Ferruccio Parri
| Ferruccio Parri | |
|---|---|
| |
| 29. İtalya Başbakanı | |
| Görev süresi 21 Haziran 1945 - 8 Aralık 1945 | |
| Hükümdar | III. Vittorio Emanuele |
| Yerine geldiği | Ivanoe Bonomi |
| Yerine gelen | Alcide De Gasperi |
| İtalya İçişleri Bakanı | |
| Görev süresi 21 Haziran 1945 - 10 Aralık 1945 | |
| Yerine geldiği | Ivanoe Bonomi |
| Yerine gelen | Giuseppe Romita |
| Tabii Senatör | |
| Görev süresi 2 Mart 1963 - 8 Aralık 1981 | |
| Aday Gösteren | Antonio Segni |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 19 Ocak 1890 Pinerolo, İtalya |
| Ölüm | 8 Aralık 1981 (91 yaşında) Roma, İtalya |
| Partisi | Partito d'Azione (1942–1947) Partito Repubblicano Italiano (1947–1953) Unità Popolare (1953–1957) Partito Radicale (1957–1981) |
| Mesleği | Siyasetçi |
Ferruccio Parri (19 Ocak 1890, Pinerolo – 8 Aralık 1981, Roma), 1945 yılında birkaç ay için İtalya'nın 43. Başbakanı olarak görev yapmış bir İtalyan Partizan ve politikacı. Direniş sırasında Maurizio olarak biliniyordu.
Hayatı
Piedmont Pinerolo'da doğdu. I. Dünya Savaşı sırasında bir asker olarak savaştı ve dört kez yaralandı ve dört madalya aldı. Edebiyat okudu ve savaştan sonra Corriere della Sera'da bir gazeteci oldu. Benito Mussolini'nin faşist rejimine karşı aktif oldu. Carlo ve Nello Rosselli grubu olan Giustizia e Libertà (Adalet ve Özgürlük)'ya yani başlıca İtalyan Marksist olmayan antifaşist hareketine katıldı. 1926 yılında Carlo Rosselli ve Sandro Pertini ile birlikte, reformist sosyalist lider Filippo Turati'nin kaçışında yer aldı. 10 ay hapis cezasına çarptırıldı. Birkaç kez tutuklandı ve Ustica Adalarına ve Lipari'ye sürüldü. 1930 yılında yine Giustizia e Libertà'nın diğer liderleri ile birlikte ülkeden beş yıl süreyle sürüldü.
Giustizia e Libertà'nın eski militanları tarafından 1942 yılında kurulan Eylem Partisi'nin (Partito d'Azione) ve Kuzey İtalya'da partizan grupların (Sandro Pertini, Rodolfo Morandi ve Lelio Basso gibi diğer fraksiyon temsilcilerinin yanında) II. Dünya Savaşı sırasında, önde gelen Alman Nazi işgalcileri ve Mussolini'nin İtalya Sosyal Cumhuriyetine karşı savaşmak için İtalyan direniş hareketine katıldı.
Ocak 1945 yılında Milan'da tutuklandı. Sunrise Operasyonu ile Lugano'da (İsviçre), Mart 1945'te serbest bırakıldı. 2 Mayıs 1945 tarihinde, Kuzey İtalya ve Batı Avusturya'da Alman kuvvetleri kayıtsız şartsız teslim olmuştur.
İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra, Eylem Partisi, Hıristiyan Demokrasi, Komünist Parti, Sosyalist Parti ve Liberal Parti tarafından, diğerleri arasında, desteklenen bir hükümet lideri olarak atandı. Aynı zamanda İçişleri Bakanı (polis Sorumlu) idi. Liberaller koalisyon hükümetinden desteğini çekti ve görevinden istifa etti.
21 Haziran 1945 – 8 Aralık 1945 tarihlerinde İtalya başbakanlığı yapmıştır.
Federazione italiana associazioni partigiane (FIAP) başkanı oldu ve İtalyan direniş tarihi üzerine çok önemli çalışmalar yazarıdır.
1981 yılında 91 yaşında Roma'da öldü.
Kaynakça
  | Bir İtalyan'ın biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Bir siyasetçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Ivanoe Bonomi |
İtalya Başbakanı 1945 |
Sonra gelen: Alcide De Gasperi |
.svg)