En-Nâbiğa ez-Zubyânî

Vikipedi, özgür ansiklopedi

en-Nâbiğa ez-Zubyânî ( Arapçaالنابغة الذبياني ),Câhiliye döneminin en meşhur Arap şairlerinden birisidir. Gerçek adı Ziyâd b. Mu'âviye b. Dibâb'dır. Ne var ki bilgeliği nedeniyle, Arapçada "dahi" yahut "büyük sanatçı" anlamına gelen "en-Nâbiğa" lakabıyla şöhret kazanmıştır. Şairin bu lakabı genç yaşta aldığı düşünülmektedir. en-Nâbiğa, asrının en önemli hiciv şairlerinden biridir.[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Şairin yaşamına ilişkin anlatılar, genel itibarıyla 570-600 senelerini içine alan kısa bir süreci ele almaktadır. Bu yıllarda ün arayışına girişen şair, Ğassânilerin kabile reisi tarafından, müteakiben de şehrinin son kralı olan III. en-Nu'mân Ebû Kâbûs tarafından Hire kentinde ağırlanmıştır. Şairin hayatı politikayla iç içe geçmiştir.[1]

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s.200-210.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s.200-210.