Eichmann in Jerusalem
 | Bu maddede kaynak listesi bulunmasına karşın metin içi kaynakların yetersizliği nedeniyle bazı bilgilerin hangi kaynaktan alındığı belirsizdir. (Ağustos 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
 | |
| Yazar | Hannah Arendt |
|---|---|
| Dil | İngilizce |
| Yayımcı | Viking Press |
| Medya türü | Basılı (Ciltli, Karton kapaklı) |
| Sayfa | 312 |
Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil politik teorist Hannah Arendt'in 1963 çıkışlı kitabıdır. Arendt, Adolf Hitler'in iktidara yükselişi sırasında Almanya'dan kaçan bir Yahudidir ve Adolf Eichmann'ın duruşmasında The New Yorker için muhabirlik yaptı. Revize edilmiş ve genişletilmiş bir baskısı 1964 yılında yayımlandı.
Eichmann[değiştir | kaynağı değiştir]
Arendt Eichmann'ın mahkemede verdiği ifadeyi ve mevcut tarihsel kanıtları alıp kitabında Eichmann hakkında bazı gözlemler yaptı:
- Eichmann mahkemede, her zaman Immanuel Kant'ın koşulsuz buyruk felsefesine bağlı kalmayı denediğini ifade etti. Arendt, Eichmann'ın Kant'tan yanlış dersi çıkarttığını belirtti: Eichmann koşulsuz buyruktaki örtük karşılıklılık prensibini ve altın kuralı anlamamış, sadece bir adamın hareketlerinin genel hukukla örtüştüğü kavramını anlamıştı. Eichmann uyguladığı kanunların ruhunu kanun koyucunun kendisi onaylamış gibi takip etmeye çalıştı. Kant'ın koşulsuz buyruk formülleştirmesinde kanun koyucu insanın kendi ahlakı ve herkes birer kanun koyucuyken Eichmann'ın formülleştirmesinde kanun koyucu Hitler'di. Eichmann bu durumun Nihai Çözüm'ü ifa etmekle görevlendirildiğinde değiştiğini iddia etti; bu noktada Arendt onun "Kantçı ilkelere göre yaşamaktan vazgeçtiğini, bildiğini ve kendisini 'artık kendi eylemlerinin efendisi olmadığı' ve 'herhangi bir şeyi değiştiremeyeceği' düşünceleriyle teselli ettiğini iddia etti.
- Eichmann'ın kendi için düşünememe durumunu, sürekli "basmakalıp sözleri ve kendi icadı klişeleri" kullanması ile örneklendirdi. Adam gerçekçi olmayan dünya görüşünü ve iletişim becerilerinden yoksunluğunu, Hitler'in politikalarının uygulanışını bir şekilde makbul kılan "bürokrasi dili" (Amtssprache) ve "üstü kapalı konuşmayı" Sprachregelung sürdürerek kapattı. Rosenberg, Şiddetsiz İletişim isimli kitabında, Eichmann in Jerusalem kitabında geçen bu kısımdan alıntı yapmış; Eichmann ve subay arkadaşlarının sorumluluğu reddetmek için kullandıkları dile özel bir isim verdiklerini ve bu adlandırmanın Amtssprache olduğunu belirtmiştir. Örneğin, bir işi neden yaptıkları sorulduğunda cevap Mecburdum. olmuştur. Neden mecbur oldukları sorulduğunda ise cevap Üstlerimizin emriydi, Kurumun politikasıydı, Kanun böyleydi. ve benzeri şekildedir.[1]
Bibliografya[değiştir | kaynağı değiştir]
- Arendt, Hannah (Şubat–Mart 1963). "Eichmann in Jerusalem. 5 parts". The New Yorker. 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2018.
- Arendt, Hannah (2006a) [1963, Viking Press, revised 1968]. Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil. Penguin Publishing Group. ISBN 978-1-101-00716-7. 26 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020. Full text: 1964 edition 23 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Azoulay, Ariella; Honig, Bonnie (Mayıs 2016). "Between Nuremberg and Jerusalem: Hannah Arendt's Tikkun Olam". differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 27 (1). Duke University Press. ss. 48–93. doi:10.1215/10407391-3522757.
- Lozowick, Yaacov (5 Nisan 2011). Hannah Arendt, Adolf Eichmann, and how Evil Isn't Banal. The Holocaust Resource Center (video). Kudüs: Yad Vashem. The World Holocaust Remembrance Center. 14 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020.
- Cesarani, David (2006). Becoming Eichmann: Rethinking the Life, Crimes and Trial of a "Desk Murderer". Cambridge, MA: Da Capo Press.
- Stangneth, Bettina (2014). Eichmann Before Jerusalem: The Unexamined Life of a Mass Murderer. Knopf Doubleday Publishing Group. ISBN 978-0-307-95968-3. 14 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020.
- Jochen von Lang, Eichmann Interrogated (1982) 0-88619-017-7 — a book referenced in Eichmann in Jerusalem which contains excerpts from Eichmann's pre-trial interrogation
- "Hannah Arendt - contributions". The New Yorker. 5 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020.
- Abstracts from Eichmann in Jerusalem with links to articles., Archive.is sitesinde ([Tarih eksik] tarihinde arşivlendi) from The New Yorker
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Marshall B. Rosenberg Şiddetsiz İletişim
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Hannah Arendt etiketli 21 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The New Yorker yazıları
- Hannah Arendt Yazıları: Konuşmalar ve Yazı Dosyaları, 1923-1975 30 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Library of Congress, El Yazması Bölümü. Eichmann in Jerusalem'in el yazması kopyasını içerir.
