Ege ve Batı Türkiye’nin sklerofil ve karışık ormanları
 | |
 | |
| Coğrafya | |
|---|---|
| Ülke(ler) | |
| Konum | Güney Avrupa |
| Özellikler | |
| Durum | kritik, tehdit altında |
| Koruma alanı | 23,189 km² (18)[1] |
| İklim | Akdeniz iklimi |
| Biyocoğrafik bölge | Palearktik |
| Sıradağlar | Spil Dağı |
| Akarsu | Vardar Nehri, Struma Nehri |
| Su kütlesi | Ege Denizi |
| Wikimedia Commons | |
Ege ve Batı Türkiye’nin sklerofil ve karışık ormanları (EBO),[2] Ege Denizi çevresindeki topraklarda bulunan bir ekolojik bölge. Ekolojik bölge Yunanistan anakarasının büyük çoğunluğunu, Ege Adaları'nı (Girit hariç), Türkiye'nin batı kıyısını, Kuzey Makedonya'daki güney Vardar ve Struma akarsu vadilerini ve Bulgaristan'ın güneybatı ucunu kapsamaktadır.[3]
Ekolojik bölge Akdeniz iklimine sahiptir ve Akdeniz ormanları biyomunda yer alır.
Flora[değiştir | kaynağı değiştir]
Ekobölgedeki baskın bitki toplulukları maki, çalılıklar ve çam ormanlarıdır.
Maki kısa ağaçlar, çalılar ve otsu bitkilerle karakterize edilen bir odunsu çalılık türüdür. Maki türleri arasında çilek ağacı (Arbutus unedo), Arbutus andrachne, Akdeniz defnesi (Laurus nobilis), zeytin (Olea europaea), keçiboynuzu (Ceratonia siliqua), Erica arborea ve Spartium junceum bulunur. Maki birçok aromatik bitkiyi, özellikle nane familyasındaki türleri (Lamiaceae) içerir.[4]
Türkçe garig, Yunanca phrygana olarak bilinen kısa çalılıklar, Euphorbia acanthothamnos, Thymus capitatus ve Ballota, Cistus, Helichrysum, Phlomis ve Salvia türleri de dahil olmak üzere küçük aromatik çalılar ve otlar ile karakterizedir. Phrygana kireçtaşı (kalkerli) topraklarda ve sık sık yangınlara ve ağır otlamaya maruz kalan alanlarda yaygındır.[5][6]
Kermes meşesi (Quercus coccifera) ve pırnal meşesi (Quercus ilex) maki bölgeleri içinde bulunurlar, ayrıca meşe ormanları da oluşturabilirler.
Anadolu'da Kızılçam (Pinus brutia), Yunanistan'ın orta kesiminde ve Mora Yarımadası'nda Halep çamı (Pinus halepensis) ormanları bulunur.
Korunan alanlar[değiştir | kaynağı değiştir]
2017 yılı itibarıyla ekobölgenin 23.189 km²'si veya %18'i koruma altındadır.[7] Korunan alanlar arasında Yunanistan'daki Otea, Parnassus, Parnitha ve Sounion milli parkları ile Türkiye'deki Dilek Yarımadası-Büyük Menderes Deltası, Marmaris ve Spil Dağı milli parkları bulunmaktadır.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Eric Dinerstein, David Olson, et al. (2017). An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm, BioScience, Volume 67, Issue 6, June 2017, Pages 534–545; Supplemental material 2 table S1b. [1] 9 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "Türkiye'deki kuş türü zenginliğinin coğrafi varyasyon deseni" (PDF). Lider Sinav. Hacettepe Üniversitesi. 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
- ^ "Ecoregions of Bulgaria". 6 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ "Southeastern Europe: Along the coastline of Greece and Turkey, stretching into Macedonia". World Wildlife Fund (İngilizce). 1 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2020.
- ^ Filippi, Olivier (2019). Bringing the Mediterranean into your Garden". Filbert Press, 2019.
- ^ "F7.3 Eastern Mediterranean spiny heath (phrygana)" European Red List of Habitats - Heathland Habitat Group, 05/01/2016.
- ^ Eric Dinerstein, David Olson, et al. (2017). An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm, BioScience, Volume 67, Issue 6, June 2017, Pages 534–545; Supplemental material 2 table S1b.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- "Aegean and Western Turkey sclerophyllous and mixed forests". Terrestrial Ecoregions. World Wildlife Fund.