Finike Ovası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Turunçova'dan Gülmez dağı

Finike Ovası, Teke Yarımadasının güneydoğusunda yer alan ova. Doğu bölümüne Kumluca Ovası, batı bölümüne Turunçova adı da verilmektedir.Doğu-batı uzunluğu 15 km, kuzey-güney genişliği 5–7 km olan ovanın büyüklüğü 120 km2'dir. Kıyıdan itibaren yüksek ve engebeli yapıya sahip Teke Yarımadası için önemli bir düzlük alandır. Güneyi sınırını Akdeniz'in oluşturduğu kıyı ovasını asıl şekillendiren Bey Dağları'ndan doğan Alakır Çayı ve Akçay akarsularının alüvyonlarıdır.[1]

Finike Ovası'nın kuzeyi, Turunçova'nın doğusunda antik Limyra yerleşkesinin kalıntıları yer alır. Harabeler Toçak Dağı eteklerinde, birikinti konileri üzerinde ve ovada yer alır. Ovadaki yapıların üzeri alüvyonlar ile örtülü iken, yamaçta bulunanlar tahrip olmuştur. Toçak Dağı eteklerinden çıkan karstik kaynakların bataklık haline getirdiği topraklar, suların kanallar içine alınması ile tarıma açılmıştır.[1]

Finike Ovası'nın eğimi oldukça düşüktür. Dağlardan gelen akarsuların oluşturduğu birikinti yelpazeleri bulunur. Ovanın Akdeniz kıyılarında geniş kumsallar yer alır. Kıyı dalgalar, akıntılar ve akarsuların getirdiği alüvyonların etkileri ile şekillenmiştir. Güneybatı rüzgarlarının etkisi ile kumlar iç kesimlere taşınmış, kıyı kumulları oluşmuştur.[1]

Finike Ovasını batıdan Alacadağ ve Gülmez Dağı, kuzeyden Beydağı'nın devamı Toçak Dağı, doğudan Tahtalı Dağı ve devamı olan Sarnıç Dağı tarafından çevrilidir. Ova portakal üretimi ile ünlüdür. Yaklaşık Türkiye üretiminin %10'unu karşılar.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c ÖNER, Prof. Dr. Ertuğ; VARDAR, Dr. Öğr. Gör. Serdar (2018). "FİNİKE OVASININ HOLOSEN JEOMORFOLOJİSİ VE LİMYRA'NIN JEOARKEOLOJİSİ". Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2019. 
  2. ^ "Portakal deposu Finike Ovası'na duble yol tehdidi". yesilgazete.org. 2 Nisan 2018. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2019.