Epilimnion

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Epilimnion, göllerde ışığın nüfuz edebildiği suyun oksijence zengin üst tabakası. Güneş ışınları, göl yüzeyi sularının sıcaklıklarını artırır. Isınma, yüzeyi geniş göllerde çok belirgindir ve birkaç metrelik kalınlığa ulaşır. Göl tabanına doğru gidildikçe su sıcaklığı azalır. Ayrıca göl tabanına doğru gidildikçe oksijen oranı da hızla düşer. Su dolaşımı olmadığı sürece derin göllerin tabanı anoksik duruma geçer. Yüzeyden düşen organizma artıkları çürümez, organik madde olarak korunurlar. Demir ve kükürt ile beslenen bakterilerin faaliyetleri hızlanır.

Çok derin göller hariç tabakalaşma mevsimseldir. Ayrıca gelgit veya sürekli göl sularını aynı tarafa iten rüzgarlar da tabakalaşmaya etkide bulunabilir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]