Fehling çözeltisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fehling çözeltisi suda çözünen karbonhidrat ve keton fonksiyonel grupları arasında ayrım yapmak için kullanılan bir ayıraçtır. Aynı zamanda indirgeyici ve indirgeyici olmayan şekerleri ayırt etmek için kullanılan Tollens ayıraçına tamamlayıcı olarak da kullanılır. Test, 1849 yılında Alman kimyager Hermann von Fehling tarafından geliştirildi.[1]

Fehling testi idrarda glükoz taraması yapmak için kullanılabilir, böylece diyabet tespiti yapılabilir.

Formik asit (HCO2H) de pozitif Fehling testi sonucu verir, Tollens testi ve Benedict testinde olduğu gibi. Pozitif testler, karbondioksit'e kolayca oksitlenebilir olabilmesi ile tutarlıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ H. Fehling (1849). "Die quantitative Bestimmung von Zucker und Stärkmehl mittelst Kupfervitriol". Annalen der Chemie und Pharmacie. 72 (1). ss. 106-113. doi:10.1002/jlac.18490720112.