Erdal Küçükyalçın

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Erdal Küçükyalçın

Erdal Küçükyalçın (d. 1969, Çorlu), Boğaziçi Üniversitesi Tarih bölümü öğretim üyesi Türk araştırmacı, yazar ve akademisyen. Doktorasını modern Japonya'daki din-devlet ilişkileri konusunda yapan Küçükyalçın'ın Japonya tarihi ve erken dönem Osmanlı tarihi konusunda çok sayıda akademik ve edebi eserleri mevcuttur.

Çalışmalarını Boğaziçi Üniversitesi Asya Çalışmaları Merkezi'nde sürdürmektedir.

Eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

1994 yılında Boğaziçi Üniversitesi'nin Ekonomi bölümünden mezun olmuş, yüksek lisansını ve doktorasını aynı üniversitenin Tarih bölümünde yapmıştır. 2012 yılında bitirdiği ve BAP Doktora Tezi Ödülü'ne layık görülen[1] "Exploring Church-State Relations in Modern Japan: Count Otani Kozui's Quest for the Pure Land in an Age of Turbulence" başlıklı doktora tezinin danışmanlığını Ayşe Selçuk Esenbel yürütmüştür.

İran, Türkmenistan ve Afganistan’da kültürel mirası konu alan geniş çaplı araştırma gezilerine katılmış ve dil öğrenimi için Japonya'ya gitmiştir. İlaveten, Japan Foundation bursu aracılığıyla 2013 yılında Akio Katayama danışmanlığında Tokai Üniversitesi'nde Japonya'daki Budizm tarihiyle ilgili araştırmalar yapmıştır.

Araştırmaları ve Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Küçükyalçın'ın ilgi alanı içine giren başlıca konular, Japonya tarihi, dinler tarihi, İç Asya çalışmaları, din-devlet ilişkileri, savaşçı sınıflar ile dindir.[2] Bu konularda yürüttüğü çalışmalar sonucunda aşağıda verilen eserleri kaleme almıştır:

  • Kont Otani Kozui ve Türkiye: Cumhuriyet Dönemi Türk - Japon Ticari İlişkilerinin Kurulmasında Bir Vizyonerin Rolü (2010, DEİK Yayınevi): Kitapta, Türkiye ile Japonya'nın arasındaki ticari ilişkilerinin tarihi ve Kont Otani Kozui'nin bu süreç üzerindeki etkisi incelenmektedir.[3]
  • Yedi Kule ve Genç Osman Neden Öldürüldü? (Ocak 2013, Sayfa6 Yayınları): Yedikule Zindanları'nda katledilen Osmanlı padişahı II. Osman'ı işleyen bu tarihi kurgu eserinde adalet arayışı ve gizem ana temalardır.[4]
  • Turna'nın Kalbi: Yeniçeri Yoldaşlığı ve Bektaşilik (Şubat 2013, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi): Eser, kuruluşundan "bozuluşuna" kadar Yeniçeri Ocağı'nı, Yeniçeri Yoldaşlığı'nı ve Bektaşi Yolu'nu din-devlet ilişkisi içinde ele almaktadır.[5]
  • Samuraylar Çağı ve Dönüm Noktalarıyla Japonya Tarihi (Aralık 2013, İnkılap Kitabevi): Kitap, 7. yüzyıldan 17. yüzyıla kadar Japonya’nın bin yıllık tarihini, inançlarını ve değerlerini Samuraylar sınıfının doğuşu ve yükselişi bağlamında değerlendirerek Japon kültürünün temellerinin ne şekilde atıldığı konusunu işlemektedir.[6]

Diğer akademisyen ve yazarlarla ortaklaşa çıkardığı eserleri şunlardır:

  • Hilal ve Güneş, İstanbul'da Üç Japon (2011, Pera Müzesi Yayınevi): Sergi kataloğu[7]
  • Türkiye'de Japonya Çalışmaları Konferansı - I - (Nisan 2012, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi): “2010 Türkiye’de Japonya Yılı” vesilesiyle 4-6 Haziran 2010 tarihleri arasında “Türkiye’de Japonya Çalışmaları Konferansı – I – “başlığıyla düzenlenen akademik toplantıda sunulan bildirilerden oluşmaktadır.[8]
  • Türkiye'de Japonya Çalışmaları - II - (Mart 2015, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi): Kitap, 2010'daki ilk toplantıyı takiben Japonya Çalışmaları Konferansı’nın 14-16 Haziran 2013 tarihleri arasında gerçekleşen ikinci toplantısından sonra bir araya getirilen makalelerin derlemesidir.[9]

Ayrıca, Japonya'nın resmi televizyon kanalı NHK için hazırlanan "Bizans İmparatorluğu", "Topkapı Sarayı: Gölge ve Işık", "Avrasya İmparatorlukları: Moğollar" gibi belgesellerin yapımında yer almıştır.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

https://www.youtube.com/watch?v=mpk03YtA6co

http://www.aydinlikgazete.com/zaman-treni/dr-erdal-kucukyalcinla-samuraylar-h62091.html 20 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020.