Gerginlik stratejisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Gerilim stratejisi sayfasından yönlendirildi)

Gerginlik stratejisi (İtalyanca strategia della tensione), planlı ve gizli operasyonlarla bir grubun, bir bölgenin ya da bütün bir ülkenin psikolojik, sosyal ve siyasi anlamda istikrarsızlaştırmasıdır.

Gerginlik yaratmada kullanılan araçlar terör, suikast, adam öldürme, adam kaçırma, askeri niteliği olan fakat orduya bağlı olmayan (paramiliter) operasyonlar, psikolojik mücadele, ekonomik zorlayıcı tedbirler gibi yasa dışı ve şiddet içeren vasıtalardır. Ayrıca bu araçlara çatışmayı destekleme, tahrik etme ve şiddetsiz çelişmeleri ajan provokatör aracılığı ile şiddete çevirme de dahildir.

Bu tür yabancı bayrak altında (false flag) yapılan operasyonların hesabı karşı tarafa sorulur, maksat karşı tarafın ismini kötüye çıkarma ya da tamamen iktidardan uzaklaştırmadır. Gerginlik stratejisi terimi, bilhassa İtalya'daki "kurşunlu yıllar"ın arkasında yatan nedenlerinin bir kısmını tarif etmek için kullanılmıştır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihi kayıtlara bakıldığında bu terime ilk defa "The Observer" gazetesinin 7 Aralık 1969 tarihli sayısında rastlanılmıştır.

Gazeteye göre o zamanki ABD ile dönemin faşist Yunan hükûmeti, terörist grupları destekleyerek rejim tehlikesi öngördükleri ülkelerde (Türkiye, İtalya) panik havasını tüm topluma yayma ve diktatörlük tarzı güçlü hükûmetler aracılığıyla halkın hükûmetlere kayıtsız bağlılığını amaçlamışlardır. Teori ABD hükûmetinin terörist grupları desteklediğine dair kanıtlar olmadığınındın dolayı genel kabul görmemektedir ve aksine II. Dünya Savaşı'ndan sonra ABD'nin İtalyan hükûmetleri ile işbirliği içinde olduğu görülmektedir.

Gerilim stratejisi terimi İtalya'daki Gladio Operasyonları sırasında, İtalya'daki terörist saldırıları gerçekleştiren örgütlerin arka planında NATO'nun gizli el olduğu söylentileri üzerine tekrar dünya gündemine girmiştir.

Komplo teorisyenleri üzerinde Gerilim stratejisi uygulandığı iddia edilen birçok ülkede, gladio tipi yapılanmaların arka planında batı menşeli gizli servis örgütleri, Tapınak Şövalyeleri ve Mason localarının bulunduğunu iddia edegelmişlerdir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]