Durugörü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Durugörü (clairvoyance) canlı ve cansız nesnelerin ve olayların beş duyunun yardımı olmadan (paranormal olarak) algılanmasına verilen addır.

Tanımlama ve iddialar[değiştir | kaynağı değiştir]

Durugörü kişide objektif veya sübjektif vizyonlar ya da imaj duyumları tarzında belirebilir. Durugörü fenomenine, hipnoz, doğal uyku, uyku-uyanıklık arası, izolman, vecd, trans gibi Parapsikoloji’de “değişik şuur halleri” adı altında incelenen degajman hallerinde daha sık rastlanır.

Durugörü fenomen ve yetenekleri metafizik'ciler ve parapsikologlarca çeşitli sınıflara ayrılarak incelenir.

Metafizik'ciler durugörü yeteneklerini başlıca şu sınıflara ayırırlar:

  • Gizligörü (lüsidite): Gözler kapalıyken çevreyi görebilme.
  • Kritoskopi. Saydam olmayan cisimlerin ardını görebilme
  • Alteroskopi (alloskopi): Kişinin başkalarının bedenlerindeki iç organları, bunların işleyişlerini, auraları görebilmesi ve bu sayede bedensel rahatsızlıkları saptayabilmesi. Bu yetenek kişinin kendi bedeni için söz konusu olduğunda yeteneğe otoskopi adı verilir.
  • Teleoptik: Kişinin beş duyusuyla algılayamayacağı uzaklıktaki ya da kapalı bir ortamdaki olay, nesne ve canlıları algılayabilmesi. Bu yeteneğin bir çeşidine coğrafi ya da gezici durugörü (remote viewing) adı verilir. Gezici durugörü medyumları içinde en ünlüsü olan Amerikalı Ingo Swann’ın bu yeteneğini kullanabilmesi için kendisine yerkürenin herhangi bir yerinin enlem ve boylam koordinatlarının kendisine verilmesi yeterliydi. ABD’nin soğuk savaş döneminde Sovyetler Birliği’ne karşı Swann’ın bu paranormal yeteneğinden yararlanmış olduğu ileri sürülür.
  • Zamansal durugörü (prekognitif ve postkognitif durugörü): Yeteneğin geçmiş veya gelecekteki olayları algılamaya yönelik olması.
  • Telepatik durugörü.

Bilimsel kabul[değiştir | kaynağı değiştir]

Durugörü ve benzeri durumlar paranormal bir gücün sonucu olarak ortaya çıkmazlar ve sözdebilim ürünü olarak değerlendirilen parapsikoloji içerisinde değerlendirilirler.[1][2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ Friedlander, Michael W. (1998). At the Fringes of Science. Westview Press. p. 119. ISBN 0-8133-2200-6 "Parapsychology has failed to gain general scientific acceptance even for its improved methods and claimed successes, and it is still treated with a lopsided ambivalence among the scientific community. Most scientists write it off as pseudoscience unworthy of their time."
  2. ^ Pigliucci, Massimo; Boudry, Maarten. (2013). Philosophy of Pseudoscience: Reconsidering the Demarcation Problem. University Of Chicago Press p. 158. ISBN 978-0-226-05196-3 "Many observers refer to the field as a "pseudoscience". When mainstream scientists say that the field of parapsychology is not scientific, they mean that no satisfying naturalistic cause-and-effect explanation for these supposed effects has yet been proposed and that the field's experiments cannot be consistently replicated."
Genel
  • The Signet Handbook of Parapsychology, Martin Ebon
  • A Encyclopedia of Occultism and Parapsychology, Leslie Shepard
  • Encyclopedia of Mystical and Paranormal Experience, Rosemary Ellen Guiley

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]