener. 2009. 23 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2009. 
    9. ^ The Royal Navy and the Palestine Patrol By Ninian Stewart. Routledge. 2002. ISBN 9780714652108. 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2011. 
    10. ^ "Ledger of Receipts and Issues of Chronometers. Held by the Royal Observatory, National Maritime Museum, Greenwich, London, UK. Le Cheminant Deck Watch No. 217241". 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2020. 
    11. ^ "Obituary:Commander Henry Hatfield". Daily Telegraph. 4 Temmuz 2010. 8 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2010. 
    12. ^ "Scharnhorst – The History – Operation "Berlin"". www.scharnhorst-class.dk. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2019. 
    13. ^ HMS Malaya 27 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at uboat.net; retrieved 5 July 2018
    14. ^ Flower, Stephen (2002). A Hell of a Bomb: The Bombs of Barnes Wallis and How They Won the War. NPI Media Group. s. 320. ISBN 978-0752423869. 
    15. ^ Ballantyne, Iain (2001). Warspite warships of the royal navy. Pen & sword books Ltd. s. 215. ISBN 0-85052-779-1. 
    16. ^ "The Victoria Institution Web Page: The Presentation of the H.M.S. Malaya Watch Bell". viweb.school. 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2019. 

    Dış bağlantılar

    [değiştir | kaynağı değiştir]