İçeriğe atla

Güneydoğu Avrupa'da Kelt yerleşimi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Güneydoğu Avrupa, Batı Balkanlar, Pannonia ve Batı Dacia'daki kabileler, yaklaşık MÖ 50

Çeşitli La Tène beyliklerinden gelen Galyalı gruplar, MÖ 4. yüzyıldan itibaren güneydoğuya Balkanlara doğru bir hareket başlattılar. Galyalıların yerleşimleri Karpat havzasının batı tarafında yoğunlaşmış olmakla birlikte, Balkanlar'da da önemli akınlar ve yerleşimler olmuştur.

Kuzey İlirya ve Pannonia'daki yeni üslerinden yola çıkan, Galya istilaları MÖ 3. yüzyılın başlarında, Yunanistan'ın işgaliyle doruğa ulaştı. MÖ 279'daki Yunanistan anakarasının işgalinden önce, Büyük İskender'in ölümünden sonraki tartışmalı verasetten kaynaklanan kafa karışıklığı durumundan yararlanılarak, güney Balkanlar'da ve Makedonya Krallığı'na karşı yürütülen bir dizi askeri sefer düzenlendi. İstilacı Keltlerin bir kısmı Anadolu'ya geçti ve sonunda kendi adlarıyla anılacak olan Galatya bölgesine yerleştiler.

Güneydoğu Avrupa'da yerleşim

[değiştir | kaynağı değiştir]

MÖ 4. yüzyıldan itibaren Kelt grupları, İtalya'ya hareketleriyle eş zamanlı olarak Karpat bölgesine ve Tuna havzasına doğru ilerlerler. Boii ve Volcae, seferlerinde genellikle işbirliği yapan iki büyük Kelt konfederasyonuydular. Ayrılan gruplar iki ana rota üzerinden güneye doğru hareket ederler: biri Tuna'yı takip ederek ilerlerken, diğeri ise İtalya'dan doğuya doğru ilerler. Rivayete göre, 300.000 Kelt İtalya ve İlirya'ya göç eder.[1]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Ó hÓgáin, Daithí (2002). The Celts. A history. Boydell Press. ISBN 0-85115-923-0. 

Şablon:CeltsŞablon:Gallic peoples