Esed Bey Emirov

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Esed bey Emirov
Kişisel bilgiler
Doğum 1889
Şuşa, Rus İmparatorluğu
Ölüm 30 Haziran 1939 (50 yaşında)
Bakü, Sovyetler Birliği
Bitirdiği okul Güney Kafkas Öğretmenler Okulu
Mesleği Siyasetçi
Dini İslam

Esed bey Emirov (d. 1989, Şuşa, - ö. 1939, Bakü,) Azerbaycan Halk Cumhuriyeti Parlamentosu'nun ve palamentodakı İttihat fraksiyonunun üyesi.[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1889 yılında Şuşa şehrinde dünyaya gelmiştir. Güney Kafkas Öğretmenler Okulunu bitirmiştir.[2]

Azerbaycan Halk Cumhuriyeti'nin etkin siyasi partilerinden biri olan İttihat partisinin üyelerinden olmuştur. 1919 yılının 24 Nisan tarihinde parlamentoya seçilmiştir. Parlamento'daki İttihat fraksiyonunun üyesi olmuştur. Parlamento'daki fealiyyetinden başka, Bakü Şehir İdaresinin de üyelerinden biri olmuştur.[3]

1919 yılı 10 Nisan tarihinde geçirilen İttihat partisinin I. Kurultayı geçirilmştir. Kurultaya davet edilen 300 kişiden biri olan Esed Bey, İttihat partisinin 22 kişiden oluşan Merkezi Kurulunda yer almıştır. 1920 yılının 25 Ocak tarihinde Bakü İctimai Meclisinin salonunda organize edilen İttihat partisinin II. Kurultayında Esed Bey, parlamento üyesi olduğu için yeniden partinin Merkezi Kurulunun üyesi olmuştur.[4]

İlgili eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Seyidov, Ahmed (1998). Qori Seminariyası və onun məzunları. Baku: Maarif. 
  • Азербайджанская Демократическая Республика: 1918–1920: законодательные акты]. Baku: Azərbaycan. 1998. 
  • Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (1918–1920), Parlament (Stenoqrafik hesabatlar). Vol. I]. Baku: Azərbaycan. 1998. 

Asadov, Oktay (2008). Azərbaycan Respublikasının Parlamenti. Baku: Şərq-Qərb. 

  • Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (1918–1920), Parlament (Stenoqrafik hesabatlar). Vol. II]. Baku: Azərbaycan. 1998. 

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Maraqlı Məlumatlar". 16 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2018. 
  2. ^ Qanunverici aktlar 1998, s. 677.
  3. ^ "Parlament və onun tərkibi". 16 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Qanunverici aktlar 1998, s. 678.