Emma (roman)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Emma
ilk cildin ilk baskısının giriş sayfası
YazarJane Austen
ÜlkeBirleşik Krallık
Dilİngilizce
MekânGüney İngiltere ve Yorkshire, 19.yüzyılın başları
Yayım23 Aralık 1815
Sayfa3 cilt, 1036 sayfa

Jane Austen tarafından yazılan Emma, gençlik gururu ve romantik yanlış anlamalar hakkında bir romandır. Roman, kurgusal bir köy olan Highbury'de ve köyün etrafındaki mülkler Hartfield, Randalls ve Donwell Abbey'de geçmekte ve birkaç aile arasındaki ilişkileri konu almaktadır.[1] Roman ilk olarak Aralık 1815'te kapağındaki basım yılı 1816 olarak yayımlandı. Austen, diğer romanlarında olduğu gibi, Naiplik dönemi İngiltere'sinde yaşayan soylu kadınların endişelerini ve zorluklarını inceliyor. Emma toplumsal konuları kinayeli bir şekilde ele alıyor (töre komedyası) ve evlilik, cinsiyet,yaş ve sosyal statü konularını anlatıyor.

Austen, romanın ilk cümlesinde baş karakterini "Emma Woodhouse, güzel, zeki ve zengin, rahat bir evi ve mutlu bir mizacı olan ... ve onu rahatsız eden ya da kızdıran pek az şeyle neredeyse yirmi bir yıl boyunca bu dünyada yaşamıştır" diye tanıtır.[2] Emma şımarık, inatçı ve kendinden memnundur, kendi çöpçatanlık yeteneklerini gözünde fazla büyütmektedir, diğer insanların hayatlarına karışmanın tehlikelerine karşı kördür ve hayal gücü ile algıları onu sık sık yanlış yola götürür.

Austen'in Chawton'a taşınmasından sonra yazdığı Emma, yaşarken basılan son romanıdır.[3] Austen'in yazdığı son roman İkna ise ölümünden sonra basılmıştır.

Roman çeşitli filmler, televizyon dizileri ve birçok tiyatro oyununa uyarlanmıştır.

Konu Özeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Emma Woodhouse'un arkadaşı ve eski mürebbiye Bayan Taylor, Bay Weston ile yeni evlenmiştir. Onları birbirleriyle tanıştırdığı için Emma evliliğin kendi sayesinde gerçekleştiğini düşünür ve çöpçatanlığı sevdiğine karar verir. Emma, düğünden babasıyla birlikte Hartfield'e (Emma'nın evinin adı) döndükten sonra, kız kardeşinin kayınbiraderi Bay Knightley'nin tavsiyesini dinlemeyerek yeni bir ilgi odağı edinir. Yeni arkadaşı Harriet Smith'i yerel papaz Bay Elton ile eşleştirmeye çalışır. Emma, saygın, eğitimli ve konuşması düzgün genç bir çiftçi olan Robert Martin'in Harriet'e evlenme teklifini, Harriet'ın ondan hoşlanmasına rağmen reddetmesi için Harriet'i ikna eder. Statü atlamak isteyen Bay Elton, yanlış anlaşılmayla Emma'nın ona aşık olduğunu düşünür ve ona evlenme teklifi eder. Emma, onun Harriet ile ilgilendiğini sandığını söylediğinde Bay Elton çok kızar. Emma onu reddettikten sonra, Bay Elton Bath şehrine gider ve Bay Knightley'nin beklediği gibi, kendini beğenmiş, sonradan görme bir eşle geri döner. Harriet'ın kalbi kırılır ve Emma onu yanılttığı için utanır.

Bay Woodhouse ile Bay Knightley, Bayan Taylor'ın evliliği hakkında konuşuyor, 1898 tarihli illüstrasyon

Bay Weston'ın oğlu Frank Churchill, iki haftalık bir ziyaret için gelir ve birçok arkadaş edinir. Frank, zengin ve otoriter yengesi ve dayısı tarafından evlat edinilmiştir ve daha önce ziyaret etmek için çok az fırsatı olmuştur. Bay Knightley, Emma'ya Frank'in zeki ve ilgi çekici olmasına rağmen sığ bir karaktere sahip olduğunu söyler. Jane Fairfax de ailesinin maddi durumundan dolayı mürebbiyelik yapmaya başlamadan önce birkaç aylığına teyzesi ve büyükannesi Bayan Bates'i ziyaret etmek için gelir. Emma ile aynı yaştadır ve babasının arkadaşı Albay Campbell tarafından mükemmel bir eğitim almıştır. Emma ona biraz soğuk durmuştur çünkü Jane'in yeteneğini kıskanmaktadır ve onun Bayan Weston ve Bay Knightley de dahil olmak üzere herkesten övgü alması Emma'yı rahatsız eder. Patronluk taslayan Bayan Elton, Jane'i kanatlarının altına alır ve ondan istenmediği halde Jane için ideal mürebbiyelik pozisyonu bulacağını duyurur. Emma, Jane'in içinde bulunduğu çıkmazı biraz anlamaktadır.

Emma ve Frank Churchill, 1898 tarihli illüstrasyon

Emma, Jane ile Albay Campbell'ın damadı Bay Dixon'ın karşılıklı hisler beslediğine ve Jane'nin bu nedenle kasabaya beklenenden önce geldiğine karar verir. Bu fikrini Jane ve Campbell ailesi ile bir yıl önce bir tatil beldesinde karşılaşan Frank ile paylaşır, Frank Emma ile aynı fikirde gibi görünüyordur. Jane'e isimsiz bir hayırsever tarafından gönderilen bir piyano geldiğinde şüpheler daha da artar. Emma, Frank'e aşık olduğunu hisseder, ancak bu duyguları Frank'in kasabaya ikinci ziyaretinden önce söner. Eltonlar Harriet'e karşı kabadır ve Mayıs'ta Westonlar'ın verdiği baloda Bay Elton herkesin içinde Harriet'ı tersler. Dans etmekten hep uzak duran Bay Knightley, bu durum üzerine centilmence Harriet'i dansa kaldırır. Balodan bir gün sonra Frank, çingelerle karşılaştıktan sonra bayılan Harriet'i Hartfield'a getirir. Emma, Harriet'in Frank'e olan minnettarlığını aşk ile karıştırır. Bu arada Bayan Weston, Bay Knightley'nin Jane'den hoşlanıp hoşlanmadığını merak eder, ancak Emma bu fikre katılmaz. Bay Knightley, Jane ve Frank arasında bir bağlantı olduğunu fark ettiğini söylediğinde, Emma buna katılmaz çünkü Frank Emma'ya kur yapıyor gibi görünüyordur. Frank, Haziran ayında Donwell'deki bir toplantıya geç gelir, Jane ise erken ayrılır. Ertesi gün manzaralı bir tepe olan Box Hill'deki piknikte Frank ile Emma şakalaşırken Emma düşüncesizce Bayan Bates'e hakaret eder.

Bay Knightley ve Emma Woodhouse'un 1898 tarihli illüstrasyonu, 3.cilt 13.bölüm

Bay Knightley, Bayan Bates'e hakaret ettiği için Emma'yı azarladığında Emma utanır. Ertesi gün, kötü davranışını telafi etmek için Bayan Bates'i ziyaret eder, bu ziyaret Bay Knightley'i etkiler. Emma ziyarette Jane'nin, Bayan Elton'ın arkadaşlarından birisinin mürebbiyelik teklifini kabul ettiğini öğrenir. Jane hastadır ve Emma'yı görmeyi veya hediyelerini almayı reddeder. Bu arada Frank yengesinin yanındadır ve yengesi onun gelişinden kısa bir süre sonra ölür. Jane ve Frank Westonlara sonbaharda gizlice nişanlandıklarını açıklarlar fakat Frank yengesinin bu evliliği onaylamayacağını biliyordur. Bu sırrı devam ettirmek dürüst Jane'i zorlamıştır ve çiftin kavga etmesine ve sonunda Jane'nin nişanı atmasına yol açmıştır. Frank'in babacan dayısı, bu evliliğe gönülden razı olur. Nişan herkese duyurulur ve Emma ne kadar da yanıldığını görerek hayal kırıklığına uğrar.

Emma, Frank'in nişanının Harriet'i mahvedeceğine düşünür, ancak bunun yerine Harriet, Bay Knightley'i sevdiğini, ikisinin eşit olmadığını bilmesine rağmen Emma'nın cesaretlendirmesinin ve Bay Knightley'in kibarlığının ona umut verdiğini söyler. Emma şoke olur ve kendisinin Bay Knightley'e aşık olduğunu fark eder. Bay Knightley, Emma'nın kalbinin kırıldığını düşünerek Emma'yı teselli etmek için nişandan döner. Emma aptallığını itiraf ettiğinde Bay Knightley ona evlenme teklifi eder ve Emma bu teklifi kabul eder. Harriet, Robert Martin'in ikinci evlenme teklifini kabul eder ve evlenecek ilk çift olurlar. Jane ile Emma barışır ve Frank ile Jane, Westonları ziyaret eder. Frank'in yengesinin yas dönemi sona erdiğinde evleneceklerdir. Kasım bitmeden Emma ve Bay Knightley "mükemmel mutluluk" umuduyla evlenirler.

Ana karakterler[değiştir | kaynağı değiştir]

Emma Woodhouse, hikâyenin kahramanı, toprak sahibi seçkinlerden güzel, neşeli, zeki ve 'biraz' şımarık bir genç kadındır. Hikâye başladığında yirmi yaşındadır. Annesi o küçükken ölmüştür. Ablası evlendiğinden beri evinin (Hartfield) hanımefendisidir. Zeki olmasına rağmen, herhangi bir şeyi derinlemesine uygulama veya inceleme disiplininden yoksundur. Kitapta yoksullara şefkatli biri olarak tasvir edilir ancak aynı zamanda güçlü bir sınıf statüsü algısı vardır. Hastalık hastası olan babasına olan sevgisi ve sabrı ayrıca dikkat çekicidir. Emma, pek çok yönden olgun olmasına rağmen, deneyim eksikliği ve her zaman haklı olduğuna olan inancı nedeniyle bazı ciddi hatalar yapar. Asla evlenmeyeceğine yemin etmesine rağmen, başkalarını birbirleriyle eşleştirmekten zevk alır. Frank Churchill ile kısa bir flört dönemi olur ancak romanın sonunda Bay Knightley'i sevdiğini fark eder.

Emma ve Bay Knightley, 1896 tarihli illüstrasyon

George Knightley, 37 yaşında (Emma'dan 16 yaş büyük) Emma'nın komşusu ve yakın arkadaşıdır. Emma'nın tek eleştirmenidir. Bay Knightley, geniş arazileri ve çiftlikleri içeren Donwell Abbey mülkünün sahibidir. Emma'nın ablası Isabella'nın kocası olan Bay John Knightley'nin ağabeyidir. Çok düşünceli biridir, diğer karakterlerin duygularının farkındadır ve davranışları ile muhakemesi son derece iyidir. Bay Knightley Emma'ya, Harriet'i Donwell mülkü içerisinde bir çiftçi olan Bay Martin'in evlenme teklifini reddetmeye ikna ettiği için çok kızmıştır; Bay Elton'ın zengin bir gelin aradığının bilincinde olan Bay Knightley Emma'yı, Harriet'i Bay Elton'a yönlendirmemesi konusunda uyarır. Frank Churchill'e ve amaçladıklarına karşı şüphelidir; Frank'in Jane Fairfax ile gizli bir bağı olduğundan şüphelenir.

Frank Churchill, Bay Weston'ın ilk evliliğinden olan oğlu, 23 yaşında hemen hemen herkes tarafından sevilen sevimli bir genç adamdır, ancak Bay Knightley, babasının düğününden sonra babasını ziyaret etmediği için onu olgunlaşmamış ve bencil biri olarak görmektedir. Annesinin ölümünden sonra, zengin yengesi ve dayısı Churchiller tarafından Enscombe aile mülkünde büyütülmüştür. Yengesinin kararıyla, Churchill soyadını almıştır. Frank, dans etmeye ve kaygısız bir varoluşu yaşamaya meyillidir ve Weymouth'ta Bayan Fairfax ile gizlice nişanlanmıştır, ancak Jane zengin olmadığı için yengesinin bu evliliği onaylamayacağından korkar. Jane ile olan ilişkisinin gizli kalmasını sağlamak için diğer karakterlerle oyunlar oynar ve onları kandırır.

Jane Fairfax, tek ailesi teyzesi Bayan Bates ve büyükannesi Bayan Bates olan bir yetimdir. Görgülü, güzel, zeki ve zarif bir kadındır. Emma ile aynı yaştadır. Şarkı söyleme ve piyano çalma konusunda olağanüstü eğitimli ve yeteneklidir ve Emma'nın imrendiği tek kişidir. Babasının ordudan arkadaşı Albay Campbell onun yetişmesi konusunda kendini sorumlu hissetmiş ve dokuz yaşından itibaren Jane'e mükemmel bir eğitim sağlamış ve ona evini açmıştır. Ancak çok az serveti vardır ve mürebbiye olmaya mahkumdur. Gizli nişanlılık onun ilkelerine aykırıdır ve onu büyük ölçüde rahatsız eder.

Harriet Smith, Emma'nın güzel ama bilgisiz 17 yaşındaki genç arkadaşıdır. Bay Martin'in kız kardeşleriyle tanıştığı yakınlardaki bir okulda yatılı bir öğrencidir. Emma, Harriet'i romanın başlarında kanatları altına alır ve Emma'nın yanlış yönlendirilmiş çöpçatanlık girişimlerinin nesnesi olur. Romanın son bölümünde, asil bir beyefendi olmamasına rağmen düzgün bir tüccar olan bir adamın gayri meşru kızı olduğu ortaya çıkar. Harriet ve Bay Martin evlenir. Artık daha akıllı olan Emma bu ilişkiyi onaylar.

Robert Martin, maddi durumu iyi 24 yaşında bir çiftçidir. Asil bir beyefendi olmasa da, Bay George Knightley tarafından saygı duyulan, arkadaş canlısı, cana yakın, çalışkan ve genç bir adamdır. Harriet'in okul arkadaşı olan kız kardeşi Elizabeth Martin Harriet'i çiftlikte kalmaya davet eder. Harriet'in burada geçirdiği 2 aylık dönemde Harriet'le tanışır ve ona aşık olur. Mektupla yaptığı ilk evlilik teklifi Harriet tarafından Emma'nın yönlendirmesi ve etkisi altında reddedilir (bu durum Bay Knightley ve Emma arasında anlaşmazlığa neden olur). Emma kendini, Harriet'in içinde bulunduğu sınıfın ve görgüsünün evlenmenin de ötesinde Martin ailesi ile tanışıklık için bile daha üstün olduğu konusunda kendisini ikna etmişti. İkinci evlilik teklifi daha sonra her şeyden memnun Harriet tarafından kabul edilir ve artık akıllanmış Emma tarafından onaylanır; kitabın sonlarında evlenen ilk mutlu çift olurlar.

Philip Elton,27 yaşında, bekar, yakışıklı, başlangıçta iyi huylu, hırslı ve genç bir papazdır. Emma, onun Harriet ile evlenmesini ister; ancak o Emma'nın 30 bin poundluk çeyizini kazabilmek için Emma ile evlenmek istemektedir. Bay Elton, Emma onu reddettikten sonra hızlı bir şekilde başka bir kadınla evlenerek paragöz doğasını gösterir.

Augusta Elton, Bay Elton'un karısıdır. Evlenmeden önce adı Bayan Hawkins'ti. 10.000 poundluk serveti vardır, ancak görgü kurallarından yoksundur ve insanların isimlerini fazla samimi şekilde kullanmak gibi basit kabalıklar yapar ("Bayan Fairfax" yerine "Jane" demek gibi ya da "Bay Knightley" yerine "Knightley" demek gibi). Kibirli ve devamlı övünen biridir ve kasabadaki yeni gelin olarak buna hakkı olduğunu düşünür. Emma ona karşı kibardır ama ondan hoşlanmaz. Jane'e patronluk taslar. Sosyal zarafet eksikliği, diğer karakterlerin, özellikle de Bayan Fairfax ve Bayan Weston'ın görgülü kişiliklerini öne çıkarır ve ve kibarlık ile para arasında bir fark olduğunu gösterir.

Bayan Weston Bayan Anne Taylor olarak on altı yıl Emma'nın mürebbiyeliğini yapmıştır ve Bay Weston ile evlendikten sonra Emma'nın en yakın arkadaşı ve sırdaşı olmaya devam eder. Emma'yı çok seven mantıklı bir kadındır. Bayan Weston Emma'ya annelik yapmıştır ve bu anneliği zaman zaman ölçülülüğün ve mantığın sesi olarak göstermiştir. Weston ailesi ve Woodhouse ailesi birbirlerini neredeyse her gün ziyaret ederler. Hikâyenin sonuna doğru, Weston'ların bebeği Anna doğar.

Bay Weston, Randalls adında bir ev satın aldıktan sonra Bayan Taylor ile evlenen, Highbury'de yaşayan 40'lı yaşlarının başında bir dul ve iş adamıdır. İlk evliliğinden, ölen karısının erkek kardeşi ve karısı tarafından evlat edinilen ve büyütülen Frank Weston Churchill adlı oğlu vardır. Oğluyla her yıl Londra'da buluşurlar. İlk karısı Bayan Churchill ile müstakbel karısının evinin yakınlarında görev yapan orduda yüzbaşıyken evlenmiştir. Bay Weston, iş hayatındaki kişilerle ve komşularıyla hızlı arkadaşlık kurmaktan ve sosyalleşmekten hoşlanan umutlu ve iyimser bir adamdır.

Bayan Bates arkadaş canlısı ve geveze evlenmemiş bir kadındır. Annesi Bayan Bates Bay Woodhouse'un arkadaşıdır. Yeğeni, ölmüş kız kardeşinin kızı Jane Fairfax'tır. Daha genç günlerinde bir papazın kızı olarak daha iyi koşullarda büyümüştür; şimdi o ve annesi, Highbury'de başka birinin evinde kirada kalmaktadır. Emma, kırda bir gün geçirirlerken Bayan Bates'in yorucu bir gevezeliği olduğunu ima ederek onu küçük düşürür.

Bayan Bates, Bay Weston, Bayan Fairfax ve Bay Churchill, 1896 tarihli illüstrasyon

Bay Henry Woodhouse, Emma'nın babasıdır ve her zaman kendi sağlığı ve kendi sağlığını bozmayacak seviyede arkadaşlarının sağlığı ve rahatı ile ilgilenir. O bir hastalık hastasıdır. Pek çok şeyin kendi sağlığı için tehlikeli olduğunu varsayar. Kızı Emma onunla iyi geçinir ve her iki kızını da sever. "Zavallı Isabella"nın ve özellikle "zavallı Bayan Taylor"ın evlenmelerinden ve ondan uzakta yaşamalarından yakınır. O, karısı öldüğünde yeniden evlenmemiş, sevecen bir baba ve sevecen bir büyükbabadır; bunun yerine kızlarını eğitmesi ve ailenin bir parçası olması için Bayan Taylor'ı getirmiştir. Cömert ve iyi huylu olduğu için komşuları ellerinden geldiğince ona uyum sağlar.

Isabella Knightley (eski soyadı Woodhouse), Emma'nın yedi yaş büyük ablası ve Henry'nin kızıdır. John Knightley ile evlidir. Kocası ve beş çocuğuyla (Henry, 'küçük' John, Bella, 'küçük' Emma ve George) Londra'da yaşar. Babasına benzer bir mizaçtadır ve Bay Wingfield (kendisinin ve ailesinin doktoru) ile olan ilişkisi babasının Bay Perry ile olan ilişkisine benzer.

John Knightley, Isabella'nın kocası ve George'un 31 yaşındaki küçük erkek kardeşidir (Jane Fairfax ve Emma'dan 10 yaş büyük). Mesleği avukatlıktır. Kasabada büyüyen diğerleri gibi, o da Jane Fairfax'ın arkadaşıdır. Kardeşi ve Woodhouse ailesi de dahil olmak üzere ailesiyle birlikte olmaktan büyük keyif alır ancak sık sık dışarıda yemek yemekten hoşlanan kişiler gibi pek dışadönük bir adam değildir. Baldızı Emma ile samimidir ve erkek kardeşine yakındır.

Yan karakterler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bay Perry, Highbury'deki eczacıdır ve Bay Woodhouse'un sağlık sorunlarıyla ilgilenmek için ciddi bir zaman harcamaktadır. O ve Bayan Perry'nin birkaç çocuğu vardır. Romanda "... sık sık yaptığı ziyaretleri ile Bay Woodhouse'un hayatındaki memnuniyetlerinden biri olan zeki ve beyefendi bir adam" olarak tanımlanıyor.[4]

Bayan Bates eski Highbury papazının dul eşi, Bayan Bates'in annesi ve Jane Fairfax'in büyükannesi. Yaşlı ve zor işitir, ancak Emma, babası olmadan sosyal faaliyetlere katıldığında Bay Woodhouse'a sık sık eşlik eder.

Bay ve Bayan Cole, birkaç yıldır orada bulunan Highbury sakinleridir ve son zamanlarda gelirlerinde evlerinin boyutunu, hizmetçi sayısını ve diğer giderlerini arttırabilmelerini sağlayan ciddi bir artış olmuştur. Ticaret işindeki "alt sınıf" köklerine rağmen, gelirleri ve yaşam tarzları onları Highbury'deki önde gelen ikinci aile yapmıştır, birinci aile Hartfield'daki Woodhouse'lardır. Romanda önemli bir olay örgüsü unsuru olan bir akşam yemeğine ev sahipliği yapmışlardır.

Bayan Churchill Bay Weston'ın ilk karısının erkek kardeşinin karısıdır. O ve kocası Bay Churchill, Enscombe'da yaşar ve Bay Weston'ın oğlu Bay Frank Churchill'i büyütmüşlerdir. Frank Churchill'in zamanını ve ilgisini talep etmesi onun babasını ziyaret etmesine engel olur. Frank Churchill ile Jane Fairfax arasındaki ilişkinin gizli tutulmasının nedeni, onun bu evliliği onaylamamasıdır. Ölümü, bu sırrın açığa çıkması için fırsat sağlar.

Albay ve Bayan Campbell Jane Fairfax'in ölen babasının arkadaşlarıydı. Jane'nin onlara yaptığı ziyaretlerden bir süre sonra, büyüdüğünde mürebbiye olabilmesi için alması gereken eğitimi ona sağlamaya karar verdiler. Evlat edinmenin dışında mümkün olan her avantajı ona sağlamışlardır ve ona çok düşkünlerdir.

Bayan Goddard Harriet Smith'in öğrencisi olduğu yatılı kızlar okulunun sahibidir. Ayrıca Bayan Bates ile birlikte Bay Woodhouse'un ahbabıdır.

Bay William Larkins, Bay Knightley'in Donwell Abbey mülkündeki bir çalışandır. Bates ailesini sık sık ziyaret eder ve Bay Knightley'den elma gibi hediyeler getirir.

Basım tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Emma'nın 1909 baskısının giriş sayfası .

Emma, Gurur ve Önyargı'nın yayınlanmasından sonra yazıldı ve 1815 sonbaharında Londralı yayıncı John Murray II'ye teslim edildi. Austen'e 450 poundun yanı sıra Mansfield Parkı ve Akıl ve Tutku'nun telif haklarını teklif etti ancak Austen bu teklifi reddetti. Bunun yerine, masrafları kendisine ait olmak üzere romanın iki bin kopyasını yayınladı, telif hakkını elinde tuttu ve Murray'e %10 komisyon ödedi. Aralık 1815 yılındaki (1816 tarihli) basımı üç ciltten oluşuyordu.[5]

Roman yayınlanmadan önce Austen'in romanları IV. George'un dikkatini çekti. IV. George'un isteği ile, Carlton House'daki kütüphanecisi Bay Clark, Austen'a kütüphaneyi gezdirdi ve gelecek eserlerinde kitaplarını IV. George'a ithaf etmesini önerdi. Bunun sonucunda kitap o dönemki baskısında IV. George'a ithaf edildi ve bir kopyası Carlton House'daki kütüphaneye gönderildi.[6]

Kitap Amerika'da 1818,[7] Fransızca olarak Fransa'da 1816[8] ve Avusturya'da 1818[9] yıllarında basıldı.

Roman 1833 yılında Austen'ın diğer beş romanı ile birlikte tekrar basıldı. Bu baskıda IV. George'a ithaf sayfası yer almadı.[10] Bu versiyon 1882 yılına kadar sık sık tekrar basıldı.[11] Emma, on dokuzuncu yüzyılın geri kalanında ve yirminci ve yirmi birinci yüzyıllarda sürekli olarak İngilizce basılmıştır. Daha önce bahsedilen Fransızca çeviriye ek olarak, Emma on dokuzuncu yüzyılda İsveççe ve Almancaya ve yirminci yüzyılda Arapça, Çince, Danca, Hollandaca, Almanca ve İtalyanca da dahil olmak üzere diğer on beş dile çevrildi.[12]

Uyarlamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Emma film, TV, radyo ve sahne için birçok uyarlamaya konu oldu. Jane Austen'in romanlarına dayanan uyarlamaların bolluğu, yalnızca geniş bir çağdaş hayran kitlesi yaratmakla kalmadı, aynı zamanda anlatıları modernleştirme ve farklı mecralara taşıma süreci ve etkisi üzerine kapsamlı bir bilimsel incelemeyi ateşledi. Bu eleştirel ve akademik çalışmaların örnekleri, John Wiltshire'ın Jane Austen'ı Yeniden Yaratmak,[13] Troost ve Greenfield tarafından düzenlenen Hollywood'da Jane Austen,[14] Pucci ve Thompson tarafından düzenlenen Jane Austen ve diğerleri: Modern Kültürde Geçmişi Yeniden Şekillendirmek[15] gibi metinlerde görülebilir.

Film[değiştir | kaynağı değiştir]

Televizyon[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1948: Emma, Judy Campbell'ın (senaryoyu da yazan) Emma rolünde oynadığı ve yönetmenliğini ve yapımcılığını Michael Barry'nin üstlendiği canlı BBC TV yayını[20]
  • 1954: Emma, Felicia Montealegre'nin Emma rolünde oynadığı canlı NBC TV yayını
  • 1957: Emma, Sarah Churchill'in Emma rolünde oynadığı Tiyatro Matinesi dizisinden bir başka canlı NBC TV yayını
  • 1960: Emma, Diana Fairfax'ın Emma'yı canlandırdığı ve Campbell Logan'ın yönetmenliğini yaptığı altı bölümden oluşan canlı BBC TV dizisi
  • 1960: Emma, Nancy Wickwire'ın Emma rolünü oynadığı Camera Three dizisinden canlı CBS TV yayını
  • 1972: Emma, Doran Godwin'in Emma'yı oynadığı altı bölümlük bir BBC mini dizisi.
  • 1996: Emma Kate Beckinsale'in Emma olarak başrolde olduğu bir ITV TV filmi
  • 2009: Emma, Romola Garai'nin Emma rolünde oynadığı dört bölümlük bir BBC mini dizisi[21]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Jane Austen: Her Life and Letters. New York: Russell and Russell. 1965. s. 237. 
  2. ^ Justice, George, (Ed.) (2012). Emma. 4th Norton Critical. New York: W.W. Norton & Co. ISBN 978-0-393-92764-1. 
  3. ^ Jane Austen's Emma. Australia: Sydney University Press. 1968. s. 7. 
  4. ^ Justice, George, (Ed.) (2012). Emma. 4th Norton Critical. New York: W.W. Norton & Co. ss. 15. ISBN 978-0-393-92764-1. 
  5. ^ Critical Companion to Jane Austen: A Literary Reference to Her Life and Work. New York: Facts on File: an imprint of Infobase Publishing. 2008. ss. 37. ISBN 978-0-8160-6416-8. 
  6. ^ Jane Austen: A Family Record. 2nd. Cambridge: Cambridge University Press. 2004. ss. 225-227. ISBN 978-0-521-53417-8. 
  7. ^ A Bibliography of Jane Austen. Oxford: Clarendon Press. 1982. ss. 97-98. ISBN 978-0-19-818173-6. 
  8. ^ A Bibliography of Jane Austen. Oxford: Clarendon Press. 1982. ss. 161. ISBN 978-0-19-818173-6. 
  9. ^ A Bibliography of Jane Austen. Oxford: Clarendon Press. 1982. ss. 164. ISBN 978-0-19-818173-6. 
  10. ^ A Bibliography of Jane Austen. Oxford: Clarendon Press. 1982. ss. 211, 218. ISBN 978-0-19-818173-6. 
  11. ^ A Bibliography of Jane Austen. Oxford: Clarendon Press. 1982. ss. 225-234. ISBN 978-0-19-818173-6. 
  12. ^ A Bibliography of Jane Austen. Oxford: Clarendon Press. 1982. ss. 135-207. ISBN 978-0-19-818173-6. 
  13. ^ Recreating Jane Austen. Cambridge University Press. 2001. ISBN 978-0521002820. 
  14. ^ Troost, Linda, and Sayre Greenfield, editors. Jane Austen in Hollywood. The University Press of Kentucky, 1998. 0813120845
  15. ^ Pucci, Suzanne R., and James Thompson, editors. Jane Austen and Co.: Remaking the Past in Contemporary Culture. State University of New York Press, 2003. 0791456161
  16. ^ Mazmanian, Melissa. "Reviving Emma" in a Clueless World: The Current Attraction to a Classic Structure. 25 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Persuasions Online: Occasional Papers No. 3. Fall 1999. Jane Austen Society of North America website. Erişim tarihi 12 Kasım 2013.
  17. ^ Emma Adapted: Jane Austen's Heroine from Book to Film. New York: Peter Lang Publishing. 2007. s. 85. ISBN 9781433100000. 4 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2020. 
  18. ^ "Aisha based on Jane Austen's novel Emma". Indiatimes. 6 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2015. 
  19. ^ CNN, Marianne Garvey. "The first trailer for 'Emma' gives a peek at an updated classic". CNN. 23 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2020. 
  20. ^ The Emma Adaptations Pages: Other Versions 17 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim tarihi 27 Aralık 2011
  21. ^ Moore (27 Ekim 2009). "This misjudged 'Emma' is a pedant's dream". The Telegraph. 7 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2019. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Emma_(roman)&oldid=32409613" sayfasından alınmıştır