Eroteler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Halk arasında Eros olarak anılan Anteros, Alfred Gilbert tarafından 1885 yılında yapılan eser. Piccadilly Alanı'ndaki Shaftesbury Anıtı'ndan.

Eroteler (/əˈroʊtiːz/ ) içerisinde aşk ve cinsel ilişki ile ilgili unsurları içeren Yunan mitolojisindeki kanatlı tanrılardır. Afrodit'in maiyetinin bir parçası olarak bilinirler. Eroteler (Grekçe: ἔρωτες), tekil bir tanrı olarak daha karmaşık bir mitolojiye sahip olan Eros'un ("Aşk, Arzu") çoğuludur.

Bazı Eroteler şöyledir: Anteros ("Aşk Geri Döndü"),[1] Himeros ("Küstah Aşk"), Hedylogos ("Tatlı konuşma"), Hymenaios ("Gelin-İlahisi"), Hermafroditus ("Hermafrodit" veya "Efemine") ve Pothos ("Arzu, Özlem" özellikle ölen biri için).[2]

Hermaphroditus ve eroteler,

Eroteler bir motifi halinde Helenistik sanatta görünebilir. Roma sanatında ise Cupid çoğul halde eroteler olarak gösterilebilir. Batı sanatının sonraki geleneğinde, Eroteler aşk tanrıları olarak bilinen çoğu figürden ayırt edilemez hale gelir.[3][4]

Genel rol ve özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Eroteler, Klasik mitolojide bir grup kanatlı tanrıdır. Aşk ve cinsel arzu ile ilişkilendirilirler ve Afrodit'in maiyetinin bir parçasını oluştururlar. Bireysel eroteler bazen sevginin belirli yönleriyle bağlantılıdır ve genellikle aynı cinsiyetten arzu ile ilişkilendirilir. [6] Bazen eroteler, tekil bir tanrı olan Eros'un tezahürleri olarak kabul edilir.

Erotelerin yaramazlık veya şakalarının hikâyeleri, özellikle MÖ 2. yüzyılda, Helenistik kültürde popüler bir temaydı.[7] Aşkı veya tam tersini teşvik etmek için eroteleri çekmek veya uzaklaştırmak için büyüler kullanıldı.[8] Karşılıksız aşk (Himeros), karşılıklı aşk (Anteros) veya özlem (Pothos) gibi farklı eroteler sevgi veya arzunun çeşitli yönlerini temsil ediyordu.

Eroteler genellikle çıplak, yakışıklı, kanatlı gençler olarak tasvir edildi. Bir grup erote ve keçilerin çektiği arabaları süren kanatlı kızları tasvir eden bilinen en eski heykel frizleri, MÖ 2. yüzyılda antik Yunanistan'daki tiyatroları süslemek için yaratıldı.[9] Klasik mitolojik panteondaki rollerinden dolayı, erotelerin temsili bazen tamamen semboliktir (bir çeşit aşk olduğunu gösterir) veya bireysel karakterler olarak tasvir edilebilirler.[10] İki kadın gibi cinsel olmayan görüntülerde erotelerin varlığı tartışmalı bir konudur. Anadolu'daki Afrodit kültünde, üç erote tanrıçanın ikonografik görüntüleri, hakim olduğu üç alemi sembolize ediyordu: Dünya, gökyüzü ve su.[11]

Önemli üyeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Antik Yunan ve Roma sanatında çok sayıda eroteden oluşan gruplar tasvir edilmiştir. Buna ek olarak, bazı adlandırılmış tanrılar eroteler olarak görülmüş ve bazen sevginin yönleriyle belirli ilişkilendirmeler yapılmıştır.

Anteros[değiştir | kaynağı değiştir]

Anteros (Yunanca: Ἀντέρως, Antérōs zorunlu aşk tanrısıydı, ismi kelimenin tam anlamıyla "aşk geri döndü" veya "karşı aşk" anlamına gelir. Aşkı ve başkalarının ilerlemelerini küçümseyenleri cezalandırdı ve karşılıksız aşkın intikamını alırdı.[12] Anteros, Yunan mitolojisinde Ares ve Afrodit'in oğluydu ve Eros yalnız olduğu için kardeşi Eros'a oyun arkadaşı olarak verildi. Başka bir versiyonda Anteros, Poseidon ve Nerites arasındaki karşılıklı duygulardan doğdu.[13] Fiziksel olarak Anteros, bazen daha uzun saçlı ve kelebek kanatlı olsa da, her yönden Eros'a benziyormuş gibi tasvir edildi. Ya altın sopayla ya da kurşun oklarla silahlı olarak tanımlandı.

Eros

Eros[değiştir | kaynağı değiştir]

Eros, aşk ve ilişkinin orijinal, ilkel tanrısıydı; ona bereket tanrısı olarak da tapıldı. Romalı mevkidaşı Cupid idi.

Daha sonraki mitlerde Afrodit ve Ares'in oğludur. Erotlerden biri de Eros'dur. Eros, dikilen heykellerle atletizmle ile de ilişkilendirildi ve "genellikle erkekler arasındaki eşcinsel sevginin koruyucusu olarak kabul edildi. Eros, genellikle bir lir veya yay ve ok taşıdığı şeklinde tasvir edilmiştir. Ayrıca yunuslar, flütler, horozlar, güller ve meşaleler eşliğinde de tasvir edilmiştir.[14]

Hedylogos[değiştir | kaynağı değiştir]

Hedylogos veya Hedylogus tatlı konuşma ve dalkavukluk tanrısıydı. Mevcut literatürde adı geçmez, ancak antik Yunan vazo resimlerinde tasvir edilmiştir.

Hermafrodit[değiştir | kaynağı değiştir]

Hermaphroditus, hermafroditlerin ve kadınsı erkeklerin tanrısıydı. Hermes ve Afrodit'in oğluydu. Oldukça yakışıklı bir çocuk olarak doğdu, ancak su perisi Salmacis ona aşık olduktan ve sonsuza dek birleşmek için dua ettikten sonra, iki formu bir araya geldi.

Himeros[değiştir | kaynağı değiştir]

Himeros (Grekçe: Ἵμερος "kontrol edilemeyen arzu", Latince: Himerus) arzuyu ve karşılıksız sevgiyi temsil ediyordu. Himeros, sporcular tarafından giyilen renkli bir kafa bandı olan taenia ile tanımlandı. Hesiodos'un Theogony'sinde Afrodit ile birlikte doğduğu anlatılır.

Hymenaeus/Hymen[değiştir | kaynağı değiştir]

Centrale Montemartini'deki Pothos Heykeli

Hymenaeus veya Hymen düğün ve evlilik tanrısıydı.

Pothos[değiştir | kaynağı değiştir]

Pothos (Grekçe: Πόθος "hasret") Afrodit'in erotelerinden biri ve Himeros ve Eros'un kardeşiydi. Mitin bazı versiyonlarında Pothos, Eros'un oğludur veya onun bağımsız bir yönü olarak tasvir edilmiştir. Bazen de ona Zephyrus ve Iris'in oğlu adı verildi.[15] Afrodit'in maiyetinin bir parçasıydı ve şaraba veya tanrı Dionysos'a bir bağ olduğunu gösteren bir asma taşırdı. Pothos, özlem veya özlemi temsil ederdi. Megara'daki Afrodit tapınağında, Pothos'u temsil eden Eros ve Himeros ile birlikte Scopas'a ithaf edilen bir heykel vardı.[16] Pothos, "cenazelerde kullanılan" beyaz Asphodelus albus çiçeğinin adıdır.[17]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "From the gymnasium to the wedding: Eros in Athenian art and cult". Erôs in Ancient Greece. Oxford University Press. 2013. s. 196. 
  2. ^ The Poetics of Eros in Ancient Greece (İngilizce). Princeton University Press. 1999 [1992]. ss. 30-32. Original in Italian 
  3. ^ The Religions of the Roman Empire. Cornell University Press. 1970. s. 145. 
  4. ^ Unearthing the Past: Archaeology and aesthetics in the making of Renaissance culture. Yale University Press. 1999. s. 138. 
  5. ^ Conner, Randy P.; Sparks, David Hatfield; Sparks, Mariya (1998). Cassell's Encyclopedia of Queer Myth, Symbol and Spirit. Birleşik Krallık: Cassell. ISBN 0-304-70423-7. 
  6. ^ see Conner, Sparks, & Sparks (1998)[5] chapters "Aphrodite",(s64) "Erotes",(s133) "Eros",(s132) and "Pothos".(s270)
  7. ^ Roman sculpture from Augustus to Constantine. 2. Duckworth and Co. 1911. s. 265. 
  8. ^ Magic in the Ancient Greek World. Blackwell. 2008. ss. 100, 167. ISBN 978-1-4051-3238-1. 
  9. ^ Sculpture: The reliefs from the theater. ASCSA. 1977. ISBN 978-0-87661-092-3. 
  10. ^ Among Women: From the homosocial to the homoerotic in the ancient world. University of Texas Press. 2002. s. 239. ISBN 978-0-292-77113-0. 
  11. ^ Hellenistic Sculpture: The styles of ca. 100-31 B.C. University of Wisconsin Press. 2002. s. 115. ISBN 978-0-299-17710-2. 
  12. ^ Dictionary of Mythology, Mainly Classical. Centennial Press. 1970. s. 20. ISBN 978-0-299-17710-2. 
  13. ^ On Animals. 
  14. ^ "Eros". Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. London, UK. 1873. 
  15. ^ Dionysiaca. 
  16. ^ Description of Greece. 
  17. ^ Historia Plantarum [Enquiry into Plants]. Hort, Arthur Fenton, Sir tarafından çevrildi. 1916. 
Kaynak hatası: <references> üzerinde tanımlanan "Younger" adındaki <ref> etiketi önceki metinde kullanılmıyor. (Bkz: Kaynak gösterme)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "Pothos". livius.org. 11 Haziran 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2007. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Eroteler&oldid=32373476" sayfasından alınmıştır