Fëanor'un Oğulları, J.R.R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde Noldor soyundan yedi Elftir. Babaları Fëanor ile birlikte Fëanor'un Yemini'ni ederek Orta Dünya'da krallıklar kurmak için halklarıyla birlikte Valinor'u terk ettiler. Bu yedi oğlun isimleri şöyledir:^[1]

Uzun Maedhros (Himring'deki üssünden Maedhros Hududu'nda hüküm sürdü)
Büyük Şarkıcı Maglor (Maglor Geçidi'nde hüküm sürdü)
Sarışın Celegorm (Curufin ile beraber Himlad'da hüküm sürdü)
Kara Calanthir (Thargelion'da hüküm sürdü)
Kurnaz Curufin (Celegorm ile beraber Himlad'da hüküm sürdü)
Amrod ve Amras (Avcılar olarak da bilinirler)

Fëanor'un oğulları, babaları ile birlikte Noldor halkını Valinor'dan Beleriand'a götürdü. Amaçları, Feänor'un yaptığı en büyük eser olan Silmarilleri çalıp Kralları Finwë'yi öldüren Karanlık Vala Morgoth'u yakalamak ve Silmarilleri geri almaktı.^[2] Fëanor'un erken bir savaşta ölmesi üzerine yedi oğlu, sonraki savaşların itici gücü oldu. Kahramanlıkları göz alıcıydı, hepsi de muhteşem liderlerdi ve Morgoth'un düşmanıydılar. Fakat "Fëanor'un Yemini" dolayısıyla -ki hepsi bu yemine katılmıştı- yaptıkları işler nihayetinde kötülüğe dönüştü. Bu yemine göre, Silmarillerin Fëanor ve oğullarından başka bir kimsenin eline geçmesine asla müsamaha gösterilmeyecekti. İlk bakışta Morgoth'un kastedildiği bu yeminin kapsamında aslında müttefikleri olan diğer Elfler ve hatta Valar dahi vardı. Bu yüzden ölümleri, daha çok Morgoth'la yapılan savaşlarda değil, dost oldukları Elflere karşı yapılan Akrabakıyımlarında oldu. Bu şekilde ölmeyen sadece iki kardeş kaldı: Birinci Çağ'ın en sonunda intihar eden Maedhros ve umutsuz ve yalnız bir halde Orta Dünya'nın kıyılarını dolaşmaya mahkûm Maglor.