Erenler, Şile
| Erenler | |
|---|---|
 | |
 İstanbul'un Türkiye'deki konumu | |
| Ülke |  Türkiye |
| İl | İstanbul |
| İlçe | Şile |
| Coğrafi bölge | Marmara Bölgesi |
| Nüfus (2019) | |
| • Toplam | 140 |
| Zaman dilimi | UTC+03.00 (TSİ) |
| İl alan kodu | 0216 |
| İl plaka kodu | 34 |
| Posta kodu | 34983 |
Erenler, İstanbul ilinin Şile ilçesine bağlı bir mahalledir.
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Erenler köyünün eski adı Erenler Mezarlığı'dır. Nitekim 1928 tarihli Osmanlıca köy listesinde "Erenler Mezarlığı" (أرنلر مزارلغی) olarak geçer.[1] Osmanlı Arşivindeki 1904 tarihli bir kayıtta köyden "Erenler Mezarlığı" olarak bahsedilirken, "Gürcü Şerif Efendi" isimli bir köy sakininin de adı geçer.[2]
Erenler, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında Klarceti bölgesinden gelen Gürcülerin yerleştirilmesi sonucunda ortaya çıkmış bir köydür. Nitekim 1906 yılında Korıcı (قوريجى) köyü sakinleri, Adliye Nezareti’ne verilen bir dilekçede "Erenler Mezarlığı" olarak adlandırılan mevkinin tasarruflarının kendilerine ait olduğunu iddia edip 26 önce yerleştirilmiş olan göçmenlerin bu bölgeden çıkarılmasını istemişlerdir. Gürcülerin "Erenler Mezarlığı" denilen mevkiye 1880 yılında yerleştirilmiş olduğu bu dilekçeden anlaşılmaktadır. Öte yandan bu nüfusun önemli bölümünün Berta vadisi ile Artvin'in değişik köylerinden göç ettiği bilinmektedir.[3][4][5] Nitekim 1987 tarihli bir araştırmada Şile ilçesinin nüfusunun % 10'unun Gürcülerden oluştuğu belirtilmiştir.[6]
Erenler köyü, 1928 tarihli Osmanlıca köy listesinde de "Erenler Mezarlığı" (أرنلر مزارلغی) adıyla İstanbul vilayetinin Şile kazasının merkez nahiyesine bağlıydı.[1] Bu yerleşim, 1940 genel nüfus sayımında Erenler adıyla kaydedilmiş olup aynı kazanın merkez nahiyesinin 10 köyünden biriydi ve köyde 81'i erkek ve 75'i kadın olmak üzere 156 kişi yaşıyordu. Şile kazası bu tarihte, Merkez nahiyesi, Ağva nahiyesi, Alacalı nahiyesi ve Tekke nahiyesi olmak üzere dört nahiyeden oluşuyordu.[7] 1965 genel nüfus sayımında Erenler köyünün nüfusu 104 kişiden oluşuyor ve bu nüfus içinde 61 kişi okuma yazma biliyordu.[8]
Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]
Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]
| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
|---|---|
| 2019 | 140[9] |
| 2016 | 121 |
| 2013 | 159 |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "Son Teşkilat-i Mülkiyede Köylerimizin Adları (Osmanlıca), İstanbul, 1928, s. 282". 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
- ^ "Şile kazasının Erenlermezarlığı karyesinde sakin Gürcü Şerif Efendi ile Dursun nam şahsın mezaliminden şikayet edilmesi üzerine tahkikat yapılması. (Dahiliye)". Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivi. 1904. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
- ^ "Ayşe Pul, "1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı Sonrası Beykoz'da Muhacirler İçin İskan Yeri Çalışmaları", Tarih Okulu Dergisi (TOD), Eylül 2013, Yıl 6, Sayı XV, s. 159-182". 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
- ^ Malhaz Çoharadze, Gürcü Dilinin Türkiye'deki Coğrafyası (Gürcüce "ქართული ენის გეოგრაფია თურქეთ") Batum, 2016, s. 57. 3 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-462-24-5
- ^ Topchishvili, Roland (2016). "Area of Settlement of Ethnic Georgians in Black Sea Region of Republic of Turkey". Kartvelian Heritage. ejournals.atsu.ge. s. 125. 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2023.
Georgians live near Istanbul in the Black Sea city of Shile. They are Bertian Georgians who migrated there during the Russian occupation.
- ^ Kasar, Nazire (1987). Şile İlçesi'nin Turizm Potansiyelinin İncelenmesi (PDF) (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi. s. 17. 16 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mart 2023.
İlçede yaşayan halk, dört etkin gruptan meydana gelmiştir. Nüfusun% 87'sini Türkmenler, % 10'unu Gürcüler, % 2'sini Çerkezler,% 1'ini diğerleri teşkil eder. Bu etnik gruplar köyler halinde toplanmışlardır. Bu toplu yaşama, her grubun kendi geleneksel yapısını sürdürmeye imkan sağlamıştır.
- ^ 1940 Genel Nüfus Sayımı, Ankara, 1946, s. 322-323.
- ^ 1965 Genel Nüfus Sayımı, Ankara, 1968, s. 337.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2020.