Elektrikli park freni

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Volkswagen Touran'ın orta konsolundaki elektrikli park freni.

Elektrikli park freni (EPB), binek araçlarda rampalarda ve düz yollarda aracı sabit tutmak için kullanılır. Bu sistem, geleneksel olarak manuel bir park freni kullanılarak gerçekleştirilir. Elektrikli park frenlerinde, sürücü, tutma mekanizmasını bir düğme ile etkinleştirir ve daha sonra fren balataları arka frenlere elektrikli olarak uygulanır.[1] Bu, bir elektronik kontrol ünitesi (ECU) ve bir aktüatör mekanizması ile gerçekleştirilir. Şu anda üretimde olan iki mekanizma bulunmaktadır: Kablo çekici sistemleri ve kaliper entegre sistemleri.[2] EPB sistemleri, frenleme teknolojisinin bir alt kümesi olarak düşünülebilir.

İlk kez 2002'de E65 BMW 7 Serisi'nde kullanılan elektrikli park frenleri, o zamandan beri birçok araçta kullanılmıştır.

Uygulama[değiştir | kaynağı değiştir]

Aktüatörler için kontrol mantığının uygulanması, tek başına bir ECU kullanılarak[3] veya elektronik stabilite kontrolü için ECU'ya entegre edilerek gerçekleştirilir.[4]

Standartlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektrikli park frenlerinin tasarımı aşağıdakilerle uyumlu olmalıdır:

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Volkswagen Group Homepage" (PDF). 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2013. 
  2. ^ "Brake Colloquium & Exhibition - 36th Annual" (PDF). www.sae.org. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Ocak 2020. 
  3. ^ "We've moved!". www.trw.com. 20 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2020. 
  4. ^ "VDA". 25 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2020. 
  5. ^ a b "Search Regulations". Federal Motor Carrier Safety Administration. 6 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2020. 
  6. ^ "Regs" (PDF). www.unece.org. 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Ocak 2020.